Gisteravond hebben we met spijt in het hart afgescheid genomen van onze lieve overburen Ben en Lieve. Het was een dubbel gevoel, want dit betekent wel dat we de sleutel hebben gekregen van nr 15 en de verhuis er bijna is. Nog een paar likjes verf en wat plintjes en het huis is als nieuw!!!
Julie speelt ondertussen lekker verder met haar nichtje en Sten gaat zijn kribbe-kameraad Bill nog eens opzoeken, dat zal wat geven! Papa blijft ondertussen goed varen en het einde komt in zicht!
Julie heeft zich ongeloofelijk geamuseerd bij Gustaaf, een klasgenoot. Het heeft haar echt goed gedaan om nog eens met een leeftijdsgenootje te spelen.
Morgen staat er een logeerpartijtje op programma met nichtje Kaatje, ze kan al niet meer wachten
Julie vindt het geweldig dat het vakantie is, want nu zijn al haar speelkameraadjes tenminste thuis. Gelukkig staat haar bloed zeer goed en kan ze dus overal gaan spelen.
Ondertussen kan mama alles inpakken (de verhuis komt dichterbij), terwijl papa alles op alles zet om zoveel mogelijk proefreizen af te werken!!!
Julie heeft goed geslapen tot ze om 2u30 nog een chemopil moest innemen. Ze was helemaal verward en ook daarna heeft ze heel onrustig geslapen en veel gedroomd. Hopelijk is het de laatste nacht, zodat we vanavond in ons eigen bedje slapen
met enige trots kan mama melden dat ze geslaagd is bloeddonor. Bij het aanprikken is ze wel even emotioneel geworden (deze prik is meer dan bloedgeven, bij deze prik zag in een flits al die kindjes die het bloed zo nodig hebben), maar voor de rest was ze superflink. Na een fanta en een koekje (bloedgeven is trouwens een goed excuus om geen WWpunten te tellen ) is ze, zonder flauw te vallen, terug naar Julie gegaan. Het weerzien was kei tof, was Julie was supertrots en heeft haar mama bedankt dat ze dat voor haar wou doen
Mama gaat dit blijven doen en roept iedereen op om bloeddonor (ook plaatjes, plasma) te worden, want 'bloed geven doet leven' en als ik het kan, dan kan iedereen het. Voor meer info www.rodekruis.be
Julie heeft een hele goede nacht gehad en ook mama heeft niet teveel last gehad van de verpleging, die om de vier uur een baxter moeten komen vervangen. Julie gaat zo dadelijk naar de klas, terwijl mama voor het eerst in haar leven vrijwillig bloed gaat geven, onder het motto: als Julie dit allemaal kan, wat is dan een beetje bloed laten trekken
Julie heeft nu ook moeten overgeven van deze chemo. Het is vooral de cocktail van de baxter en de lumbale punctie, die haar maagje niet aankan. Gelukkig helpt de medicatie tegen de misselijkheid onmiddellijk bij Julie en voelt ze zich 10 min later weer kiplekker.
Voila het ergste is achter de rug en nu rustig wachten op het goede bloedresultaat, zodat we met Kerstmis zeker thuis kunnen zijn
Het is vandaag niet gelukt met het lachgas, Julie vindt zo'n masker maar niets. Ze hebben haar dus even in een lichte slaap moeten doen. Mama en Julie zijn ondertussen al bekomen en Julie is zelfs al gaan knutselen
Julie heeft gisterenavond nog jeuk gehad als reactie op de chemo, maar is uiteindelijk toch zonder medicatie kunnen inslapen. Vannacht hebben ze ook haar verband moeten vervangen, want dat was helemaal losgekomen. Julie weet hier echter niets meer van
Om 9u heeft ze al een uur les gekregen en nu zit ze een mooi rendier te knutselen in de speelklas. Straks om 13u30 staat er weer een lumbale punctie op het programma, hopelijk lukt het vandaag van de eerste keer, zodat ze daarna nog kan genieten van de kerstmarkt van de ziekenhuisschool.
vrijdagmiddag zijn we met z'n allen naar de kerstmarkt geweest van de kleuterschool ten voordele van music for life. Julie heeft er ook van genoten (met masker) en ook voor de klas was het een leuk weerzien. Uiteraard hebben ze buiten op het plein nog een heus sneeuwballen gevecht gehouden met papa
Mama is naar het eerste concert geweest van Clouseau hun laatste ronde. Ze zat samen met tante Katrien op de eerste rij en heeft een handje gekregen van Koen Wauters ... daar heeft ze 21 jaar op moeten wachten, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ze wordt er haast filosofisch van: als dit is gelukt, lukt alles!!!!!! Het concert was trouwens FANTASTISCH: één van de betere om nooit te vergeten, met veel liedjes uit de oude doos. Mama en tante Katrien waren blij verrast dat ze de teksten nog vlotjes konden meezingen: die kapot gedraaide cassettekes hebben dan toch hun dienst bewezen
... en papa is terug thuis. Hopelijk slaapt Sten dan terug beter, want papa heeft vele uren geklopt in Vlissingen en zal dus moeten bijslapen. Vannacht was het in ieder geval nog niet gelukt: Sten is regelmatig wakker geweest en mama dus ook; Vanmorgen is hij echter wel met volle goesting terug naar school gegaan
Julie heeft vanochtend de kerstboom op straat versierd. Zoals elk jaar heeft 't Stad onze straat weer gesponsord en is onze straat weer helemaal in de kerststemming
Sten slaapt nog altijd niet goed en dat heeft zo zijn gevolgen voor heel het gezin, daarom heeft mama vandaag een familiale middagdut ingelast, zodat iedereen wat kon bijslapen. Voor de rest doet hij het goed en hij heeft alleen een andere stem, wat toch wel raar is, want het precies iemand anders. Het zal wel wennen na een tijdje en dan zijn we z'n vorige stem alweer vergeten. Morgen is hij klaar voor een nieuwe schooldag.
De nachten van Sten blijven serieus onderbroken. Hij wordt regelmatig helemaal in de war wakker en het duurt dan een hele tijd voor hij terug in slaap kan vallen. Hij heeft wel minder pijn, want hij heeft deze ochtend cornflakes gegeten en geen pijnstiller meer gevraagd.
Julie heeft er al een uurtje school op zitten met Juf Tamara en heeft weer flink haar best gedaan
Sten heeft het vannacht weer moeilijk gehad. In de loop van de ochtend is hij er wel doorgekomen en heeft zelfs twee boterhammen gegeten. Misschien had het bezoek van verpleegster Natasha (Vincentius) daar wat mee te maken. Iedereen heeft er in ieder geval van genoten.
Papa is weer vertrokken naar de zee voor heel de week. Hopelijk kan hij veel reizen maken, zodat die teller serieus kan zakken.
Het gaat al iets beter met Sten. Hij begint af en toe terug te spreken en heeft vandaag ook iets gegeten (zelfs chips). Hopelijk worden de nachten nu ook rustiger, want mama en papa zijn dood op.
uSten wordt telkens wakker als zijn pijnstiller is uitgewerkt. Vanochtend om 6u had hij zeer zwaar en is pas na een uur terug in slaap gevallen, maar dan wel tot 9u30. Spreken doet hij nauwelijks en hij is nog plattekes. Hopelijk wil hij straks nog iets eten en krijgt hij hierdoor energie.
Voor Julie is het ook een grote aanpassing, want zij moet nu de aandacht delen en dat is ze niet meer gewoon
Sten is nog nooit zo stil geweest. Hij wil/kan niet spreken en doet alles met gebarentaal: schattig en zielig tegelijkertijd. Hij wist tot een uur of 15u geen blijf met zichzelf, maar is na het eten van een ijsje er toch wat doorgekomen. Op een afscheidfeestje van de buren heeft hij zelfs een pannekoek gegeten en veel gedronken. Hopelijk is het ergste dus achter de rug en gaan we een rustig weekend tegemoet.
Het is vooral de cocktail van de baxter en de lumbale punctie, die haar maagje niet aankan. Gelukkig helpt de medicatie tegen de misselijkheid onmiddellijk bij Julie en voelt ze zich 10 min later weer kiplekker. 
