uSten wordt telkens wakker als zijn pijnstiller is uitgewerkt. Vanochtend om 6u had hij zeer zwaar en is pas na een uur terug in slaap gevallen, maar dan wel tot 9u30. Spreken doet hij nauwelijks en hij is nog plattekes. Hopelijk wil hij straks nog iets eten en krijgt hij hierdoor energie.
Voor Julie is het ook een grote aanpassing, want zij moet nu de aandacht delen en dat is ze niet meer gewoon
Sten is nog nooit zo stil geweest. Hij wil/kan niet spreken en doet alles met gebarentaal: schattig en zielig tegelijkertijd. Hij wist tot een uur of 15u geen blijf met zichzelf, maar is na het eten van een ijsje er toch wat doorgekomen. Op een afscheidfeestje van de buren heeft hij zelfs een pannekoek gegeten en veel gedronken. Hopelijk is het ergste dus achter de rug en gaan we een rustig weekend tegemoet.
Vandaag is het moederhart/vaderhart weer serieus op de proef gesteld ... Vanmorgen heeft de dokter tijdens de operatie (in samenspraak met mama, die even ter plaatse moest komen in de operatiekamer) besloten om ook de amandelen van Sten te trekken. Het manneke heeft dus veel pijn en zal de komende dagen veel ijsjes mogen eten. Nu zegt het hem echter nog niets hoor. De eerste 24u zullen we hem nog wel goed in de gaten moeten houden, omdat hij nabloedingen kan krijgen en vooral veel moet drinken, zodat hij niet uitdroogt.
Het goede nieuws kwam uit Leuven: Julie haar bloed was terug ok, dus zij mocht gelukkig terug naar huis, dus iedereen slaapt vanavond terug in zijn eigen bed!
Julie heeft goed geslapen en heeft geen noemenswaardige nevenwerkingen op dit moment. Sinds ze deze ochtend om half negen wakker geworden is, heb ik ze amper gezien. Eerst was er om tien uur poppentheater in de ziekenhuisschool en toen ze om 11 uur terug was, ging ze direct naar de knutselklas ( in de vlugte zei ze wel even hallo). In de namiddag is ze dan terug naar de knutselklas vertrokken en ze zit daar nog steeds (16:20).
Ondertussen hebben ze nog eens een bloedname gedaan, maar daar hebben we nog geen resultaat van.
De eerste poging voor de lumbale punctie was geen succes. Om een ongekende reden is Julie plotseling in paniek geraakt . Ze hebben haar dan laten bekomen, terwijl ze een ander kindje hebben behandeld. De tweede poging was wel een succes en heeft ze dat als een heel grote meid gedaan, zonder morren! Mama was weer superfier
Julie heeft vannacht heel veel jeuk gekregen als reactie op de chemo. Dit kon gelukkig verholpen worden met medicatie. Het was wel een siroopje, dus dat ging niet vanzelf, maar eens ingenomen heeft ze terug rustig geslapen.
Gisteren was ze ook een beetje misselijk, maar ook hier houdt medicatie alles onder controle. Straks nog een lumbale punctie (met lachgas) en dan zit de chemokuur erop en is het wachten tot haar bloedspiegel is hersteld.
Julie heeft vannacht heel veel jeuk gekregen als reactie op de chemo. Dit kon gelukkig verholpen worden met medicatie. Het was wel een siroopje, dus dat ging niet vanzelf, maar eens ingenomen heeft ze terug rustig geslapen.
Gisteren was ze ook een beetje misselijk, maar ook hier houdt medicatie alles onder controle. Straks nog een lumbale punctie (met lachgas) en dan zit de chemokuur erop en is het wachten tot haar bloedspiegel is hersteld.
Vandaag start Julie met de derde chemokuur (van de vijf): een baxter van 24u en daarna om de 24u bloedcontroles. Van zodra haar bloedspiegel terug ok is, mogen we naar huis (ten vroegste woensdag, waarschijnlijk donderdag). Deze kuur herhalen we om de 14 dagen en dit tot 25 januari. Hopelijk heeft ze bij deze kuur ook geen nevenwerkingen.
De kaartjes die vandaag of morgen nog naar Julie worden verstuurd, komen dus nog tijdig aan (UZ Leuven Gasthuisberg, TAV Julie Claus - kamer 407,Herestraat 49, 3000 Leuven)
Het was een leuk weekend. Zaterdag is Sten gaan zwemmen met mama en Julie met papa naar de Zoo geweest. In de namiddag hebben we ook nog veel sneeuwpret gehad. 's Avonds hebben we met z'n allen onze schoen gezet. Zondagochtend was het dus erg spannend: zou hij geweest zijn of niet?? Ja hoor we waren allemaal braaf geweest, want er lagen veel leuke cadeautjes en veel snoepgoed.
Zondagavond is Julie met mama al naar Leuven vertrokken, zodat we op maandag niet in de file moesten staan.
Vanmorgen hebben Julie en mama Sten naar school gebracht met de slee! Julie heeft ook heel veel buiten gespeeld in haar skipak met de slee. Terwijl ze op het pleintje aan het spelen was, heeft ze zelfs haar klasgenootjes zien arriveren met de bus, die op daguitstap zijn geweest naar de heide.
Nog één keer slapen en papa is thuis en ..... de Sint komt naar de school. Spannend!!!!!
Vandaag mochten de ouders van de derde kleuterklas al kennis gaan maken met de lagere school. Het was leuk en spannend om te zien hoe en wat ze allemaal gaan doen. Ondertussen is Julie gaan spelen bij Lieve in onze nieuwe huis en ze wou natuurlijk niet meer mee naar nr 18.
Ondertussen beginnen we ook al af te tellen naar vrijdag: - nog 2 keer slapen en dan komt papa terug thuis - nog 2 keer slapen en de Sint komt dan op bezoek in de school - de juf heeft zelfs een privé-afspraak kunnen regelen voor Julie
Dat Julie meerdere engelbewaarders heeft is deze morgen gebleken. Tot we deze ochtend om 7u arriveerden in Leuven is Julie op het zebrapad van de parking aangereden door een auto. Ze stond gelukkig op haar step en die heeft de eerste klap opgevangen, anders hadden haar knieën goed beschadigd geweest. Na controle van de dokter bleek er buiten een paar kneuzingen niets aan de hand. De chauffeur wou iets aan mij vragen en had zijn ogen dus alleen op mij gericht en niet op de weg, waardoor hij Julie dus niet had zien staan (die 2 meter voor mama stond) en is gewoon tegen haar gereden. Mama is nog maar amper bekomen van de emoties en is al Julie haar engelbewaarders zo dankbaar
De beenmergpunctie op zich is ook goed verlopen en nu nog een week wachten op de uitslag
Julie heeft ten voordele van het kinderziekenhuis voor 830 euro truffels en marsepein verkocht. Bedankt aan alle smikkelaars Vandaag heeft Julie heel de dag de truffels aan het leveren geweest. Rube en Rutje hebben ook meegeholpen en zijn mee naar mama haar werk geweest. Collega Ronny nam maar al te graag de truffels in ontvangst
Julie is goed gerecupereerd en ze is klaar voor haar beenmergpunctie. Dinsdag 30 november gaan we dus terug naar Leuven, zodat Sinterklaas ons hopelijk goed nieuws kan brengen en nogmaals bevestigen dat chemokasper goe bezig is.
Woensdag 1/12 start ze dan al met de volgende kuur met pillekes en 6/12 start ze terug met de baxters.
Iedereen is terug thuis: - Julie heeft thuis weer les gekregen - Papa heeft er 7 proefreizen op zitten .... nog 37 te gaan - Sten heeft de school weer onveilig gemaakt en mama is blij dat haar kroost is verenigd.
Morgen is het weer het moment van de waarheid: bloedcontrole Julie!
Julie heeft het reuze naar haar zin bij bonni en bompi. Ik denk zelfs dat ze blij is dat mama en Sten goed verkouden zijn.
Sten is gaan spelen met zijn kribbemakker Bill. Het was even geleden dat ze elkaar gezien hadden, daar ze niet in dezelfde school zitten. Hij heeft zich ongeloofelijk geamuseerd en wil morgen al terug gaan spelen (nog eens bedankt voor de goeie zorgen)
Sten heeft al een paar dagen een zware verkoudheid en nu heeft mama er ook van. Julie is daarom een paar dagjes naar bompi en bonni, want haar imuunsysteem ligt volledig plat, dus één enkel beestje kan al genoeg zijn om haar om in het ziekenhuis te laten belanden.
Ondertussen is papa weer gaan varen ... nog 44 te gaan!!!
Bericht van mama aan Julie: laat u maar eens goed verwennen, maar wel luisteren hé!!
Julie haar witte bloedcellen staan veel te laag en daarom kan de beenmergpunctie morgen niet doorgaan. Vrijdag opnieuw controle te Antwerpen en hopelijk volgende week dinsdag dan toch de punctie. Het zal sowieso een rustig weekendje worden want we willen alle risico's uitsluiten.
Dit weekend had Sten Jules (de klaspop) voor het weekend op logie. Jules is mee gaan zwemmen, op logie geweest bij Bonni en Bompi en naar de voetbal van papa gaan kijken. Hij en Sten vonden het reuze fijn.