Het wordt gebruikt om wijn in azijn te veranderen..goede wijn in goede azijn of gewone wijn in (?) azijn. Ook kun je vers geperst appelsap ( of onbehandeld appelsap van de bio-winkel) omtoveren tot appelazijn. Nu het hip is om zelluf te doen komt na het appelstroop maken, de shi takes op stam pluggen en het zuurdesembrood bakken nu ook deze oude ambacht in zicht.
Mère de Vinaigre is een bacterie cultuur, de mycoderma aceti. Om een goede azijn met een azijnmoer te maken heb je een stukje van deze moer nodig. Je schijnt ook een moerstarter te kopen kopen, maar ik ben begonnen met een stukje. Een bevriende moestuinier had op het moestuinforum om een stukje gevraagd; ik ben gaan zoeken in Frankrijk en vond azijnmoer op appelsap... ik kreeg dus een stuk azijnmoer dat weliswaar niet uit de wijn kwam..het lag al tientallen jaren op vers appelsap, maar we gingen ervan uit dat het wel zou lukken. De moer werd verdeeld tussen 4 mensen, er werden azijnpotten aangeschaft en hoe we in het begin aan t rommelen waren om de moer aan de gang te krijgen kan je hier uitgebreid lezen.
Samenvattend komt het er op neer dat je vooral geduld moet hebben. De helft van mijn stuk moer had ik in het begin op rode wijn liggen, de andere helft op vers geperst appelsap. Beide potten warm in de huiskamer.
Op de appelsap groeide het glibberige velletje als kool, maar op de wijn gebeurde niets. Maanden lang niets. Totdat ik eens op het idee werd gebracht om er een glas azijn bij te doen, de azijn waarin de moer was gekomen. Bingo! Binnen enkele weken groeide ( en groeit) de wijnmoer..de azijn begint op smaak te komen...heerlijk.
Ik gebruik geen dure wijnen voor mijn moer, simpelweg omdat ik geen dure wijnen heb. Maar op mijn gewone Bordeautjes&Cote du Rhonetjes met sulfiet groeit mijn wijnazijn ook prima. Ondanks de berichten dat dat niet kan met wijn waar sulfiet in zit... Met dure wijn zal de azijn ook beter van kwaliteit zijn stel ik me zo voor, maar is dus niet noodzakelijk.
Ondertussen heeft een van mijn mede azijnmakers met deze rode wijnmoer ook witte wijn gemaakt..een kwestie van geduld. Ook hier zou ik bij willen aanraden een beetje van de originele azijn mee toevoegen..dat maakt de witte wijn misschien iets rozig, behalve als je appelsapazijn toevoegd. Als straks de frambozen rijp zijn zal ik zeker proberen om met een stukje moer en vers sap frambozenazijn te maken..daar ben ik gek op. Vers druivensap is daarna misschien de volgende stap.
Op deze Amerikaanse site kan je daarover -en over moer maken in het algemeen- nog veel meer lezen.. Er is ook een leuke Nederlandse site met informatie: Minke kookt
Voor wie zelf azijn wil gaan maken: hier enkele tips:
Probeer aan een azijn-pot te komen..deze heeft een deksel waar nog lucht doorkomt, en een kraantje onderin waar je de azijn uit kan tappen zonder de moer te verstoren. Voeg samen met de moer ook een glas van de originele azijn toe aan de wijn. Zet de pot met moer op kamertemperatuur. Laat de deksel er een tijd op zitten, maar zo dat er lucht bij kan komen. Giet eventuele nieuwe wijn voorzichtig langs de wand van de pot zodat de moer boven blijft drijven. Gebruik geen port of sherry. Als de moer in de pot eenmaal goed op gang is de pot kouder zetten. Haal oude gezonken moer uit de pot..start er een nieuwe azijn mee op of geef het weg...als je dit niet doet dan zal de moer na een tijdje de hele pot dichtgegroeid hebben..en uiteindelijk aan gebrek aan voeding afsterven/gaan beschimmelen. Als je je moer gaat splitsen hergebruik dan de zachte stukken..de harde komen minder goed op gang. Wil je appelazijn maken pers dan vers appelsap. Heb je dat niet dan kan je het proberen met onbehandeld ( niet verhit, geen toevoegingen) appelsap uit de bio winkel.
Zo zag de appelsap moer eruit bij binnenkomst..(en hier is zij al afgespoeld!) bruin, een beetje viezig. De geur was wel lekker zurig/fris
De eerste twee potten: moer op wijn en moer op appelsap. Met de appelsap ben ik niet verder gegaan..van de Moergever krijg ik ieder jaar 6 literflessen wat meer dan genoeg is.
Toch maar een echt vinaigrier aangeschaft.
Hoera het werkt..mijn eerste echte moer!
Als laatste nog twee foto`s van vriend Bit die ook met een stukje aan de gang is gegaan..maar hij dan wel op mooie wijnen. De moer is in ieder geval heel erg mooi op deze foto`s ( is jouw azijn al op smaak Bit?)..misschien kunnen we binnenkort een azijnproeverijtje houden.
%%%FOT6%%%
Categorie:Met Alcohol Tags:Mère de Vinaigre, Azijnmoer, appelazijn.
11-03-2014, 14:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
19-01-2014
Plantensteunen vlechten..minicursus
Dit is het moment om materiaal te verzamelen om je plantensteunen voor bijvoorbeeld hoge kruiden en planten uit de siertuin te maken. Je kunt hier mooi je snoeiafval mee recyclen en de planten hebben ruim de tijd om door de steunen heen te groeien; in de zomer zie je er weinig meer van. Ik gebruik de steunen bijvoorbeeld voor hoge kruiden: bronzen en groene venkel, heemst, St. Janskruid en ook voor sierbloemen..pioenrozen bijvoorbeeld. Voor de hoge erwten in de groentetuin maak ik een extra grote steun.
Ik verzamel: voor de staanders mooie rechte tweejarige hazelaartakken en Cornus Mas takken. Je kunt ook beukentakken gebruiken, of ander stevig recht hout maar ( om begrijpelijke redenen) geen takken die gemakkelijk kunnen wortelen zoals wilg of vlier.
Om mee te vlechten heb ik lange uitlopers van druiven, wilde clematis, hop, en natuurlijk eenjarige wilgentakken. Er is natuurlijk nog veel meer materiaal geschikt, laat even weten wat jullie nog meer gebruiken?
1/ Neem een pot waarvan de doorsnede zo groot is als je de basis van de plantensteun zo willen hebben. Steek er 7 of 9 hazelaartakken of andere takken in (bamboe kan ook) die niet gaan wortelen. Steek de takken niet te diep -ze moeten er ook weer uit- maar wel zo diep dat ze stevig blijven staan tijdens het vlechten. Als je een oneven aantal takken neemt kom je steeds goed uit met het vlechten.
2/ Neem soepel materiaal, in dit geval clematis en vlecht de sliert om en om binnen en buiten de hazelaartakken. Maak je geen zorgen dat het niks wordt..als de hele sliert door de takken gevlochten is kan de de boel voorzichtigjes aantrekken en krijg je een mooi strak geheel.
%%%FOTO2%%%
3/ Heb je een of twee slierten gevlochten, en je vind de ronding dik genoeg dan kan je het geheel steviger maken door met een fijnere sliert clematis de hele sliert bij elkaar te vlechten door steeds boven en onderlangs de ronding te draaien.
4/ Je kunt zoveel rondingen maken als je nodig hebt.
5/ De bovenkant bind je vast met wilg/clematis of gras.
6/ Het geheel..nu kun je de steun voorzichtig uit de pot halen( eventueel staander voor staander) en zetten waar je hem wilt hebben. Duw ter plaatse de takken een voor in in de grond rond de plant die je steun wilt geven. Je kunt eventueel de staanders boven de hoogste ronding afknippen..dan valt de steun straks helemaal weg tussen het groen.De plant groeit straks mooi binnen de ronding.
Hier twee steunen voor twee pioenrozen. Hiervan ga ik de rondingen nog iets naar beneden duwen tijdens de groei..afhankelijk van de hoogte van het blad, en ik zal de staanders boven de hoogste ronding afknippen. Je kunt ook -in de siertuin zeker- veel fijnere rondingen maken zodat de steun nog minder opvalt. Ook kan je steunen maken waarvan de staanders niet van boven samengebonden worden maar die iets naar buiten uitwijken, waardoor de steun een wat natuurlijker ruimte aan de planten geeft. Als je dat wilt dan bind je sowieso niet de staanders bovenaan bijeen.
Je kan de steun natuurlijk ook in de pot laten om er Oost Indische kers of Suzanne met de mooie ogen tegenaan te laten groeien.
19-01-2014, 12:54 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
10-01-2014
Winterdip & loopeenden
Mijn jaarlijkse winterdip is eigenlijk wel voorbij..ondanks dat het buiten nog steeds grauw en modderig is. Dat laatste is dit jaar wel heel erg.. er zijn plekken in de tuin waar ik niet meer kan lopen zonder dat mijn voet verdwijnt in een verzakte woelmuisgang..ik loop voortdurend te slepen met emmertjes aarde om die gaten weer te vullen voordat ik echt ga vallen omdat ik weer met een voet in zo`n hol blijf steken. Dat vullen van een gat met een molshoop is ook geen sinecure..de molshopen bestaan uit dikke met water volgezogen plakken modder, die ik dan op zijn kleuterschools in het gat moet kleien...klaag klaag..
Enfin, zoals ik al zei: de winterdip is toch echt voorbij en dat bewijst zich doordat ik iedere dag wel een uur of drie buiten ben..dagen dat het echt niet ophoudt met regenen uitgezonderd. Samen met Lie heb ik al een flink stuk bomen aan de kant van de beek uitgedund zodat er weer wat meer licht op de moestuin komt deze zomer. Van al dat hout ben ik ook aan `t verzamelen geslagen: hazelaartakken die mooi recht zijn om als bonenstokken te dienen, uiteinden van de haagbeuk om de doperwtjes te steunen..wilde clematis, druif en wilg om plantensteunen mee te vlechten. Lie heeft ook al meer dan een stère hout liggen aan dikkere stammetjes.
Verder kijk ik natuurlijk met plezier naar mijn Indische loopeenden..het zijn er nu 4 en deze doen flink hun best om zich vol te eten met slakken en ander spul (ongedierte) uit de tuin. Ik geef ze pas in de avond te eten zodat ze overdag flink hongerig door de tuin trekken. Het warme weer helpt mee de slakken wakker te maken. Ze zijn ondertussen aan me gewend; alhoewel flesseneenden wilde dieren blijven die echt in paniek kunnen raken als ze niet weg kunnen komen hebben ze wel geleerd dat mijn stem eten betekend, en komen ze vaak al op me afrennen. Als ik ze eten geef komen ze vrijwel aan mijn voeten. Dat voeren gebeurd op plekken waarvan ik graag heb dat ze die eens flink onderhanden nemen, vaak blijven ze daar na het voeren nog een tijdje rondsnebbelen en ik zie van alles in in gevoelige snaveltje verdwijnen. Het schijnt dat ze met hun snavels de trillingen voelen die slakken en andere beesten maken, en ze kunnen ze ook onder de aarde ruiken. Op een van de foto`s hieronder zie je rechts nog net het nieuwe haantje Sarko.
Verse groenten hebben we al weer gegeten..niet uit de tuin, maar van de vensterbank..kiemgroente: rucola, tuinkers, radijs en alfalfa. In de kas heb ik eergisteren op bladdag postelein, raapstelen, enkele slasoorten en wat rucola gezaaid..als het nog erg koud gaat worden dek ik dat wel af met vliesdoek.
De oudste van de Indische loopeenden - degene met de donkergroene kop
die de bende aanvoert- heet Joko, de andere drie heten alle drie Bibi...
10-01-2014, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
13-11-2013
Apios, Crosne, Mashua en Yakon
Vanwege de aangekondigde vorst heb ik de knollen die nog in de grond zitten geoogst. Dat zijn (behalve enkele achtergelaten aangevreten knolselderijtjes) Apios, Crosne, Mashua en Yakon Apios en Yakon had ik vorig jaar al in mijn tuin, Crosne en Mashua beide dit jaar voor het eerst.
De Yakon ligt nog in de kas. Op de foto hierboven zie je enkele knollen die van de knol afbraken bij het oogsten. Een van deze knollen is 490 gram. In de Andes kunnen ze tot een kilo zwaar worden. De Yakon komt dus uit de Andes en behalve de knollen kun je er daar ook siroop en thee van krijgen. Yakon wortels worden traditioneel gebruikt door de boeren op de oostelijke hellingen van de Andes die afdalen naar de Amazone. De plant groeit daar langs perceelranden waar de sappige wortels een welkome bron van verfrissing vormen tijdens het werk op de velden.
Als je de knol oogst zie je duidelijk de verschillende soorten knol, het rode bovenste is om te herplanten, de langwerpige geelbruine knollen om te eten. Eerst moeten ze enkele weken liggen om op smaak te komen. Dat doe je het beste in een koude ruimte, anders verliezen de knollen ook snel vocht.
De Yakon had ik niet veel op het menu staan vorig jaar..ik heb er enkele keren mee gewokt, maar vond het zo tegenvallen dat de kleur dan zwartig wordt. Rauw stond de smaak me wel aan. Lastig is altijd de flatulentie die dit soort knollen bij mij bewerkstelligd..dat kan vervelende situaties opleveren ;) Je kunt de wortel dus rauw eten en ook wokken of inmaken met
bijvoorbeeld ander fruit. Ik heb begrepen dat in die
blikken gemend fruit van een zonnig merk Yakon zit. Dat zouden die gele vierkante stevige blokjes
zijn.
De Knolcapucien of Mashua kon nog wel even groeien, de bladeren van deze plant waren nog frisgroen, dit in tegenstelling tot het blad van de Yakon dat al zwart was geworden van het kleine beetje vorst van vorige week. Ook begon de plant net te bloeien. Ik durfde het toch niet aan knollen in de grond te laten ondanks dat hun oorsprong hoog op de -vast wel koude- berg ligt. Deze plant komt uit de Andes waar hij tot 4000 meter groeit (Wikipedia) Wat een mooi gezicht deze witte knollen als ze onder de grond vandaan komen..buitenaards! Ik las dat je ze nog even in de zon op smaak kunt laten komen en dat je ze niet rauw eten kan eten, dat schijnt te scherp te zijn.
De Crosne dank zijn naam aan de Franse stad Crosne in Esonne, Frankrijk. Oorspronkelijk komt de plant uit Japan. Apios die ook wel rozenkrans- of indianenaardappel wordt genoemd komt uit Noord Amerika.
De Apios en de Crosne had ik samen in een bak met bemeste aarde gedaan. Een hele grote bak, dat wel...toch was het niet zo`n goed idee. Over de Crosne had ik gelezen dat de plant zo woekert, dus daar had ik geen zin in, vandaar die bak. Je moet dan denken aan een bak zo groot als twee stuc kuipen..flink veel ruimte dus. De Crosne ( door de Engelsen ook wel Chinese artisjok genoemd) was echter meteen op zoek gegaan naar ruimte, dat zag ik toen ik vandaag de knolletjes ging oogsten..ze zaten diep, bijna op de bodem van de bak en groeiden overal langs de zijden van de bak maar nauwelijks in het midden. Je schijnt de knolletjes slecht aan de open lucht te kunnen bewaren en ik denk dat ik ze maar snel op zal eten.
De Apios heeft door het delen van de bak met de Crosne waarschijnlijk erg geleden. Aan de hele plant kwam een magere 220 gram aardappel..en die zien er ook nog slecht uit. Dat moet ik volgend jaar maar eens anders doen, als ik tenminste aan wat behoorlijk nieuw plantgoed kan komen. Ook de Apios heb ik nog niet geproefd..ik las net op de site van tuinadvies dat de knolletjes pas in hun derde jaar gegeten kunnen worden en dat ze gewoon in de grond kunnen blijven. Dat ga ik volgend jaar anders doen dus..of wie weet stop ik ze morgen wel weer terug in de bak..zonder de Crosne.
Apios
Crosne
Categorie:Aparte groentes Tags:Apios, Crosne, Mashua en Yakon
13-11-2013, 21:56 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
03-11-2013
Tuinupdate begin november
Als een seizoen zo mooi is als de afgelopen zomer, en dan ook nog een mooie herfst erachter aan lijkt het wel of alles vanzelf groeit in je tuin en kas. Ik hou niet zoals sommige collega-tuiniers de geoogste hoeveelheid bij van iedere groentesoort die ik heb staan, ik weet wel dat ik dit jaar een enorm goede opbrengst heb van tomaten, courgettes, sla, snijbiet, koolsoorten, aardbeien, frambozen, pruimen, appels en kruiden. Een goede opbrengst van aardappelen, bonen, knoflook, uien, pompoenen, asperges, knolselderij. Alleen wat minder bonen, maïs, sjalotten, paprika`s/pepers en nog wat andere kleine soorten zoals venkel.
Het permacultuurstuk "à la Gertrud Franck"dat ongeveer een kwart van mijn moestuin beslaat was een redelijk succes. Ik vond dat ik weinig hoefde te wieden, en de rijtjes stonden er gewoon leuk bij, heel wat mooier vind ik dan bedden vol met hetzelfde gewas. De opbrengst was ook redelijk. Aardappelen vond ik wel heel erg lastig, bijna niet te doen om die uit de tuin te halen zonder de gewassen die ernaast stonden te beschadigen. Ook halfhoge doperwten vond ik geen groot succes; de gewassen erachter kregen te weinig licht. Over het algemeen genomen was ik dusdanig tevreden dat het experiment wordt voortgezet.
Er groeien nog steeds tomaten in mijn kas..dat wil zeggen, de planten groeien nauwelijks nog, maar ze zijn niet ziek en de tomaten kleuren langzaam toch rood (geel, oranje). Dit is een Hungarian Heart een heerlijke tomaat met lekkere tomatenzuur en zoet in zijn volle smaak.
De zonnebloemen -die ik voorgezaaid heb twee weken voordat ik de aardappels oogstte en daarna op het vrijgekomen stuk heb uitgezet- vind ik een cadeautje. Ze bloeien nu met 5 bloemen tegelijk aan de stam. Een fleurige nateelt dus. Deze groene wants is een mooi plaatje aan het maken met de rode bloem.
De herfstframbozen groeien ook maar door..ik las dat dat wel tot december door kan gaan bij redelijk droog weer. Soms rot er wel een als ik te laat ben met plukken. De smaak is zoeter dan je denkt dat hij kan zijn in deze tijd.
De kippen lopen al sinds half september buiten. Alles wat ze niet mogen eten ( andijvie/sla/snijbiet ) heb ik beschermd met vliesdoek. Dat gaat niet altijd goed..soms speelt de wind ons parten en kunnen de kippen dat toch bij een bed andijvie. Dan is de oogst verloren want ze eten in 5 minuten een bed leeg met zijn achten..gelukkig heb ik ook veel andijvie.. De haan houdt alles goed in de gaten en loopt als een herdershond rond zijn toom. Soms bedrijft hij wel erg hardhandig de liefde en scheurt er een kammetje van de kip in. Dan is het dus oppassen geblazen, we hebben al gehad dat een kip flink werd aangepikt door haar zusters omdat ze wat bloed had; dan veranderen mijn lieve kippies in valse kannibalen...het arme beest liep met een bloedbaard over haar prachtig witte veren en blijft -zelfs nu de wond genezen is en ze niet meer wordt aangepikt- nog steeds uit de buurt van de andere hennen.
De loopeenden hebben het wel naar hun zin in de tuin maar zijn verder onbenaderbaar..ze bewegen zich langs de randen van de tuin. Af en toe zie je ze de tuin oversteken. Ik hoop echt dat ze leren om goed slakken te eten..daarvoor heb ik ze "ingehuurd". Ik vind ze in vergelijk met de kippen echte wilde beesten, de kippen zijn duidelijk meer gedomesticeerd. Ik heb enorm mijn best gedaan om ze te laten wennen aan hun nachthok en aan mijn stem door steeds maar weer hetzelfde geluid te maken als ik ze daar eten gaf aan t einde van de dag. Dat is op zich wel goed gelukt, niet zoals bij de kippen die ik als een rattenvanger mee kan nemen door de tuin alleen door tegen ze te praten zonder ze te eten te geven maar meer omdat de eenden "gepavloviseerd" zijn door de combinatie stem-eten..en het eten mag dan niet bij de stem zijn, maar in hun nachthok staan. Volgt u het nog? De enige keer dat de eenden in mijn buurt komen is als ik `s-middags het gevogelte gedroogde maïskorrels voer direkt vanaf de kolf..dan durven ze iets dichterbij te komen maar verder zie je ze de rest van de dag niet meer. Gelukkig kan ik ze in de avond met de kippen insluiten want anders zouden ze al snel ten prooi vallen aan een van de vele vossen die hier in de omgeving rondlopen.
Halloween is voorbij. Dit is het eerste jaar sinds 2006 dat ik niet met de kindertjes van het dorp pompoen heb gesneden. Simpelweg omdat er geen Halloweenpompoenen waren, dat is een van de 2 soorten die het niet goed hebben gedaan..toevallig op beide plekken waar ik ze gezaaid heb. Met een patisson kan je ook leuke effecten bereiken, helaas niet met een lichtje erin.
Ondanks het onstuimige weer wordt er nog wel gewerkt in de tuin. Ik heb de compostbakken leeggemaakt en op het permacultuurstuk gestrooid. In de lege bakken kan ik nu veel blad gaan verzamelen voor de mooie bladaarde. Iedere dag enkele uurtjes buiten werken doet me goed!
Categorie:De tuin Tags:tuinupdate november 2013
03-11-2013, 20:23 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
16-10-2013
Rode kool met kweeperen en appel
Een simpel receptje vandaag. Ik ben er nog niet zo lang geleden achter gekomen dat je bij appelmoes, appelsap of andere appelbereidingen een kleine deel van de appels kunt vervangen door kweeperen ( bij appelsap wordt 5% aangeraden, bij moes kan je een kwart gebruiken.) Bij de rode kool kan je naar smaak wel half half doen, de geurige kweeperen geven een mooie smaak aan de kool!
Neem een rood kooltje van een kilo, snij de kool in vieren en snij de harde stronken eruit. Doe de kool in een snelkookpan en voeg een kopje water en een kopje rode wijn of witte port toe. Het originele recept dat ik maakte bevatte rode wijn..gisteren had ik dat niet zo snel voorhanden..witte port wel, voor de smaak een goede variatie. Snij twee grote geschilde kweeperen in vieren, snij het klokhuis en het harde vruchtvlees onder het klokhuis eruit. Snij de parten nog eens in vieren. Voeg bij de kool, samen met een hand gewassen rozijnen, een kruidnagel, peper en zout.
Zet de pan op en breng de groente onder druk. Kook voor 4 minuten en zet het gas uit. Schil tijdens het afkoelen van de pan twee lekkere appels, snij deze in kleine stukjes. Als de pan zover is afgekoeld dat je hem open kan doen zonder dat de lucht eruit spuit voeg je de appels toe. Is de kool al erg zacht dan kook je de kool niet meer onder druk, maar gewoon zachtjes op laag vuur totdat de appels zacht zijn. Controleer wel of er nog vocht in de pan zit, voeg anders nog wat water of wijn toe. Is de kool nog wat hard dan kan je nogmaals 4 minuten onder druk koken. Roer de kool met de appels en kweeperen nog eens goed door en proef op zout.
Categorie:Koken algemeen
16-10-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
13-10-2013
Gewoon een grote pot mayonaise
Op ons dorpsfeest waar heel veel frieten worden verkocht gaan er zomaar 6 volle literpotten mayonaise door..verse mayonaise van Jeanine. Deze mayo is in onze regio beroemd en ik wilde wel eens weten wat het geheime recept is van Jeanine die ook wordt gevraagd om voor bruiloften en andere partijen dit lichtgele vette goedje te leveren.
'O niks bijzonders hoor' lacht ze weg als ik het haar vraag. Een recept heeft ze niet, ze doet het uit de losse hand, zoals zoveel goede koks. Ze wil het wel even voordoen, de dag na het feest als we met alle opruimers samen eten en ze alweer een pot staat te maken. Of ik wel even thuis eieren wil gaan halen, de rest heeft ze zelf.
Op de eerste foto zie je de ingrediënten..5 eieren, een flinke scheut fijngemalen zwarte peper (niet op de foto) zout, één tot twee eetlepels sterke mosterd naar gelang je smaak, en hetzelfde voor gewone bruine azijn 6 %. Elke andere azijn kan ook, als hij maar niet teveel smaak heeft. Verder veel zonnebloemolie 'vooral geen dure olie nemen..die heeft teveel smaak van zichzelf'' en een staafmixer.
Eerst gaan de eieren in de beugelpot, dan twee eetlepels mosterd erbij, zout naar smaak en de zwarte peper. De zwarte peper geeft mooie spikkeltjes in de mayonaise..Jeanine schudde eigenlijk gewoon wat peper uit het gekochte potje..niks versgemalen, maar gewone (Franse variatie van) Silvo. De azijn erbij en de staafmixer in de pot..op de gewone stand beginnen met mixen, en beginnen met olie te gieten. Niks druppelsgewijs gedoe nee gewoon een straal olie.. even mixen en dan weer een flinke scheut. Net zolang totdat de mayonaise de goede kleur en substantie heeft gekregen.
Dit is een niet houdbare mayonaise. Volgens Jeanine een zeker niet langer dan een week en dan moet hij wel op zijn. Het wordt gemaakt met rauwe eieren en dat wordt niet door iedereen goed verdragen. Ook moet je goed opletten waar de eieren vandaan komen, of ze wel vers zijn, enz....ik maak het zelf alleen met eitjes van mijn eigen kippen. Je kunt het recept trouwens evengoed in 5ven delen...
Op de een na laatste foto`s zie je de "Reine de Mayonaise" zelf. De laatste foto geeft het verschil weer tussen de grote pot gemaakt met mijn eieren van onze buitenkipjes..en rechts de pot met eieren uit de handel..je ziet dat de mayonaise veel witter is gebleven; lang zo lekker niet vind Jeanine!
Categorie:Koken algemeen
13-10-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
07-10-2013
Teunisbloemwortel eten
De eerste keer dat ik een teunisbloem zag opengaan was in een ministadstuintje. Een
vriendin had deze voor mij wonderbaarlijke plant in de tuin en ik weet
nog dat ik op dat verjaardagsfeestje geen aandacht had voor anderen
totdat alle teunisbloemen aan die plant waren opengegaan. Zoiets had ik
alleen nog maar op films of op tv gezien..een bloem die voor je ogen
opengaat binnen een seconde of 20! Van deze vriendin heb ik zaad gekregen en sindsdien heb ik geen tuin meer gehad zonder deze Oenothera biennis die ook wel leliën-van-een-nacht wordt genoemd.
Pas
veel later heb ik geleerd dat je de wortel ook kunt eten en dat de
plant daarom ook wel hamwortel wordt genoemd. Ook wordt de
teunisbloemolie gebruikt bij verschillende klachten.
Op Wikipedia kun je onder andere het volgende over deze plant lezen: Jonge
wortels kunnen als groente gegeten worden. Ze hebben een peperachtige
smaak. Jonge stengels kunnen ook als salade gegeten worden. De rijpe
zadenbevatten 7-10% gamma linoleenzuur een zeldzaam essentieel verzadigd
vetzuur.
In
Engeland staat de plant bekend onder de mooie naam Evening Primrose en
je kunt er capsules kopen waar de olie van deze zaden gecombineerd
worden met de olie van de zaden van de Borage..bedoeld als een
hulpmiddel om de menstruatie goed te laten verlopen.
De
Teunisbloem is een tweejarige plant. Het eerste jaar verschijnen de
rozetten vanaf het voorjaar in je tuin; laat je die fraai gevormde rozetten
overwinteren dan krijg je het jaar erop de bloemstengels met de bloemaren.
Vroeg in de zomer gaan dan de eerste bloemen in de avond open, en vanaf
dat moment bloeit de plant iedere avond tot ver in de herfst. Geniet er in de avond van, want de volgende morgen verwelken de bloemen al snel. De plant maakt veel zaad aan en dat is te zien het volgend voorjaar als de nieuwe rozetjes overal verschijnen.
Bij
mij staat de teunisbloem in de groentetuin..niet speciaal met een
reden, alleen maar omdat ik daar eerst een bloemenstuk had en de
teunisbloem daar steeds terugkomt. Dit jaar heb ik in een bed het teveel
aan rozetten laten staan om dan eindelijk eens de wortel te
eten..hamwortel, dat leek mij wel wat want het idee om groente te eten
met de smaak van vlees sprak mij als ex vegetariër met een vleesvoorkeur
wel aan. De wortel oogst je aan het einde van het eerste jaar, net
als de wortels van de Paarse Morgenster ( ook wel haverwortel genoemd).
Op internet heb ik een recept gezocht en ik heb er ook een gevonden op deze site. Veel recepten zijn er trouwens niet. Wat
me opviel in de weinige documenten die spraken over teunisbloemwortel
eten was dat er overal gesproken wordt over de Fransen die deze wortel
als delicatesse beschouwen...maar hier in Frankrijk heb ik nog niemand
ontmoet die de plant heeft gegeten, of zelfs maar wist dat hij eetbaar
was. In het zuiden wordt hij vast wel gegeten, daar eten ze heel anders dan hier in de Lorraine. Ook las ik dat de plant een wat vreemd "mond- of
keelgevoel" zou kunnen geven, afhankelijk van de persoon..ik zou zelf
ervaren wat daar mee bedoeld werd.
Goed, de wortels geoogst,
gewassen en geschrapt (een vreemd gladdig glibberig huidje kwam er onder mijn mesje
tevoorschijn) in rondjes gesneden, in azijnwater gelegd, na enkele
minuten eruit gehaald en in water met citroensap gekookt. Volgens het recept in voorgaande link zou je dan nog een papsausje
moeten bereiden en dat over de groente gieten..dat heb ik niet gedaan,
want mijn ervaring met dat soort sausjes stamt nog uit de tijd van de
bloemkool met een papje...brrr jeugdtrauma! Dat terzijde gelaten dacht ik dan ook nog niet de smaak te kunnen proeven van de wortel.
Wel
de smaak dus, die viel niet tegen..beetje flauwig, licht neigend naar
de haverwortel of de schorseneer. Ik zou er een volgende keer wat boter
en nootmuskaat bij doen. Het peperachtige wat genoemd werd proefde ik er niet zo aan af of het moest zo zijn dat het prikkerige mondgevoel bij andere mensen een peperachtige ervaring geeft... Want qua substantie vond ik het maar
niets..net alsof ik iets met haren in mijn mond had, korte haren
misschien, maar onmiskenbaar kriebelig in de keel. Als je naar de onderstaande de foto kijkt zie je dat ook wel..een korte borstelige structuur op de oppervlakte van de schijfjes. Bah niks voor mij
dus. Lie heeft ook geproefd, vond het wel aardig, maar niet aardig
genoeg om het hele schoteltje op te eten..hij vond het trouwens ook wel
gek in de mond, maar niet storend.
Voorlopig ga ik alleen genieten van de mooie bloemen en laat ik de wortels mooi staan om deze bloemen te leveren!
07-10-2013, 19:40 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
07-09-2013
Het appeltje van assepoessie
Assepoester was een weekje te logeren.
De jaren dat ze bij ons woonde heeft ze deze naam verdient door iedere avond af te wassen..wij voelden ons vaak een beetje beschaamd dat we een hardwerkende studente de afwas lieten doen...
Nu komt ze af en toe logeren, wast nog steeds veel af en helpt ook met het schilderwerk. Vlak voordat ze weer vertrok kreeg ze een appeltje van iemand uit het dorp. Deze was om even te proeven en vast nog niet helemaal rijp; half opgegeten werd de bellefleur achtergelaten op de tuintafel..de wespen hebben er dankbaar gebruik van gemaakt. In drie dagen was de vrucht helemaal opgegeten en wat restte waren de bruine kruimels die ze blijkbaar niet lusten, de schil en het klokhuis..
07-09-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
18-08-2013
Brocante 15 augustus
We konden maar liefs kiezen uit 3 brocantes in de omgeving afgelopen donderdag. We kozen voor degene in Juvigny-sur-Loison, een mooi dorpje vlak bij Montmedy.
Het was een mooie dag voor een rommelmarkt, een beetje warm, maar niet té warm. Dat maakte de rommel er trouwens niet leuker op..behalve bij een enkele kraam vind ik dat er meer en meer echte rommel te vinden is op de brocantes hier in de omgeving..de oudste troep, stuk of soms half vergaan staat aan de weg. Het ergst dat ik zag was een bonbon..zo`n groene fles waar je je eau de vie of zelfgemaakte wijn in kan bewaren. Van de hals was een stuk afgebroken. Nieuwsgierig vroeg ik aan de verkoper wat hij ervoor wilde hebben..geef maar 5 euro zei hij..
Er zijn tegenwoordig ook wel erg veel brocantes en vides greniers hier in de omgeving..op een uitzondering na zijn de leukste dingen er ondertussen wel uitgezeefd. Of misschien heb ik zelf al zoveel zooi dat ik het leuke er niet meer tussen zie.
Dit keer heb ik me geamuseerd met het fotograferen van kisten..er stonden wel een paar aardige bij. De kist met de geschilderde violen was net gekocht door een Nederlands echtpaar uit Dun sur Meuse. Het leek trouwens wel of we in Nederland op een rommelmarkt waren, er liepen meer Hollanders dan Fransen op straat!
De kist met de zonnebloemen erop heb ik voor de kamer van de kindjes gekocht...
Een stoel die de tijd aangeeft..handig..
Heeft er iemand een idee waar dat apparaat voor bedoeld is?
Toch nog wat leuks voor de appelvrouw..helaas was deze mooie kruiwagen iets te duur.
18-08-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
12-08-2013
Knoflook vlechten: een minicursus
Ik probeerde tot nu toe de knoflook te vlechten zoals je een dames invlecht maakt, met wisselend succes. De stengels braken nog wel eens onder het vlechten, en ik kreeg de bollen niet zo mooi op de streng zoals de vlechters uit het zuiden dat kunnen...
Deze methode bevalt me beter...simpel, en kan ook met kleine hoeveelheden. De strengen zitten mooi strak met de bollen knoflook aan weerszijde. Met een beetje moeit kan je ook nog bollen in het midden krijgen; ik heb dat niet gedaan want ik vind het wel mooi zo. Met de uien ga ik deze ook proberen..dat zal dan wat strakker op elkaar
zitten in verband met de dunnere en zachtere -gedroogde- stengel.
Het is heel eenvoudig, je begint met een bol en je legt de stengel naar je toe.
De volgende bol leg je er dwars op, je slaat de stengel achter de
stengel van de eerste bol door, en vouwt hem dan over zichzelf heen naar
voren.
De volgende bol doe je hetzelfde, maar dan aan de andere kant.
Zo door totdat alle bollen op zijn...
Als alle bollen meegevlochten zijn vlecht de de stengels samen en bind ze aan t uiteinde vast
9 Soorten knoflook heb ik zo ingevlochten...een smaak en bewaarverslag volgt!
12-08-2013, 11:34 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
03-08-2013
Kruiden
Nu de kindjes vertrokken zijn heb ik weer even tijd wat foto`s te maken.
De oogst is ondertussen natuurlijk door gegaan en ik heb onder andere kruisbessen en aalbessen geweckt. Natuurlijk heb ik ook jam gemaakt ( van aardbeien, kruisbessen en frambozen ) en bergen courgettes, tuinbonen en asperges ingevroren. Puk en Muk hebben goed meegeholpen met doppen van kapucijners en tuinbonen..proeven was wat anders.
Aardappels moeten nog geoogst worden, en er komt nog behoorlijk wat witte kool aan..een nieuw experiment: zuurkool maken! Ook boontjes beginnen te bloeien, de eerste sperziebonen heb ik al op, de paarse bonen en de snijbonen zijn ook bijna zover.
Morgen eerst maar eens kruiden plukken voor de thee, voor tinctuur en voor de keuken. Vorig jaar heb ik veel tijm gestekt en dat nieuwe tijmveldje groeit heel erg goed, er staat gewone tijm, twee kleuren citroentijm, bonenkruid en marjolein/majoraan.
Deze Ananassalie schijnt met kip heel lekker te zijn..ik heb het nog nooit gemaakt maar een van de haantjes gaat een dezer dagen in de pot; ik wil het recept wel eens proberen. Ik laat nog wel horen hoe het smaakte.
CitroenVerbena voor de thee.
Rode zonnehoed of echinacea voor tinctuur.
Calendula voor thee, tinctuur en zalf.
Aloe Vera wordt door mij vers gebruikt op brandwonden bijvoorbeeld. De plant staat dit jaar buiten en maakt veel kleine stekjes aan de voet. Daar kan ik vast weer wat mensen blij mee maken.
Werkeloos klimkasteel..van mij mogen de kindjes weer snel komen..
De Japanse wijnbesvruchten zijn ook bijna rijp. Meestal eten we ze zo van de struik, ze komen bijna niet het huis in. Ik denk er wel eens over om er jam van te maken..maar de oogst is niet zo groot dat ik er een kilo van af zou halen. Bovendien lees ik in de recepten op internet hoeveelheden citroensap die mij tegenstaan..anderhalve uitgeperste citroen op 250 gram bessen. Plus nog anderhalve zure appel...er zal vast geen pectine in deze vruchten zitten. Ik blijf ze dus maar lekker van de struik eten..heerlijk verfrissend tijdens het tuinwerk!
Categorie:De tuin Tags:kruiden
03-08-2013, 23:21 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
26-06-2013
Lie bouwt verder
Bij ons in de straat gaat het gerucht dat ik in onze gerenoveerde
broodoven als hij klaar is pizza`s ga bakken voor het hele dorp...ik
moet dat met klem tegen spreken! Wel leuk is het aanbod van onze van
origine Italiaanse dorpsgenoot die bij ons de pizza`s wil bakken en er
dan voor ons ook een maakt..aangenomen!
Hierbij de laatste foto`s. Lie,
die het zonder hulp en aanwijzingen van de Spaanse connectie Henk S.
zal moeten doen blijft aardig binnen de lijntjes...we zijn benieuwd wat
Henkie er zelf van vind...
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:broodoven
26-06-2013, 22:24 geschreven door Appelvrouw Reacties (4)
05-06-2013
Bouwen aan de broodoven
Hier de beloofde foto`s van de herbouw van de broodoven.
Op de eerste foto zie je mijn buurman in 1960 ongeveer..de broodoven, links achter hem, staat dan nog wel overeind, maar je ziet al een boom groeien door de schoorsteen.
Metselaar en Lie hebben foto`s gemaakt van oude plaatjes van het gebouwtje..deze hebben ze vergroot en daarna hebben ze met de -in de ruïne- gevonden stenen geprobeerd de deur en het raam zo origineel mogelijk neer te zetten. Het is natuurlijk vooral aan de vakkundigheid van metselaar Cowboy Henk te wijten dat het zo mooi aan het worden is!
De deuropening als puzzel neergelegd
Ondertussen werd ook in andere delen van het huis hard gewerkt: de luiken en de ramen zijn geschilderd, in de badkamer is eindelijk het mozaïek gekomen waar ik maar niet aan toe kwam; Thanks Marc.. nu wordt ik iedere morgen wakken met een zonnetje rond mijn gekreukelde kop.
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:broodoven
05-06-2013, 20:25 geschreven door Appelvrouw Reacties (5)
30-05-2013
Lievevrouwebedstro gelei
Van het mooie bodem bedekkertje Lievevrouwebedstro (Galium odoratum; synoniem: Asperula odorata) kun je siroop of gelei maken. Het wordt hier -vlak over de grens in België- gebruikt om Maitrank (een aperitief ) mee te maken.
Lievevrouwebedstro is een geurig mooi plantje dat in het voorjaar al snel in de bloei komt. Het is een plant die van schaduw houdt en het doet het bij mij dan ook op meerdere plekken heel goed; onder de Boswilg en de Seqoia, waar het nu samen met de Weduwe-in-de-rouw prachtig in de bloei staat, maar ook onder de bessenstruiken groeit ze heel goed.
Totdat ik het recept voor de gelei gelezen had gebruikte ik dit gedroogde kruid alleen als ( plusminus 2%) toevoeging in mijn dagelijkse kruidenthee. Maitrank heb ik natuurlijk wel eens gedronken maar dat kon me op dat moment niet zo bekoren...dat zegt niet zoveel, ik hou niet zo heel erg van alcoholische drankjes met een zoetige basis (paardenbloemenwijn uitgezonderd!)
Hier in Frankrijk heet het plantje Petit Muguet, Reine de bois of Gaillet odorant. Het wordt als geneeskrachtige plant aangeschreven maar wat de kracht precies inhoudt is me nog niet duidelijk, het zou bijvoorbeeld tegen migraine werken maar je kunt er ook hoofdpijn van krijgen. Het is me wel duidelijk dat je het met mate moet gebruiken, zowel in de thee als de gelei.
Verder geurt het gedroogde kruid heerlijk. De geur komt van een stof dat cumarine heet, dat is hetzelfde spul wat de geur van hooi veroorzaakt..het ontstaat pas als het plantje gedroogd wordt. Ik las een beschrijving van iemand die het kruid droogt en in oude sokken stopt en deze tussen de kleren legt om deze een lekker luchtje te geven..
Als laatste: de gelei wordt gebruikt zoals men andere gelei gebruikt, op een beschuitje of op de pannenkoek, maar wordt ook juist aanbevolen bij vers fruit..het schijnt de smaak aangenaam te versterken. Het recept voor de gelei heb ik van hier..er staan ook andere jam- en geleirecepten.
Lievevrouwebedstro gelei
Een bosje Lievevrouwebedstro van minstens 30 gram wassen, voorzichtig drogen en op
een schone droge doek minstens 4 à 5 uur laten verwelken. 1 biocitroen in dunne schijven snijden 625 gram geleisuiker 2:1
Wat mooie blaadjes om als deko in de potjes te doen. Een
kan nemen met een inhoud van minimaal 2 liter en het bosje Lievevrouwebedstro
erin doen, de schijven citroen erbij en nu anderhalve liter leidingwater erop
gieten zodat alles onder staat. Afdekken en koel wegzetten voor
minstens 12 uur.
Afgieten door een fijne zeef in de pan,
vermengen met de suiker en aan de kook brengen, gemiddeld 10 minuten
koken tot de geleertest positief is. ( Ik heb zelf 1 minuut gekookt, volgens de aanwijzing op de verpakking van de suiker..)
In ieder potje een mooi
blaadje leggen en de gelei opgieten, sluiten, omkeren voor een paar
minuten, terugkeren en af laten koelen. Deze gelei doe ik in kleine potjes, het is niet ieders
smaak..... Wegzetten op een koele droge donkere plek, minstens 6 maanden houdbaar.
Met dank aan Danuta
Pluk een mooi bosje met bloemen die net opengaan.
Om de geur vrij te maken laat je de takjes minstens 4 uur verwelken..opgehangen als bosje of op een dienblad.
De gelei ziet er niet heel erg aanlokkelijk uit maar smaakt heel speciaal, kruidig en bloemig, ik vind het heerlijk!
30-05-2013, 11:45 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
26-05-2013
Mezennestje
Het mezennestje is uitgevlogen!
Al wekenlang zagen we de jonge koolmeesouders zich uit de naad werken..de hele dag door werden vliegjes, rupsjes en ander insectengespuis naar het nest gebracht. We konden het allemaal goed bekijken omdat het nestkastje bij het balkon hangt. De vogels trokken zich weinig van ons aan als we -eindelijk!- eens een keertje buiten zaten.
Vanmorgen vloog het nestje uit. De een na de andere kleine koolmees stortte zich met ware doodsverachting vanuit hun hoge positie de leegte in. Soms haalden ze de walnotenboom, soms kwamen ze niet verder dan het gras. Het ging niet altijd goed..Na een uurtje zagen we een valk met een kleintje in zijn poten wegvliegen, op weg naar zijn eigen kleintjes met een lekker hapje...
Aan t eind van de middag waren alle vogeltjes op een na uitgevlogen. Ik stond in de tuin toen ik de moeder moeite zag doen haar laatste spruit het nestje uit te krijgen. Ze vloog met lekkers tot op het balkon, maar ging het beestje niet voeren..hij moest er maar wat voor doen. Een tijdje zat hij verontwaardigd uit het "raampje" te kwetteren en te piepen. Moedertje mees vloog heen en weer met een lekker groen wurmpje in haar bek, van boven op het kastje tot op het balkon en weer naar een tak in de tuin..ze maakte ook lokkende geluidjes die ook mij geruststellend in de oren klonken. Uiteindelijk liet de honger zich gelden en stortte het meesje zich zijdelings uit het kastje. Bijna tegen het raam. Hij landde gelukkig zacht in een bakje uitgebloeide blauwe druifjes..waar hij even bij moest komen. Even later zag ik hem een groot stuk tuin oversteken..ze leren verdomd snel die mezen!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:koolmezen, nest
26-05-2013, 19:14 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
24-05-2013
Regen ( en vorst)
De rivier was zo buiten zijn oever van alle regen dat het weggetje vanaf ons huis helemaal onder was gelopen.. Dit gebeurd zelden in de lente/zomer..de vissen dreven over de weg.
Voor vannacht was er -5 voorspeld. De aardbeien heb ik afgedekt met vliesdoek, de aardappels met potten, de blauwe bessen met emmers. Helaas heb ik niks dat groot genoeg is voor de walnoot en de kweepeer die net in de bloei komt. Als het nog een keer gebeurd van de week dan zet ik er een kruiwagen met smeulend zaagsel onder, dat heeft vorig jaar ook geholpen. Het blijft nog even zo koud heb ik gehoord. De kas staat vol met pompoenen, pepers, paprika en komkommers die nog steeds niet naar buiten kunnen. Lekker gezellig vol, nu gaat dat nog, maar bientôt zijn de planten te groot en moeten ze echt naar buiten. Deze planten komen straks in mijn gekke knollenhoekje..het zijn van links naar rechts Yakon, Knolcapucien, Crosne, Oca en Taro.
De zomer schijnt er toch echt aan te komen..ik heb gehoord dat je dat ook kunt merken omdat de regen steeds warmer wordt.. De bomen trekken zich er trouwens niet zoveel van aan..ze zijn natuurlijk wel een week of wat verlaat. Hier de Meidoorn in de bloei..als het even droog is geurt de hele tuin ervan!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:regen, vorst
24-05-2013, 15:17 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
22-05-2013
Waterkefir cassis
Wie van frisdrank houdt kan met waterkefir een leuk drankje maken.
Ik bezit nu sinds twee maanden enkele van die vreemde hersenachtige witte korrels waarmee je een drankje kunt maken waarvan men zegt dat de Osseten in de Kakasus er 100 jaar mee worden.
Dit wordt er op het web over de kefir beweerd:
Kefir bevat zeer veel
rechtsdraaiend melkzuur. Vooral de vitaminen B1 (Thiamine), B2, B6, B12,
C, D en H (Biotine) zijn er in hoge mate aanwezig. Ook is er een wateroplosbaar
polysaccharidepolymeer in teruggevonden dat nergens anders teruggevonden
wordt. Deze stof kreeg de naam Kefiran.
Andere voordelen van kefir zijn het hoge gehalte aan essentiële
aminozuren. Een tekort aan vitamine H (Biotine) kan spierpijn, droge
huid en depressie veroorzaken, vitamine B12 wordt in het lichaam
afgebroken door de anticonceptiepil, antibiotica en stress.
Kefir maakt de huid zacht en soepel. Zelfs
uitwendig (aangebracht als masker) kan kefir weldadig werken voor zowel
een vette als een droge huid (ik ben benieuwd hoe dat gaat dan, ik zie me niet die geplette korrels op mijn gezicht smeren..) Na een antibioticakuur is het goed om veel
kefir te gebruiken, om zo het bacterieel evenwicht in de darmen weer te
herstellen.
Allemaal niet te versmaden eigenschappen voor een verfrissing.
Lie zegt: "Ik vinutgewoonlekker"..
Je vermengd de korrels met water, suiker en vijgen ( of rozijnen,
dadels) en voor de smaak citroen erbij. Recepten genoeg op internet. Ik heb het een tijdje volgens het gewone recept gemaakt maar nu probeer ik de waterkefircassis uit, deze wordt erg gewaardeerd door de dorstige mannen.
Ik neem anderhalve liter water, een kom zwarte bessen ( ik heb ze in de vriezer en ontdooi ze eerst),100 gram waterkefirkorrels, 100 gram suiker en drie dadels of vijgen. Een stukje biologische citroen kan er ook nog bij maar dit hoeft niet..
Je ziet de kefir "werken" doordat er bubbels komen. Ook de groei van de korrels in de pot kan je bijna zien. De korrels vermenigvuldigen zich behoorlijk snel..genoeg om weg te geven aan buren en vrienden.
Ik laat het een dag of twee/drie staan, zeef het geheel dan (en geef de bessen daarna aan de kippen). De drank zet ik nog een dagje in de koelkast. Je moet het in een week opdrinken, maar dat haalt het hier niet
22-05-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
08-05-2013
7 mei boswandeling
De bossen van ons dorp zijn voornamelijk productiebossen.
Al vele honderden jaren worden ze op dezelfde manier onderhouden. Ieder perceel komt ongeveer 1x in de twintig à dertig jaar aan de beurt: dan gaan er enkele van de oudste eiken eruit plus veel jong spul zoals haagbeuken en lindes. Op de eerste foto kan je zien dat het deel links van het pad vorig jaar aan de beurt is geweest, rechts is al jaren niet meer gekapt..daar staan enorme grote honderdjarige eiken en is het bos dichtbegroeid met allerlei klein geboomte dat onder die eiken groeit..vooral veel haagbeukjes, maar ook lindebomen dus, wilde kersen, vlier enzovoort.
Verder komt men niet in het bos, alleen om in het voorjaar lelietjes van dalen te plukken en later in het jaar morielen, cantharellen en eekhoorntjesbrood te plukken. In de winter komen de jagers. Echt wandelen zoals we dat in Nederland in het bos doen, dat doen de Fransen niet..je gaat niet wandelen in het bos, maar èh..oogsten.
Er zijn dan ook niet echt goede wandelpaden, het zijn paden om met de trekker op te rijden. sommige paden groeien weer dicht, andere komen erbij in de tijd dat er op dat perceel gekapt wordt. Verder hebben wij nogal natte bossen, en kan je zonder laarzen een deel van het voorjaar echt het bos niet in. Er zijn ook mooie brede paden waarvan het gras door de reeën kort gehouden wordt daar kan je heerlijk op wandelen. Op stukken waar in de jaren ervoor gekapt is komen veel wilde bramen voor; deze meterslange bramenslierten groeien over de stapels achtergelaten takken. Hier en daar groeien bomen met een enorme boog weer naar de grond..de bomen waar deze ooit tegenaan leunden zijn in de jaren ervoor weggekapt.
De kruidlaag van het bos is prachtig. Behalve de genoemde lelietjes groeien er sowieso sleutelbloemen, bosanemonen, aronskelken, kruipend zenegroen, bosaardbeitjes, een soort gipskruid en vele orchideeën. Dat alles in enorme hoeveelheden.
Op de wandeling van gisteren kwamen we een dode ringslag tegen..het beest is zeker 60 cm geweest. De kop was al meegenomen, toen we op de terugweg langskwamen begonnen de slakken al aan het opruimwerk. Verder kruipend zenegroen in twee kleuren (is dat een plaatselijke afwijking vroegen wij ons af) de eerste orchidee en een prachtige distel.
08-05-2013, 10:51 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
05-05-2013
Dakhaas en Ko (Piet Uitjes)
Zit je nog wel eens in je tuin? Dat vroeg Filmhuiscollega P mij laatst; hij mist mijn blogjes.. Wel P, het antwoord is ja, sterker nog ik zit zelfs heel veel in mijn tuin..vanwege een blessure kan ik niet veel doen, en ben ik afhankelijk van hulp van Lie. Dus ik geniet nu op een andere manier van de tuin, ook heerlijk, dat relativeert weer een beetje al dat harde werken wat ik jaren in de tuin heb gedaan..en voor mijn ogen voltrekt zich het wonder van de natuur...ik zie mijn strakke moes- en siertuin veranderen in een mooi wild stukje land..daar waar ik me niet meer met de tuin bemoei nemen de wilde planten onmiddellijk weer hun natuurlijke ruimte in..Ik moet dit accepteren, óf Lie inzetten.
Maar Lie had al andere plannen, hij kreeg zelf hulp om het dak eindelijk aan te pakken..het deel van het dak waarvan de oude en vergane pannen onder je schoenen braken als je eroverheen liep om bijvoorbeeld de schoorsteen te vegen. Donderdagmorgen vroeg werden pannen en verdere benodigdheden afgeleverd, en donderdagavond zijn de hulptroepen aangekomen. Lie had vorige week al steigers neergezet, een bak geregeld waar de oude pannen in af werden gevoerd (deze worden gebruikt om een zompig boerenpad weer wat structuur te geven) en een werkschema opgezet. In een dag de oude pannen eraf, en de volgende dag de nieuwe er weer op..
Vrijdag werd er zwaar door gebuffeld. De pannen moesten van het achterdak naar voren worden gehaald. Via een goot en een paar handen vlogen ze de bak in. Een deel van de pannen die nog goed zijn worden hergebruikt op de broodoven die ook nog dit jaar wordt opgebouwd. Het weer was die dag niet erg mooi, in de middag begon het te regenen. De jongens zijn een uurtje opgehouden met werken om de ergste regen te ontwijken maar vanaf 7 uur totdat het vrijwel donker was is er nog doorgewerkt. De pannen moesten eraf, want zaterdagochtend vroeg kwam de boer met de Manitout om de pannen omhoog te tillen.
Zaterdag begon de dag goed, en dat is zo gebleven. Het weer was mooi, de boer hielp mee, de pannen vlogen het dak op! Om een uur of 5 werd er pannenbier gedronken ( ik kwam mijn buurmeisje tegen toen ik om die tijd langs een slootjes kikkervisjes zocht: "ze zitten op het dak bier te drinken" riep ze, nogal verontwaardigd) en vond Lie het wel welletjes.
Hij zal nog alle zijkant-pannen moeten snijden en leggen..boeiboorden maken..metselen en loodslabben rond de schoorstenen leggen maar het grootste deel is gedaan, het dak ligt er mooi bij. Onze Franse buren geven wel enig commentaar..het is wel mooi..zelfs veel beter..maar waarom niet over het hele dak dezelfde pannen? En is het normaal dat er een deuk in het dak zit? Ze vinden wel dat er flink gewerkt is; dat kunnen ze heel erg waarderen.( "met hoeveel hebben ze gewerkt? met drie, vier? zo weinig mensen en zo snel klaar? Très bien"!) Dakhaas en Ko kunnen trots zijn op hun werk en hulp aan Lie..wij zijn ze alle drie zeer dankbaar!!
Een fotoverslag
Categorie:Appelvrouw&Lie
05-05-2013, 23:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
