Mijn jaarlijkse winterdip is eigenlijk wel voorbij..ondanks dat het buiten nog steeds grauw en modderig is. Dat laatste is dit jaar wel heel erg.. er zijn plekken in de tuin waar ik niet meer kan lopen zonder dat mijn voet verdwijnt in een verzakte woelmuisgang..ik loop voortdurend te slepen met emmertjes aarde om die gaten weer te vullen voordat ik echt ga vallen omdat ik weer met een voet in zo`n hol blijf steken. Dat vullen van een gat met een molshoop is ook geen sinecure..de molshopen bestaan uit dikke met water volgezogen plakken modder, die ik dan op zijn kleuterschools in het gat moet kleien...klaag klaag..
Enfin, zoals ik al zei: de winterdip is toch echt voorbij en dat bewijst zich doordat ik iedere dag wel een uur of drie buiten ben..dagen dat het echt niet ophoudt met regenen uitgezonderd. Samen met Lie heb ik al een flink stuk bomen aan de kant van de beek uitgedund zodat er weer wat meer licht op de moestuin komt deze zomer. Van al dat hout ben ik ook aan `t verzamelen geslagen: hazelaartakken die mooi recht zijn om als bonenstokken te dienen, uiteinden van de haagbeuk om de doperwtjes te steunen..wilde clematis, druif en wilg om plantensteunen mee te vlechten. Lie heeft ook al meer dan een stère hout liggen aan dikkere stammetjes.
Verder kijk ik natuurlijk met plezier naar mijn Indische loopeenden..het zijn er nu 4 en deze doen flink hun best om zich vol te eten met slakken en ander spul (ongedierte) uit de tuin. Ik geef ze pas in de avond te eten zodat ze overdag flink hongerig door de tuin trekken. Het warme weer helpt mee de slakken wakker te maken. Ze zijn ondertussen aan me gewend; alhoewel flesseneenden wilde dieren blijven die echt in paniek kunnen raken als ze niet weg kunnen komen hebben ze wel geleerd dat mijn stem eten betekend, en komen ze vaak al op me afrennen. Als ik ze eten geef komen ze vrijwel aan mijn voeten. Dat voeren gebeurd op plekken waarvan ik graag heb dat ze die eens flink onderhanden nemen, vaak blijven ze daar na het voeren nog een tijdje rondsnebbelen en ik zie van alles in in gevoelige snaveltje verdwijnen. Het schijnt dat ze met hun snavels de trillingen voelen die slakken en andere beesten maken, en ze kunnen ze ook onder de aarde ruiken. Op een van de foto`s hieronder zie je rechts nog net het nieuwe haantje Sarko.
Verse groenten hebben we al weer gegeten..niet uit de tuin, maar van de vensterbank..kiemgroente: rucola, tuinkers, radijs en alfalfa. In de kas heb ik eergisteren op bladdag postelein, raapstelen, enkele slasoorten en wat rucola gezaaid..als het nog erg koud gaat worden dek ik dat wel af met vliesdoek.
De oudste van de Indische loopeenden - degene met de donkergroene kop
die de bende aanvoert- heet Joko, de andere drie heten alle drie Bibi...
Reacties op bericht (1)
11-01-2014
la danse des canards
bonjour !
dat ziet er gezellig uit met een koppeltje van 4 eenden. ze lijken al behoorlijk gesocialiseerd. zolang ze niet in de moestuin gaan fourageren is dit natuurlijk een leuke manier om van die akelige limaces af te komen.
als het grijs weer is hebben wij ook last van de winterdip hoor. en ik ben bang dat we een late winter krijgen maar hopen doe ik dat natuurlijk niet. heb af en toe ook wel zin om in de tuin te werken, maar nog niet mezelf bij elkaar geraapt...
