Al wekenlang zagen we de jonge koolmeesouders zich uit de naad werken..de hele dag door werden vliegjes, rupsjes en ander insectengespuis naar het nest gebracht. We konden het allemaal goed bekijken omdat het nestkastje bij het balkon hangt. De vogels trokken zich weinig van ons aan als we -eindelijk!- eens een keertje buiten zaten.
Vanmorgen vloog het nestje uit. De een na de andere kleine koolmees stortte zich met ware doodsverachting vanuit hun hoge positie de leegte in. Soms haalden ze de walnotenboom, soms kwamen ze niet verder dan het gras. Het ging niet altijd goed..Na een uurtje zagen we een valk met een kleintje in zijn poten wegvliegen, op weg naar zijn eigen kleintjes met een lekker hapje...
Aan t eind van de middag waren alle vogeltjes op een na uitgevlogen. Ik stond in de tuin toen ik de moeder moeite zag doen haar laatste spruit het nestje uit te krijgen. Ze vloog met lekkers tot op het balkon, maar ging het beestje niet voeren..hij moest er maar wat voor doen. Een tijdje zat hij verontwaardigd uit het "raampje" te kwetteren en te piepen. Moedertje mees vloog heen en weer met een lekker groen wurmpje in haar bek, van boven op het kastje tot op het balkon en weer naar een tak in de tuin..ze maakte ook lokkende geluidjes die ook mij geruststellend in de oren klonken. Uiteindelijk liet de honger zich gelden en stortte het meesje zich zijdelings uit het kastje. Bijna tegen het raam. Hij landde gelukkig zacht in een bakje uitgebloeide blauwe druifjes..waar hij even bij moest komen. Even later zag ik hem een groot stuk tuin oversteken..ze leren verdomd snel die mezen!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:koolmezen, nest
26-05-2013, 19:14 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
24-05-2013
Regen ( en vorst)
De rivier was zo buiten zijn oever van alle regen dat het weggetje vanaf ons huis helemaal onder was gelopen.. Dit gebeurd zelden in de lente/zomer..de vissen dreven over de weg.
Voor vannacht was er -5 voorspeld. De aardbeien heb ik afgedekt met vliesdoek, de aardappels met potten, de blauwe bessen met emmers. Helaas heb ik niks dat groot genoeg is voor de walnoot en de kweepeer die net in de bloei komt. Als het nog een keer gebeurd van de week dan zet ik er een kruiwagen met smeulend zaagsel onder, dat heeft vorig jaar ook geholpen. Het blijft nog even zo koud heb ik gehoord. De kas staat vol met pompoenen, pepers, paprika en komkommers die nog steeds niet naar buiten kunnen. Lekker gezellig vol, nu gaat dat nog, maar bientôt zijn de planten te groot en moeten ze echt naar buiten. Deze planten komen straks in mijn gekke knollenhoekje..het zijn van links naar rechts Yakon, Knolcapucien, Crosne, Oca en Taro.
De zomer schijnt er toch echt aan te komen..ik heb gehoord dat je dat ook kunt merken omdat de regen steeds warmer wordt.. De bomen trekken zich er trouwens niet zoveel van aan..ze zijn natuurlijk wel een week of wat verlaat. Hier de Meidoorn in de bloei..als het even droog is geurt de hele tuin ervan!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:regen, vorst
24-05-2013, 15:17 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
22-05-2013
Waterkefir cassis
Wie van frisdrank houdt kan met waterkefir een leuk drankje maken.
Ik bezit nu sinds twee maanden enkele van die vreemde hersenachtige witte korrels waarmee je een drankje kunt maken waarvan men zegt dat de Osseten in de Kakasus er 100 jaar mee worden.
Dit wordt er op het web over de kefir beweerd:
Kefir bevat zeer veel
rechtsdraaiend melkzuur. Vooral de vitaminen B1 (Thiamine), B2, B6, B12,
C, D en H (Biotine) zijn er in hoge mate aanwezig. Ook is er een wateroplosbaar
polysaccharidepolymeer in teruggevonden dat nergens anders teruggevonden
wordt. Deze stof kreeg de naam Kefiran.
Andere voordelen van kefir zijn het hoge gehalte aan essentiële
aminozuren. Een tekort aan vitamine H (Biotine) kan spierpijn, droge
huid en depressie veroorzaken, vitamine B12 wordt in het lichaam
afgebroken door de anticonceptiepil, antibiotica en stress.
Kefir maakt de huid zacht en soepel. Zelfs
uitwendig (aangebracht als masker) kan kefir weldadig werken voor zowel
een vette als een droge huid (ik ben benieuwd hoe dat gaat dan, ik zie me niet die geplette korrels op mijn gezicht smeren..) Na een antibioticakuur is het goed om veel
kefir te gebruiken, om zo het bacterieel evenwicht in de darmen weer te
herstellen.
Allemaal niet te versmaden eigenschappen voor een verfrissing.
Lie zegt: "Ik vinutgewoonlekker"..
Je vermengd de korrels met water, suiker en vijgen ( of rozijnen,
dadels) en voor de smaak citroen erbij. Recepten genoeg op internet. Ik heb het een tijdje volgens het gewone recept gemaakt maar nu probeer ik de waterkefircassis uit, deze wordt erg gewaardeerd door de dorstige mannen.
Ik neem anderhalve liter water, een kom zwarte bessen ( ik heb ze in de vriezer en ontdooi ze eerst),100 gram waterkefirkorrels, 100 gram suiker en drie dadels of vijgen. Een stukje biologische citroen kan er ook nog bij maar dit hoeft niet..
Je ziet de kefir "werken" doordat er bubbels komen. Ook de groei van de korrels in de pot kan je bijna zien. De korrels vermenigvuldigen zich behoorlijk snel..genoeg om weg te geven aan buren en vrienden.
Ik laat het een dag of twee/drie staan, zeef het geheel dan (en geef de bessen daarna aan de kippen). De drank zet ik nog een dagje in de koelkast. Je moet het in een week opdrinken, maar dat haalt het hier niet
22-05-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
08-05-2013
7 mei boswandeling
De bossen van ons dorp zijn voornamelijk productiebossen.
Al vele honderden jaren worden ze op dezelfde manier onderhouden. Ieder perceel komt ongeveer 1x in de twintig à dertig jaar aan de beurt: dan gaan er enkele van de oudste eiken eruit plus veel jong spul zoals haagbeuken en lindes. Op de eerste foto kan je zien dat het deel links van het pad vorig jaar aan de beurt is geweest, rechts is al jaren niet meer gekapt..daar staan enorme grote honderdjarige eiken en is het bos dichtbegroeid met allerlei klein geboomte dat onder die eiken groeit..vooral veel haagbeukjes, maar ook lindebomen dus, wilde kersen, vlier enzovoort.
Verder komt men niet in het bos, alleen om in het voorjaar lelietjes van dalen te plukken en later in het jaar morielen, cantharellen en eekhoorntjesbrood te plukken. In de winter komen de jagers. Echt wandelen zoals we dat in Nederland in het bos doen, dat doen de Fransen niet..je gaat niet wandelen in het bos, maar èh..oogsten.
Er zijn dan ook niet echt goede wandelpaden, het zijn paden om met de trekker op te rijden. sommige paden groeien weer dicht, andere komen erbij in de tijd dat er op dat perceel gekapt wordt. Verder hebben wij nogal natte bossen, en kan je zonder laarzen een deel van het voorjaar echt het bos niet in. Er zijn ook mooie brede paden waarvan het gras door de reeën kort gehouden wordt daar kan je heerlijk op wandelen. Op stukken waar in de jaren ervoor gekapt is komen veel wilde bramen voor; deze meterslange bramenslierten groeien over de stapels achtergelaten takken. Hier en daar groeien bomen met een enorme boog weer naar de grond..de bomen waar deze ooit tegenaan leunden zijn in de jaren ervoor weggekapt.
De kruidlaag van het bos is prachtig. Behalve de genoemde lelietjes groeien er sowieso sleutelbloemen, bosanemonen, aronskelken, kruipend zenegroen, bosaardbeitjes, een soort gipskruid en vele orchideeën. Dat alles in enorme hoeveelheden.
Op de wandeling van gisteren kwamen we een dode ringslag tegen..het beest is zeker 60 cm geweest. De kop was al meegenomen, toen we op de terugweg langskwamen begonnen de slakken al aan het opruimwerk. Verder kruipend zenegroen in twee kleuren (is dat een plaatselijke afwijking vroegen wij ons af) de eerste orchidee en een prachtige distel.
08-05-2013, 10:51 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
05-05-2013
Dakhaas en Ko (Piet Uitjes)
Zit je nog wel eens in je tuin? Dat vroeg Filmhuiscollega P mij laatst; hij mist mijn blogjes.. Wel P, het antwoord is ja, sterker nog ik zit zelfs heel veel in mijn tuin..vanwege een blessure kan ik niet veel doen, en ben ik afhankelijk van hulp van Lie. Dus ik geniet nu op een andere manier van de tuin, ook heerlijk, dat relativeert weer een beetje al dat harde werken wat ik jaren in de tuin heb gedaan..en voor mijn ogen voltrekt zich het wonder van de natuur...ik zie mijn strakke moes- en siertuin veranderen in een mooi wild stukje land..daar waar ik me niet meer met de tuin bemoei nemen de wilde planten onmiddellijk weer hun natuurlijke ruimte in..Ik moet dit accepteren, óf Lie inzetten.
Maar Lie had al andere plannen, hij kreeg zelf hulp om het dak eindelijk aan te pakken..het deel van het dak waarvan de oude en vergane pannen onder je schoenen braken als je eroverheen liep om bijvoorbeeld de schoorsteen te vegen. Donderdagmorgen vroeg werden pannen en verdere benodigdheden afgeleverd, en donderdagavond zijn de hulptroepen aangekomen. Lie had vorige week al steigers neergezet, een bak geregeld waar de oude pannen in af werden gevoerd (deze worden gebruikt om een zompig boerenpad weer wat structuur te geven) en een werkschema opgezet. In een dag de oude pannen eraf, en de volgende dag de nieuwe er weer op..
Vrijdag werd er zwaar door gebuffeld. De pannen moesten van het achterdak naar voren worden gehaald. Via een goot en een paar handen vlogen ze de bak in. Een deel van de pannen die nog goed zijn worden hergebruikt op de broodoven die ook nog dit jaar wordt opgebouwd. Het weer was die dag niet erg mooi, in de middag begon het te regenen. De jongens zijn een uurtje opgehouden met werken om de ergste regen te ontwijken maar vanaf 7 uur totdat het vrijwel donker was is er nog doorgewerkt. De pannen moesten eraf, want zaterdagochtend vroeg kwam de boer met de Manitout om de pannen omhoog te tillen.
Zaterdag begon de dag goed, en dat is zo gebleven. Het weer was mooi, de boer hielp mee, de pannen vlogen het dak op! Om een uur of 5 werd er pannenbier gedronken ( ik kwam mijn buurmeisje tegen toen ik om die tijd langs een slootjes kikkervisjes zocht: "ze zitten op het dak bier te drinken" riep ze, nogal verontwaardigd) en vond Lie het wel welletjes.
Hij zal nog alle zijkant-pannen moeten snijden en leggen..boeiboorden maken..metselen en loodslabben rond de schoorstenen leggen maar het grootste deel is gedaan, het dak ligt er mooi bij. Onze Franse buren geven wel enig commentaar..het is wel mooi..zelfs veel beter..maar waarom niet over het hele dak dezelfde pannen? En is het normaal dat er een deuk in het dak zit? Ze vinden wel dat er flink gewerkt is; dat kunnen ze heel erg waarderen.( "met hoeveel hebben ze gewerkt? met drie, vier? zo weinig mensen en zo snel klaar? Très bien"!) Dakhaas en Ko kunnen trots zijn op hun werk en hulp aan Lie..wij zijn ze alle drie zeer dankbaar!!
Een fotoverslag
Categorie:Appelvrouw&Lie
05-05-2013, 23:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
18-04-2013
Aprilwerk
In maart begin ik normaal al met plukken van bloem en blad voor de kruidenthee. Het maarts viooltje (viola odorata) bijvoorbeeld, en het blad van de paardenbloem.
Het maarts viooltje bloeit nu pas, het plukken ervan gaat enkele dagen door totdat ik een mooie hoeveelheid heb voor mijn bloementheetje. Verder verzamel ik in deze tijd bloemen van de gewone sleutelbloem (primula) die hier ruim voorkomt in de bossen, en pluk ik brandneteltoppen voor de thee en voor soep.
Het is een beetje gek in de tuin, door de plotselinge warmte springt alles eruit en staan veel planten tegelijk in de bloei - die normaal na elkaar bloeien- zoals de cornus mas en de abrikoos.
Er kan nu in een klap heel veel geplant en gezaaid worden in de volle grond: aardappels, uien, wortels, sjalotten, bieten, sla. Morgen is het bladdag, dan zal ik sla zaaien, rucola en wat kruiden zoals kervel en koriander. Binnen in de kas ga ik dit weekend pompoenen, courgettes en meloen zaaien; zaterdag en zondag zijn volgens de maankalender vruchtdagen..mooie tijd om deze groenten te zaaien en de tomaten en paprika`s te verspenen. Na het weekend worteldag...dan zijn de aardappelen aan de beurt. Verder staat er het schoonmaken van de kas op het lijstje: 1 x per jaar spoel ik de kas eens flink door met een grote hoeveelheid water. Zo boots ik de regen na, ik spoel de achtergebleven zouten van de meststoffen uit de bovenste laag van de kasgrond. Dan kan ik de pepers en paprika`s naar de kas brengen en zo langzamerhand beginnen met het planten van deze warmte minnende vruchtgroente.
Sleutelbloem
Akkerviooltje
Zo ziet over twee weken mijn boomgaard eruit
Categorie:De tuin Tags:kruidenthee, update april
18-04-2013, 23:29 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
31-03-2013
Papieren potjes maker
Een tijdje geleden kreeg ik via het moestuinforum van een jongen van 14 jaar zijn huiswerk opgestuurd..tenminste, wat er van overgebleven was, want hij vouwde plant en zaaipotjes van zijn huiswerk.
Stevige potjes, helemaal niets mis mee. net zo goed voor je zaailing als een plastic potje..of niet? Misschien minder goed omdat het witte papier gebleekt zou zijn. Het spreekt voor zich dat niet bleken van papier het beste zou zijn, maar in ieder geval gebeurd dat tegenwoordig niet meer met chloor, zoals vroeger. Tegenwoordig wordt papier gebleekt met stoffen als waterstofperoxide, ozon of zuiver zuurstof...of dat nu beter is voor je plantje?
Wat de zwarte inkt betreft, daar ben ik ook nog niet helemaal uit. Ik probeer ook meer te weten te komen over inkt op karton, omdat ik dat in de tuin gebruik om het onkruid eronder te krijgen. Ik lees af en toe op het moestuinforum dat het helemaal niet erg is, die inkt op het karton..immers op basis van maïs of plantaardige olie. Maar op de site van de milieukoopwijzer lees je: Plantaardige inkten. Dit zijn inkten op basis van plantaardige
olie. 60% van inkt bestaat uit olie, andere bestandelen zijn harsen, pigmenten,
droogstoffen en andere toevoegsels. Het probleem is echter dat er over het
percentage plantaardige olie dat een inkt moet bevatten voor hij "plantaardig"
mag genoemd worden, geen richtlijnen zijn. De vermelding gedrukt met
vegetale inkt betekent dus niet zo heel veel. Het kan bijvoorbeeld zijn
dat een zogenaamde plantaardige inkt slechts voor 20% op basis van plantaardige
olie is (20% van 60%). "Droogstoffen en andere toevoegsels" dat kan natuurlijk van alles wezen..
Dus gebruik ik liever geen papier en karton in mijn tuin of voor mijn zaailingen dat gebleekt is of waar met inkt op is gedrukt..lastig, want veel papier is wel voor een deel bedrukt. Jammer ook, want er is veel van, en het zou een mooie manier van recycling kunnen zijn, terug de tuin in met die hout en plantevezels!
Van vrienden kreeg ik laatst een potjesmaker. Je kunt er mooie kleine potjes me maken, de grootte is ongeveer tweederde van een toiletrolletje en het plantje dat er ingroeit kan later zo de tuin - of een grotere pot in, zonder de worteltjes te verstoren. Het is er gemakkelijk potjes mee maken, je knipt een strook papier van 50 x 8, rolt het om het "stampertje", vouwt de bodem naar binnen en dan draai je het geheel in het onderste deel van de potter, waardoor je een stevige bodem krijgt!
Ik gebruik graag zakken van de groenteboer, bruin spul, nergens mee gebleekt, en met een beetje mazzel kan je om de gedrukte letters heen knippen!
Het potje van huiswerk
Gemakkelijk en snel: met de Paper Potter potjes maken, altijd een potje bij de hand en een mooi formaat om in te zaaien!
Categorie:Gereedschap Tags:drukinkt, papieren potjes, paper potter,huiswerk
31-03-2013, 22:38 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
28-03-2013
Pimpernel, kleine veldkers, zevenblad en kraailook.
Het is nog behoorlijk koud buiten en ik hoef de tuin nog niet in, er groeit nog niets.
Niets, niet helemaal waar. Het zal wel door de langere dagen komen dat sommige kruiden alweer beginnen te groeien, aan de warmte kan het niet liggen, in de nacht vriest het nog zwak tot matig, en de dagtemperatuur komt ook niet boven de 6 graden.
Omdat we van de week hier gekomen zijn met 10 nieuwe huisgenoten die het kippenhok gaan bewonen ben ik iedere dag in de tuin om vers groen voor de dames ( en 2 heren) te scoren. En passant pluk ik voor eigen sla ook lekkere kruiderij.
Je kunt er op de website van Coquinaria in een artikel dat moestuinsalade heet uitgebreid over lezen: dat men in 1669 al een recept uitgaven hoe je je salade kan verfraaien en verlekkeren door er kruiden en bloemen uit eigen tuin voor te gebruiken.
En dus trek ik nu dagelijks de tuin in om kruidig groen te vinden voor onze -nog net te snijden veldsla- en natuurlijk voor de kippen.
Dit is de oogst van gisteren..een bordje groene tinten. Bovenaan natuurlijk de brandnetel, dat ik fijn snij om door het voer van de kuikens te mengen; dan met de klok mee: Egyptische ui allium cepa var. viviparum, KraailookAllium vineale, bloedzuringRumex sanguineus, paardenbloem Taraxacum officinale en veldkersCardamine hirsuta. In het midden onder kleine pimpernel Sanguisorba minor en boven heel jonge zevenblad Aegopodium podagraria
De salade was heerlijk, met alleen een beetje meer pit dan als hij alleen maar van elzelsoren is gemaakt. De hondsdraf Glechoma hederacea die op een andere site werd aangeraden heb ik geproefd en afgewezen..heel wrang, niet mijn smaak voor in de sla. Ik las dat het vroeger in plaats van hop werd gebruikt om bier van te maken.
Hier de kipjes. Het zijn er 10. 4 van de legbatterijen geredde Leghorns, waaronder één haan, 3 x kruising Marans/Bresse en 3 Orpingtons waarbij misschien ook een haantje is. Dat zijn die kleine zwartjes.
Ik geef ze nog opfokvoer, met daardoor veel kruiden fijngesneden; het groen dat ik zo in hun tijdelijke behuizing gooi- ze moeten nog binnen blijven- eten ze niet zo. Kippen schijnen redelijk slim te zijn op het gebied van giftige planten maar ik neem toch geen risico en ga straks goed uitzoeken wat ik ze geef. Volgens mijn Velt boek Ecologisch Kippen houden zijn het in ieder geval de volgende kruiden die ze mogen hebben: Muur, brandnetel, duizendblad, groot kaasjeskruid, knoopkruid,
herderstasje, melganzenvoet, klein hoefblad, melkdistel, paardenbloem,
smeerwortel, varkensgras. wikke, zevenblad, weegbree en vogelmuur..
Categorie:De tuin Tags:brandnetel, zevenblad, pimpernel, kleine veldkers, kraailook, kippen
28-03-2013, 09:11 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
20-03-2013
Molsla en vergeet de veldkers niet.
In het najaar heb ik de paardenbloemen die spontaan in mijn moestuin groeiden afgesneden op 3 centimeter boven de wortel en bedekt met de molshopen die ik elders uit de tuin had gehaald. Mijn buren vonden het zielig dat ik ook al molshopen in mijn moestuin hadden..ze wilden bijna niet geloven dat ze artificieel waren.
Had ik vorig jaar nog de paardenbloemenwortels opgegraven en op een rijtje als een witlofwortels teruggeplaatst in de volle grond (ook een idee trouwens, ik kan er een paar bij de witlof in de kas zetten a.s. winter) dit jaar heb ik wortels ter plekke laten zitten met het idee dat, wat je niet verplant, beter aan de groei blijft. En dat klopt. Zie deze prachtige krop, een halve salade voor Lie en mij.
Ik maak ze aan met een ietwat zoetige vinaigrette..olie, azijn, mosterd en honing, en bestrooi de salade met wat uitgebakken spekjes.
De kleine veldkers kan je nu overal vinden in de tuin. De rozetjes van deze dappere vroege groeier werden in de vorige eeuw nog verzameld om als groente te eten. In een tijd van het jaar dat er
weinig andere groenten waren, was dat zeer welkom. Het blad is rijk aan vitamine-C. In mijn
keuken worden de blaadjes af en toe nog gebruikt in salades. Vooral in het voorjaar, als je uit eigen tuin wilt eten en de blaadjes bij elkaar moet sprokkelen... De smaak is te
vergelijken met die van de verwante tuinkers, een beetje peperachtig en
radijs. Gebruik er niet teveel van, tenminste als je niet van bitter houdt..(ik wel)
Categorie:Aparte groentes Tags:molsla, paardenbloemensla, kleine veldkers
20-03-2013, 16:32 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
18-03-2013
Tuinupdat maart
Eindelijk weer eens een tuinupdate. De winter was lang. Tot gisteren heeft de tuin onder de sneeuw gelegen. Er was nog een flink pak sneeuw gevallen en ondanks dat het een week of twee geleden lekker zonnig was was de grond nog behoorlijk hard.
Eergisteravond begon het met regenen, het leek wel lauw water zo snel als de sneeuw gesmolten is. Hier een foto van de knoflookjes in de sneeuw..net voor het weekend.
Nu staan deze plantjes er prima bij. In het najaar heb ik hier iets van 90 tenen geplant, zie deze post. Deze 9 soorten heb ik geplant: Germidrome en roze knoflook Germidour beide van een Franse kweker en verder Purple Haze, Purple Glaze, Red Chesnok, Valverde, Vallalado, Morado en Romanian Red, de laatste 7 bij knoflook kwekerij Eemlook.
Alle soorten zijn goed opgekomen, de roze Caillot of Germidour als beste, reeds voor de winter zijn de teentjes goed uitgegroeid, en de plant heeft de winter meer dan prima doorstaan. Van de andere soorten is hier en daar een teen niet opgekomen, maar in verhouding erg weinig: er zijn geloof ik 4 tenen niet opgekomen, dat betekend dat ik 86 knoflookbollen tegemoet kan zien! Op aanraden van de kweker van de Eemlook had ik de teentjes nog wel wat
dieper gezet, en dat heeft prima geholpen, het is hier behoorlijk koud
geweest tot -15 graden.
Zo staat het veldje er nu bij
Enkele van de 9 soorten knoflook
We zijn zelf erg benieuwd of we straks smaakverschil zullen ontdekken, in ieder geval zal er zeker verschil zijn in de grote en kleur van de tenen.
Verder is er nog weinig te beleven in de tuin. Omdat ik dit jaar niet ga frezen of spitten blijft het allemaal voorlopig rustig liggen onder blad en karton.
Het groene dat je op deze foto ziet is de haver die ik op aanraden van de boer heb gezaaid..het gewas zou "zeker" bevriezen bij -5...
Hier en daar is nog wat te eten te vinden..een vergeten krop roodlof loopt weer uit ( het stond wel op het zakje dat dat zou gebeuren, maar ik vertrouwde daar niet erg op en heb de wortels in de kas geplaatst om roodlof in de winter te oogsten..) volgend jaar ga ik wel meer wortels laten staan, want dit gewas kan duidelijk de kou aan.
En nog wat veldsla, verspreid over de hele tuin staan nog wel een maaltje of 6. Ik oogst het niet helemaal, op iedere plek laat ik een rozet of 4 in de bloei komen, dit zaait zich dan vanzelf weer uit voor veldsla voor volgend jaar... De kleine veldkers die je hier tussen de veldsla ziet smaakt trouwens prima in een voorjaars-salade.
Lie heeft een heel bosje omgekapt..voor de kippenren. Dit bosje, dat vooral functioneerde als vogelbosje en als "breker" voor de lange tuin hield ook het uitzicht op de boomgaard tegen. Het zal er weer anders uit gaan zien in de tuin. Als ik het toch te open vind zullen we achter het kippenhok een takkenwal gaan maken..voorlopig hebben we weer bomen en takken zat om een wal te maken.
De caravan wordt nog verder verbouwd tot kippenhok, volgende week komen de kippen!
Categorie:De tuin Tags:knoflook, kippenhok
18-03-2013, 13:53 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
02-03-2013
Knolcapucien oftewel Mashua
De Volkstuinvakbeurs in november heeft mij twee nieuwe groentes gebracht, de oca en de knolcapucien. Deze laatste, ook wel añu of mashua genoemd komt net zoals de aardappel uit de Andes. Ik heb wel ergens gelezen ( misschien wel in het boeiende boek van Charles C. Mann genaamd 1493, dat handelt over de bijzondere uitwisseling van Flora en Fauna tussen Europa & Azië aan de ene kant en Noord en Zuid Amerika aan de andere kant) dat, als Columbus ipv aardappelen de oca en mashua had meegenomen dat die knollen ons hoofdvoedsel zouden kunnen zijn.
Dit soort knolletjes worden tegenwoordig in de permacultuur- en het moestuinforum veelvuldig genoemd. Meerdere mensen zijn bezig met de kweek, maar recepten voor het gebruik in de keuken vind je nog niet zo.
Het kweken schijnt niet zo moeilijk te zijn..de knollen kunnen goed tegen koude en uitdroging? Het blad sterft wel af bij vorst, dat dacht ik in ieder geval gelezen te hebben. Je hebt er een flinke opbrengst aan. Wat knollen in zaagsel of papier vorstvrij de winter door laten brengen en in het voorjaar weer planten, zo kan je ieder jaar weer je eigen knolletjes planten en eten.
Zoals gezegd, weinig recepten. Op t koksforum kwam ik deze tekst tegen:
De knollen van de knolcapucien worden
gekookt en als groente gegeten of in soepen verwerkt. De knollen zijn
vanwege de scherpe, mosterdachtige smaak voor rauwe consumptie niet
geschikt. Om de smaak wat milder te maken kunnen de knollen meerdere
dagen aan de zon worden blootgesteld. De bladeren worden vanwege het
scherpe aroma als specerij gebruikt.
Ook zag ik ergens een recept voor salade, waarbij de bladeren en de bloemen van de knolcapucien gebruikt werden als -eetbare- garnering, én vond ik nog een recept voor de rauwe knol...mashuasalade
Zelf kan ik nog geen recept geven, ik ga ze immers pas dit voorjaar buiten zetten, ik heb nog geen idee van de smaak. Pittig en mosterdachtig heb ik gehoord, dus het is waarschijnlijk een groente voor kleine bijgerechten.
Over de voedingswaarde heb ik weinig kunnen vinden,we schijnt het dat de knolcapucien wordt soms aangewend bij nieraandoeningen, wegens zijn
diuretische werking. Dat heb ik hier gelezen.
Nu heb ik de knollen in potten gezet, zonder ze echt water te geven, maar wel in een lichte koele kamer..pas als ze zich goed ontwikkeld heb zal ik ze buiten uitplanten..als de nachtvorsten verdwenen zijn. Zodra ze gaan uitlopen zal ik er nog een foto van plaatsen.
Categorie:Aparte groentes Tags:knolcapucien, mashua, oca
02-03-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
13-02-2013
Hard water.
Toch nog even een paar foto`s van de rivier..het is mooi om het dal zo te zien veranderen...binnen een week of twee. Nu is het ijzig buiten..het vriest iedere nacht behoorlijk, er ligt sneeuw. De rivier stroomt niet meer over de velden, maar het water - dat nog niet weggezakt was voor het ging vriezen- is bevroren.
In de tuin kan ik niets doen, het tuinplan komt niet echt uit de verf, eerst moet ik de tuin weer echt in kunnen, en - bij wijze van spreken- de aarde kunnen proeven. Ik ben jaloers op mensen die hun plan achter de computer kunnen maken, en zich daar ook aan kunnen houden, bij mij komt het pas al werkende uit de verf. Even geduld dus..
De tweede foto is op dezelfde plek genomen als de foto in het stukje van 31 januari. Ik sta er op een bruggetje met een bordje ervoor waarop staat: niet zwaarder dan 10 ton. Er denderen iedere dag zware trekkers overheen, en in de oogsttijd worden die trekkers gevolgd door karren boordevol graan. Er zit een flinke scheur van 15 cm breed in, maar niemand schijnt zich druk te maken. Dit bruggetje is er pas sedert de tweede wereldoorlog. De prachtige oude brug die er lag is opgeblazen in de tweede wereldoorlog..dit om de Duitsers tegen te houden. Ik heb wel begrepen dat dat niet geholpen heeft..de Duitsers waren in no time aan de overkant, want ook geen probleem moest zijn als je weet dat de rivier iets van drie meter breed is. Piece of cake...
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:hard water
13-02-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
06-02-2013
Omgeving, en geen tuinupdate
Wat foto`s betreft blijf ik geïnspireerd door het wassende water. De volgende foto is genomen op het bruggetje dat over de rivier loopt.
Er was eergisteren zowaar een half dagje zon, tijd voor een wandelingetje en wat foto`s . De wilg die zo mooi rood uitstraalt in de verte heeft nog geen naam; dat wil zeggen ik weet nog niet welke wilg het is, wel dat hij iedere winter mooi kleur geeft aan `t dal. Let ook op de populier in de verte links, vol met maretakken, waarvan ik ook ieder jaar denk: die ga ik er voor Kerst uitsnijden en in kleine bosjes verkopen in Amsterdam. Ik heb wel eens gezien wat er voor zo`n maretak wordt gevraagd: 5 euro voor een tak(je) van 30 centimeter! Er zit daar goud in die boom, en er staan er nog veel meer! Uiteindelijk heb ik natuurlijk helemaal geen zin om naar Amsterdam te gaan met Kerst, en blijf ik lekker bij t landje...
Nu is er sneeuw, en in de tuin valt werkelijk niets te doen. ik kan alleen wat snoeien. Er moeten nog een hoop bomen uit voordat we aan de kippenren kunnen gaan werken, maar zelfs daarvoor is het geen weer. In huis heb ik wel pepers gezaaid: gele habanero`s en chili d`arbol, een meerjarige peper in boomvorm. Natuurlijk ben ik bezig met een tuinplan voor een deel alleen nog maar in mijn hoofd, ook omdat ik een andere manier van aanpak zal hebben dit jaar, in de voorste moestuin wil ik gaan tuinieren op de manier die is beschreven en het boekje "Een gezonde tuin door Mengcultuur" van Gertrud Franck..een boekje uit de tachtiger jaren. Tot nu toe teelde ik biologisch in vakken, waar de kool, wortels, vruchtgroente, aardappels, sla en bonen elkaar in een vaststaande volgorde afwisselden. Nu zal ik rijen gaan maken, hoofd en bij-rijen, de groentes met steeds een andere soort als buurman,met mulch tussen de rijen en dat zonder paden die ik schoon hoef te houden. In de achterste moestuin houdt ik nog de "ouderwetse" bio-manier aan. U zult er nog van horen!
Ondanks het grauwe weer is er toch een zonnetje in huis..een prachtige origamister die een paar dagen geleden met de Post kwam :-8
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:overstroming, permacultuur,Gertrud Frank
06-02-2013, 20:59 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
31-01-2013
Veel Water
Het smalle riviertje dat hier door het dal loopt heeft in de winter de neiging buiten zijn oevers te treden. Deze keer ging dat heel snel door de combinatie van smeltende sneeuw en ononderbroken stortregens. Het is wel hartstikke handig als je land langs de rivier hebt, én last van mollen. De beestjes worden hogerop gedreven..helaas richting mijn moestuin.
Mooi is het wel, en door het water komen er zwanen, aalscholvers, witte reigers en verschillende soorten eenden foerageren..normaal zien we deze mooie vogels hier niet. De boeren maken zich er niet zo druk om, ze zijn het gewend, het is altijd zo geweest, en op de velden die direkt aan de rivier grenzen zetten ze gewassen die er niet de hele winter moeten staan.
Normaal stroomt de rivier hier tussen de bosjes, nou ja stroomt, kabbelt is een beter woord.
Dit is op ongeveer 100 pas van ons huis vandaan.
Heel soms gebeurd het dat het gaat vriezen terwijl het water nog zo hoog staat. Je krijgt dan zwevende ijsplakken omdat het water eronder weer wegzakt als het niet meer zoveel regent.
Ergens in de rivier zit een ijsvogel, en waarschijnlijk nestelt hij er ook, maar ik heb er nooit meer dan één gezien, en ook maar heel zelden. Op dit moment zal de ijsvogel zijn nestgelegenheid in de oever kwijt zijn..de hele oever is trouwens kwijt. .
Categorie:Dorpsleven Tags:overstroming..
31-01-2013, 19:02 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
29-01-2013
48 hours to ban bee killers/teken deze petitie!
Via de permacultuur Google Groups kreeg ik deze link en tekst.
Wie Zembla vorige week heeft gezien weet hoe laat het is:
Het jaar van de Bij 2012 is voorbijgegaan zonder dat er veel veranderd
is. De bijensterfte is deze winter ongetwijfeld weer verder gestegen. In
Zembla bleek vorige week, dat de regering nog steeds geen serieuze
maatregelen neemt en dat de WUR nog steeds bewust dwaalsporen bewandelt. Volgende
week komt de bijensterfte aan de orde in het Europese parlement. Help
mee om daar indruk te maken en om maatregelen te eisen door onderstaande
petitie te tekenen:
29-01-2013, 16:36 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
25-01-2013
Chayote
Uit Zuid-Frankrijk -omgeving Nîmes- heb ik een kistje chayotes gekregen. Ik kreeg ze om op te eten, maar al snel heb ik besloten de vruchten te bewaren om te proberen ze zelf in de aankomende zomer te telen. Deze groene vrucht kan je eten zoals een zomersquash..zoals bv een courgette met wat steviger vruchtvlees. De vruchten die ik heb zijn glad handgroot, maar ik heb gelezen dat ze wel tot 1 kilo kunnen worden, en ook harig kunnen zijn. Er zit een vrij grote witte pit in de vrucht. Het kostte me even moeite om informatie te vinden over de teelt van de chayote, maar uiteindelijk heb ik op enkele Engelstalige websites de informatie gevonden die ik zocht.
Vrij vertaald gaat de teelt zo: Je kunt van de chayote geen zaden nemen..je moet de hele vrucht gebruiken om weer een nieuwe plant te nemen. Het zaad ontkiemt
alleen binnen de vrucht. Je eerste stap is dus het vinden van deze vrucht..in de late herfst of winter misschien te vinden bij de Turkse of Oosterse groenteboer. (Het schijnt niet uit te maken of de vrucht uit een koude opslag komt of dat hij in
plastic is verpakt.) Koop er meerdere ... zet ze weg op een donkere, koele
(niet vriezend) plaats ... en wacht af. De spruit zal ergens in de winter verschijnen en zal groeien in de duisternis. In februari zou de scheut ongeveer zes
centimeter lang moeten zijn.
Dan, als het bij u in de buurt - net als in NO-Frankrijk - het buiten nog niet vorstvrij is, zet u de gekiemde chayote
in een pot met de punt van de nieuwe groei net uit de grond glurend...zet
hem in een zonnig raam, houd het vochtig, en plant het buiten zodra
het weer warm genoeg is. Dat "warm genoeg" is wat mij betreft niet voor eind mei.
Daarna wordt het ook voor mij een beetje vaag..maar deze tekst vind je op het moestuinforum: Deze planten gedijen alleen in warme gebieden,in goed doorlatende, losse
grond, goed vermengd met goede compost. In de groeiperiode hebben ze extra
water nodig, voordat de plant gaat bloeien,zijn er 12 uren licht per
etmaal nodig.
Dat wil voor mij dus zeggen dat ik ze in grote potten ga zetten, als de zomer lekker warm is gaan de potten naar buiten, zo niet hou ik er minstens een in de kas, en een tegen een warme muur.
Is het je gelukt zelf chayotes te kweken dan kunt u op de site van Naturespride o.a. dit lezen: De chayote is waarschijnlijk een van de meest veelzijdige groenten
beschikbaar. Wat men ook doet met een komkommer, meloen of pompoen kan
men met de chayote doen. Het witte vlees is nogal knapperig en smaakt
een beetje als een water kastanje.
De eerste foto is van eind december..je ziet duidelijk een groeipunt tevoorschijn komen.
De tweede foto is van vandaag. Mijn buurman had een van de chayotes wat warmer gelegd en gaf deze aan mij..ik vind het nog wat vroeg om al zo`n slingerende plant in huis te hebben en heb de vrucht op de aarde in een frisse kamer ( 12 graden) gelegd..ik ben heel benieuwd of er wortels gaan komen of dat je de hele vrucht toch onder de grond zal moeten stoppen. De vrouw van wie ik de chayotes kreeg legt ze zo in de tuin neer..dan gaan ze vanzelf groeien zegt ze..dat is dan in Zuid-Frankrijk..een heel ander klimaat dan hier in het Hoge Noorden van hetzelfde land.
25-01-2013, 12:42 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
09-01-2013
Recycling
Een van de mooie dingen van permacultuur is dat het je wijst op het hergebruik van allerlei materialen.
Nu is mijn Lie op dat gebied een permaculturist "avant la lettre"..sinds hij in de bouw werkt heeft hij de waarde ingezien van weggegooid materiaal, en dat zoveel mogelijk verzameld. Zo hebben wij een was- en voorraadhok, keuken en badkamer betegeld met door tegelbedrijven weggegooide overgebleven tegels en plavuizen, is mijn insectenhotel voor een deel afkomstig van een oude klerenkast, en krijgt mijn inmaakkeuken nu twee prachtige granieten aanrechtbladen. Deze bladen, afkomstig uit een villa in Blaricum, krijgen hier een tweede leven; ik ben er heel kontent mee!
Ze waren natuurlijk niet te tillen, en Lie, die erom bekend staat dat hij met een koelkast op zijn pink de trap op kan rennen, had hier dan ook hulp bij nodig. Gelukkig wonen hier veel jonge boerenzonen die hun hand daar niet voor omdraaien, en zo ben ik de a.s. gelukkige bezitster van een inmaakkeuken met mega-aanrechtbladen..daar kan je nog eens een varkentje op slachten!
Wat het insectenhotel betreft: heb je er een staan dan is nu het moment om hem eens aan te vullen, leeg-gewaaide vakken vol te stoppen met nieuwe stokken van o.a. zonnebloem, bamboe, zonnekroon en ander hol plantaardig materiaal. Ik heb er ook een lege fles van de Beerenburg tussen gestopt..dennenappels, een kistje gevuld met hooi, dakpannen, grote droge stukken elfenbank, stenen met gaten en dakpannen.
09-01-2013, 16:36 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
26-12-2012
Kerst
Kerstmis 2012
Categorie:In Nederland Tags:kerstmis
26-12-2012, 00:15 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
16-12-2012
Recycling
Ons dorp heeft ieder jaar een groot feest, dit wordt georganiseerd door de plaatselijke culturele vereniging.
Deze vereniging zet zich ook in voor andere zaken zoals het jaarlijkse avondmaal (zeg maar nachtmaal) op Saint-Sylvestre; ouderjaarsavond dus. Er wordt dan gegeten van 8 uur `s-avonds tot 6 uur `s-morgens. Lie en ik gaan er eigenlijk nooit ( meer) heen. Dat lange zitten en eten..die walsmuziek..het is leuk voor een uurtje of twee, maar daarna ben ik het wel zat. Vroeger gingen we wel eens om 3 uur `s-nachts om iedereen gelukkig nieuwjaar te wensen, maar daar kwamen klachten over..wij Hollanders hadden immers niets betaald!
Ook organiseren ze ieder jaar lire-en-fête: een voorleesfeest met een thema, waarbij iedereen die wil een stuk mag voorlezen.
Het jaarlijkse feest heeft de moestuin als basis, en ieder jaar een favoriete groente en een sociaal thema. Voor het aankomende jaar zal dit de prei zijn plus de bij en de kleur (?).
Nu ben ik pas gevraagd om in het dagelijkse bestuur zitting te nemen om eens wat nieuwe ideeën in te brengen. Ik heb wel ja gezegd, maar twijfel voortdurend, ook al omdat mijn belangstelling voor tuinieren een heel andere kant opgaat tegenwoordig..ik raak steeds meer geïnteresseerd in de permacultuur, en ik denk dat mijn manier en ideeën van tuinieren moeilijkheden zal opleveren in dit toch wel traditionele dorp. Maar wie niet waagt enz; en wie weet zijn ze hier ook wel klaar voor verandering; ik had aan mijn kruiden en plantenkraampje trouwens wel enkele jonge Fransen die belangstelling hadden voor mijn perma-praatjes..en het zijn vooral de jongeren die ze willen gaan aantrekken. Via het moestuinforum heb ik al veel ideeën aangereikt gekregen (mijn vraag: wat zouden jullie graag aantreffen op een dag/beurs/braderie die als thema de volkstuin heeft mag zeker ook door jullie beantwoord worden) en in januari ga ik er echt aan de slag met mijn eerste vergadering...ik ben -bij voorbaat- vooral benieuwd of ik alles kan volgen, de mensen hier praten niet langzamer als de rest van de Fransen.
Voor mezelf heb ik voor die dag een recycling project bedacht. Een hoekje waar ik een kamertje of tuintje ga inrichten..het staat me nog niet helemaal duidelijk voor ogen. Ik wil in ieder geval een gordijn maken van netjes van uien/sinaasappelen/mandarijnen etc., die heb ik van de zomer als podium-achtergrond-aankleding op een leuk klein festivalletje gezien, zie foto. Ook wil ik een vloerkleed naaien van oude dassen.
Aan jullie dus nog een vraag: Wie wil die netjes voor me bewaren, en wie heeft (na de winter is vroeg genoeg) nog oude dassen? Ook ideeën zijn meer dan welkom.
