The British Society for Ecological Medicine: "Ons standpunt over verbrandingsovens is heel eenvoudig. Wij kunnen geen technologie erkennen die onvermijdelijk mensenlevens kost. Wij kunnen geen techno-logie ondersteunen die leidt tot degradatie van het milieu. Wij hebben geen vertrouwen in de huidige controlesystemen. Wij herhalen dat we geen plaats zien voor verbrandingsovens in een modern afvalbeleid! Respect human life!" (Drs. J. Thompson & H. Anthony)
Nieuwsbrief
Geef je e-mail adres op als je informatie wil ontvangen over de stand van zaken van de afvalverbrandingsoven aan Kampenhout-Sas
Nieuws en informatie over industriële activiteiten op Kampenhout-Sas en omgeving
05-08-2015
Nieuwe vergunning van 20 jaar voor omstreden drukkerij Mafrans
De firma Mafrans aan de Grote Baan in Wespelaar heeft in beroep een nieuwe vergunning van 20 jaar gekregen van Vlaams minister van leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V). Buurtbewoners reageren verbolgen, want het beloofde uitdoofscenario voor de omstreden drukkerij gaat door deze beslissing dan toch niet door.
Firma met een pijnlijk verleden
Eind vorig jaar liep er een openbaar onderzoek naar de vernieuwing van de milieuvergunning van Mafrans. Dat riep bij vele, vooral oudere omwonenden van Wespelaar pijnlijke herinneringen op, want deze firma is zeker geen onbeschreven blad. Mafrans is gespecialiseerd in drukwerk op plastic en aluminium verpakkingsmateriaal, dat onder andere gebruikt wordt bij boter en margarines. Daarbij worden solventen gebruikt die onder meer de prikkelende en kankerverwekkende stoffen ethylacetaat en isopropanol bevatten. Tot 1995 was Mafrans in Leuven gevestigd, maar daar moest het weg omdat het te veel overlast veroorzaakte en niet meer aan de milieuvoorschriften beantwoordde. Eind 1995 vestigde de firma zich dan in de vroegere melkerij in Wespelaar. Maar ook hier zorgde Mafrans snel voor overlast. Naast stankhinder kloegen de buurtbewoners over problemen zoals hoofdpijn, keel- en oogirritaties, met als triest dieptepunt het overlijden aan kanker van een buurvrouw die samen met haar man pal achter de drukkerij woonde. Al snel werd dit overlijden gelinkt aan de solventen die gebruikt werden door Mafrans, al werd dit nooit bewezen. De fabriek werd in september 1996 verzegeld. In 1997 werd een verbrandingsinstallatie aan de achterzijde van de drukkerij geplaatst waar alle solventen verbrand worden alvorens in de lucht geloosd te worden. De zaak Mafrans kwam in 1999 voor de strafrechtbank in Leuven en in 2001 voor het hof van Beroep in Brussel. Verder verscheen de omstreden firma al verschillende keren voor de Raad van State, onder andere in 1999, 2001, 2004, 2007 en 2008, maar Mafrans is tot op vandaag nog steeds operationeel. De laatste jaren zijn de klachten wel afgenomen.
Onverenigbaar met woonzone
Veel omwonenden dienden dan ook een bezwaarschrift in tegen een nieuwe vergunning voor Mafrans. Bert Francois van actiecomité Kampenhout-Sas Ademt: Mafrans bevindt zich op een terrein dat geheel wordt ingesloten door een woonzone met meer dan honderd huizen in een straal van 250 meter. De Raad van State sprak in 1996 al van een onverenigbaarheid tussen het woongebied en het piepkleine industriegebiedje. Bovendien voldoet het bedrijf niet aan de wettelijk verplichte bufferzone, is er onduidelijkheid over de huidige gasemissies en betekent de opslag van grote hoeveelheden solventen een veiligheidsrisico voor de buurt. Een dergelijke firma hoort op deze plaats niet thuis.
Nieuwe vergunning voor 20 jaar
Na analyse van de bezwaarschriften en een negatief advies van de milieuadviesraad van Haacht, gaf ook de gemeente Haacht een negatief advies. In januari 2015 kreeg Mafrans van de provincie Vlaams-Brabant dan ook geen nieuwe vergunning voor de gevraagde 20 jaar, maar slechts voor 5 jaar. Bedoeling was te voorzien in een uitdoofscenario en de firma voldoende tijd te geven om op zoek te gaan naar een nieuwe locatie zodat het na 5 jaar definitief zou afgelopen zijn in Wespelaar. Maar Mafrans ging in beroep bij minister Schauvliege en kreeg daar nu toch een milieuvergunning klasse 1 (de meest vervuilende) voor opnieuw 20 jaar.
Gemeente geeft ongunstig advies voor milieuvergunning Mafrans
In het kader van het openbaar onderzoek voor een nieuwe milieuvergunning voor de in Haacht gevestigde firma Mafrans, gaf het Haachtse gemeentebestuur een ongunstig advies.
Tot eind november 2014 konden er bezwaarschriften worden ingediend tegen de firma Mafrans uit Haacht, die een nieuwe milieuvergunning had aangevraagd. Het bedrijf is gespecialiseerd in drukwerk op plastic en aluminium verpakkingsmateriaal, dat onder andere gebruikt wordt bij boter en margarines.
'Er werden enkele tientallen bezwaarschriften ingediend', aldus schepen van Milieu Steven Swiggers (Open VLD). 'In grote lijnen gaan de bezwaarschriften over het feit dat een onderneming met een dergelijke activiteit toch bepaalde risicos (veiligheid (solventen) en gezondheid) met zich meebrengt en daardoor niet gepast is op die locatie, te midden van een woonbuurt en in de nabijheid van een school.' De milieuadviesraad van Haacht had eerder ook al een negatief advies overgemaakt aan het schepencollege. Het is de provincie Vlaams-Brabant die nu moet beslissen over een nieuwe milieuvergunning klasse 1 voor Mafrans van 20 jaar.
Oud milieuschandaal uit Wespelaar komt opnieuw op tafel
Nog tot vrijdag 28 november 2014 loopt er een openbaar onderzoek voor de vernieuwing van de milieuvergunning klasse 1 van de firma Mafrans, gelegen aan de Grote Baan 276 in Wespelaar. Mafrans is gespecialiseerd in drukwerk op plastic en aluminium verpakkingsmateriaal, dat onder andere gebruikt wordt bij boter en margarines. Daarbij worden solventen gebruikt die onder meer de prikkelende en kankerverwekkende stoffen ethylacetaat en isopropanol bevatten.
Mafrans is gelegen op een piepklein industrieterrein van amper 70 are tussen de Grote Baan en de Neerstraat aan Haacht-Station, en wordt geheel ingesloten door een woonzone met meer dan honderd huizen in een straal van 250 meter.
In de 2de helft van de jaren negentig veroorzaakte het bedrijf een ondraaglijke last voor de omwonenden. Naast stankhinder kloegen de buurtbewoners over problemen zoals hoofdpijn, keel- en oogirritaties, met als triest dieptepunt het overlijden aan kanker van een buurvrouw die samen met haar man pal achter de drukkerij woonde. Het gerecht beval een autopsie om het verband tussen het overlijden en de uitstoot van de solventen aan te tonen, maar een direct verband werd nooit formeel bewezen.
Sinds 1997 moeten alle solventen langs een verbrandingsinstallatie alvorens via de schoorsteen aan de achterzijde van de drukkerij geloosd te worden, al is niet iedereen ervan overtuigd dat dit procédé alle gevaarlijke gasemissies tegenhoudt. Feit is dat er de afgelopen jaren geen enkele onaangekondigde controle van de schoorsteengassen is gebeurd. Intussen blijft de firma Mafrans zeer omstreden. Het is moeilijk te begrijpen dat een dergelijke minizone voor zwaar vervuilende industrie ligt ingebed temidden van een woonzone. De zaak Mafrans kwam in 1999 voor de strafrechtbank in Leuven en in 2001 voor het hof van Beroep in Brussel. Verder verscheen deze zaak al verschillende keren voor de Raad van State, onder andere in 1999, 2001, 2004, 2007 en 2008, maar de firma Mafrans is tot op vandaag nog steeds operationeel in Wespelaar.
De deputatie van de provincie Vlaams-Brabant moet zich binnenkort uitspreken of de vergunning van Mafrans verlengd wordt voor 20 jaar. Wie bezwaren of opmerkingen heeft, kan nog tot vrijdag een bezwaarschrift sturen naar het college van Burgemeester en Schepenen te Haacht. De gemeente zal nog voor het einde van het jaar haar advies overmaken aan de provincie.
Institut de Veille Sanitaire: "Er is een significant statistisch verband tussen leven in de nabijheid van een verbrandings-oven en kanker, zowel bij mannen als bij vrouwen." (Frans ministerie van Volksgezondheid)
