Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
19-07-2009
mijn ode aan Zoë die ik nooit heb mogen kennen
Soms vraag ik me af Wat heeft het leven voor zin Dan dwaal ik doelloos rond Op zoek naar het begin Een doel heb ik gevonden Dat denk ik keer op keer,Wat gaat er nu gebeuren Het leven is veel meer Het leven is oneerlijk Dat heb ik wel gemerkt,Gerechtigheid gegeven Maar heeft het nu gewerkt? Ik moet mezelf gelukkig prijzen,Het leven voor mij is fijn Maar als ik om me heen kijk,Dan zie ik zoveel pijn Soms wil ik dat ik wat leed kan dragen,Niet alles op een man De pijn die ik nu voor me zie,Is meer dan iemand hebben kan Zo vaak is het oneerlijk,Het leven om me heen Zo vaak is het venijnig,Zo in en in gemeen Na regen komt de zonneschijn,Dat heeft het boek gemeld Maar dat het nooit meer droog zou zijn Dat is mij nooit verteld De trein rijdt stevig door Met hier en daar een stop En ook het leven hier Dat houdt een keertje op Maar wat als de trein Niet in beweging komt Dan staan we hier alleen Verbaasd, verdoofd, verstomd We staan hier aan het eind Het eind van een begin Het werd ons niet gegund Dat lieve kleine kind Ik heb je niet gekend Dat doet mij heel veel zeer Het leven heeft een doel Was wat het ook alweer? Aan onze lieve Zoë, Aan jou nog een verzoek Zorg goed voor ons gemis
Lieve Zoë, Vandaag moeten mama en papa en broertje Toby naar het verjaardagsfeestje van je neefje Nanthan. Ik zal je weeral een ganse dag niet kunnen schrijven, maar ik beloof dat als ik terug ben ,ik je zeker zal komen bezoeken. Mama heeft goed geslapen,en ik denk..papa ook! Broertje Toby is net uit bad,en is al weer in alle staten om te vertrekken naar tante Wendy. Hij kan daar veel spelen met zijn neefjes,en zijn nichtjes zullen er ook allemaal zijn. Jammer dat jij mijn kleine meid daar nooit zal kunnen bij zijn, maar in mijn gedachten ben je er wel! Ik hoop dat ik het daar niet te moeilijk heb, want met al die mensen en al die drukte,zou mama het even kunnen voelen.. Tot vanavond kusje je mama
Ja hoor,mama is hier terug,ik was je nog niet vergeten hoor.. Mama en papa waren iets gaan eten met oma en opa bij tante Heidy.. We zijn iets vroeger naar huis gekomen,omdat mama moe was was gisteren heel laat toen ik de slaap kon vatten.
Het gaat vandaag redelijk met mama,ik heb nu en dan mijn hoogtes en laagtes,maar ik kan er mee om gaan.. Ik denk dat het volgende week wat slechter zal zijn als ik terug ga werken terug naar de realiteit,en een stap om vooruit te gaan in het leven. Toch moet ik de stap nemen,en ik neem ze vrijwillig maar bewust om mezelf een beetje uit het verdriet te halen. Terug onder de mensen komen zal moeilijk zijn,vooral omdat ik weet dat de klanten van mij wisten dat ik een kindje verwachtte, de confrontatie zal hard zijn,maar is ook werkelijkheid. Ik moet er leren mee omgaan,en eens ze het allemaal weten, zullen ze mij niet langer vragen stellen,en hoef ik het ook geen honderd keren meer uit te leggen. Het rare is,dat ik nu met dit mee te maken echt wel veel oude contacten terug zie of hoor,en ze steunen mij allemaal door dik en dun en het voelt zo goed om te weten dat iedereen mij hier uit wilt helpen, meestal verwacht je veel van diegene waar je dagelijks of wekelijks contact mee hebt,maar het komt dikwijls uit een onverwachtse hoek. En het doet deugd! Ik wil ze ook allemaal bedanken,via deze weg dat jullie er voor mij zijn! Dat jullie mij helpen in het verwerken van deze ondraaglijke pijn. Ik zal nooit kunnen terug doen wat jullie voor mij doen, en ik hoop ook uit de grond van mijn hart dat jullie mij ook nooit zo een nieuws moeten vertellen,het zou niet alleen mijn verdriet terug ophalen,het zou mij pijn doen dat één van jullie dit moeten doormaken. Niet iedereen is er voor weggelegd om dit te overleven, het klinkt misschien dramatisch,maar voor diegene die niet sterk in hun schoenen staan is dit een serieuse zware dobber,en voor wie zichzelf nog moet ontdekken,kan dit een zware last zijn. Ik ben er altijd van bewust geweest hoe ik alles kan verwerken, en ik hou ook veel te veel van het leven om mijzelf in een hoekje te laten wegkwijnen,om iets waar ik zelf niet voor gekozen heb. Ik heb misschien mijn kind het leven ontnomen,maar zo zien wij het niet, wij hebben een juiste keuze genomen,maar het had niet mogen zijn. Ik heb zeker en vast geen schuldgevoelens,en ik zal het nog honderd keren in deze blog vermelden,het is het gemis die de pijn ondraaglijk maakt. En het verdriet die je naar de duisternis leid, maar wie sterk is,overleeft het,het zal maanden duren en het zal jaren vragen,vergeten doen wij nooit, maar de pijn zal veranderen in herinneringen,en de herinneringen zullen de mooiste zijn,en het mooiste voor ons is.. Kleine Zoë mijn kleinste engeltje van ons gezinnetje... Ik heb nu toch een traantje voor jou gelaten bij het schrijven van dit verhaaltje,maar de rest bewaar ik voor morgen, elke dag een traan is meer waard dan elke dag geen traan
slaap lekker,en wees lief voor de andere engeltjes
mama is hier terug, gisteren de dag door gebracht met ups en downs,had bezoek van mijn collega's van op het werk,was aangenaam,mama was er even terug uit met haar gedachten. Nadien naar tante Anja en nonkel Nico op bezoek geweest. Papa had een pintje te veel op...en uitte zijn gevoelens aan ons. Hij zei dat hij niet graag geconfronteerd word over jou,maar dat hij elke dag heel veel aan jou denkt. Hij voelt zich schuldig omdat hij door het vele werk niet altijd aan jou kan denken, en als hij er dan even bij stil staat dat hij vandaag nog geen verdriet heeft gehad om jou, dan is hij daar heel slecht van. Niettemin houd hij nog altijd heel veel van jou,en mist hij jou elke dag weer! Hopelijk begrijp je dat papa niet altijd kan stil staan bij het leven, dat hij verder moet met zijn werk,en met ons als gezin.. jij zal altijd in zijn gedachten zitten,ook al haalt hij jou naam niet op, je blijft zijn dochtertje,en hij zal altijd trots op je zijn!
Ook mama probeert haar gewone leven terug op te bouwen, ik kan nog niet zoals papa het van mij af zetten,ik wil dat ook niet. Ik zal gewoon vanaf volgende week terug gaan werken,en doen wat ik voordien altijd al deed,werken! Misschien dat wij dan terug gelukkig kunnen zijn,en het goede van deze situatie in zien,wij kunnen niet blijven bij de pakken neer zitten en treuren, het is nu eenmaal zo,en we kunnen er niks meer aan veranderen. Het laat niet weg dat mama nog elke dag weent om jou, natuurlijk,wat wil je?het is nog maar 3 weken en 1 dag geleden, ik zou ook niet willen dat het rouwen nu al voor bij is, want dat zou van mij een ongevoelig mens maken,en een slechte mama. Neen hoor,mijn verdriet is er nog,maar elke dag probeer ik het een plaatsje te geven in mijn hart,en mijn hartje treurt heel veel...Maar ik hoef daarom niet meer ongelukkig te zijn,want ik weet..daarboven heb jij een beter leven, als mama nu nog goed nieuws krijgt van de dokter die de autopsie uitvoerd,dan kan ik helemaal opnieuw beginnen,weliswaar niet met jou,en niet dezelfde zwangerschap, maar het zal mij iets in mijn lege handen,het lege kamertje en de kleertjes geven. Al wat ik wil,is toch nog eenbabytje,voor Toby,voor onszelf,en voor jou! Hopelijk neem je het mama niet kwalijk? Ik weet ook wel dat de kans er in zit dat mama opnieuw haar baby verliest, maar ik geloof erin dat jij hierboven voor mama zal zorgen dat alles goed komt, en als het dit keer terug tegen slaat...dan weet ik niet hoe ik dat ooit nog te boven zal geraken,maar ik weet van mij zelf,dat ik een sterke ben,en dat ik zal vechten tegen alles wat mij tegemoet komt. Deze pijn is dan misschien wel ondraaglijk en onvergeetlijk,toch ben ik er van overtuigd dat het mijn leven iets sterker heeft gemaakt,ik sta alweer een stap verder in mijn leven, en ik heb er veel uit geleerd. problemen zijn er om aan te pakken,en het lot beslist toch altijd voor ons... Wie weet..wat de toekomst ons nog zal brengen, misschien ligt er iets moois in t verschiet...
Ik mis je Zoë,elke seconde,elke minuut,ieder uur en elke dag,elke week.. Ik draag je in mijn hartje.... kusje en knuf,van je mama
There's A Place In Your Heart And I Know That It Is Love And This Place Could Be Much Brighter Than Tomorrow And If You Really Try You'll Find There's No Need To Cry In This Place You'll Feel There's No Hurt Or Sorrow
There Are Ways To Get There If You Care Enough For The Living Make A Little Space Make A Better Place...
Heal The World Make It A Better Place For You And For Me And The Entire Human Race There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
If You Want To Know Why There's A Love That Cannot Lie Love Is Strong It Only Cares For Joyful Giving If We Try We Shall See In This Bliss We Cannot Feel Fear Or Dread We Stop Existing And Start Living
Then It Feels That Always Love's Enough For Us Growing So Make A Better World Make A Better World...
Heal The World Make It A Better Place For You And For Me And The Entire Human Race There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
And The Dream We Were Conceived In Will Reveal A Joyful Face And The World We Once Believed In Will Shine Again In Grace Then Why Do We Keep Strangling Life Wound This Earth Crucify Its Soul Though It's Plain To See This World Is Heavenly Be God's Glow
We Could Fly So High Let Our Spirits Never Die In My Heart I Feel You Are All My Brothers Create A World With No Fear Together We'll Cry Happy Tears See The Nations Turn Their Swords Into Plowshares
We Could Really Get There If You Cared Enough For The Living Make A Little Space To Make A Better Place...
Heal The World Make It A Better Place For You And For Me And The Entire Human Race There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
Heal The World Make It A Better Place For You And For Me And The Entire Human Race There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
Heal The World Make It A Better Place For You And For Me And The Entire Human Race There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
There Are People Dying If You Care Enough For The Living Make A Better Place For You And For Me
Het was nooit mijn bedoeling je enig verdriet te doen Het was nooit mijn bedoeling je pijn te doen Ik wilde je alleen maar een keer zien lachen Ik wilde je alleen maar zien baden
Ik wilde alleen maar jou mama zijn Het is zo'n schande dat onze band moest eindigen kindje, ik weet, ik weet, ik weet dat de tijden veranderen Het is tijd dat we allemaal aan iets nieuws beginnen Dat betekent: jij ook Als je begrijpt waarover ik hier schrijf Doe dan een wolkje vergaan
Ik wilde je alleen maar zien, wilde je alleen maar zien
speciaal voor jou ik wil je laten weten wat ik doormaak Al die tijd denk ik al aan jou jij zit in mijn hart mijn liefde voor jou zal nooit veranderen ik zal altijd datzelfde voelen
Als dromen vleugels hadden dan vloog ik naar je toe om te zijn waar jij nu bent het maakt niet uit hoe ver het zou zijn want ik zou weten dat ik naast je zou staan
Geen dromen meer over morgen, vergeet de eenzaamheid en de spijt Ik wil je vertellen dat je de wereld voor mij betekend Jij hebt mijn leven veranderd, je toonde me de weg en nu ik naast je sta,heb ik lang genoeg gewacht en zal ik alle liefde uit jou vindenje zit in mijn hartje, en dat veranderd nooit
Het lijkt wel alsof het gisteren is gebeurd Ik voel je nog steeds in mijn buikje Nochtans ben je zo ver weg Je zou eens moeten weten dat het leven niet altijd gaat,zoals je wenst Woorden kunnen niet uitgedrukt worden
Wat je voor me betekende Maar nu je weg bent,blijven we nog steeds één Ik zal je dromen vervullen in de toekomst als je de gaten opent voor mij De dag dat ze mijn babytje neemden wil ik vergeten,kan me niet voorstellen wat een pijn ik voelde zou alles geven om je te horen ademen ik weet dat je u leven zal leven
Ook al ben je dood elke stap ik zal nemen,al wat ik meer zal geven elke andere dag ,elke keer ik bid,zal ik je missen en denken aan de dag dat je wegging wat een leven om te nemen Het is wel hard zonder jou Ik weet dat je in de hemel ons toe lacht en ons toekijkt terwijl wij bidden voor jou en elke dag bidden we voor jou Tot de dag dat we elkaar terug zullen ontmoeten zal je in mijn hart mijn kindje zijn herinneringen geven me de sterkte ,ik heb dit proces nodig iets waar ik moet in geloven mijn gedachten Zoë,die ik niet kan defineren Ik wou dat ik de tijd kon terug draaien want ik kan het nog altijd niet geloven dat je er niet meer bent Iemand vertelde me,dat ik ooit op een mooie morgen
Wanneer dit leven over is,ik je gezichtje zal zien
Klik op deze link , en je kan het liedje beluisteren dat Zoë graag hoorde, ze schopte mama dan heel hard in haar buik Elke morgen bij het rijden naar mama's werk beluisterde mama dit liedje en zong mama héél luid.....
In de hemel waak jij als een ster zo dichtbij,maar toch zo ver als gezin zijn wij nu met zijn vieren want lieve Zoë, jij zal altijd ons tweede kindje blijven
Een blij moment tussen de donkere koude dagen is er soms een moment,een dag ..$ dat mijn hart weer lacht ik voel,ik leef ook voor mij schijnt de zon is er warmte,zijn er kleuren zomaar een moment,een dag weg kou en verdriet ik ben blij mijn hart leeft weer moed en kracht voor zomaar een moment,een dag
Het verlies van onze Zoë is voor oma en opa een ingrijpende en verdrietige gebeurtenis. Niet alleen hebben zij moeten afscheid nemen van hun kleinkind,maar het is voor opa en oma, gezien hun leeftijd,nog moeilijker dan voor de ouders te accepteren dat zij een baby overleven. Grootouders en hun kleinkinderen hebben meestal een zeer bijzondere emotionele band. Als de baby,naar wie zij ook vol verwachting hebben uitgekeken,levensloos wordt geboren is hun verdriet zeer intens. Net zoals wij,moeten ook opa en oma de gelegenheid en ruimte krijgen om van Zoë afscheid te kunnen nemen.Als ouders van mij(Brenda) hebben zij het extra moeilijk omdat zij het verdriet van hun kind moeten aanzien. Als ik ze zag binnen komen in de kamer, zag je in hun ogen de pijn en de wanhoop van een verloren kind,dat ze net verlaten hebben. Nooit zal ik meer vergeten wat die ogen zeiden;een totale ontreddering.
Zoë, jij was mijn tweede kindje die ik op de wereld bracht, na vele jaren tobben,wou ik er toch nog eentje na je broertje Toby... Ik ben moe,ik wil slapen,maar ik durf niet. Ik heb verdriet en pijn,pijn in mijn hart,pijn om mijn kleine meisje Ik ben blij,blij en vooral dankbaar om mijn kleine meisje Je weet niets van het verdriet dat ik heb,je zal nooit te weten komen wat mijn angsten zijn,je zal nooit weten dat het pijnlijk is om ze te zien.. Niet omdat ik niet gelukkig met je ben,neen dat zeker niet. Ik hou van je met heel mijn hart,en ik zou alles vor je gedaan hebben om je gelukkig te maken. Ik denk heel vaak aan de tijd dat je in mijn buikje zat, door een schopje liet je elke dag weten dat jij er was ik was al gek op je vanaf de dag dat ik wist dat je in mijn buikje zat Waarom mocht ik je niet hebben? Wat deden wij toch fout in de wereld dat wij je niet mochten krijgen? Ik mis jouw,en ik hou van jouw,en ik wil jouw terug in ons leven en ik weet dat dit niet kan Ik voel me ondankbaar dat ik zoveel verdriet om jou heb Iedereen vertelt mij dat ik blij moet zijn omdat ik Toby al heb,en dat ben ik ook, maar ik heb bijna zes maanden lang een dochter gehad,ik had jouw ook graag bij ons thuis gehad,en je in mijn armen willen houden. Waarom heb ik verdriet om dat kleine kindje dat niet wilde vechten? Eigenlijk ben ik soms boos,omdat ik denk dat je niet wilde vechten.. Mijn gevoelens zijn erg tegenstrijdig,en soms kan ik ze niet meer aan. Ik ben moe omdat ik iedere keer als ik wil gaan slapen,weer aan jou moet denken Ik ben bang dat ik Toby zal verwaarlozen,dat ik niet genoeg aandacht voor hem heb. Ik lig vaak tot diep in de nacht wakker en blijf denken aan dingen die ik niet wil weten. Ik blijf aan jouw denken,Zoë... Waarom heb ik dit niet gedaan,of waarom heb ik dat niet gedaan... Waarom?waarom?waarom? Brrrr ik weet het niet... Ik weet dat de tijd niet teruggedraaid kan worden,maar toch wil ik het zo graag. Als ik op straat loop,loop ik te piekeren,over hoe ik dat nu zou gedaan hebben met twee kinderen... Ik heb zo'n verdriet om jou,kleine Zoë
