Het verlies van onze Zoë is voor oma en opa een ingrijpende en verdrietige gebeurtenis.
Niet alleen hebben zij moeten afscheid nemen van hun kleinkind,maar het is voor opa en oma,
gezien hun leeftijd,nog moeilijker dan voor de ouders te accepteren dat zij een baby overleven.
Grootouders en hun kleinkinderen hebben meestal een zeer bijzondere emotionele band.
Als de baby,naar wie zij ook vol verwachting hebben uitgekeken,levensloos wordt geboren
is hun verdriet zeer intens.
Net zoals wij,moeten ook opa en oma de gelegenheid en ruimte krijgen om van Zoë afscheid te
kunnen nemen.Als ouders van mij(Brenda) hebben zij het extra moeilijk omdat zij
het verdriet van hun kind moeten aanzien.
Als ik ze zag binnen komen in de kamer,
zag je in hun ogen de pijn en de wanhoop van een verloren kind,dat ze net verlaten hebben.
Nooit zal ik meer vergeten wat die ogen zeiden;een totale ontreddering.