Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
08-03-2012
8 maart 2012
Hallo allemaal; Alweer een tijdje geleden dat ik nog eens kwam schrijven,maar de tijd gaat razendsnel en ik geraak er maar niet aan om te schrijven.Momenteel lig ik ziek in mijn bedje, ik moet antibiotica nemen omdat mijn amandelen ontstoken zijn en ik ben er eigenlijk wel redelijk ziek van. Met de baby gaat voorlopig alles goed,ik heb toen de echo doorstaan met vele zenuwen, en heb ondertussen al een nieuwe echo ondergaan waarin niks ongezonds te zien was. Vandaag ben ik voor een bloedafname geweest naar het ziekenhuis om mijn cmv en toxoplasmose nog eens te testen en hopelijk is daar ook niks mis mee. Het word volgens de gynaecologe een reuzebaby,hij zal wel 4 kg wegen bij de geboorte, al is dat natuurlijk maar een ruwe schatting en daarvoor moet hij natuurlijk wel nog zijn tijd uitzitten in mijn buikje. En ja hoor,iedereen mag het nu wel weten dat het een zoontje word,want dat kunnen we niet al te best meer gaan verbergen aangezien grote broer dat allemaal weet en hij nu en dan zijn mondje wel eens voorbij praat. Ah ja ik vind dat allemaal geen zo 'n groot geheim allemaal. Maandag krijgen we een speciale 3d echo omdat ik die graag had gekregen heb ik maar een afspraak gemaakt bij de dokter die toen destijds het slechte nieuws van Zoë aan ons meedeelde,ondertussen ben ik mijn angsten voor hem al voorbij en kan ik er mee leven dat hij net die persoon was die het moest zien(en ik besef ook wel dat hij daar niks kan aan doen). Iedereen vraagt zich af hoe ik mij nu voel tijdens deze zwangerschap op emotioneel vlak, wel het is inderdaad met ups en downs,maar ik probeer mij zoveel mogelijk te focussen op de geboorte van onze zoon. Wat ervoor is gebeurd,zal ik mijn leven lang niet vergeten,en dat willen we trouwens ook niet, elk kind die ik gebaard heb zal voor altijd onze kinderen blijven en ik zal ze koesteren in mijn hartje. Het spreekt voor zich dat Zoë de grootste baby was,en natuurlijk ook wel als volledige baby gezien werd,dat zij natuurlijk in alles nog verder leeft in ons gezin. De kleinere engeltjes blijven slechts een herinnering die voor de meesten heel vaag is en voor ons zijn ze er geweest,maar wisten we wat er kon gebeuren. In ieder geval herdenk ik ze elke dag nog steeds. Ik heb ook heel vaak slechte dromen,en vooral dat ik mijn zoontje zou verliezen bij de geboorte,of dat er nu nog altijd iets kan komen opduiken van problemen in de zwangerschap,en ik mag er niet aan denken dat dit opnieuw zou voorkomen, want dan...dan weet ik niet hoe ik zou reageren. Nog een kleine drie maandjes en hij is op de wereld,en dan pas zal ik kunnen genieten van dat kleine wonder waar ik al drie jaar naar verlang,nu is het nog even zwaar en verontrustend,maar ook daaraan zal een eind komen. Ondertussen zijn we bezig met de babykamer op te knappen,in april word er nog een plafond gestoken en geschilderd en dan kan het bedje klaar staan voor de kleine sprot. Heb al mijn wandelwagen gaan kopen en de papflessen en heb al massaal vele kado's gekregen van vrienden en collega's die het niet kunnen laten om mij te verwennen,waarvoor dank en ook voor hun respect naar mij toe,ik zal ze voor altijd in mijn hart dragen en hun vooral een wederdienst bewijzen als ik kan en waar nodig is. Zo,ik zal jullie nu moeten laten want ik ga een beetje rusten nu
