Er staat een zwaar weekend voor de deur met twee UCI koersen:
Zaterdag Omloop van Borsele UCI 1.2: zware waaierkoers in Zeeland. Zaak dus om me zo lang mogelijk in het peloton te verschansen, het is van moeten! We zullen zien of het me lukt... Zondag volgt dan de GP Roeselare UCI 1.1: eigenlijk de vrouwenlijke variant van Gent-Wevelgem, met passages over de Monteberg en de Kemmelberg. Ik heb beide bergjes nog niet opgereden, maar verkenner Mariska heeft me perfect ingelicht .
Ik zal heel blij mogen zijn als ik een van de koersen kan uitrijden... Ben benieuwd!
22-04-2010, 18:26 geschreven door elke
18-04-2010
Middelkerke (KvV)
Met 118 rensters starten we in Middelkerke, onderdeel van het Kampioenschap van Vlaanderen. Er staan 10 rondjes van 10km op het menu met grote delen door het hinterland. Een polderkoers, met de helft van het parcours op smalle wegen.
We nemen meteen een vliegende start en ik moet groot schakelen om me te handhaven. Wanneer we afdraaien in de polders blijft het peloton razen. Heel snel moeten rensters lossen, maar het gaat goed. Soms schuif ik wat op of duik ik in het wiel van een moedige. Helemaal vooraan geraak ik nooit, daarvoor trekken de profs te hard door. Ik zit in het wiel van twee ploegmaats en probeer hen zo goed mogelijk te copiëren, zo zal ik het misschien nog leren om in een peloton te rijden. Maar er moeten zo veel rensters afhaken dat we op onze positie al snel weer achteraan het uitgedunde peloton hangen. Regelmatig moeten we gaten toerijden wanneer er voor ons lossen of moeten we inspanningen leveren om op te schuiven. De volgende polderpassage gaat het zo hard dat het peloton in verschillende stukken breekt. Ik eindig met een ploegmaat in een eerste achtervolgend groepje op het peloton. Het peloton zelf achtervolgt op twee groepjes: een kopgroep van ongeveer 10 sterk en een achtervolgende groep die iets groter is.
Ik probeer nog hemel en aarde te verzetten om nog in het peloton te raken, maar ik zit à bloc en kan de nodige extra power op dat moment niet leveren. De luchtweginfectie van de voorbije week speelt op die momenten toch ook op. Nadat ik bekomen ben zit ik in een groepje waar het vet van de soep is. Op enkelingen na wil of kan niemand kop doen. Af en toe heb ik na een lange kopbeurt zelfs een gat op hen. Ik besluit dan steeds door te trekken, maar als ze zich even later dan toch organiseren komen ze gestaag weer aansluiten. Ook met twee (soms zijn we met twee los van de rest) lukt het ons niet. Achter ons wordt de boel georganiseerd (dan wél) en ze komen terug aansluiten. Jammer. Ik doe (te) veel kopwerk maar kan zelf het gat op het peloton niet meer dichten, daarvoor staat er te veel wind en rijdt het peloton ook te hard. We spurten na 60km voor de 60e plaats en daar schiet ik enkele kemels (tzal me niet meer gebeuren). Ik word 64e.
Annick wordt knap 12e, Chantal valt zwaar.
18-04-2010, 22:19 geschreven door elke
12-04-2010
Klimstage
Vorige week zat ik een weekje in de Provence net onder de Mont Ventoux. De fiets was mee en de omgeving leende zich tot zeer mooie (maar soms ook zware) tochtjes. Ik heb zes dagen (19u) gefietst, soms lange tochten waarna de benen in het pleuris gereden waren een enkele keer een recupje. Het was genieten! Ook de Mont Ventoux heb ik proberen te bedwingen. Tegen beter weten in want de eigenares had al gewaarschuwd voor dikke pakken sneeuw en een top die onbereikbaar was.Wanneer ik die dag uit Carpentras vertrek regent het, zelfs ik weet dat het dan sneeuwt 1700m hoger. Ik had 1u45 als doel gezet, omgerekend moet ik de 21km dus tussen 12 en 13km/u rijden. Uiteraard vanuit Bedoin, met een gemiddelde stijging van om en bij de 7,5km. Het stuk in het bos is moordend, het blijft maar rechtdoor omhoog lopen en ik mis haarspeldbochten om even de benen te ontlasten. Sommige stukken stijgen gemiddeld 12,5% voor een kilometer lang. Die Fransen zijn dan verdorie ook zo bemoedigend om dit vooraf aan te geven (volgende kilometer stijging van gemiddeld...) ipv nadat je het achter de kiezen hebt. De ogen bedriegen de benen, het ziet er minder steil uit in dat verdomde bos. Ik wou op het uur aan Chalet Renard zijn, dit lukt me niet, maar echt veel moet ik ook niet prijsgeven. Ik weet dat het vanaf nu minder lastig is en dat voel ik ook meteen, ik kan de snelheid er weer inbrengen en deze er ook inhouden. Het gaat nog goed. Ondertussen is de regen sneeuw geworden. De vrees is waarheid, verderop is de weg afgesloten. Ik moet nog eens opzoeken op hoeveel km van de top, maar ik schat een 3tal. Ik ben daar op 1u25 en vier de 'geslaagde missie'. Thermovest en winterhandschoenen kunnen me in de lange afdaling niet verwarmen en ik kom versteven beneden aan. Op weg naar het huisje rijd ik nog verloren en beland de verkeerde kant van een bergkam. Er is toen toch wel nog stevig gevloekt! Zondag kon ik er dan nog een Ardennen-training met de ploeg aanplakken in de buurt van Houffalize (waar de rest al van vrijdagavond op stage was). Vandaag heb ik mijn rustdagje verdiend!
Het PK tijdrijden mag ik vergeten: startuur 13u20. Tsja, dat lukt niet als je moet werken natuurlijk. Eerstvolgende koers is Middelkerke, onderdeel van het Kampioenschap van Vlaanderen.
Foto's van de supporterende ouders .
12-04-2010, 20:18 geschreven door elke
29-03-2010
Weekendje toertochten
Dit weekend geen koers voor mij, dus hét moment om nog eens wat kilometers te malen. Zaterdag reden we met enkele WTC'ers de toertocht 'Parel van het Pajottenland'. Heel mooie tocht en een absolute aanrader. De rit gaat constant op en af maar zonder ons echt moorddadige stijgingspercentages voor te schotelen. Ideaal om bergop dus eens goed door te trekken! Daarbij hadden we enkele zeer sterke windbrekers van een WTC in Wemmel (merci mannen!), het tempo werd best wel strak gehouden... Zondag heb ik er dan nog eens 110km bij gedaan en zo reed ik dit weekend 270km. Dik tevreden dus!
Het eerstvolgende doel is de 'reus van de Provence' bedwingen. Daarna is er het PK tijdrijden. Ik hoop dat het startuur doenbaar is voor een werkende mens, anders moet ik alsnog forfait geven en dat zou ik erg jammer vinden (ik wil in deze discipline groeien). De eerstvolgende koers is in Middelkerke. Dit is de tweede manche van het Kampioenschap van Vlaanderen, een belangrijke koers dus!
29-03-2010, 12:30 geschreven door elke
23-03-2010
Foto's Omloop van Strijen
Ik rij eens helemaal vooraan . Bron: site swsh; de hoekse waard. Fotograaf tot nu toe onbekend.
23-03-2010, 16:37 geschreven door elke
21-03-2010
Omloop Strijen (NL): waaierkoers
Dit weekend waren er geen dames-elite koersen in België. We zochten dan ons heil maar in Nederland. Daar is het steeds fijn koersen: goeie organisaties, mooie grote wegen, grote omlopen waardoor we ook met een achterstand van 3 minuten verder mogen koersen,... Maar Nederland staat ook bekend voor de lastige koersen. Het niveau ligt er vaak net dat tikje hoger dan bij ons.
Na een hele voormiddag lekker in de watten gelegd te worden door de ploegleiding, vertrekken we naar de omloop. De koers bedraagt 88km en 5 ronden. Meteen is duidelijk dat de stevige 'noordwester' de koers zal maken. De wind waait zeer hard en met 155 deelnemers zal het vooral zaak zijn vooraan te blijven.
De start is dan ook erg nerveus. Gelukkig is het eerste deel op een erg brede steenweg. Het peloton golft door de wind en grachten komen meer dan eens vervaarlijk dichtbij. Het duurt niet lang of ik ga dan ook achteraan postvatten. We draaien linksop, de wind staat schuin en meteen wordt er een flinke snok aan gegeven. Met als gevolg dat iedereen op dezelfde strook van 5mm wil rijden. Er vallen overal gaten en het ligt nu echt in flarden uit elkaar. Ik kan het peloton houden door veel in de wind te gaan rijden (ik denk dat er al een kopgroep weg is) maar zie geweldig af. We moeten ook regelmatig in de remmen bij kwakjes, waardoor er nieuwe gaten vallen en er opnieuw gespurt moet worden. Even krijgen we de wind in de rug, maar wat later draaien we opnieuw linksop. De wind komt nu van schuin rechts en ook hier valt het in stukken. Ik rij me alweer het pleuris, haal genoeg rensters in maar krijg verdorie een gat van 10 meter op het pelotonnetje niet meer dicht. Ik spoor de renster achter mij aan, maar de piepende ademhaling verraad hoe kapot ze zit. Toch neemt ze over. Ik geef mezelf 5" recup en moet dan het gaatje toch echt toekrijgen of het is voorbij. Achterop komt me iemand voorbijgestoven, ik spring erachter maar ik kan net het wiel niet houden en zie zo meteen ook mijn enige kans om nog terug te komen in rook opgaan. Ik kom uiteindelijk door in een derde groepje. We proberen de trein op de rails te krijgen, maar echt goed ronddraaien doet het niet. We zijn met een 15tal en dit is eigenlijk net teveel op de smalle wegen. Ik spot een ervaren Rabobankster en sla alles op wat ze doet. Ik heb helemaal geen ervaring met waaiers, dit is dus een fantastische leerschool. Ik weet 'van horen zeggen' dat je beter vooraan mee kan ronddraaien, dus dit doe ik dan ook. Maar het tempo stokt steeds wanneer enkelen die het moeilijk hebben ook hun beurt doen. Hierop komen er twee groepjes terug aansluiten en zijn we met een dikke twintig à dertig. Dit is echt duidelijk te veel. Op de steenweg lukt het nog, maar op de smalle polderwegjes is het gewoon vechten om te mógen kop doen. Iedereen wil mee ronddraaien en er is maar plaats voor maximum 8. Telkens je dus aan het einde van het molentje zit moet je werkelijk vechten met een achterligger om opnieuw te kunnen inschuiven. Lukt dit niet dan is het kantje het pijnlijke gevolg. We zijn nu halfkoers en het blijft vechten. Soms lossen er uit onze groep, sporadisch komt er nog een groepje aansluiten. Het blijft de hele koers lang oorlog voor een plaatsje vooraan. We mogen de hele wedstrijd uitrijden. In de laatste ronde is het vet bij mij echt wel van de soep. Ik wil me vooraan handhaven en dit betekent dat ik met de neus in de wind zit. Iedere kilometer vloeit er meer kracht uit de benen, maar ik wil absoluut vooraan standhouden. Ik laat me op een kilometer van de meet nog verrassen. Op het smalle stuk met de wind rechts op kop valt nog een gat in onze groep. Ik heb niet meer de kracht het te dichten. In de spurt zijn mijn benen helemaal verzuurd en ik kan geen plaatsjes meer winnen enkel nog consolideren. Ik word 64e. Met een 5e plaats voor onze ploeg mogen we zeer tevreden huiswaarts keren!
Dit was een zeer belangrijke leerschool vandaag. Ik heb in deze koers verschrikkelijk veel bijgeleerd.
21-03-2010, 22:29 geschreven door elke
19-03-2010
Update
De blutsen hebben al een gelig kleurtje, de elleboog doet niet het minste pijn meer en de kuit is zijn eitje ook kwijt. Ik heb nog het meeste last gehad van de rib. Die doet bij sommige beweging nog eens zeer, maar beperkt me niet meer. Ook de verschikkelijke moeheid en misselijkheid waar ik tot woensdag last van had zijn verdwenen.
Klaar dus voor de koers morgen!
19-03-2010, 09:57 geschreven door elke
16-03-2010
Oostduinkerke
Foto uit Oostduinkerke. Het afzien staat op onze gezichten te lezen! Foto's van Tim Carton.
16-03-2010, 11:25 geschreven door elke
14-03-2010
Deerlijk: valpartij
In Deerlijk reed ik vorig jaar goed en moest ik pas op 10km van het einde het peloton laten gaan. Dit was toen bijna mijn eerste finish en uiteraard heb ik vooral goede herinneringen aan deze koers. Het parcours is niet echt zwaar. Er is een haakse bocht en er zijn enkele stroken waar de wind vrij spel heeft.
Bij de inschrijving krijgen we een papier mee met de waarschuwing dat 60m van het parcours door wegwerkzaamheden niet geasfalteerd is. Huh? Bij de verkenning kijk ik mijn ogen uit. Het is inderdaad een stuk met steenslag en daarbij is ook de linker zijde ingenomen door een verkeerremmer in aanmaak. Het stuk is maximaal drie rensters breed en heeft een flauwe asverschuiving. Pfff. De organisatie belooft bij te veel lekke banden de wedstrijd voortijdig te staken. Huh? Het zal een nerveuze boel worden. Vooral ook omdat na dat stukje een haakse bocht en wind in de rug volgt.
We worden met 99 op gang geschoten. Het lukt allemaal aardig en ik voel me eigenlijk echt goed. Rond me krijgen sommigen het moeilijk, maar ik lijk er weinig last van te hebben. Het stuk met de wegwerken passeren we zonder valpartijen. Net voor de aankomst op een stukje waar de wind tegen zit en het wat stilvalt, komen enkelen die het lastig hadden, wringen. Eén van hen heeft niet door dat als een peloton remt, je dat beter ook kan doen. Ze merkt het te laat, smijt alles toe, komt daardoor dwars te staan en valt. Knal voor mijn wiel. Ik had het gelukkig al zien aankomen (de gifgroenen, ze bouwen een reputatie op) en kan mooi stoppen. Net op het moment dat ik uitklik krijg ik een 70tal kilo vol in de rug. Diegene achter me kon duidelijk niet meer tijdig stoppen. Ik schiet vooruit, valt op de fiets voor me en krijg de stormram bovenop me, lekker gesandwiched dus. Ik krijg het benauwd en roep dat ze van me af moet gaan, maar ze heeft zich duidelijk zeer gedaan en het duurt allemaal even. Wanneer ik rechtsta, zie ik mijn shifter helemaal krom staan. Filip en Dennis trekken alles recht en ik kan weer verder. Een ronde later word ik uit koers genomen, maar de commisaris laat me achteraan het peloton terug aansluiten (wel sympathiek). Ik draai nog ekele rondjes mee, maar ik heb pijn aan de elleboog, de kuit en mijn rib en ik heb geen zin meer om verder te rijden. Ik laat de rest gaan.
Diegene die achterop me knalde kon er weinig aan doen, maar de renster die niet aan het opletten was... Nu valt alles wel heel goed mee. Mijn elleboog is het pijnlijkste, maar is maar zeer lichtjes gekneusd. In mijn kuit moet ik een tandwiel gekregen hebben. Mijn fiets is er erger aan toe. Er staan een paar héél lelijke schrammen op, vooral op de voorvork .
Met Oostduinkerke werd het al bij al toch nog een geslaagd weekend. O ja, het wordt haast een gewoonte, maar Emma Johansson maakt het af in een spurt met drie.
14-03-2010, 00:00 geschreven door elke
Oostduinkerke: zotte koers
Hier start ik met revanchegevoelens. Vorig jaar mocht ik al na 25km naar de kleedkamers, dit jaar zou het beter moeten! Het is een zeer bochtrijke omloop. Daarnaast is Oostduinkerke niet echt vlak, het golft lichtjes, maar het zijn toch de vele 90° bochten die voor de schifting zullen zorgen. Er tekent een mooi deelnemersveld present en Redsun is gemotiveerd er iets van te maken.
Na heel lang aanschuiven bemachtig ik mijn nummer en kan ik me gaan omkleden. De opwarming laat ons meteen goed de wind voelen. Gelukkig is het parcours grotendeels beschermd door huizen en bomen en zullen we er slechts zelden tegenin moeten boksen.
Met 118 rensters gaan we van start. Van bij de eerste meter vallen er al twee en ze blijven liggen. Rare valpartij, hopelijk zonder erg. Er wordt meteen goed doorgevlast en het optrekken na iedere bocht is moordend. Het peloton zit amper in een 'bolletje' en hangt vooral op een lint. Ik moet regelmatig in het verweer om een gat te dichten en moet hierbij stevig op de trappers gaan staan. Ik ben de hele koers vooral bezig het wiel voor me te houden en te controleren of mijn voorgangster dit ook doet (om snel te kunnen ingrijpen wanneer nodig). Het valt nooit echt stil, ze blijven maar doortrekken. Pas na 50km is er even een heel kort momentje van verpozing. Zo kort dat het alweer vervlogen is na enkele ogenblikken. Redsun bundelt vermoedelijk de krachten om Grace Verbeke terug te pakken en het peloton raast er alweer vandoor. Ik ben al lang blij dat ik ieder gaatje gedicht krijg. Het is een nerveuze koers met schermutselingen, valpartijen, ontpolfte tubes, spaakbreuken en 'vuile afsnijders'. Naast de gevaarlijke 'oranje brigade' van vorig jaar, maken nu ook de 'gifgroenen' naam... Ondanks het gebeuk wordt de kop niet meer ingelopen en spurt het peloton voor de derde plaats. Een stekje dat Emma Johansson zich toeeigent. Ik moet ergens rond plaats 40 zijn binnenkomen, maar wegens geen fotofinish is het onbekend.
Grace verbeke wint de koers. Ik haal met het peloton een gemiddelde van 38,6. Met de vele scherpe bochten een erg hoog gemiddelde. Ik wil niet weten hoeveel Grace na afloop heeft staan. Zeer zware koers!
14-03-2010, 00:00 geschreven door elke
10-03-2010
Wanze
Fotootjes van de vaste leverancier Tim (ticapictures.be)
10-03-2010, 10:07 geschreven door elke
07-03-2010
Wanze en Tielt-Winge
Wanze Wanze beloofde een mooie koers te worden. Het parcours bestond uit een lange klim en voor de rest afdaling of vlak, maar eigenlijk toch vooral afdaling. Ik had er wel zin in. De klim was zeer geleidelijk, lekker breed ook en dus in principe hetgeen ik graag doe.
Ik start met de ambitie me vooraan te handhaven en een mooie uitslag te rijden. Maar om onverklaarbare redenen mag ik die ambitie al snel opbergen. Het wordt vechten in de achterhoede om nog terug de aansluiting te maken, en dit lukt me slechts éénmaal. Ik heb geen idee wat er misloopt (en nog steeds niet). Ik ben blijkbaar niet sterk genoeg. In de achtervolging verzet ik veel werk. Een koers om snel te vergeten dus. Na afloop was ik ook niet moe, dus ik kon beter? Ik rij tot halfkoers en steek mijn frustratie dan maar in het winnen van het 'prestigespurtje der afvallers'.
Emma Johansson wint opnieuw.
Tielt-Winge Tielt-Winge is traditiegetrouw de eerste proef van het kampioenschap van Vlaanderen a.k.a. de Wielertrofee. Een belangrijke koers dus en dat trekt ook wat mooi volk aan. Deze koers was mijn debuut vorig jaar en ik heb er goede herinneringen aan. Het doel is uitrijden in het peloton.
Na de start komt heel snel een stevig bergje. Maar het lukt meteen goed, ik slalom tussen gelosten en dit geeft me vertrouwen. Meestal sterf ik op het eerste bergje en gaat het daarna pas beter. Nu heb ik blijkbaar goed opgewarmd. Er volgen nog bultjes en er staat wind, maar het lukt en kan me goed handhaven. Dan volgt er een kasseistrook die lichtjes bergop gaat. Ook dit verteer ik goed (uiteraard het is kassei), maar voor ons vallen er gaten en we worden in de achtervolging gedwongen. Hier zijn we getweeën wel eventjes mee bezig, maar ik heb een goed maatje gevonden en we willen alletwee even graag terugkomen. Na een tijdje beuken en elkaar opzwepen lukt het ons ook. (Toch raar hoe snel je je met iemand verbonden kan voelen.) We zijn nu ongeveer 30km ver, misschien iets meer. De kopgroep is gevormd en het peloton begint de benen te voelen. Vooral bergop, net na de top, bij uitvallen en na een haakse bocht wordt er goed doorgetrokken, daarbuiten gaat de rem erop. Het is nu vooral zaak de tempowisselingen goed te verteren. Af en toe moeten er nog enkelen lossen, maar de koers is gereden. De laatste twee ronden beginnen de benen bergop toch ook serieus zeer te doen, maar ik kan mijn plaatsje behouden. In de spurt bergaf kies ik voor zekerheid.
Gokje wie wint? Emma Johansson weeral!
07-03-2010, 22:42 geschreven door elke
05-03-2010
En weeral sneeuw!
Je zou er moedeloos van worden. Onze Frank staat zijn weerbericht nu opnieuw te verkondigen voor een kaart vol wolkjes met sneeuw. Daarbij zijn de temperaturen slechts randje positief...
Groot vraagteken dus of Wanzé morgen gereden zal kunnen worden! Tegen Huy en Luik ziet het heel slecht uit... Tielt-Winge zal wel moeten lukken...
05-03-2010, 13:39 geschreven door elke
03-03-2010
Fotootjes Krist Vanmelle
03-03-2010, 09:44 geschreven door elke
02-03-2010
Fotootje omloop
Een eerste fotootje van de omloop: geconcentreerd de Patersberg aan het proberen bedwingen. Foto via www.ticapictures.be
02-03-2010, 10:40 geschreven door elke
27-02-2010
Omloop het Nieuwsblad
Vandaag werd het koersseizoen 2010 echt op gang geschoten en dit met meteen een zeer zware koers: de Omloop het Nieuwsblad. 125 kilometertjes op het bord en dit fijntjes afgekruid met 7 heuvels en vier kasseistroken.
Bij aankomst aan het wielercentrum in Gent regent het meer dan behoorlijk en is het koud. Maar bij het aftekenen van het controleblad klaart de hemel op en komt er zelfs even een waterzonnetje piepen. Oef, geen koers in de regen en dat is voor velen (en mezelf) een geruststelling. Al zijn we na afloop stuk voor stuk slijkduiveltjes.
De eerste kilometers worden achter de wagen afgelegd. Dit is toch ook wel lastig! Bij hindernissen staan we bijna stil, nadien is het weer optrekken geblazen. Dan worden we vrijgelaten. De eerste 40 kilometer is zonder noemenswaardige hindernissen. Het wordt enkel lastig bij rotondes en bij de regelmatige schermutselingen. Het zenuwachtig gerij, de geparkeerde wagens en de toeterende seingevers vragen superveel concentratie. Er wordt ook wat gevallen, maar ik heb er weinig hinder van. Tot een grote valpartij iets voor de eerste beklimming, het Moregemplein. De ongelukkigen liggen midden op de rijweg, een renster kan zich via een capriool nog rechthouden, maar schiet helemaal naar links, mijn kant uit. Ik moet vol in de remmenen sta geblokkeerd door twee anderen en een geparkeerde auto. Dit kost wel wat tijd, vooral omdat de dame voor me meer zin heeft in een scheldsessie richting de acrobate dan in het zich snel weer op gang trekken. Ik maak tegen haar van mijn oren en eindelijk kan ik me bevrijden. Ik moet een serieus jasje uitdoen om weer in het peloton te raken, maar het lukt.
Dan komt het Moregemplein. De angst zat diep in me verborgen dat ik hier al zou moeten lossen, maar ik kan nog relatief wat rensters voorbij steken. Oef, het gaat nog redelijk! Op de uitloper trekt het peloton door en er vallen serieuze gaten. Ik zit er natuurlijk weer achter, en kan weer beginnen achtervolgen. Gelukkig wilt de rest ook meewerken en draaien we goed rond (wat een verschil met de 'gewone' koerse, echt fijn!). Na stevig beulwerk kunnen we de aansluiting toch weer maken. Oef! Eten, drinken en concentreren. Met het oog op de Kluisberg schuif ik waar mogelijk op, maar op een rond punt moet ik kiezen: recht op de flik met het vlagje botsen of uit de pedaal en voet aan grond zetten. De keuze was snel gemaakt, alle plaatsjes die gewonnen waren was ik weer kwijt. Op de Klusiberg sterf ik naar goede gewoonte en moet ik het peloton laten gaan. De kuit staat op het punt in kramp te schieten. In de afdaling haal ik nog rensters bij, maar het peloton is gaan vliegen. Op de Trieu gaat het beter dan op training. Ik raap er enkelen op, maar vind geen aansluiting bij een groepje. En ik rij alleen naar de Paterberg toe. Daar moet ik uit het gootje, ik verlies even de controle en moet uitklikken. Damn, te voet. Even verder staat een vader van iemand van ons team, die lanceert me weer en ik kan weer verder. De krampen zetten zich nu door. Ik smijt me in de afdaling en haal nog iemand op die pech had. We rijden samen verder. Even schat ik een bocht helemaal verkeerd in en moet ik even cyclocrossen, gelukkig val ik niet! Voor de Edelare geeft mijn gezellin er de brui aan en ben ik weer alleen. Op de wolvenberg, kom ik amper nog vooruit en de kasseistrook even later bevestigt: ik zit nu stikkapot. De kasseien, normaal mijn habitat hotsen en botsen me nu helemaal door elkaar. Ik moet me ook verschikkelijk focussen op de stand van mijn benen, bij de minste verkeerde beweging heb ik krampen. Na de kassei wacht ik verstandig op enkele achtervolgers. We doen gedrieën weer mooi gezamelijk het kopwerk. Net voor de Molenberg komt nog iemand aansluiten en samen rijden we de Paddenstraat tegemoet. Hier moet ik al snel de rest laten gaan en even later krijg ik de keuze tussen de bezemwagen of zelf huiswaarts fietsen. We zouden reeds 20 minuten achterstand hebben .
Na 95km dus stikkapot uit koers genomen. Emma Johansson wint de koers. 74 rensters haalden de finish!
27-02-2010, 00:00 geschreven door elke
22-02-2010
Verkenning Omloop
De Omloop is verkend, we weten dus waar het stevig pijn zal doen volgende zaterdag!
Het zal een verdomd lastige koers worden, dat staat nu al keihard vast. Vooral het trio Kluisberg-Trieu-Paterberg zal versmachten (in de hoop dat het stuk ervoor te overleven valt). De Kluisberg is zowiso niet direct mijn bult, daar is het echt naar boven klefferen voor me. Gelukkig is de afdaling lang en zou het geen probleem mogen zijn met een groepje nog terug te komen. Maar dan volgt de Trieu en de Pater en die zijn ook meer dan steil genoeg! Na de Paterberg komt dan nog de edelare (al iets meer mijn dada), de Wolvenberg (kort dingske met een steile top) en de Molenberg (die doe ik wel graag). En natuurlijk, kassei, lekker veel kassei, my cup of tea . Eens die paterberg achter mij ligt, moet ik dus wel kunnen overleven.
De opdracht wordt dus minimum tot de Kluisberg in het peloton te blijven (zal ook al wel lastig genoeg zijn), hopelijk heb ik bovenop de Kluisberg een minimale achterstand en raak ik voor de Trieu nog terug. Misschien herhaalt dit scenario zich dan nog wel eens, maar eens die Paterberg over, zou ik Gent moeten halen...
22-02-2010, 19:16 geschreven door elke
13-02-2010
Cardioloog
Zoals sommigen al gehoord hadden, maakten mijn sportarts en m'n trainer zich wat zorgen over mijn hart en de hartritmestoornissen die ik tijdens inspanning heb. Hierover is nog geen nieuws verschenen op de blog, dus mochten jullie zich zorgen maken, ziehier het bondige verslag van een cardiobezoek.
Het onderzoek nam de hele namiddag in beslag en bestond uit een (uitgebreide) echo, een ecg, een klinisch onderzoek en een inspanningstestje. Na al deze onderzoeken en de onvermijdelijke wachttijden, kwam dan de gerusttelling: de hartritmestoornissen zijn geen probleem. Ik mag dus blijven sporten en ik hoef me geen zorgen te maken dat 'diepgaan' tot problemen kan leiden. Een geruststelling dus!
De cardioloog voegde er nog plichtsbewust aan toe dat mijn hart nu niet meteen tot grootse sportprestaties zal kunnen leiden. Meer moest hij nu echt niet zeggen om mij te laten bewijzen dat ik wel degelijk mijn vrouwtje kan staan in het peloton . Omgekeerde psychologie noemen ze dit en dé manier om mij te motiveren .
Maar, goed nieuws dus!
13-02-2010, 14:48 geschreven door elke
09-02-2010
Nieuwe kleurtjes
09-02-2010, 10:17 geschreven door elke
Einde Carrière - 2014 was mijn laatste seizoen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Uitslagen 2014
Omloop het Nieuwsblad 1.2 UCI: DNF/176
GP Samyn 1.2 UCI: 97/152
Omloop Hageland 1.2 UCI: DNF/168
Oostduinkerke: 23/78
Honnelles: DNF/49
Waregem: 57/89
Gent-Wevelgem 1.2 UCI: 53/169
GP Dottignies 1.2 UCI: DNF/176
PK ITT: 2e
GPCerami: 20?/57
Dottignies: 9/55
ITT Borsele topcompetitie: 48/59
Dwars door de Westhoek LCC 1.1 UCI: 112/177
Boortmeerbeek PK: val/77
GP Maarten Wijnants 1.2 UCI: 52/115
Hillegem: 18/72
Begijnendijk: 23/53
Gooik-Geraardsbergen-Gooik 1.1 UCI: DNF/104
Le Bizet: 22/42
Herselt: 24/61
Erembodegem: 31/62
Oudenaarde: 21/46
Nijlen 1.2 UCI: 74/123
S'Gravenwezel: 36/85
Schellebelle: 32/67
BK: 36/115
Watervliet: 43/57
Moerzeke: 40/74
Arendonk: 13/76
BeNe Tour UCI 2.2: 68/137 - Rit1:89 - Rit2A:73 - Rit2B:70
Strijpen: 29/58
Bambrugge: 28/79
Lierde: 33/64
Haaltert: 35/67
Erondegem: DNF/152
Oostkamp: 24/42
Dudzele: 41/56
Heusden: 58/89
Massemen: 40/71
De Klinge: 42/63
Puivelde: 38/71
Oedelem: 38/50
Bever: 2/32
Ledegem: 33/53
Nederhasselt: pech/62
Emptinne: 7/22
Erwetegem: 26/49
Hulste: 42/71
Naast: 31/54
Lotto Belisol Belgium Tour 2.2 UCI: DNF/96
ITT 56 - Honnelles 73 - TTT 13e - Halle 76 - Geraardsbergen DNF
. 
.
. 
.
Vandaag werd het koersseizoen 2010 echt op gang geschoten en dit met meteen een zeer zware koers: de Omloop het Nieuwsblad. 125 kilometertjes op het bord en dit fijntjes afgekruid met 7 heuvels en vier kasseistroken.
.
. Eens die paterberg achter mij ligt, moet ik dus wel kunnen overleven. 
.
