28 juli: Kapellen 60km (17u00) wordt nipt, dus misschien lukt dit niet.
01 augustus: Erondegem (onderdeel kampioenschap van Vlaanderen) 107km (14u30)
Enkele mooie koersen dus!
30-06-2009, 22:51 geschreven door elke
29-06-2009
Heusden-Zolder: willen maar niet kunnen
Wedstrijd voor het kampioenschap van Vlaanderen, dat tegelijk ook het PK van Limburg is. 110km was er af te leggen met één grote ronde van 53km en dan een plaatselijke ronde van een dikke 6km. Het was aangekondigd als een lastig parcours, maar eigenlijk viel dat zeer goed mee. Vooral het vele draaien en keren maakte het lastig.
Bij de inschrijving krijg ik een overzicht van de klassementen. Ik verschiet me een bult, want dat betekent dat ik bij de eerste 20 sta. En inderdaad, ik sta nog net op plaats 20 in het algemeen klassement. Leuk . Gertie is onze ontegensprekelijke kopman. Zij kan haar provinciale titel verlengen. Hiervoor moet ze twee andere dames verschalken, maar het zijn niet de minsten: Daams en Vynck. Dit wordt lastig.
De eerste dertig kilometer zijn verschroeiend. Een grote ronde kan je niet verkennen, dus het is ook steeds afwachten wanneer er een zijstraat wordt ingedraaid, wanneer er wordt geremd, er versmallingen opduiken enzo. Wat moet zo een Ronde van Frankrijk alleen al qua concentratie verschrikkelijk vermoeiend zijn! Voor de fun worden we via een kronkelend opritje van nog geen twee meter breed via via het circuit van zolder opgestuurd. Eén toertje en er terug af. Weer via dat kronkelding. Alles stropt tot bijna stilstand. Hier wist ik dat het lastig zou worden. De eersten trekken door natuurlijk, de schifting doorvoeren. En inderdaad, gaten vallen en de benen moeten alles geven. Maar ik sluit terug aan. Iets verder valt er een gat een twintig plaatsen voor mij. Patricia roept dat het toe moet, maar een concurrente van Gertie zit bij ons. Ik twijfel, mag dit wel? Nog geen seconde later zet Patricia zich al recht, ik kruip in haar wiel. Geen tijd om te protesteren. Iets later sluiten we aan. Vynck is mee.
Wat verder zie ik Gertie afzakken. Ik schuif op en geef haar teken dat ze in mijn wiel moet kruipen. Ik probeer zo goed als ik kan haar naar voor te loodsen. Het lukt beter als ik had gedacht. Misschien leer ik toch nog in een peloton rijden. Ik kan haar in vier keer naar het voorste deel van het peloton brengen, maar ik speel haar kwijt door een verkeersremmer (ook hier is ervaring en positionering belangrijk blijkt).
We zijn nu op de plaatselijke ronde. En dit is er eentje met vele bochten kort na elkaar, wat dus vooral veel optrekken en remmen inhoudt. Het beloofde bergje is ook maar een puistje, het laat steeds wel rensters 'doorzakken', maar er echt afgereden worden, dat niet. Ik zie 60km staan op de teller, en heb nog geen enkele bidon leeg gekregen. Daar heb ik in al die concentratie niet aan gedacht. En het verval en de bijhorende krampen blijven niet lang uit. Veel kan ik nu voor Gertie echt niet meer betekenen en dat terwijl Daams het hazenpad heeft gekozen. Gertie wordt derdes in het PK.
Jammer, ik hoopte iets meer van dienst te kunnen zijn... Ik had wel meer moeten drinken, dat zou misschien wel een verschil gemaakt hebben. Maar niets aan te doen. De eerste keer ook dat ik the day after echt spierpijn heb.
Daams wordt uiteindelijk 2e, na De Vocht. Samen sprokkelden ze meer dan vier minuten. Straf!
Wedstrijdstatistieken: 111,4 aan 38,1km/u gemiddeld en 57,2 km/u max Plaats: 70?/? Winnaar: De Vocht
29-06-2009, 17:48 geschreven door elke
24-06-2009
Wat komt
Zondag koers in Heusden (onderdeel kampioenschap van Vlaanderen). Het belooft een mooi parcours te worden! Ik sta die dag volledig in dienst van Gertie. We gaan proberen met z'n allen voor een verlenging te zorgen van haar provinciale titel. Ik hoop iets voor haar te kunnen betekenen, maar ik voel me er behoorlijk klaar voor .
En daarna begint het grote avontuur: de Marmotte. Toch een beetje zenuwachtig. Mijn klimervaring is onbestaande en mijn lichaam is onderhand vooral getuned op 3 tot maximum 4 uur vollen bak rijden... We zien wel, 'ervan genieten' en uitrijden was mijn doel en dat zal wel lukken. Maar stiekem heb ik toch ook al eens gekeken welke tijd goud oplevert: 10u03. Dat is 17km/u gemiddeld, dat is haalbaar? Ik zal het snel weten . Zaterdag koop ik mijn bergverzet.
Juli brengt dan nog heel wat mooie koersen: Zottegem, Flobecq, Maarkedal, ... Oew ja!
24-06-2009, 00:00 geschreven door elke
21-06-2009
Berchem - beetje gefrustreerd
Ik heb echt lang getwijfeld of ik zou starten. Het regende pijpenstelen en ik wist dat het parcours grotendeels uit kassei en tramsporen zou bestaan. In combinatie met regen zag ik dit niet zitten. Maar tegen de moment dat ik zou moeten vertrekken, kwam de zon erdoor. En met de zon kwam ook de goesting.
Het heeft lang geduurd eer ik aan de inschrijvingen/kleedkamers geraakte. De nieuwelingen waren hun koers aan het afwerken en dit gaf in de 'stad' Berchem de nodige verkeersproblemen. Ik tegen een agente, na enkele andere pogingen bij anderen: 'u stuurt me nu weer links, maar ik moet me dringend gaan inschrijven, en dat is rechts'. Zij repliceert: 'Jah dat is inderdaad een probleem - stilte'. Euh, en nu? Na veel vijven en zessen dan toch het parcours op gemogen. Hierdoor kan ik niet meer verkennen en dat geeft toch wat stress, zeker als je de reputatie van het parcours in acht neemt.
We stonden met 49 moedigen aan de start. Van de eerste ronde volgden de aanvallen elkaar op. Al snel is er een afscheiding van een viertal (?).
Rond km 30 wil ik ook eens proberen en ik schuif naar voor. Ik vraag Evi of er iemand van ons voorop zit. Het antwoord is negatief en ik val aan. Het houdt eventjes stand, maar ik voel de motor zichzelf opblazen. Het peloton neemt me terug. Iets later schuif ik mee met iemand anders. We draaien wel rond, maar het peloton laat echt niet begaan. Ik zet me in derde positie in het peloton en na een bocht trekken ze voor me nog eens stevig door. We zijn nu met drie weg, maar de renster van Thompson-Vlaanderen in tweede positie geeft er de brui aan en laat een gat. Hierop moet ik het gat op de eerste toerijden, waardoor ik niet meteen kan overnemen. Daardoor sterft deze ontsnapping ook een stille dood. Ik probeer me vooraan te handhaven, maar het moment om te recupereren is aangebroken. Net dan raakt een groepje wel weg natuurlijk. Ilse is mee.
Er vallen constant gaten in het overgebleven pelotonnetje. Ik zie een gat vier plaatsen voor me dat groter wordt en probeer het instinctief toe te rijden, maar zie dan na de bocht dat de teamgenoten mee zijn, ik hou de benen stil. Een renster neemt over en ik zet me in haar wiel. Ze smeekt om over te pakken, maar begrijpt snel waarom ik weiger. Ze heeft bijna een volle ronde gejaagd en vindt uiteindelijk de aansluiting. Echt knap, heel sterk! (Het was nr 41). We zijn nu met een tiental. Ik besluit na een bocht door te trekken. Ik twijfel of dat wel mag met Ilse voorop, maar de drie andere teamgenoten fluiten me niet terug, dus ik ga door. Ik vraag om over te nemen, er wordt geweigerd, ik kijk om en zie dat we met twee los zijn. Twee ploeggenoten dan nog wel. Maar mijn teamy neemt niet over en roept dat ik maar alleen moet rijden, want 'ik heb nog niks gedaan'. Dat ik ook maar eens iets doe enzo. Verbouwereerd trek ik verder (we zijn tenslotte los). Als ze later weer niet overneemt en me nog wat (naar ik aanvoel) zeer onverdiende verwijten geeft, maken we ruzie. Uiteraard komt de groep terug. Begrijpen wie kan . Bon, kwaad neem ik de groep op sleeptouw, niet van harte, gewoon tempo onderhouden. Niemand neemt over. Ik trek nog wat verder, maar weer geen steun. Ik druk het tempo naar 32km/u, nog steeds neemt niemand over... Pfff. Uiteindelijk wil Melina meewerken en we lossen elkaar wat af. Maar als er geen hulp komt, dan is de goesting ook snel over... Ik probeer nog goodwill los te weken door hen er attent op te maken dat we uit koers gaan genomen worden op deze manier. En inderdaad, volgende doorkomst gaat onze laatste ronde in. Nu doe ik geen klop meer, basta. Inge gaat en wordt even later bijgehaald. Signaal voor mij om te vertrekken. Dat de rest maar lekker werkt. Nog een tweetal km voor de aankomst, maar ik hou het niet uit. Stevige wind en zere benen! Een 500 meter voor de streep wordt ik gegrepen. Ik sluit aan maar in de spurt is het vet van de soep. Ik word 24e.
Statistieken: 83,72km aan 35km/u gemiddeld met maximaal 48,1 km/u Winnares: BK Ludivin Henrion Plaats: 24/49
21-06-2009, 21:35 geschreven door elke
Passendale
Ik weet niet meer met hoeveel we vertrokken, maar het waren er een pak minder dan gewoonlijk voor deze competitie. Er was zowel in Frankrijk als in Nederland een rittenkoers en dat snoeide in het deelnemersveld. Iedereen die plaatsjes te verdedigen had was uiteraard wel aanwezig. Het was nog best een lastig parcours. Er zat een 'klimmetje' in dat uit drie stukjes bestond met telkens een vlak stukje tussenin. Dit was een smalle weg. De andere wegen waren brede steenwegen met vrij spel voor de matige wind.
De eerste drie ronden heb ik echt afgezien. Heel bizar. Ik vraag Patricia of zij het ook zo moeilijk heeft. Haar uitdrukking spreekt boekdelen, het ligt aan mij . Stilaan kwam ik er door. Nooit echt om te gaan aanvallen, maar ik kon al eens recupereren. Amy, Patricia en Inge hebben het aanvalswerk voor hun rekening genomen. Ik heb vooral gaten gedicht achteraan. Frusterend als je de gelosten iets later steeds terug ziet aansluiten. Dus veel krachten overboord gegooid. Maar je kan niet pokeren op zo een moment natuurlijk. In de laatste ronde schuif ik op. Ik durf niet alleen te gaan met die wind, want dat zou een snelle zelfmoord zijn. Dus ik wacht in derde positie op een aanval. En daar gaat er één. Maar ik zie snel genoeg dat het Inge is, een ploeggenote. Afstoppen dus! In het geharrewar dat voor de klim begint, verlies ik mijn plaats en kan ik helemaal achteraan de laatste kilometers aangaan. Op de klim wordt er niet aangevallen, niemand kan nog door. In de laatste km vertrekt er eentje op rechts. Ik schuif in haar wiel. Maar zij wil zich gewoon positioneren, niet aanvallen. Het peloton verschuift van as en de deur is toe. Mijn ellebogen zijn niet breed genoeg, ik begin op derde-vierde rij. In de spurt gaat het goed, maar nummer 34 valt op 100 meter praktisch stil en ik zit rechts van haar met aan de andere kant de nadar-pootjes. Ik zit dus helemaal ingesloten. Niks aan te doen, zo goed als laatste over de meet.
Gegevens niet genoteerd, dus geen statistieken. 104km Plaats 43/74?
21-06-2009, 21:35 geschreven door elke
Welles - nietes - welles - ...
Grote twijfel of ik straks koers in Berchem. Het zou een parcours zijn met tramsporen en veel kassei. En aangezien het hier met momenten pijpenstelen regent... Maar ik heb echt goesting! Eindelijk eens een kasseiparcours! Lekker dicht bij huis ook, waarschijnlijk een kleiner peloton... Ik denk dat ik ga blijven twijfelen tot het moment dat ik zal moeten doorgaan...
Gisteren 43e van de 74. Zware koers, afgezien, laatste ronde wou ik aanvallen, maar ploeggenote was me voor. Verslag volgt nog.
21-06-2009, 11:47 geschreven door elke
15-06-2009
Foto prosperpolder
Eens vanuit een ander oogpunt (klikken om te vergroten) Bron www.ticapictures.be
15-06-2009, 17:06 geschreven door elke
14-06-2009
Belsele en Prosperpolder
Belsele - 80km Met 98 rensters stonden we aan de start voor een vlak parcours met wat versmallingen en verkeersdrempels en soms wat wind. Ik kon makkelijk volgen, maar ik heb nooit echt kunnen opschuiven. Eigenlijk is er niet veel te rapporteren. De deur stond langs achter open, maar ik kon me wel steeds handhaven en zag het steeds op tijd wanneer ik over iemand moest gaan. Toen de leiders op drie ronden werden bijgehaald heb ik wel meteen opgeschoven, want toen wist ik dat het achteraan heel moeilijk ging worden. Daar heb ik wel goed aan gedaan denk ik. De voorlaatste en laatste ronde heb ik dan Amy nog twee maal naar voor gebracht zodat ze zich zou kunnen plaatsen, want ik had geen zin in een spurt op kasseitjes met de meet op nog geen 200 meter na een bocht. Er is wel stevig doorgevlast.
Statistieken 78,02km aan 39,8 km/u gemiddeld met maximaal 53,0km/u Plaats: 61/98 Winnaar: Ilse Geldhof
Prosperpolder - 90km Prosperpolder was onbestaande voor de GPS. Tekenend voor de jammerlijke teloorgang van het gebied rond Doel. Jammer, want het is er mooi. Het parcours was vlak (uiteraard daar), maar smal en gevaarlijk glad. In de bochten zijn er regelmatig eens uitgeschoven. Gelukkig zonder veel erg. Er waren stukken met veel putten en steentjes. Heeft dit ook met Doel en een neglect van de zijde van de politiek te maken? Niet zo een leuk parcours dus.
Vandaag heb ik echt afgezien! Meermaals heb ik gaten op het peloton moeten toerijden. Mijn derailleur schakelde niet of véél te laat (ik had er gisteren ook wat last van), de ploegleider heeft zijn best gedaan, maar het heeft niet veel geholpen. Dit gaf na iedere bocht een gat omdat ik niet op tijd groter kon schakelen en dat moest ik dan steeds toerijden. Al zal ik het zonder kl*tederrailleur ook wel zeer lastig gehad hebben hoor. Na halfkoers was ik dan echt choco. Ik was compleet op. Maar op de een of andere manier heb ik toch kunnen uitrijden. Vraag me niet hoe .
Statistieken: 85,38 km (wat echt raar is, want al de rest had 90 km met een veel hoger gemiddelde -> computertje moet eventjes uitgevallen zijn dus). aan 37,9km/u en 50,9 km/u maximaal. Plaats: 36/? Winnaar:?
Dus twee stevige koersen uitgereden dit weekend. Ik heb mezelf dan maar op een pakje friet getrakteerd .
14-06-2009, 21:50 geschreven door elke
09-06-2009
Kortste training ever
De volle 19 minuten en 34 seconden! Jawel! Met in het midden zelfs een schuil-break want er cirkelde een dreigend onweer boven mijn hoofd. -> Puh. Hopelijk morgen beter, want ik zie die conditie al wegsmelten...
09-06-2009, 20:22 geschreven door elke
04-06-2009
Wedstrijdloos WE
Dit weekend geen koers, maar LaChouffe Classic (155km) en als ik zondag op tijd uit mijn bedje geraak ook de A-rit van de WTC naar de Zwalm.
Het is misschien niet slecht zo eens een rustig weekje, want ik heb er precies wat nood aan. Moe!
04-06-2009, 18:40 geschreven door elke
02-06-2009
Cras Avernas (bron www.cyclingfx.nl)
02-06-2009, 13:43 geschreven door elke
01-06-2009
Tweeluik BK en Cras Avernas
Zondag stond het BK op het programma, pinkstermaandag was het koers in Cras Avernas.
BK: Hooglede-Gits Mooi parcours met bergop aan de kerk in Hooglede (halfweg lag de aankomst) en een kasseistrook bergop in Gits (de Gitsberg). Iedereen weet ondertussen wel dat kasseien mijn ding zijn . Ik was dus tevreden. Er stond wel wat wind en we moesten 126 km afleggen, wat toch een pak meer is dan de 90 die we gewoon zijn. Nog een pittig ingrediënt was het weer, gelukkig koersten we over de middag. Zonnecreme was in elk geval geen overbodige luxe geweest...
Slechts 102 rensters van de aangekondigde 160 tekenden het startblad. De profs waren aanwezig. Het ging goed. Het brak meestal op de kasseiklim en daar kon ik steeds een pak rensters voorbij dokkeren. Na die klim was het bergaf maar wind tegen en daar werd steeds goed doorgetrokken om de afscheiding ook effectief te maken. Reeds in de eerste ronde was er een ontsnapping van drie, waaronder ook de latere winnares. Stelselmatig probeerden er rensters de sprong te maken. Slechts enkelen lukten hierin, waaronder onze Patricia (vrijdag nog 4e geworden). Vanaf dan gaat de koers regelmatig op slot. Lotto-Belisol beslist dat ze er vertrouwen in hebben en laat het peloton indommelen. Maar op de brede wegen lukt dat niet altijd.
Halfkoers heb ik enorme buikkrampen. Mijn drank is op en ik heb al een zestal bussen van de verzorgers laten vallen . Alles moet je leren, maar dit zijn pijnlijke lessen. Ik toon de jury dat ik drank nodig heb. Maar onze teamauto zit vooraan natuurlijk. En de ploegleiders die anderen komen bevoorraden negeren me straal. Ik mag roepen, smeken, schelden, zielig kijken, niets helpt. Gewoon belachelijk! Een halve ronde later (en bijna levend verdampt), maak ik me écht boos. Uiteindelijk komt Vlaanderen Thompson me dan toch een miniflesje water geven. De buikkrampen worden natuurlijk alleen maar erger (tot braakneigingen toe) en ondertussen laten de kuiten zich ook horen. De volgende ravitodoorkomst mis ik twee bussen, maar heb ik de derde. Wat een zalige opluchting! Op de klim aan de aankomst gebeurt echter wat moest gebeuren. Iedere ronde kon ik daar zeer makkelijk mee, maar nu lijk ik geparkeerd. Links en rechts stuiven ze me voorbij en ik kan niets anders dan ondergaan. Uiteindelijk kunnen we met drie wel wat ronddraaien. Mijn companen laten zich uitzakken naar een achteropkomend groepje, maar ik wil voor de kassei in het peloton zitten en ik twijfel wat aan hun frisheid. Net als ik ga aansluiten doen ze dat ook. Nog een ronde moet ik recupereren en proberen alles binnen te houden wat naar buiten wil. Maar het lukt en het wordt met de ronde beter. Ondertussen heeft het peloton steeds meer achterstand en een ronde te vroeg mogen we voor onze plaats spurten. We zitten dan al meer dan 10 minuten achter op de kop! Op de kasseien worden de plaatsen verdeeld. Ik kan een groepje voorbijsteken en sluit aan bij het eerste deel van het peloton. In het stuk daarachter komen nog enkele rensters terug, maar de anderen zijn verslaan. In de eindspurt berop heb ik niet veel meer over, maar ik kan er nog enkelen voorbijsteken. Doel bereikt: uitgereden!
Patricia wordt heel knap 9e.
Wedstrijdstatistieken: 118,57 kilometer aan 34,6 gemiddeld en maximaal 61,5km/u Plaats: 37/102 Winnares: Ludivin Henrion (RedSun)
Cras Avernas Doel 1 bereikt voor deze maand, dan maar op naar doel twee. Slechts 38 rensters tekenen present na het zware BK. Het parcours was golvend, met constant wind tegen, vooral op de bergop.
De eerste ronde wordt er superhard gereden. Wat gebeurt er hier? Onverwachts hebben ze er al meteen zin in. De ene aanvalspoging volgt de andere op. Maar het gaat goed, ik voel me goed en ik kan makkelijk opschuiven op de brede wegen. Aanvallen dus! Tweemaal meegeschoven met iemand anders, maar steeds snel terug gepakt. Tweemaal val ik zelf aan. De laatste keer houdt het een halve ronde stand, maar ik krijg geen steun en dan laat ik me maar weer inlopen. Ze blijven verder razen. Een ronde later maak ik een capitale fout. Echt dom. Er ontstaan breuken, maar ik geloof in de krachten van die voor me. Maar het gat valt en ik probeer het veel te laat toe te rijden. We zijn met zes en we hangen belachelijk dicht. Maar neen, er wordt niet samengewerkt. Met twee proberen we het verstand van de rest wakker te schudden (meme en francais), maar neen. Ze nemen niet over of ze demarreren om dan te stranden en weer niets te doen. Al ronddraaiend waren we 100% zeker teruggekomen... Ach ja, maak ze dat maar wijs. Verderop maak ik mijn tweede fout van de dag. Ik ga achteraan rijden, zodat ze wel moeten inschuiven. Net op dat moment demarreren er twee, en dju zeg, deze rijden weg. Ik rij van de rest weg om hen terug te pakken, maar ik geraak er niet. Nu is het ik tegen die twee en zij tegen het peloton. Ik verlies, zij halen het wel . Dom! De eerste ronde 'op mn uppie' blijf ik dicht bij het peloton hangen, maar met de wind weet ik dat het finit is. De volgende ronden sterf ik steeds wat meer. Na drie ronden hoop ik heel vurig dat ik eruit wordt genomen. Ik haal bergop met moeite nog 30, soms zelfs maar 25, en moet bergaf teveel recupereren. Mijn gebeden worden verhoord: 'einde wedstrijd nummer 27'. Och dank u!
Met mijn DNF heb ik toch nog prijs gereden. Stel je voor. . 5 eurootjes maar, met het startgeld af dus 2 euro, maar tis wel fijn.
Wedstrijdsatistieken: 71,57km aan 35,7 km/u gemiddeld en 57,2 maximaal Plaats: volgens de BWB 27e, maar DNF is toch DNF Winnares: Carine Potums
Ik had dus bijna mijn maanddoelen in één weekend gehaald. Nu nog proberen uitrijden...
01-06-2009, 22:14 geschreven door elke
26-05-2009
Wedstrijdprogramma juni
31 mei: BK Hooglede Gits 126,1km start: 10u30 01 juni: Cras Avernas (wordt nog aangevuld)
28 juni:Heusden Zolder, onderdeel kampioenschap van Vlaanderen. 109km (12u30)
04 juli: Marmotte
Doelen: BK proberen uitrijden. Zal al moeilijk genoeg zijn met de profs, de wind en de 'bergjes'. Proberen iedere koers vooraan te geraken in het peloton om aan te vallen. Desnoods voor 100meter, maar als ik vooraan geraak val ik aan .
Het was gisteren 23u voor ik thuis was, dus nu snel een kort verslagje voor de ongeduldigen .
Echt wel een zwaar parcours! Wie het autocircuit van Zolder wat kent weet dat het een golvend circuit is, met enkele chicanes (of hoe je het schrijft) en met veel speelruimte voor de wind. Het was dan ook zaak om niet te snel stikkapot te zitten. De zwaarste stukken waren de twee opeenvolgende heuveltjes voor het keerpunt (de aankomst van het circuit) met wind op kop en dan het laatste deel voor de aankomst dat was echt loodzwaar met veel wind en een lichtjes stijgende weg. 7,8km was echt wel genoeg! Zeker met die hitte...
Aangezien ik nog geen punten heb gesprokkeld in het regelmatigheidsconcours start ik als 5e. Benauwlijk om op het startpodium te staan enkel en alleen in evenwicht gehouden door een onbekende gespierde, maar hij belooft me goed vast te houden. 10 seconden, 5,4,3,2,1,go! En ik ben vertrokken. Het eerste deel gaat goed. Iedere bocht verlies ik wel een seconde denk ik. Moeilijk sturen met zo een beugel en de wind in de flank. Dan komt het zwaarste stuk en wanneer ik er voorbij ben moet ik echt even recupereren. Ik heb mezelf hier toch wat opgeblazen. Na het keerpunt kan ik eventjes niet voluit gaan. Eens in de afdaling gaat het weer beter. Een van de chicanes neem ik compleet verkeerd, veel te snel in gegaan. Ik vloek, schakel en trek me weer op gang. Laatse deel: een lange bocht en daarna de wind pal op kop. Lastig! Stervend schakel ik bij. Rijden tot op de lijn! Aargh, lastig zeg! Het zweet gutst vanonder de TThelm. Ik ben stikkapot...
Ik kom binnen in 11 minuten 54 seconden en nog wat hondersten. Op die moment de 2e tijd. Ik heb nog lang 4e gestaan en ben dan stelselmatig wat gezakt. Uiteindelijk is het een 13e plaats geworden en daar kan ik tevreden mee zijn! Ik krijg punten en prijzengeld (waar eerst nog belastingen afgaan voor ik het in handen krijg). Ik ben best wel tevreden. Ik heb toch wel wat dames achter me kunnen houden en ik heb een top 15 beet. Het kon wel nog ietsje beter, maar dat heeft ook wel met gewenning aan zo een machien te maken. Iedere bocht een seconde en door mezelf halfweg iets teveel op te blazen 10 seconden? Gohja, ik ben tevreden.
We waren met een dikke 90 van start gegaan. Behalve wind was het parcours allerminst selectief.
De eerste ronden was zottekeswerk. Iedereen wilde op de tweede rij plaatsnemen. Dus wringen maar. Ik ben wijslijk achteraan gebleven, maar ook daar was het regelmatig in de remmen. Daar heb je wel meer uitwijkmogelijkheden. Halfkoers werd het gewring minder en dan probeerde ik naar voor te rijden, want ik wou een aanvalletje plaatsen (dat ik niet ging volhouden, maar dan had ik toch iets gedaan). Maar telkens rond rij 6 à 7 schiet er zich wel iemand net voor mijn wiel. Twee ronden voor het einde geef ik op want ik verwacht dat ze dan weer extra zottekes gaan doen. Ik ben met het peloton binnengelopen. Een goeie training dan maar zeker. Uiteindelijk 65e geworden.
Wedstrijdstatistieken: 97,71km aan gemiddeld 38,9 km/u en maximaal 56,0 km/u Winnaar: Ilse Geldhof (in haar laatste week BK)
22-05-2009, 21:54 geschreven door elke
19-05-2009
Foto's Beauraing (zie ook www.ticapictures.be)
19-05-2009, 09:47 geschreven door elke
18-05-2009
Verslag Beauraing (tegen Dinant)
De vooraf aangekondigde 86km zijn er uiteindelijk 81 geworden. Het parcours van 9km moest 9 maal overwonnen worden. Net na de start was er een lange klim. Welja lang, slechts 2km, maar geloof me, hij leek langer. Het grootste deel tussen de bomen, het laatste deel in de weiden met wind schuin links. De afdaling was kort, dan bocht naar rechts. Daar was een kortere klim, bocht naar rechts en de afdaling in. Deze was smal, bochtig en lag in het midden bezaaid met steentjes, modder,... Na deze afdaling bocht naar rechts en een grote steenweg op met wind rechts op kop. Mooi parcours, stevige klim, maar van de afdaling hadden we allemaal wel wat schrik.
We starten met 47 rensters, de klim wordt rustig genomen (binnenblad zelfs!), juist net voor de top wordt er wat versneld, maar het valt snel weer stil. Het volgende klimmetje gaat ook makkelijk. Er wordt duidelijk nog afgewacht. Dan de afdaling. Voor me zijn er twee die een gaatje laten vallen. Ik kan er niet voorbij. Ik zie het gebeuren en zie het gaatje van 2 naar 10 meter groeien. Mijn ervaring (jaja) schreewt me toe dat er straks wind op kop staat en dat dat gat dus nú toemoet. Ik roep dat ze me door moeten laten, maar er is maar plaats voor twee naast elkaar. Ik kan maar één iemand voorbijsteken.
Het is van dattum! Jongens toch! Zomaar een gat laten! Op zo een moment! Ik mag dus beginnen jagen. Ik weet dat er nog achter zijn en dat ook Geldof (BK) achterop is. Ik maak me dus nog geen zorgen. Rijden, maar vooral zien dat je bij BK kan aansluiten! Uiteindelijk (het duurt effe, ze moet nog meer hinder gehad hebben dan ik) komt ze langs me gestoven. Ik pik bij haar aan en samen passeren we de meet. De woeste achtervolging begint. Het eerste deel van de klim kan ik haar volgen, het stukje valsplat ook. Maar het tweede deel moet ik mijn meerdere erkennen. Pfff, ik zie ze een mooi plaatsje zoeken in het peloton en ik hang op 100 meter. Nu is het op de 52 te doen, maar het is moeilijk. Net voor de top heb ik de staart beet, maar dan beslissen ze vooraan eens aan de boom te schudden. Ik kan wel janken. Weer eraf en weer vol in de achtervolging. Op het tweede klimmetje lopen ze niet uit, dus in de afdaling moet ik er wel bijgeraken. Dat gebeurt ook.
Er is echter niet veel tijd om te rusten. De wind blaast, en straks mogen we weer klimmen. Op de klim kan ik aanklampen, maar ik moet het peloton 50meter voor de top toch laten gaan. Frustrerend. Nu zijn we met een groepje van 6 gelost. Annelore (teamgenoot) gelooft er nog in, maar ik kan effe echt niet meer! Een halve ronde later ben ik hersteld en werk ik mee. Structuur in een achtervolging is bij vrouwenkoersen blijkbaar utopisch. Ook nu weer... Ook frustrerend. Een ronde later halen we nog een teamgenoot in. In de afdaling en tegen de wind doe ik veel meer dan ik zou moeten, maar iemand moet het doen. Ook die korte klim is meestal voor mij. Na de afdaling heb ik steeds een gat. Ik daal blijkbaar goed... Ik moet steeds wachten tot ze terug zijn. Als ik weg wil geraken zal het daar moeten. Op de lange klim doe ik veel minder tot niets van het werk. Maar dat is ook maar meer dan fair.
Op drie ronden zit de bezemwagen in ons gat. We weten hoe laat het is. En inderdaad, twee ronden voor het einde, en met een achterstand om U tegen te zeggen, worden we uit koers genomen. Jammer!
Ik was er liever bergop uitgereden dan bergaf! Dat is écht jammer. Ik wou hier eens zien hoe ver ik kon geraken bergop en ik heb niet het gevoel dat ik een eerlijke kans gekregen heb. Je zou kunnen stellen dat ik maar vooraan aan de afdaling begonnen moest zijn. En daar is iets voor te zeggen. Maar dat het gat in een klimkoers net in de afdaling zou vallen, daar hield ik tot gisteren echt geen rekening mee! Beetje balen dus.
Wel een heel mooi parcours!
Wedstrijdstatistieken (zoals steeds van mij hé-van de het gemiddelde van de winnaar duizel ik waarschijnlijk): 54,49km (toch drie ronden voor het einde uitgenomen dan? op het bordje stond 2) aan slechts 33,1/u gemiddeld met maximaal 66,2 km/u Winnares: Kelly Druyts (weeral)
Foto's volgen nog
18-05-2009, 17:58 geschreven door elke
09-05-2009
Wijziging!!! Burcht wordt geschrapt!!!
Ik rij niet in Burcht. Vandaag (Incourt) uitgereden en ik geef de voorkeur aan wat losfietsen. Ik zou in Burcht waarschijnlijk toch maar een 30km kunnen aanklampen... Ik rij dus mee met WTC en rij nadien nog eventjes alleen. Misschien kan ik in de namiddag de tijdritfiets uittesten (hoop het!). Hij is in elk geval klaargezet. André had hem al mee, maar die kreeg ik er natuurlijk niet meer bij in mijn cliootje...
09-05-2009, 21:11 geschreven door elke
Incourt (PK Waals-Brabant)
Vandaag klimkoers! En het ging goed. Het waren hoofdzakelijk brede wegen en dan is het voor mij al ietsje makkelijker (er kan opgeschoven worden). Op de klim kon ik sneller. Ik had echt wel een goed gevoel. Net na de klim, halfkoers zit ik zelfs helemaal op kop. En ik ben zo onthutst dat ik niet weet wat gedaan. Iemand van Benelux springt weg (Kaat denk ik) en ik spring erachter. Maar het peloton zit in mijn wiel dus dan houden we ook maar in. Driekwart ronde verder springt Patricia. Weer Kaat springt in het wiel en samen zijn ze vertrokken.
Ik heb vandaag voor het eerst iets voor het team kunnen doen. Met drie waren we aan het afstoppen voor Patricia. Ondertussen leert Ilse mij hoe dat moet, waar ik op moet letten en fluit ze me terug als ik in een wiel wil springen (enkel als er meerdere gaan!). Goeie lessen! Het heeft jammergenoeg niet gebaat. Thompson-Vlaanderen haalt hen terug op twee ronden van het einde. Ongeveer rond die tijd begin ik de aanzet van krampen te voelen, maar ze blijven gelukkig uit. Niemand kan nog ontsnappen.
Net in het begin van de laatste ronde rij ik lek achteraan. Aargh! Gelukkig wilt een ploegleider van een ander team een wiel afstaan. Maar het sleept en het is duidelijk geen shimano (ketting verspringt steeds of schakelt veel te traag). Ik zet de rem halfopen en heb alle moeite om terug te komen. Uiteindelijk lukt het, ook wel dankzij de auto's en het getreuzel vooraan. Maar het heeft veel krachten gekost. Bij een prik op 2km van de meet moet ik het peloton laten gaan, maar ik kan nog terugkomen. Op een kilometer voor de meet (begin eindklim) moet ik ze echter deinitief laten gaan. Ik bol dus wat later binnen.
Bij de aankomst zie ik dat mijn rem nog altijd meer dan behoorlijk sleept. Dus ik heb 7 km met een stevig slepende rem gereden! Patricia, helemaal achteraan het peloton aan de laatste kilometer begonnen, sprint bergop nog naar een derde plaats. Als ik niet plat was geweest en die rem niet sleepte...
Wedstrijdstatistieken (maar ik heb de computer te laat afgezet - bij het losrijden): 91,97km aan 35,3/u gemiddeld en 55,3/u maximaal Plaats 36/55 Winnares: Kelly Druyts
Zie ook volgend bericht: Burcht wordt geschrapt!
09-05-2009, 00:00 geschreven door elke
Einde Carrière - 2014 was mijn laatste seizoen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Uitslagen 2014
Omloop het Nieuwsblad 1.2 UCI: DNF/176
GP Samyn 1.2 UCI: 97/152
Omloop Hageland 1.2 UCI: DNF/168
Oostduinkerke: 23/78
Honnelles: DNF/49
Waregem: 57/89
Gent-Wevelgem 1.2 UCI: 53/169
GP Dottignies 1.2 UCI: DNF/176
PK ITT: 2e
GPCerami: 20?/57
Dottignies: 9/55
ITT Borsele topcompetitie: 48/59
Dwars door de Westhoek LCC 1.1 UCI: 112/177
Boortmeerbeek PK: val/77
GP Maarten Wijnants 1.2 UCI: 52/115
Hillegem: 18/72
Begijnendijk: 23/53
Gooik-Geraardsbergen-Gooik 1.1 UCI: DNF/104
Le Bizet: 22/42
Herselt: 24/61
Erembodegem: 31/62
Oudenaarde: 21/46
Nijlen 1.2 UCI: 74/123
S'Gravenwezel: 36/85
Schellebelle: 32/67
BK: 36/115
Watervliet: 43/57
Moerzeke: 40/74
Arendonk: 13/76
BeNe Tour UCI 2.2: 68/137 - Rit1:89 - Rit2A:73 - Rit2B:70
Strijpen: 29/58
Bambrugge: 28/79
Lierde: 33/64
Haaltert: 35/67
Erondegem: DNF/152
Oostkamp: 24/42
Dudzele: 41/56
Heusden: 58/89
Massemen: 40/71
De Klinge: 42/63
Puivelde: 38/71
Oedelem: 38/50
Bever: 2/32
Ledegem: 33/53
Nederhasselt: pech/62
Emptinne: 7/22
Erwetegem: 26/49
Hulste: 42/71
Naast: 31/54
Lotto Belisol Belgium Tour 2.2 UCI: DNF/96
ITT 56 - Honnelles 73 - TTT 13e - Halle 76 - Geraardsbergen DNF
. 
.
. 
. Ik was dus tevreden. Er stond wel wat wind en we moesten 126 km afleggen, wat toch een pak meer is dan de 90 die we gewoon zijn. Nog een pittig ingrediënt was het weer, gelukkig koersten we over de middag. Zonnecreme was in elk geval geen overbodige luxe geweest...
. Alles moet je leren, maar dit zijn pijnlijke lessen. Ik toon de jury dat ik drank nodig heb. Maar onze teamauto zit vooraan natuurlijk. En de ploegleiders die anderen komen bevoorraden negeren me straal. Ik mag roepen, smeken, schelden, zielig kijken, niets helpt. Gewoon belachelijk! Een halve ronde later (en bijna levend verdampt), maak ik me écht boos. Uiteindelijk komt Vlaanderen Thompson me dan toch een miniflesje water geven. De buikkrampen worden natuurlijk alleen maar erger (tot braakneigingen toe) en ondertussen laten de kuiten zich ook horen. De volgende ravitodoorkomst mis ik twee bussen, maar heb ik de derde. Wat een zalige opluchting! 
