Het is vakantie, dus wat lichtere kost mag ook. Ik heb tijd om na te denken en ik stel vast dat er hoe langer hoe meer dingen zijn die ik niet begrijp, ze gaan mijn petje te boven. Ok, ik word dus ouder en dommer. That's life.
Ik heb nog wel de luciditeit om vragen te stellen over wat ik niet begrijp.
Een paar weken geleden had Anderlecht ( modelclub, onze trots ) twintig spelers te veel op de loonlijst staan: 45 terwijl een kern van 25/26 normaal moet volstaan. Eerste vraag: waarom heb je 45 spelers in dienst als je er maar 25 nodig hebt ?
Anderlecht wil natuurlijk van die twintig spelers en hun loonkost af, liefst door ze te verkopen, eventueel door ze te verhuren.
Laat mij twee voorbeelden nemen die ik redelijk goed ken: Chavarria en Vezelinovic.
Beide spelers worden door Anderlecht gekocht voor veel geld, zeer veel geld. Een bedrag met zes nullen vind ik nog altijd veel geld.
Vrij vlug blijkt dat zij helemaal het niveau van Anderlecht niet halen. Ze komen nauwelijks aan de bak. Anderlecht wil er vanaf en zal ze het daaropvolgend seizoen verhuren aan KV Kortrijk, voor een deftige huurprijs. Bij Kortrijk zijn ze zeer verdienstelijke spelers, maar het is voor iedereen duidelijk dat zij niet het niveau van een topclub halen.
Einde seizoen, einde huurcontract. Alle twee terug naar Anderlecht. Anderlecht wil ze niet meer verhuren maar verkopen. Kortrijk informeert, maar moet onmiddellijk afhaken omwille van de prijs: zes nullen voor de ene, x maal vijf nullen voor de andere. Belachelijk, maar Anderlecht probeert natuurlijk zowat de helft te recupereren van de aankoopprijs die zij betaald hebben. Geen kandidaten ! Dus ze blijven op de loonlijst van Anderlecht staan.
De laatste dagen zijn er geruchten dat Beerschot zich bij Anderlecht gemeld heeft als kandidaat-huurder ! Wait and see !
Nu komt mijn domme vraag: kan iemand mij uitleggen hoe Anderlecht , ondanks een zeer uitgebreid scoutingsapparaat over de hele wereld en persoonlijke scouting door Van Holsbeek en Collin, elk jaar zeer veel geld uitgeeft voor spelers waarvan na een paar weken reeds blijkt dat ze het niveau van Anderlecht niet halen ? Anderlecht heeft recent een nieuwe functie in het leven geroepen binnen de clubstructuur: begeleider van verhuurde spelers en spelers die weg mogen/moeten. Echt, ik zweer het.
Anderlecht heeft voldoende van die spelers om er een goede middenmotor in eerste klasse mee te maken.
Is er binnen de club iemand die af en toe eens uitrekent hoeveel miljoen euro die grap kost ? Is er iemand bij de club die daarvoor verantwoordelijk wordt gesteld. Hoe kan de club verklaren dat, ondanks het feit dat men over eieren loopt, volgens Collin, elk jaar een aantal dure miskopen worden gedaan ?
Belangrijke opmerking: wat geldt voor Anderlecht geldt ook voor een aantal andere topclubs, zij het in mindere mate.
Ik zou graag eens iemand zien doctoreren met als onderwerp: ' het transferbeleid van de Belgische topclubs (?) over de laatste vijf jaar '. De man moet niet veel van voetbal kennen ( blijkbaar doen ze dat bij de topclubs ook niet ), maar het zou interessant zijn indien hij iets van financiën kent.
GOOOOOOAAAAAALLLLL !
LC
P.S.: Onder Mister Michel zou het niet waar geweest zijn !
Ik wil nogmaals uitdrukkelijk herhalen dat ik alle begrip en respect heb voor het leed, de pijn, de frustratie, de verbittering van de slachtoffers en hun nabestaanden.
Maar ik moet ergens iets hebben gemist: wie heeft Paul Marchal uitgeroepen tot God de Vader en benoemd tot Opperrechter van dit land ?
De man veroorlooft zich echt alles, tegen justitie en gerecht in, tegen een groot deel van de publieke opinie in, tegen enkele kloosterzusters in. .
Hij geeft geen enkele boodschap van hoop, geen toekomstboodschap, geen boodschap van verzoening.
Vorig jaar reeds heeft hij de invrijheidstelling van Martin in een klooster in Frankrijk ( meer dan 100 km ver ! ) gesaboteerd en onmogelijk gemaakt. Vandaag probeert hij het opnieuw, eigengereid, God op Aarde. Maar dan wel een God van haat en wraak.
Wat mij bijzonder stoort is zijn wansmakelijk optreden tegenover de Arme Klaren van Malonne. Ik word er stilaan misselijk van. Hij mag zijn standpunt aan de Zusters uitleggen, hij mag om begrip vragen voor zijn strijd.
Maar moet dit met geboortekaartjes, gebedsprintjes, het foto-album van de familie, de gedetailleerde beschrijving van de daden van Martin en de gedetailleerde beschrijving van de stoffelijke overschotten van de meisjes. Moeten die oude Zusters, die alleen maar proberen goed te doen binnen het kader van hun geloof en hun missie, geshockeerd worden, moeten zij mentaal gefolterd worden; moet hij hen -totaal misplaatst- schuldgevoel aanpraten, moet hij de imbecielen verder vrijgeleide geven om het klooster te beschilderen en te bekladden...? Eerlijke goede mensen onnodig op de ziel trappen is onaanvaardbaar, ook voor u, Mijnheer Marchal.
Iemand zal Paul Marchal moeten wakker maken en hem doen inzien dat hij die ' lelijke slechte wereld ' alleen maar lelijker en slechter maakt. Marchal is een meester-manipulator geworden: hij manipuleert het gerecht, de publieke opinie, de pers, de zusters van Malonne, en een bende marginalen die willen gemanipuleerd worden.
Waar sloeg zijn interview op bij het verlaten van het klooster gisteren ? Amper twee uur later werden de zaken rechtgezet.
En toen bleek dat ook deze manipulatie was mislukt, greep Marchal naar zijn ( klassiek )laatste wapen:" Het is allemaal een complot dat reeds bestaat van voor het proces ". Amen.
Tussen het nummer van 31 juli en het nummer van 7 augustus is de redactie van HUMO teruggevallen van 15 journalisten ( ? ) naar 11. Guido Van Meir, Raf Weverbergh, Geert Op de Beeck en Sven Spoormakers zijn verdwenen.
Dat belooft voor de kwaliteit in de toekomst. Als ze verder ieder redactielid dat vertrekt vervangen door een cartoonist, dan is HUMO over zes maanden een stripverhaal.
Ik stel overigens vast dat, met die leegloop, Jan Antonissen nu één van de veteranen is. Ook niet erg geruststellend, gezien het een half wonder is dat die man nog een perskaart heeft. Of staat dreigen met het "openen van de deuren naar de hel" nu ook al in de code van de beroepsjournalisten ? Paul VDD vergelijken met DSK is ongeveer hetzelfde als Jan Antonissen vergelijken met Goebels, wat zelfs nooit bij mij zou opkomen.
Nog een eigenaardigheidje over de HUMO-redactie ? Op 3 januari van dit jaar werd Bart De Wever in een coverstory frontaal en zwaar gepakt door Eric Goens. De journalistieke deontologie van 'News of the World' in Engeland was maagdelijk in vergelijking met die van Goens. Ook die heeft, oh verbazing, nog een perskaart. In de colofon van het nummer van 3 januari komt de naam van Eric Goens niet eens voor, als redactielid noch als vaste medewerker...!
Met modder gooien doen ze bij HUMO zelf; om, op een onaanvaardbare manier, met stront te gooien, doen ze blijkbaar een beroep op huurlingen.
Ik ben razend, omdat één van de beste weekbladen die Vlaanderen ooit heeft gehad, door enkele hooghartige navelstaarders kapot werd en wordt gemaakt, in enkele maanden tijd...!
Hoe zou het nog zijn met Humo ? Volgens mij slecht, zeer slecht . Ik weet zelfs niet of HUMO nog bestaat. In de krantenwinkel staat nog wel een weekblad met die naam, maar dat heeft nog maar weinig met 'de HUMO' te maken. Wat angstaanjagend is, is de snelheid waarmee HUMO degenereert. In enkele maanden tijd is een monument verworden tot een zeer middelmatig tijdschrift van dertien in een dozijn.
Blijkbaar is er niemand meer bij HUMO die zich daarover schaamt. Deze week doen ze, uit wanhoop, krek hetzelfde als ' Dag Allemaal' en 'Story'. Hallucinant ! Op de cover staat als 'tweede onderwerp' een foto van Astrid Bryan met als opschrift 'De verlegen Astrid Bryan' .
1. Astrid Bryan heeft al zesendertig keer op de cover gestaan van alle Vlaamse magazines. 2. Enkele maanden geleden was Astrid Bryan enkel een vermelding in HUMO waard in ' Het Gat van de Wereld'. 3. Die vermelding op de cover is puur Dag Allemaal of Story.
Denkt u nu echt dat er binnenin een ernstig artikel staat over de verlegen kant van mevrouw Bryan ? Mis. Binnenin staat een artikel van vijf bladzijden met als titel " De pijn van het introvert-zijn ". Het stuk is een bespreking van een nieuw boek van ene Susan Cain. Ter illustratie worden ook vijf Bekende Vlamingen aan het woord gelaten waaronder Astrid. Het ( telefonisch ) interview met Astrid Bryan is het kortste van de vijf; amper vier vragen en 300 woorden als antwoord, totaal irrelevant, maar den John en de Lau krijgen wel een vermelding.
Als er in heel de HUMO niets interessanter meer staat om op de cover te zetten dan een Story-interview met mevrouw Bryan, dan is HUMO inderdaad laag gevallen.
De tweede bijkomende vermelding op de cover is overigens Leonard Cohen; ook interessant en origineel. Zowat iedereen kent zijn leven en zijn repertoire van buiten. Moeten wij, omdat hij nog eens naar Gent komt, nog maar eens een potje huilen bij het beluisteren van 'Suzanne' ?
De creativiteit druipt er de laatste weken ( maanden ) af bij Humo: - Cath Luyten cover: hoofdartikel aangekondigd op de cover: " Het puberbrein doorgelicht ". Echt een aandachtstrekker. - verleden week: " Professoren zoeken aliens - ' Er is buitenaards leven' ". Veertig jaar geleden voor het eerst in HUMO en sindsdien om de 3 jaar. - deze week: " Seksisme op straat " . Sinds een week in ALLE media totaal uitgemolken.
Voor de komende weken verwacht ik de UFO's, de farmaceutische industrie, de klimaatverandering, de genetisch gewijzigde patatten, pyromanen, Blood and Honor, de kernraketten en aanverwante actuele onderwerpen waarvan de mensen wakker liggen.
Wat is HUMO nog vandaag ? Dwarskijker, Mulder, Grunberg, Brusselmans, Kamagurka en Uitlaat. Als u de laatste maanden nog gelachen hebt met 'Het Gat van de Wereld', laat het mij dan weten. Echt belangrijk is de inbreng van de redactie niet.
De redactie van overjaarse kwajongens dacht, dat haar eigen baas regelmatig te kakken zetten ook in de 21ste eeuw nog grappig en gedurfd was. Malloten.
Aimé Van Hecke heeft een paar maanden geleden gezegd dat HUMO, volgens hem, de stap naar die 21ste eeuw had gemist. Opnieuw hoongelach bij de genieën van HUMO.
Het lijkt er meer en meer op dat Van Hecke gelijk heeft.
Jean-Denis Lejeune blijft vrij wild om zich heen schoppen, nu op Facebook: wet op de terbeschikkingstelling, Dutroux zal volgend jaar invrijheidstelling kunnen vragen, enz. Vanuit Justitie en de politiek is reeds gereageerd, onder meer door Renaat Landuyt: verschil tussen levenslang en dertig jaar, nieuwe wet zonder terugwerkende kracht. Ik ben zeer tolerant in het licht van leed en woede, maar een beetje rust van iedereen zou zeker het debat en het verwerkingsproces ten goede komen.
Ik heb ergens gelezen dat Jean-Denis Lejeune en Paul Marchal op 18 augustus een nieuwe ( witte ) mars op Brussel willen organiseren. Ik vrees dat ze het algemeen klimaat verkeerd inschatten. Veel mensen zijn ongetwijfeld geïnteresseerd in de zaak en er is een stevig debat aan de gang met politieke, juridische en ethische invalshoeken, maar je kan echte en begrijpelijke gevoelens van woede en onmacht van een hele gemeenschap, jaren later niet kunstmatig opnieuw opwekken naar aanleiding van iets dat in de boeken stond geschreven. Wat nu is gebeurd is ongetwijfeld hard voor de nabestaanden, maar het is gebeurd via de strikte toepassing van de in de wet voorziene procedures. Ik denk niet, dat in deze context, veel mensen echt diep geraakt of verontwaardigd zijn door de verhuis van Michelle Martin van de gevangenis naar een slotklooster. Het zal altijd een zielig figuur blijven.
Het verrast mij ook dat Lejeune en Marchal geen rekening houden met wat er de laatste dagen is gebeurd: bedreigingen en scheldpartijen in alle richtingen, doodsbedreigingen tegenover Martin, zware bedreigingen tegenover de Arme Klaren, het op één hoop gooien van alles en nog wat, de meest waanzinnige uitspraken en vooral bijzonder weinig kennis van zaken. Maar het is veel erger dan dat !
We hebben een drietal keer op televisie de 'betogers' gezien en gehoord in Malonne; ik wik mijn woorden maar wat ik heb gezien en gehoord is een zootje ongeregeld ( in het Nederlands en het Frans bestaat daar hetzelfde krachtig woord voor ), een verzamelplaats van enkele tientallen, hoogstens een paar honderd marginalen, een zeer zware extreem-rechtse recuperatie, halve analfabeten die zichzelf tot woordvoerder bombarderen, enz.
Indien dat de volgers zijn die Lejeune en Marchal willen en in hun zog tolereren, dan zal een groot gedeelte van de maatschappij hen in de marginaliteit achterlaten, misschien zelfs een halt toeroepen. En terecht. Ook hier heiligt het doel de middelen niet.
Ik hoop dat Lejeune en Marchal hun mars afblazen, want enkele duizenden marginalen en randdebielen die in Brussel dwaasheid en onzin uitschreeuwen, zou de grootste oneer zijn die men de slachtoffers kan aandoen.
Twee weken geleden kondigde Jeurissen met groot lawaai een belangrijke innovatie aan: vijftig minuten na de match staat de scheidsrechter ter beschikking van de journalisten om vragen te beantwoorden.
Toen reeds heb ik geschreven: amateurisme, improvisatie, aanleiding voor meer controverse.
Eerste match van het seizoen: BINGO !
Scheidsrechter Dierick komt in Kortrijk niet opdagen.
Daar komt de paljas: " De scheidsrechters mogen commentaar geven als ze dat willen. Het is geen verplichting. En over gele of rode kaarten hoeven ze helemaal geen verantwoording af te leggen ".
Over strafschoppen waarschijnlijk ook niet ? Waarover dan wel? De kwaliteit van het kraantjeswater in de vestiaire of de kleur van het behangpapier in de kleedkamer?
Tweede speeldag: BINGO !
Scheidsrechter Van de Velde is, na een paar controversiële beslissingen, in Charleroi niet op de afspraak.
Dit inspireert HLN tot de volgende commentaar: "De vraag werpt zich op wanneer de scheidsrechters wel zullen spreken. De dikke bundel papier door het scheidsrechterscomité verstuurd naar de diverse redacties, met nieuwe richtlijnen en vooral privileges voor de media, blijkt vandaag oogverblinding te zijn ".
Jeurissen vliegt veel te dicht bij de zon. Dat is gevaarlijk.
Ik kan niet anders dan nog eens terugkomen op de scheidsrechtersbaas, want het wordt een echte soap.
In de openingswedstrijd Kortrijk-Anderlecht krijgt doelman Van Hout ( K ) een volkomen onterechte rode kaart want hij heeft absoluut niets gedaan. Met tien tegen elf moet Kortrijk zijn 1-0 voorsprong nog prijsgeven.
Op maandag beslist het Bondsparket ( uiteraard ) dat Van Hout niet wordt geschorst. En dan komt Jeurissen zijn duit in het zakje doen:" De scheidsrechter maakte een fout, maar we zullen nooit weten of Kortrijk daardoor puntenverlies heeft geleden..." !? Als iemand een grotere dooddoener kent, laat het mij dan weten.
Maar het is nog niet genoeg voor de clown van dienst. Het Bondsparket heeft beslist dat de 'uitsluiting voldoende' is. Jeurissen:" De term 'uitsluiting voldoende' betekent niet noodzakelijk dat de rode kaart onterecht was. We weten niet wat de motivatie van het Bondsparket was".
VAL NU DOOD ! ( Voor de Nederlandse lezers: nu breekt mijn klomp ! )
De feiten zijn eenvoudig, duidelijk en staan op video. Nu beweert de paljas toch nog - tegen alle feiten in - dat de rode kaart misschien terecht was!
Gelukkig schrijft niet iedereen over de zaak Martin. Ga eerst neerzitten.
Johnno V. H. schrijft in HLN van 1 augustus over de Olympische Spelen:" ...Als je niet naar ginder gaat met de bedoeling om eerste te worden, kan je wat mij betreft beter thuisblijven...Het is misschien een leuke ervaring om ginder te zijn, maar als het de atleten daarom te doen is, vind ik het toch maar profiteurs ( sic ). Mensen sturen die op voorhand al weten dat ze niet aan de bak gaan komen, vind ik een regelrechte ramp..."
Kan je het geloven? Zo staat het er wel degelijk !
De Olympische Gedachte, weg ermee ! Olympische Spelen met 15.000 atleten, weg ermee ! 600 is meer dan genoeg ! Olympische Spelen met atleten uit alle landen van de wereld, weg ermee ! Een youngster die in zijn eerste O.S. niet eens een medaille haalt, maar later wel Michael Phelps wordt, weg ermee !
- Jean-Denis Lejeune, vader van Melissa, heeft in zijn protest, zijn eigen stokpaardje:" De beslissing houdt geen rekening met de wensen van de slachtoffers ". ( HLN, 1 augustus ).
De wet zegt dat de strafuitvoeringsrechtbank de wensen van de slachtoffers zal aanhoren en er zal rekening mee houden. De wet zegt niet dat de rechtbank alle wensen van de slachtoffers geheel of gedeeltelijk moet inwilligen en opnemen in zijn beslissing.
In de uitspraak staan twaalf voorwaarden waaraan Martin zich strikt moet houden.
Waarover struikelt Jean-Denis Lejeune dan?
1. De slachtoffers/nabestaanden hadden een afstand van 100 km gevraagd tussen de verblijfplaats van M.M. en de woonplaats van diezelfde slachtoffers/nabestaanden. Lejeune zegt dat de afstand slechts 60 km is. Malonne ligt in de provincie Namen; de rechtbank verbiedt Martin te verblijven of zich te begeven naar de provincies Luik en Limburg. Een voorzitter van een andere strafuitvoeringsrechtbank zegt dat het uitsluiten van één, eventueel twee provincies zeer gebruikelijk is; als men met afstanden werkt praat men over 20 of 30 km; 100 zou hoogst uitzondelijk zijn. 2. Zij moet de slachtoffers blijven vergoeden, maar heeft dat tot nu toe niet gedaan. Martin werkte in de gevangenis en kreeg een vergoeding van één euro per uur. Daarmee deed ze kleine noodzakelijke uitgaven in de gevangeniswinkel. Geregeld stortte ze een symbolisch bedrag op de rekening van haar advocaat. Dat geld staat op een derdenrekening bij haar advocaat. Eerlijk, Mijnheer Lejeune, wat had u gedacht: 1000 euro per maand ? per week? Een kei kan je nu eenmaal niet stropen.
- Toen de strafuitvoeringsrechtbank vorig jaar de invrijheidstelling van Martin goedkeurde, is het Parket-Generaal niet in cassatie gegaan ! Nu wel. Dat is aarzelend gebeurd en de motieven waarop men zich baseert zijn niet bekendgemaakt. Het zou gaan om de twee bezwaren van Jean-Denis Lejeune en merkwaardig genoeg ook om het feit dat Michelle Martin nooit penitentiair verlof heeft gehad, wat normaal de voorbereiding is op de invrijheidstelling. Indien dit waar is, dan is het woord kafkaiaans definitief voorbijgestreefd. Belgischer kan niet: de Minister van Justitie heeft geen enkele bevoegdheid meer in de beslissing over de invrijheidstelling; maar het is nog altijd de Minister van Justitie die penitentiair verlof toestaat. De Ministers van Justitie hebben nooit penitentiair verlof toegestaan aan Michelle Martin. Als men nu stelt dat penitentiair verlof een noodzakelijke voorwaarde is voor de invrijheidstelling en dat er dus een procedurefout is begaan, dan zou dat betekenen dat de Minister van Justitie nog altijd beslist over de invrijheidstelling, via het al of niet toekennen van penitentiair verlof, wat men nochtans definitief heeft uitgesloten door de oprichting van de strafuitvoeringsrechtbanken. Indien wij deze weg zouden opgaan dan zijn wij zelfs het statuut van 'apeland' niet meer waardig.
Volgens bronnen in de omgeving van het Parket-Generaal van Mons, gelooft men daar niet echt in het cassatieberoep. " Men wil alleen wat tijd winnen ". Tijd winnen waarvoor ? Is dit geen rechtsmisbruik ?
Ook over dit aspect van de zaak kletst men los uit de nek, niet gehinderd door enige kennis van zaken.
Velen stellen het voor alsof de wet-Lejeune speciaal voor Martin zou zijn gemaakt; zever natuurlijk. Sinds het bestaan van de wet werden duizenden veroordeelden vervroegd invrijheidgesteld in het kader van de wet-Lejeune. Dus je kan niet suggereren dat die wet een gunstmaatregel is, speciaal voor M.M. Zij heeft zelfs niet ten volle van de wet-Lejeune genoten ( vrij na één derde ), want zij heeft meer dan de helft van haar straf uitgezeten.
De roep van de straat is nu: schaf de wet-Lejeune af ! Deze roep weerklinkt telkens er zich een extreem geval voordoet. Een wet afschaffen op basis van een extreem geval of van een ongelukkige konsekwentie is zelden verstandig.
In elk geval ligt er een ontwerp op tafel tot wijziging van de wet-Lejeune, ontwerp dat in principe tegen eind dit jaar zou kunnen goedgekeurd worden. Er zijn drie belangrijke wijzigingen voorzien: 1. de termijn voor mogelijke vervroegde invrijheidstelling wordt verlengd van één derde tot de helft van de straf. 2. de rechters zullen in hun vonnis een termijn kunnen bepalen waarbinnen de gevangene niet kan vrijkomen. Zo kan het Hof iemand veroordelen tot 30 jaar en specifiëren dat de veroordeelde de eerste 20 jaar niet kan vrijkomen. Dit bestaat al jaren in de Angelsaksische landen tot ieders tevredenheid. 3. de definitie van recidivist zal worden gewijzigd. Volgens de huidige wetgeving is Michel Martin GEEN recidiviste; zij die het tegenovergestelde beweren liegen of kennen er niets van ( dit geldt in deze blijkbaar ook voor de N-VA ).
Ik wil bij de wijziging en/of eventuele afschaffing van de wet-Lejeune toch een paar praktische bemerkingen maken; 1. Indien je morgen de wet-Lejeune afschaft dan zal de gevangenispopulatie op zeer korte termijn met honderden, zoniet duizenden toenemen. De meeste zullen immers twee derde langer in de gevangenis moeten blijven zitten. We weten dat de Minister van Justitie tezelfdertijd wil dat alle gevangenisstraffen worden uitgevoerd, ook die van minder dan drie jaar. Nogmaals een substantiële verhoging van de gevangenisbevolking. Iedereen weet dat er nu reeds een enorme overbevolking is in onze gevangenissen, dat we zelfs huren in Nederland. Zou men niet hoogdringend massaal beginnen zoeken naar leegstaande gevangenissen in het buitenland? Je kan nu al veronderstellen dat zelfs de simpele wijziging van de wet-Lejeune catastrofaal zal zijn voor onze gevangenissenstructuur ( de nieuwe gevangenissen die men nu bouwt/zal bouwen zijn amper genoeg om de huidige overbevolking op te vangen, alhoewel onze ministers ons wel proberen te paaien met die nieuwbouw ). 2. Sommige briefschrijvers zeggen - niet ten onrechte - dat rechters nu hogere gevangenisstraffen uitspreken, omdat ze weten dat de veroordeelde na één derde kan/zal vrijkomen. Indien je de wet-Lejeune afschaft, dan mag je er zeker van zijn dat de rechters minder lange gevangenisstraffen zullen uitspreken, omdat ze weten dat vervroegd vrijkomen niet meer mogelijk is. Na zes maanden zal het systeem zich aangepast hebben en het resultaat zal neutraal zijn.
De wet-Lejeune wijzigen/afschaffen en alle straffen van minder dan drie jaar doen uitzitten: EEN TOTALE UTOPIE, blazen in de nek, kiesbedrog, want je zal zelfs over twintig jaar nog niet genoeg gevangenissen hebben om al dat volk op te sluiten !
Naar aanleiding van de invrijheidstelling van M.M. schrijft ene Badich Hana uit Vilvoorde: "Ik schaam mij om Belg te zijn". ( HLN, 2 augustus )
Na wat ik heb gelezen en gehoord schaam ik mij ook om Belg te zijn, maar wel om een andere reden. Zoals Jan Segers schrijft in HLN: "Kijk naar Noorwegen."
Wat de laatste paar dagen werd uitgekraamd en uitgespuwd, is een democratische rechtstaat onwaardig. Als je een voorbeeld wil van mensen ( en ik blijf hopen dat het een minderheid is ) die terugvallen tot hetzelfde barbaars niveau van hun doelwit, dan is dit er een. Hoelang zal het nog duren voor men op de herinvoering van de doodstraf roept ?
Opvallend is overigens dat de meeste van die imbecielen doen alsof de invrijheidstelling als een donderslag bij helderehemel is gekomen, terwijl die ingebakken zat in het vonnis en in de straf van M.M. Reeds in 2007 heeft Martin haar eerste aanvraag tot invrijheidstelling ingediend en haar aanvraag van vorig jaar werd AANVAARD door de strafuitvoeringsrechtbank ( maar bleek achteraf niet uitvoerbaar o.m. door de tussenkomst van Paul Marchal ). Doen alsof hier iets totaal onverwachts is gebeurd is leugenachtig en debiel.
Wat erg is, is dat zelfs Paul Marchal ook die toer opgaat en zelfs nog veel verder: "Ik ga het hier niet bij laten. dit is meer dan een brug te ver. Het is schandalig, maar blijkbaar kan zo iets in België. Eerder heb ik gezegd dat ik haar wel zou vinden, waar ze ook is. Dat meen ik nog steeds. Ik zal het niet nalaten om naar dat klooster te gaan " ( De Morgen, 1 augustus ). Marchal opnieuw:"Dit komt als een donderslag bij heldere hemel ( !!! )...Ik was er gerust in dat dit niet zou gebeuren, want als het gerecht Martin vervroegd vrijlaat, wie moet er dan nog wel zijn volledige straf uitzitten? Als de politici niets veranderen moeten ze binnenkort Dutroux ook nog vrijlaten".
Bullshit natuurlijk. Er zitten in de Belgische gevangenissen een kleine twintig veroordeelden die er al tientallen jaren zitten en die er nooit meer zullen uitkomen ( Freddy Horion, o.m., en ook Marc Dutroux ). Maar dat is blijkbaar niet wat de jury, het Hof en de strafuitvoeringsrechtbank hebben gewild voor M.M. Alles correct volgens de wet.
Ik heb alle begrip voor het immense leed, de ontgoocheling, de frustratie, de woede van slachtoffers en nabestaanden, maar kiezen voor haat en wraak lijkt me vrij uitzichtloos voor de toekomst, ook voor hen.
Wat een contrast met de simpele en waardige reactie van Sabine Dardenne op Facebook: "We wisten allemaal dat die vrijlating er zou komen. Het was enkel een kwestie van tijd...Zij ( M.M. ) gaat mijn leven geen tweede keer vergallen".
De uitspraken van Paul Marchal zijn overigens niet zonder gevaar. Hij hijst zich opnieuw in de rol van de volkstribuun die zijn volgers ten strijde roept.
J.P. Verbeke, Oostende ( HLN, 2 augustus ): "Mocht één van mijn kinderen bij de slachtoffers geweest zijn, ik zou nu wel weten wat gedaan".
Vally Jans, Hoeselt ( HLN, 2 augustus ): "Als ik in de plaats van Paul was, ik zou mijn tentje opslaan bij de poorten van het klooster van Malonne".
Thierry Haubruge, Freddy Mottet in Malonne ( HLN, 1 augustus ): "Ophangen, uithongeren, of gewoon een spuitje geven".
We zijn goed bezig !
En dan nog dat absurde angstbeeld;
Céline in Malonne ( HLN, 2 augustus ): "Malonne telt drie scholen en op amper 50 meter van het klooster is een crèche en een opvanghuis voor jonge moeders".
Marjorie in Malonne ( HLN, 2 augustus ): " C'est horrible...Mayliss ( 17 maanden ) kan al goed lopen en staat in enkele seconden voor de deur van het klooster. Ik mag er niet aan denken dat ze ooit oog in oog komt met Martin".
Ik hou niet van het sfeertje: haat, woede, angst, wraak.
Vigilantes, Paul Marchal in de rol van Charles Bronson of Clint Eastwood, leugens, halve waarheden, en opnieuw veel intellectuele oneerlijkheid, ook al moet je hier wellicht eerder spreken van domheid.
Dat de ( populaire ) kranten zouden vol en bol staan van de lezersbrieven was te voorspellen. Dat de overgrote meerderheid protestbrieven zouden zijn was ook te verwachten. Dat de inhoud en vooral de toon van sommige brieven pure haat zouden uitstralen heeft mij toch nog geschokt. Enkele zijn zelfs bedekte of minder bedekte oproepen tot een lynchpartij!
Eén van de beste opiniestukken die ik hierover gelezen heb is 'Onze Opinie' vanmorgen in HLN van de pen van Jan Segers ( soms is het een verademing als LVDK even met vakantie is ). Hij vergoelijkt niets, hij is keihard voor Dutroux én Martin, maar hij is even hard voor de primaire haatzucht van zoveel van onze landgenoten. Hij vergelijkt deze ranzige houding met de absolute waardigheid waarmee heel Noorwegen en alle Noren hebben gereageerd op het geval en het proces Breivik. "Niet één keer is er een schreeuw tot vergelding geweest... Dat stemt tot nadenken ".
Een korte bloemlezing.
HLN 1augustus:
"Michelle Martin wordt in vrijheid gesteld onder voorwaarden. De zoveelste blunder van ons rechtssysteem" Jef de Boeck, Schoten Ik zie echt niet in hoe je in deze kan spreken van een blunder van ons rechtssysteem; blijkbaar is alles strikt volgens de bestaande wetten en regels verlopen.
"Annemie Turtelboom, vergeet nooit dat deze beslissing genomen werd op een dag dat u minister van Justitie was". Jef De Boeck uit Schoten komt op dreef. Annemie Turtelboom valt in deze absoluut en totaal niets te verwijten, gezien zij, sinds de invoering van de strafuitvoeringsrechtbanken, geen enkele rol meer speelt in deze procedure, geen enkele zeggenschap meer heeft, en, volgens de wet, nergens kan of mag tussenkomen. Daarom juist werden strafuitvoeringsrechtbanken gemaakt!
"Waar zit in godsnaam het geweten van de rechter die dit heeft beslist "? Dave Bataille, Oudenaarde Opnieuw: de Voorzitter van de rechtbank moet oordelen op basis van de in de wet vastgelegde criteria; hij heeft weinig of geen maneuvreerruimte, kan geen andere criteria toevoegen, kan zijn geweten niet boven de wettelijke criteria stellen. Mogelijke verontwaardiging van een deel van de bevolking is bijvoorbeeld GEEN criterium.
HLN 2 augustus:
"De wet is de wet...Dit soort uitspraken is hier geenszins op zijn plaats". Marcia Willaert, Blankenberge. Laat ons hopen dat Mevrouw nooit Minister van Justitie wordt, want als we het aan individuele burgers overlaten om te beslissen wanneer de wet de wet is, en wanneer niet, dan zitten we zo in een totalitair regime, of terug in de middeleeuwen.
"De wansmakelijk lijn van het spaghettiarrest wordt klaarblijkelijk onverminderd voortgezet". Paul Hernalsteen uit Rotselaar. Terwijl we bezig zijn kunnen we meteen ook de geschiedenis herschrijven. Het spaghettiarrest tegen Connerotte was het onontkoombaar gevolg van een absolute stommiteit van Connerotte zelf. Justitie kon niet anders dan Connerotte van het dossier verwijderen, anders was het hek van de dam.
Ik zou nog een tijdje kunnen doorgaan, maar ik zal de lynch-brieven en brieven met betrekking tot de wet-Lejeune apart van commentaar voorzien, precies omdat één van de opvallendste kenmerken van al deze reacties het feit is dat ze totaal verschillende dingen door mekaar halen.
LC
P.S.: Ik heb hierboven Jan Segers geprezen voor zijn opiniestuk in HLN. Toch een kleine opmerking : zoals De Gucht en LVDK kan hij het niet laten: iedere dag moet er een priester of een non tussen zijn boterham, of wat dacht u van de volgende zin " Alleszins zijn ze ( de Arme Klaren ) sluw genoeg, die ouwe nonnen, om Martin de volgende jaren te benutten als gratis poetsvrouw..." Of hoe een goed stuk door sectarisme toch weer een afrekening wordt. Spijtig.
Juist even nagekeken: tussen 2007 en 2010 is het aantal jaarlijks uitgereikte gehandicaptenkaarten met 17% gestegen ( van 51.400 in 2007 tot 59.300 in 2010 ).
Ik hou het op een punt aan het einde van mijn zin, omdat ik er totaal geen idee van heb of hier eventueel een uitroep- of een vraagteken op zijn plaats is.
Ter info voor Mevrouw Hadad ( zie vorige post ): 59.300 is 0,6 % van de bevolking.
