Naar aanleiding van de invrijheidstelling van M.M. schrijft ene Badich Hana uit Vilvoorde: "Ik schaam mij om Belg te zijn". ( HLN, 2 augustus )
Na wat ik heb gelezen en gehoord schaam ik mij ook om Belg te zijn, maar wel om een andere reden. Zoals Jan Segers schrijft in HLN: "Kijk naar Noorwegen."
Wat de laatste paar dagen werd uitgekraamd en uitgespuwd, is een democratische rechtstaat onwaardig. Als je een voorbeeld wil van mensen ( en ik blijf hopen dat het een minderheid is ) die terugvallen tot hetzelfde barbaars niveau van hun doelwit, dan is dit er een. Hoelang zal het nog duren voor men op de herinvoering van de doodstraf roept ?
Opvallend is overigens dat de meeste van die imbecielen doen alsof de invrijheidstelling als een donderslag bij helderehemel is gekomen, terwijl die ingebakken zat in het vonnis en in de straf van M.M. Reeds in 2007 heeft Martin haar eerste aanvraag tot invrijheidstelling ingediend en haar aanvraag van vorig jaar werd AANVAARD door de strafuitvoeringsrechtbank ( maar bleek achteraf niet uitvoerbaar o.m. door de tussenkomst van Paul Marchal ). Doen alsof hier iets totaal onverwachts is gebeurd is leugenachtig en debiel.
Wat erg is, is dat zelfs Paul Marchal ook die toer opgaat en zelfs nog veel verder: "Ik ga het hier niet bij laten. dit is meer dan een brug te ver. Het is schandalig, maar blijkbaar kan zo iets in België. Eerder heb ik gezegd dat ik haar wel zou vinden, waar ze ook is. Dat meen ik nog steeds. Ik zal het niet nalaten om naar dat klooster te gaan " ( De Morgen, 1 augustus ). Marchal opnieuw:"Dit komt als een donderslag bij heldere hemel ( !!! )...Ik was er gerust in dat dit niet zou gebeuren, want als het gerecht Martin vervroegd vrijlaat, wie moet er dan nog wel zijn volledige straf uitzitten? Als de politici niets veranderen moeten ze binnenkort Dutroux ook nog vrijlaten".
Bullshit natuurlijk. Er zitten in de Belgische gevangenissen een kleine twintig veroordeelden die er al tientallen jaren zitten en die er nooit meer zullen uitkomen ( Freddy Horion, o.m., en ook Marc Dutroux ). Maar dat is blijkbaar niet wat de jury, het Hof en de strafuitvoeringsrechtbank hebben gewild voor M.M. Alles correct volgens de wet.
Ik heb alle begrip voor het immense leed, de ontgoocheling, de frustratie, de woede van slachtoffers en nabestaanden, maar kiezen voor haat en wraak lijkt me vrij uitzichtloos voor de toekomst, ook voor hen.
Wat een contrast met de simpele en waardige reactie van Sabine Dardenne op Facebook: "We wisten allemaal dat die vrijlating er zou komen. Het was enkel een kwestie van tijd...Zij ( M.M. ) gaat mijn leven geen tweede keer vergallen".
De uitspraken van Paul Marchal zijn overigens niet zonder gevaar. Hij hijst zich opnieuw in de rol van de volkstribuun die zijn volgers ten strijde roept.
J.P. Verbeke, Oostende ( HLN, 2 augustus ): "Mocht één van mijn kinderen bij de slachtoffers geweest zijn, ik zou nu wel weten wat gedaan".
Vally Jans, Hoeselt ( HLN, 2 augustus ): "Als ik in de plaats van Paul was, ik zou mijn tentje opslaan bij de poorten van het klooster van Malonne".
Thierry Haubruge, Freddy Mottet in Malonne ( HLN, 1 augustus ): "Ophangen, uithongeren, of gewoon een spuitje geven".
We zijn goed bezig !
En dan nog dat absurde angstbeeld;
Céline in Malonne ( HLN, 2 augustus ): "Malonne telt drie scholen en op amper 50 meter van het klooster is een crèche en een opvanghuis voor jonge moeders".
Marjorie in Malonne ( HLN, 2 augustus ): " C'est horrible...Mayliss ( 17 maanden ) kan al goed lopen en staat in enkele seconden voor de deur van het klooster. Ik mag er niet aan denken dat ze ooit oog in oog komt met Martin".
Ik hou niet van het sfeertje: haat, woede, angst, wraak.
Vigilantes, Paul Marchal in de rol van Charles Bronson of Clint Eastwood, leugens, halve waarheden, en opnieuw veel intellectuele oneerlijkheid, ook al moet je hier wellicht eerder spreken van domheid.
Dat de ( populaire ) kranten zouden vol en bol staan van de lezersbrieven was te voorspellen. Dat de overgrote meerderheid protestbrieven zouden zijn was ook te verwachten. Dat de inhoud en vooral de toon van sommige brieven pure haat zouden uitstralen heeft mij toch nog geschokt. Enkele zijn zelfs bedekte of minder bedekte oproepen tot een lynchpartij!
Eén van de beste opiniestukken die ik hierover gelezen heb is 'Onze Opinie' vanmorgen in HLN van de pen van Jan Segers ( soms is het een verademing als LVDK even met vakantie is ). Hij vergoelijkt niets, hij is keihard voor Dutroux én Martin, maar hij is even hard voor de primaire haatzucht van zoveel van onze landgenoten. Hij vergelijkt deze ranzige houding met de absolute waardigheid waarmee heel Noorwegen en alle Noren hebben gereageerd op het geval en het proces Breivik. "Niet één keer is er een schreeuw tot vergelding geweest... Dat stemt tot nadenken ".
Een korte bloemlezing.
HLN 1augustus:
"Michelle Martin wordt in vrijheid gesteld onder voorwaarden. De zoveelste blunder van ons rechtssysteem" Jef de Boeck, Schoten Ik zie echt niet in hoe je in deze kan spreken van een blunder van ons rechtssysteem; blijkbaar is alles strikt volgens de bestaande wetten en regels verlopen.
"Annemie Turtelboom, vergeet nooit dat deze beslissing genomen werd op een dag dat u minister van Justitie was". Jef De Boeck uit Schoten komt op dreef. Annemie Turtelboom valt in deze absoluut en totaal niets te verwijten, gezien zij, sinds de invoering van de strafuitvoeringsrechtbanken, geen enkele rol meer speelt in deze procedure, geen enkele zeggenschap meer heeft, en, volgens de wet, nergens kan of mag tussenkomen. Daarom juist werden strafuitvoeringsrechtbanken gemaakt!
"Waar zit in godsnaam het geweten van de rechter die dit heeft beslist "? Dave Bataille, Oudenaarde Opnieuw: de Voorzitter van de rechtbank moet oordelen op basis van de in de wet vastgelegde criteria; hij heeft weinig of geen maneuvreerruimte, kan geen andere criteria toevoegen, kan zijn geweten niet boven de wettelijke criteria stellen. Mogelijke verontwaardiging van een deel van de bevolking is bijvoorbeeld GEEN criterium.
HLN 2 augustus:
"De wet is de wet...Dit soort uitspraken is hier geenszins op zijn plaats". Marcia Willaert, Blankenberge. Laat ons hopen dat Mevrouw nooit Minister van Justitie wordt, want als we het aan individuele burgers overlaten om te beslissen wanneer de wet de wet is, en wanneer niet, dan zitten we zo in een totalitair regime, of terug in de middeleeuwen.
"De wansmakelijk lijn van het spaghettiarrest wordt klaarblijkelijk onverminderd voortgezet". Paul Hernalsteen uit Rotselaar. Terwijl we bezig zijn kunnen we meteen ook de geschiedenis herschrijven. Het spaghettiarrest tegen Connerotte was het onontkoombaar gevolg van een absolute stommiteit van Connerotte zelf. Justitie kon niet anders dan Connerotte van het dossier verwijderen, anders was het hek van de dam.
Ik zou nog een tijdje kunnen doorgaan, maar ik zal de lynch-brieven en brieven met betrekking tot de wet-Lejeune apart van commentaar voorzien, precies omdat één van de opvallendste kenmerken van al deze reacties het feit is dat ze totaal verschillende dingen door mekaar halen.
LC
P.S.: Ik heb hierboven Jan Segers geprezen voor zijn opiniestuk in HLN. Toch een kleine opmerking : zoals De Gucht en LVDK kan hij het niet laten: iedere dag moet er een priester of een non tussen zijn boterham, of wat dacht u van de volgende zin " Alleszins zijn ze ( de Arme Klaren ) sluw genoeg, die ouwe nonnen, om Martin de volgende jaren te benutten als gratis poetsvrouw..." Of hoe een goed stuk door sectarisme toch weer een afrekening wordt. Spijtig.
Juist even nagekeken: tussen 2007 en 2010 is het aantal jaarlijks uitgereikte gehandicaptenkaarten met 17% gestegen ( van 51.400 in 2007 tot 59.300 in 2010 ).
Ik hou het op een punt aan het einde van mijn zin, omdat ik er totaal geen idee van heb of hier eventueel een uitroep- of een vraagteken op zijn plaats is.
Ter info voor Mevrouw Hadad ( zie vorige post ): 59.300 is 0,6 % van de bevolking.
Mevrouw Nadia Hadad die woordvoerster is van de gehandicaptenvereniging Onafhankelijk Leven, zegt in HLN van vandaag:
" Verhoudingsgewijs zijn er zelfs héél weinig parkingplaatsen voor gehandicapten...het gaat om minder dan één gehandicaptenplaats op de 100, terwijl één op de tien Belgen een beperking heeft..."
Eén op de tien Belgen een handicap? Eén op de tien Belgen een gehandicaptenkaart ? Eén miljoen Belgen ?
Ik denk dat ze hier in Antwerpen zullen op antwoorden met iets over 'alle Chinezen'.
Gisteren heb ik, naar aanleiding van de wedstrijd Kortrijk-Anderlecht, Robert Jeurissen, de scheidsrechtersbaas, geïnterpelleerd.
Ik heb intussen een paar dingen nagekeken.
Voor de pittige openingswedstrijd van de competitie werd scheidsrechter CHRISTOF DIERICK aangeduid. Hij heeft in eerste afdeling reeds/slechts 33 wedstrijden gefloten.
Van de 18 'Categorie A' scheidsrechters zijn er slechts 2 met minder matchen ( ervaring ). Wat het gemiddelde aantal rode kaarten getrokken per wedstrijd betreft, hebben slechts 3 van de 18 er meer getrokken dan DIERICK. Wat het gemiddelde aantal gele kaarten getrokken per wedstrijd betreft, heeft enkel Colemonts er meer getrokken.
Eergisteren heeft Dierick in een stevige, maar zeker niet onsportieve of brutale match, 1 rode kaart en een zevental gele kaarten getrokken !!!
De Heer Dierick is ongetwijfeld een goede en eerlijke mens, maar ziet hij dan niet en ziet Jeurissen dan niet dat hij een overduidelijk afwijkend gedrag en profiel heeft ? Wordt dit niet geanalyseerd en gecorrigeerd ? Wordt hij niet begeleid, iets waar Jeurissen de mond van vol heeft ?
Iedereen weet hoeveel geld er in het voetbal omgaat? Jeurissen blijkbaar niet. Als je DIERICK krijgt dan heb je één kans op drie omeen rode kaart te pakken en zal hij gemiddeld meer dan vier gele kaarten in de wedstrijd trekken. Voor de rode kaarten heb je bij Verbist bijvoorbeeld één kans op zeven ! Joeri Van De Velde trekt gemiddeld slechts 2,6 gele kaarten per wedstrijd. Natuurlijk kan je de statistieken van DIERICK verklaren: als je zoals zaterdag een rode kaart trekt voor een speler die geen fout heeft begaan, dan zal je waarschijnlijk hoog scoren.
Wanneer Robert Jeurissen zijn eigen kaarten zo dicht bij zijn vest houdt, dan is dit enkel en alleen omdat zijn hele scheidsrechterij-winkel een totale chaos is. Jeurissen is de controle volledig kwijt !
De dictatuur, de geheimdoenerij, het rond-de-pot-draaien: kan niet, niet meer van deze tijd. Het is genoeg geweest.
Mijnheer Jeurissen,de vijfde scheidsrechter houdt u in de gaten!
LC
P.S.: Dit betoog heeft niets te maken met het feit dat KV Kortrijk betrokken en benadeelde partij was. Ik zweer dat ik hetzelfde standpunt zal innemen ter verdediging van om het even welke ploeg, zelfs van de ploeg die door de scheidsrechter benadeeld wordt in een match tegen KVK.
Een paar van mijn goede vrienden hebben mij lachend gevraagd of ik van mijn blog een N-VA krantje wil maken? Ik begrijp de schalkse opmerking en ze stoort me niet, want van goede vrienden kan ik alles verdragen. Ik geef zelfs toe dat ik de schijn tegen heb.
Daarom wil ik - voor de tweede maal, want ik heb het al eens gedaan in één van mijn eerste postings op 17 juli - de puntjes nog eens op de i zetten.
Ik ben politiek onbevlekt: ben nooit lid geweest van een politieke partij, ben nooit actief geweest binnen een politieke partij of een aanverwante vereniging, heb nooit gewerkt voor een politieke partij, heb nooit propaganda gevoerd voor een partij, ben nooit gaan pappen en plakken, heb nooit in een betoging van een politieke beweging gelopen... ! Heb ik iets vergeten dat men mij zou kunnen aanwrijven ? Ok, ik beken: politiek interesseert en passioneert mij, ik ben altijd gaan stemmen en ik ben ooit een aantal jaren lid geweest van het Davidsfonds.
Overigens, ik moet de N-VA en Bart De Wever niet verdedigen. Dat kunnen zij perfect zelf. Daar hebben ze mij niet voor nodig.
Dit gezegd zijnde wil ik proberen om mijn uitgangspunten te verduidelijken :
- ik haat hypocrisie, oneerlijkheid, intellectuele oneerlijkheid - ik sta voor herverdelende rechtvaardigheid - ik haat cynisme, pretentie, machtswellust - ik sta voor absolute transparantie - ik haat mensen voor wie gelijk hebben niet voldoende is; ze willen ook nog gelijk halen - ik sta voor rechtlijnigheid, principes - ik haat kazakkendraaiers, clowns, geobsedeerde en gefrustreerde lieden, volksverlakkers - ik sta voor gezonde ambitie en idealen, voor gezond verstand en voor gezonde vastberadenheid - ik haat clubjes, kliekjes, loges, Poupehan en 'petits comités' - ik sta voor klare, simpele taal die iedereen begrijpt - ik haat domme mensen, fundamentalisten en mensen die menen dat ze veel intelligenter zijn dan alle anderen ( Eigenaardig, maar ik stel vast dat ik naast elke ' ik haat ' zin de namen van Karel De Gucht, Filiep De Winter of Eric Van Rompuy kan zetten ). Deze uitgangspunten verklaren voor een groot deel mijn benadering.
CD&V, Wouter Beke, Servais Verherstraeten, Eric Van Rompuy, Ludwig Caluwé, open VLD, Alexander Decroo, Herman Decroo, Patrick Dewael, Marleen Vanderpoorten, Quickie, Karel De Gucht, le beau Jean-Jacques, Guy Vanengel, Eric Van Rompuy, sp.a, Bruno Tobback, Louis Tobback, Freya, John Crombez, Hans Bonte, Renaat Landuyt, Eric Van Rompuy, Vlaams Belang, Filiep de Winter, Gerolf Annemans, Bruno Valkeniers, Eric Van Rompuy, LVDK voor Het Laatse Nieuws, Bart Brinckman voor De Standaard, Walter Pauli voor Knack, Humo voor Humo, Eric Van Rompuy...
Dit is een greep uit die zovelen die de laatste maanden en weken niets anders hebben gedaan dan de N-VA en Bart De Wever aan te vallen, systematisch, onophoudelijk en georkestreerd. En er vallen zware woorden: 'concentratiekampen' ( Dewael ), ' de vernietiging van onze welvaart ' ( Eric Van Rompuy ). Ik denk echt dat het gezegde 'met stront gooien' hier in de overtreffende trap van toepassing is.
Tezelfdertijd hebben wij absoluut niets gehoord over hun eigen programma. Kent er iemand de verkiezingsslogans van CD&V, sp.a, open VLD, Groen, Vlaams Belang ? Hun voornaamste thema's ?
Iedereen begrijpt zeer goed wat er aan de hand is: de klassieke partijen, Groen en Vlaams Belang schijten ( ik denk: letterlijk ) in hun broek in het vooruitzicht van de verkiezingen van 13 oktober. Gezien hun eigen zwakheid hebben ze maar één oplossing meer: gezamenlijk en massaal schieten op de N-VA.
In deze oorlogsomstandigheden waarin zowat iedereen zijn zwaar geschut gebruikt tegen de N-VA, zegt mijn gevoel voor herverdelende rechtvaardigheid mij, dat ik de N-VA mag - excuseer, moet - steunen met tenten, dekens, voedsel en water.
Want, let op: het ergste moet nog komen. De hierboven vermelde hyena's zullen verder doen, maar er zullen er nog veel bijkomen... Een gis: Jozef De Witte, de pvda, Rudy De Leeuw, enkele kerkleiders, de verarmoede bazen van ACV/ACW, vrienden van het vorstenhuis, oorlogsveteranen, Franstalige Vlamingen, Burgemeester Lippens van Knokke, Graaf d'Udeckem d' Acoz van Poperinge, de helft van de Vlaamse acteurs, drievierde van de Vlaamse journalisten, Baron Buysse, negentig procent van de Vlaamse muzikanten, Showbizz Bart, enz.
Ik verdedig niet de N-VA; ik verdedig niet het programma van de N-VA; opnieuw, dat kunnen ze zelf.
Ik verdedig de N-VA TEGEN een roedel bloeddorstige wolven die enkel hun eigenbelang en hun eigen postjes belangrijk vinden. Precies omdat het om eigenbelang en postjes gaat, gebruiken zij alle mogelijke middelen -en zij zullen doorgaan- want voor hen is het een kwestie van leven en dood.
Ik wil en ik zal altijd kritisch blijven tegenover alles en iedereen, ook tegenover de N-VA. Maar soms zijn er prioriteiten, zoals een wanhopige roedel wolven op afstand houden...
Intellectuele oneerlijkheid is een wijdverspreid fenomeen: het is van alle landen, alle culturen, alle tijden. In veel ideologieën zit een stuk intellectuele oneerlijkheid en vooral ook politici zijn er niet vies van, over het hele spectrum: van Filiep De Winter over de tsjeven tot in de meer linkse 'intellectuele' kringen. Merkwaardig is dat de politieke partijen en politici die geen schrik hebben van een dosis intellectuele oneerlijkheid, permanent de andere politieke partijen en politici ervan beschuldigen intellectueel oneerlijk te zijn. De pot verwijt de ketel...!
Ik was een stukje recente Franse mediageschiedenis aan het lezen en ik werd herinnerd aan een ( opgeklopt ) Leterme incident.
Twee zeer duidelijke en gelijkaardige gevallen van intellectuele oneerlijkheid:
- enkele jaren geleden deed Yves Leterme in een interview volgende uitspraak ( niet verbatim ): "Ofwel zijn de Franstaligen te dom om Nederlands te leren, ofwel zijn ze van slechte wil ( willen ze niet )". Voor ieder weldenkend mens zegt Leterme hier: de Franstaligen willen geen Nederlands leren. De andere hypothese houdt totaal geen steek. Nochtans, binnen enkele uren schreeuwen de Franstalige politici en media moord en brand: Leterme heeft gezegd dat...de Franstaligen te dom zijn om Nederlands te leren. Zo simpel ( en efficiënt voor het thuisfront ) is een stukje intellectuele oneerlijkheid: Leterme wordt aan de schandpaal genageld - hij heeft ons beledigd - en de echte door Leterme aangehaalde reden wordt doodgezwegen.
- in Frankrijk werd EricZeymour een dik jaar geleden het slachtoffer. Zeymour is een zeer bekende schrijver, journalist ( Le Figaro ), columnist, heeft een dagelijkse radiorubriek ( RTL ) en is één van de hoofdrolspelers in het populaire France2 programma 'On n'est pas couché' van Laurent Ruquier. Zeymour is rechts, man van 'la Patrie', 'la Nation', 'la République', enz. en zegt wat hij denkt, altijd en tegen iedereen. Clashes tussen Zeymour en vooral 'links' zijn legio. In één van de vele discussieprogramma's op de radio laat Zeymour zich ontvallen: "...de meeste drugdealers zijn vreemdelingen..." ( wat overigens waar is ) . Links ruikt eindelijk zijn kans en zal Zeymour naar de keel vliegen, met een hallucinant staaltje van intellectuele oneerlijkheid. Reeds na enkele uren is de uitspraak van Zeymour "...alle drugdealers zijn vreemdelingen..." geworden. Een dag erna maakt de linkse pers Zeymour af, want hij heeft gezegd "...alle vreemdelingen zijn drugdealers...". Links wil bloed en Zeymour zal enkele dagen later door de directie van France2 uit het programma van Ruquier worden geweerd; Le Figaro ontslaat hem niet maar zet hem op een zijspoor bij 'Le Figaro Magazine'. Zeymour maakt het ondertussen uitstekend en heeft zijn eigen programma op een onafhankelijke televisiezender.
Mensen die intellectueel oneerlijk zijn, zijn zelden subtiel. U zal het wel merken tijdens de verkiezingsdebatten in september en oktober.
Had ik gelijk gisteren in mijn voorbeschouwing of had ik gelijk... Was het showgedeelte groots? ja; was het spectaculair? ja; was het origineel? ja; heeft het lang geduurd? ja, veel te lang en... was er emotie? Het was mooi, maar op geen enkele moment heb ik enige emotie gevoeld of werd ik bij de keel gegrepen. Een technisch perfecte show.
Pas dan begint het echt: het defilé van de atleten, een unieke gelegenheid om meer dan tweehonderd landen te zien paraderen met hun correcte naam, hun vlag, hun atleten, hun culturen, hun geuren en kleuren. Je wil gaan slapen, maar je blijft zitten.Opgevallen hoeveel vrouwen de vlag droegen? En hoeveel mooie vrouwen ?
Na dit hoogtepunt, een dieptepunt: voor 1 miljard kijkers mogen de Arctic Monkeys(!) om één uur 's nachts maar liefst twee (!) liedjes zingen. Het tweede om een fenomenale lichtchoreografie van duiven te begeleiden, het eerste, gewoon een hitje uit 2005... Wat dit hier kwam doen is mij volledig onduidelijk.
Nu volgen de hoogtepunten elkaar op: Sebastian Coe, Jacques Rogge, The Queen, de vlag, de eedaflegging, Steve Redgrave, de vlam, jonge mensen en oude helden, Mohammed Ali, het spectaculair aansteken van de vlam in het stadion, prachtig vuurwerk, de apotheose.
Toch niet, want ook de onvermijdelijke Paul Mc Cartney moet nog iets zingen. "Hey Jude". Een schande, enkel en alleen gekozen opdat het publiek en de atleten la la lalalala zouden kunnen meezingen. Waarom bijvoorbeeld niet "Remember"? Van John Lennon, zegt u. So what?
De echte emotie zat samengebald in het officieel gedeelte met de echte Olympische symbolen.
Schaf dus het showgedeelte af en bespaar zo pakweg 25 miljoen euro; begin met de atleten en eindig met de vlam en het vuurwerk. Op die manier zullen wij en vooral ook de atleten op een deftig uur kunnen gaan slapen om fris te zijn voor de essentie: de sport.
Ik heb vanavond de openingswedstrijd van de competitie 2012 - 2013 gezien: Kortrijk-Anderlecht ( 1-1 ).
Robert Jeurissen is sinds enkele jaren de grote baas van de Belgische scheidsrechterij en van de Belgische scheidsrechters. Als u de naam kent van een ander lid van de scheidsrechterscommissie, laat het mij dan weten.
Jeurissen is de baas, het gezicht, de woordvoerder, de beslisser, Schipper naast God, God. Het is een Teflon-type: kritiek raakt hem niet. Het is ook een René Vandereycken- of een Stijn Stijnen-type: als je nooit internationaal scheidsrechter bent geweest heb je geen recht van spreken want je kent er niets van. Vandereycken en Stijnen hanteerden dezelfde logica over voetbal en over kritiek die te maken had met voetbal. Wij alleen hebben recht van spreken. Toen ik aan Stijnen vroeg wat dan de rol was van de voetbaljournalisten werd hij agressief en begon hij te roepen en te tieren, in het openbaar...
Robert Jeurissen: de grote leider. Men kan alleen maar constateren dat, onder het bewind van Jeurissen, het niveau van de scheidsrechterij er permanent en spectaculair op achteruitgaat. Er is nooit zoveel kritiek geweest op scheidsrechters en scheidsrechterlijke beslissingen, er zijn nooit zoveel sancties geweest tegen scheidsrechters ( sabbath-periodes in tweede en derde afdeling zijn normaal geworden ). Maar vermits Jeurissen de fundamentele discussie absoluut wil vermijden en zich verweert als een duivel in een wijwatervat, wordt de situatie hoe langer hoe slechter.
Begrijpt iemand nog de discussie tussen: 'de scheidsrechter had het gezien en heeft niet bestraft' en 'de scheidsrechter had het niet gezien' ? De strafmaat voor de speler kan fundamenteel verschillen, maar wat met de verantwoordelijkheid van de scheidsrechter in deze. Welke 'bekentenis' is voor hem het voordeligst: ik had het gezien, maar vond een sanctie niet nodig, of ik had het niet gezien...?
Het antwoord van Robert Jeurissen op controversiële materies is die materies absoluut controversieel houden. Op die manier moeten er nooit beslissingen genomen worden. Bepaalde scheidsrechters trekken meer kaarten in een wedstrijd dan ze fluiten. Bepaalde scheidsrechters geven een gele kaart voor een levensgevaarlijke tackle en dezelfde gele kaart voor een speler die even protesteert. Bepaalde scheidsrechters sturen per seizoen vijf trainers naar de tribune, andere geen enkele. Bepaalde scheidsrechters fluiten obstructiefouten, andere weten zelfs niet meer wat dat is. Bepaalde scheidsrechters denken dat je alleen een rode kaart mag geven als het om de laatste verdediger gaat, maar niet als het om de voorlaatste gaat. Bepaalde scheidsrechters weten niet meer wat 'een aangeschoten bal' is. Bepaalde scheidsrechters geven spelvoordeel, andere niet. Men moet de aanvallers beschermen, maar bij elke hoek- of vrijschop wordt tegen de aanvallers gefloten. Bepaalde scheidsrechters laten een gescoorde penalty overnemen, omdat spelers van...de andere ploeg te vroeg in het strafschopgebied liepen - allo !!! Ik kan nog uren doorgaan.
Dat is het catastrofale resultaat van het Jeurissen-beleid. De scheidsrechters weten niet meer waar hun kop staat. Want, let op, Jeurissen geeft wel elke week een nieuwe reeks 'interpretaties' of nieuwe richtlijnen. Neem nu deze innovatie; vanaf dit seizoen mogen trainers tot op de laatste minuut de samenstelling van hun ploeg veranderen en spelers die niet op het scheidsrechtersblad staan het veld opsturen. Ik zou nu eens echt willen weten welke debiel dit heeft beslist. Niemand blijkt vragende partij; de trainers vinden het belachelijk; het is verwarrend voor iedereen en op de eerste plaats voor...de scheidsrechters!!!
Antwoord van Robert Jeurissen: de FIFA, de UEFA, het kritische oog van de camera's. "Moet er dan echt niets veranderen, Mijnheer Jeurissen ? Neen we zijn echt goed bezig". Nog zo'n opgeblazen kikker, een parodie van zichzelf; om van te kotsen.
Er is nog innovatie: vanaf dit seizoen zullen de scheidsrechters 45 minuten na de wedstrijd ter beschikking staan van de journalisten om vragen te beantwoorden! Oelewapper Jeurissen. Mogen zij alles zeggen? Wat mogen zij zeggen en wat niet? Zijn hun verklaringen officieel? Mogen die door een speler of club gebruikt worden in een procedure voor het Sportcomité? Is een scheidsrechter die niet wil antwoorden op een vraag verdacht? Spreekt die eerste scheidsrechter ook voor zijn drie collega's? Krijgen die mensen mediatraining? Het zal weer allemaal goed doordacht zijn. Jeurissen:"Als het de controverse nog vergroot, dan is het goed voor ons".
Zou Mijnheer Jeurissen het gevoel kennen van de trouwe rustige voetballiefhebber en supporter, die nooit de toon verheft, die zich nooit opwindt, maar die af en toe eens een scheidsrechter op zijn gezicht zou willen slaan, omdat de onbekwaamheid, de domheid, de onrechtvaardigheid, de partijdigheid dermate zijn, dat zelfs Moeder Theresa er woest zou van worden. Dit gevoel bij de supporter verdwijnt vlug. De onbekwaamheid, de onrechtvaardigheid en de partijdigheid verdwijnen jammer genoeg niet en zullen ook niet verdwijnen zolang Robert Jeurissen zich God waant.
Kortrijk - Anderlecht: 1-0, dertig minuten voor het einde.
Mbokani (A) wordt in de diepte gestuurd, krijgt in het strafschopgebied een duwtje in de rug van També (K), gaat door , omspeelt doelman Van Hout (K) die hem absoluut niet raakt ( één herhaling op Telenet volstaat ). De scheidsrechter fluit een strafschop en geeft een rode kaart aan Van Hout. De strafschop wordt gemist, maar Kortrijk moet nog een halfuur met 10 verder. Eindresultaat: 1 - 1.
Vijftien minuten voor het einde. Zukanovic (K) wordt in de diepte gestuurd en wordt afgevlagd voor buitenspel. Herhaling Telenet: tussen de buitenspellijn en Zukanovic is er... twee meter verschil ! Oeps, millimeterwerk, Mijnheer Jeurissen ?
Iedere supporter van "kleinere" ploegen kan tientallen incidenten aanhalen en met filmbeelden bewijzen in matchen tegen de 'groten', maar vooral in matchen tegen Anderlecht en Brugge.
Als dit één keer in een seizoen gebeurt in het nadeel van Anderlecht of Brugge, dan is het kot te klein. Kunnen zij nu echt in zo'n geval niet de elementaire nederige reactie hebben om hun mond te houden. Kan iemand verklaren waarom Hasi, assistent-coach van Anderlecht, in Kortrijk op de bank zat met schuim op de lippen en door zijn coach moest ingetoomd worden.
Werd Anderlecht tekort gedaan in Kortrijk, Mijnheer Hasi ? Zielepoot.
Telkens er zich zo'n scherp incident voordoet, schermt Jeurissen met FIFA, reglementen, regels, enz.
Zou hij niet beter zijn scheidsrechters inpompen en instampen: wat je niet zou fluiten tegen Anderlecht en Brugge, fluit je ook niet tegen de tegenstander van Anderlecht en Brugge. Met de toepassing van dat principe zouden we al een stuk verder staan.
Ik zal straks ook kijken naar de openingsceremonie van de O.S. in Londen. Ik herinner mij nog adembenemende fragmenten van de ceremonie in Peking. En toch zit het mij niet lekker. Voor de openingsceremonie van vanavond werd een budget uitgetrokken van 30 miljoen euro !!! Het moet blijkbaar telkens groter, grootser, spectaculairder, origineler terwijl dit toch helemaal niet de essentie van de Spelen is. En in dit spektakel wordt zelfs de essentie van de openingsceremonie een beetje verdronken in het geheel. Naast het aansteken van de vlam heeft toch het defilé van de landen en atleten een grote symbolische waarde. Het Engelse platteland met koeien en schapen? Niet echt. Dat die openingsevenementen een simpele prestigestrijd zijn geworden tussen de opeenvolgende organiserende landen heeft weinig met de Olympische waarden en idealen te maken. Ik mag er niet aan denken dat er over een aantal jaren Olympische Spelen zullen worden gehouden in de Arabische Emiraten... Zou de volgende organisator het lef hebben om her roer om te gooien: een eenvoudige ceremonie met veel kinderen, bloemen, ballonnen, een vlam en vooral: atleten?
Ik lees dat er een pak wetsontwerpen klaarliggen in het kader van de volgende fase van de staatshervorming. Deze zullen, na de vakantie, door het Parlement gesluisd worden onder de deskundige en fiere leiding van Servais Verherstraeten.
Ik vraag me af of er tussen die meer dan twintig ontwerpen ook een tekst zit tot wijziging van de procedure ingeval van "belangenconflict". De Belgische procedure voor het inroepen van een belangenconflict in communautaire dossiers, is absoluut uniek in de hele wereld.
In alle procedures in alle domeinen in België en in alle landen van de wereld geldt een eenvoudig principe: er is een probleemsituatie, een beslissing, een uitspraak, een vergunning, een vonnis; en er is een termijn van X dagen om daartegen in beroep te gaan voor al diegenen die zich geschaad voelen.
In alle gevallen en in alle landen kan iedereen binnen de X dagen in beroep gaan, maar voor iedereen zijn dat uiteraard dezelfde X dagen die voor iedereen op dezelfde dag beginnen en voor iedereen op dezelfde dag eindigen.
In België heeft men het onvoorstelbare gedaan: in de procedure voor het inroepen van een belangenconflict heeft iedere partij die wil in beroep gaan X dagen, maar iedere partij heeft zijn eigen X dagen, volgend op de X dagen van een vorige partij...! Hallucinant, ongelooflijk, crimineel.
Een concreet voorbeeld: twee businesspartners worden door de rechtbank van Eerste Aanleg veroordeeld. Ze willen in beroep gaan en ook het Openbaar Ministerie wil dat doen. Alle drie beschikken over 30 dagen om dat te doen. Dezelfde 30 dagen.
Laten we nu eens de procedure "belangenconflict" op dit geval toepassen. Partner 1 gaat op de 28ste dag in beroep, correct. De beroepsprocedure loopt en er is een uitspraak twee jaar later. Daarna gaat partner 2 op de 28ste dag in beroep; de beroepsprocedure loopt en er is een uitspraak 30 maanden later. Nu kan ook het Openbaar Ministerie nog in beroep gaan... Bij een correcte procedure zal de uitspraak vallen na een tweetal jaar; bij de 'Belgische' procedure zal de definitieve uitspraak vallen na bijna acht jaar !
Nooit gezien, nergens ter wereld ! In de zaak BHV is de onvoorstelbare procedure toegepast: alle Franstalige ( zelfs Duitstalige ) geïnteresseerden hebben een procedure belangenconflict opgestart, de één NA de andere. Dit is een van die situaties waarbij je je afvraagt waar België het lef en de pretentie haalt om Afrikaanse landen de les te spellen.
Ik zit in deze met een levensgrote vraag: waarom hebben alle Vlaamse partijen, inclusief de N-VA dit aanvaard en toegestaan? Waarom.?
Ik hoop dus dat Servais dit probleem fluks zal oplossen.
Allez Servais!
LC
P.S.: Eigenlijk had ik deze hele tekst in vette rode hoofdletters willen schrijven, maar uiteindelijk kan je ongeloof en afschuw niet in kleuren en lettertypes uitdrukken.
Het is vakantie, ik heb tijd over; in die mate zelfs dat ik vandaag CD&V heb gegoogled. Dit was al meteen een dikke tegenvaller.
Pagina 1, eerste vermelding: CD&V
Eerste sub-site: CDenV. Aanklikken.
Mooie foto van Marianne Thyssen met begeleidende tekst: " Marianne Thyssen geeft de fakkel door" Zou ze ontslag hebben genomen uit het Europees Parlement?
Net eronder: "Dit is een speciale verkiezingssite van de CD&V". Hier moeten we zijn. Vergeet het. Verkiezingssite van...2010 !
De tweede vermelding op Google van de grootste niet-opkomende partij in Antwerpen is een site van 2010...
Toch aandoenlijk hoe de CD&V prachtige herinneringen wil bewaren voor het nageslacht.
Ik lees nogal wat romans in het Engels ( Clancy, Wambaugh, Grisham, Patterson, Ludlum, Baldacci, Forbes, e.a. ). De meeste van die schrijvers hebben tientallen miljoenen boeken verkocht en ze zitten allemaal bij de grootste Engelse en/of Amerikaanse uitgeverijen.
In veel van hun boeken komen er enkele woorden of zinnen in het Frans voor ( ofwel speelt een deel van de actie in Parijs, ofwel komt er een Franse spion opdagen, enz. ). Wat zeer opvallend is, is dat er nagenoeg altijd fouten in die stukjes Franse tekst staan...en niet omdat dat Frans gesproken wordt door een Amerikaan; het is wel degelijk een Fransman die spreekt of een Frans opschrift... met fouten.
Stel je voor: een van de top uitgeverijen ter wereld, een manuscript van een bestsellerauteur; de beste editors, een miljoenenoplage in zicht...
Is het dan te veel gevraagd om die vijf Franse zinnen - honderd Franse woorden - even te laten nalezen door een ( geletterde ) Fransman ( de vriend van, de vrouw van, een collega )? Is het te veel gevraagd om de vijf zinnetjes naar een collega of vriend in Frankrijk te mailen voor nalezing? Het lijkt wel alsof zelfs de schrijfwijze van een woord in een stom woordenboek nakijken te veel gevraagd is.
Ik heb er geen verklaring voor en ik zie er ook geen enkel excuus voor. Shame on you.
De (im)migratiebarometer van de N-VA heeft blijkbaar toch een vinger op een zere wonde gelegd. Bij sp.a, Groen en open VLD bleef het oorverdovend stil.
Nahima Lanjri van de CD&V heeft wel gereageerd. Lanjri is niet de slimste maar zeker ook niet de laatste van de klas. Zij volgt de problematiek van migratie en vreemdelingenbeleid al jaren van dichtbij en heeft dan ook recht van spreken. Hier en daar heeft ze overigens wel een punt, al durft ze ook specifiek aan de N-VA verwijten wat alle andere partijen ook doen.
Neem nu haar kritiek over de door de N-VA gebruikte cijfers. Is het niet normaal dat, wanneer je een thesis verdedigt, je de cijfers gebruikt die je thesis ondersteunen of bevestigen ?
Dat de N-VA deze problematiek misbruikt in het kader van een verkiezingscampagne snijdt reeds minder hout als argument. Dit is één van de problemen die de mensen bezighouden, vaak concreet, en het is bovendien een gegeven dat duidelijk aanwezig is in steden en gemeenten, vooral in steden en zeker ook in Antwerpen. Over de vreemdelingenproblematiek praten in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen is niet alleen normaal, maar zelfs wenselijk en noodzakelijk; mag de kiezer, in deze, de partijstandpunten niet kennen?
Mevrouw Lanjri verwijt de N-VA om geen rekening te houden met de ( recente ) verbeteringen en veranderingen in het migratie- en asielbeleid. Zij heeft een punt, maar vergeet twee dingen: - de efficiëntie in de praktijk van veel van die wijzigingen zal nog moeten blijken in de toekomst; - die verbeteringen en veranderingen waar Nahima Lanjri nu zo hoog mee oploopt zijn verbeteringen van zeer slechte, soms catastrofale wetgeving die in het verleden door de partij van Mevrouw Lanjri en door haarzelf is goedgekeurd. Die verbeteringen zijn er nu enkel en vrij laat gekomen door onhoudbare druk van buitenaf, onder meer ook door een groot deel van de gewone Vlaamse mensen. Lanjri verwijt de N-VA electoraal opportunisme. Heeft het feit dat die veranderingen precies nu werden goedgekeurd dan helemaal niets te maken met de nakende verkiezingen?
Er is niets fundamenteels fout met de tussenkomst van Mevrouw Lanjri. Alleen spijtig dat dit standpunt komt van iemand die lid is van een partij die in Antwerpen niet eens opkomt. Is de mening van Nahima Lanjri meteen ook de mening van de sp.a-lijst in Anwerpen?
Volgende interne nota van Wouter Beke is door een gunstige wind bij ons terechtgekomen:
"Beste vrienden,
Voor de komende gemeenteraadsverkiezingen in de maand oktober hebben wij slechts één programmapunt: Bart De Wever permanent, ononderbroken, agressief, keihard, massaal bekladden, onderuithalen, beledigen, vernederen, tegenspreken, beschuldigen.
Gezien wij zelf geen programma hebben, hangt ons lot af van de vernietiging van De Wever.
Wij zullen daarin worden gesteund door Alexander Decroo en Karel De Gucht, door Louis en Bruno Tobback en door het Vlaams Belang en Groen.
We voeren gesprekken met talrijke persoonlijkheden uit de politieke, economische, industriële, commerciële, culturele en maatschappelijke wereld om ons daarin te helpen. In de volgende weken zullen meerdere schoten voor de boeg worden gelost door onder meer Kristien Hemmerechts, Tom Lanoye, Michel Verschueren, Jan Fabre, Yves Desmet, Herman Brusselmans, Walter Van Steenbrugghe, de hele redactie van HUMO ( of wat ervan overblijft ) en de politieke editorialist van HLN.
Aan al onze mandatarissen en vooral aan onze kopstukken vragen wij om onvermoeibaar te zijn en in gesloten slagorde op te treden: de aanvallen moeten vanuit alle hoeken komen en elkaar snel opvolgen.
Hieronder een aantal guidelines voor iedereen:
- alle affiches van de N-VA en vooral de affiches met BDW moeten zo snel mogelijk afgetrokken, overplakt of overschilderd worden;
- gebruik scherpe woorden zoals nazist, fascist, zwartzak, verrader;
- begin lokale meetings met een frontale aanval: loopt weg van BHV, weigert om zijn verantwoordelijkheid te nemen, kiest Antwerpen boven Vlaanderen, vrijt Vlaams Belang op, enz.
- wees eenvoudig en systematisch: BDW spreekt; hij zou beter zwijgen; BDW zwijgt; hij heeft niets te zeggen; BDW is afwezig: schandalig; BDW is aanwezig: heeft hij niets beters te doen? BDW is in Terzake: waarom is hij niet in het Vlaams Parlement; BDW is niet in Terzake: waarom verstopt hij zich? BDW is in Gent, waarom is hij niet in Hasselt?
- ga niet in op inhoudelijke discussies met de N-VA (nooit ! ); wij hebben geen programma en zij wel.
De aanval is de beste verdediging.
Beste vrienden, ik reken op jullie. Indien de N-VA de verkiezingen wint, is het met ons gedaan. Jullie weten wat jullie te doen staat.
Als Carl iets doet, dan wil hij dat het geweten is.
Carl zal opnieuw voetbalwedstrijden commentariëren voor Telenet en dus hebben we eerst recht op een serieuze paukenslag. Iedereen kent het ego van Carl maar echt amused zullen zijn collega's toch niet zijn.
"De meeste voetbalcommentatoren maken de wedstrijden kapot; ze zijn slecht opgeleid; ze kennen niets van taktiek; enz.". Carl heeft het EK hoofdzakelijk gevolgd op de BBC en ZDF en bij ons lijkt alleen Frank Raes aan de normen van Carl te voldoen.
Ik herinner mij Carl Huybrechts als de vlotte presentator van Sportweekend; ik ken hem ook als mentor van Sugar Jackson en van Bart De Wever en als de MC van de Proms. Als voetbalcommentator heeft hij geen grote indruk nagelaten; ik herinner mij nog zijn aangename stem.
Wij zijn geen opscheppers en we zijn ook niet altijd en in alles de beste, maar Raes, Joos, Vandenbempt ( radio ) spelen volgens mij toch in de hoogste klasse; Wijnants en Demarez iets lager, maar dit zijn dan ook eerder allrounders.
In Nederland moet je goede commentatoren zoeken met een vergrootglas en zelfs de BBC teert nog altijd op een paar goede, maar oude krokodillen.
Zal Carl toegevoegde waarde geven aan de kijker/voetballiefhebber? Wait and see.
Nu is er wel één voetbalcommentator op de Vlaamse televisie die de perfecte illustratie is van wat Carl Huybrechts zegt, maar die zit niet bij de VRT/Sporza. Dirk Deferme van VTM/2be2 zou een levenslang stadion- en microverbod moeten krijgen: zijn schreeuwerige stem irriteert, zijn taalgebruik is niet om aan te horen, een correcte volzin kan hij niet maken - hij stoot kreten uit - hij verzamelt clichés, en vooral, van voetbal kent hij absoluut niets; niets!
Wat dubbel erg is, is dat VTM belangrijke matchen uitzendt ( Champions League bijvoorbeeld ); dat Dirk Deferme chef-sport is bij VTM en dus telkens zichzelf aanduidt voor die matchen; dat de chef-sport er zelfs niet aan denkt om voor de topmatchen ( finale? ) een analist naast zich te zetten ( waarom zou hij dat nodig hebben? ).
De situatie is dus hopeloos, niet omdat Carl Huybrechts terugkeert, maar omdat Dirk Deferme blijft.
En om Frank Raes te parafraseren: laat de DJOEPITER league maar starten.
