Per 10 oktober sluit ik mijn massagewinkeltje. Ik hoop in de komende 14 dagen nog zoveel te mogen/kunnen werken dat ik de periode tot nieuw inkomen wel in leven blijf ... anders roep ik hier wel ... en kom ik bij een ieder van u een avond eten ...
Ik baal als een stekker, maar het is niet anders (zie blog hier onder). Ik ben bozig, opstandig, ongelovig ...
Inmiddels weet ik als er een deur sluit er een raam opent. Dus wie weet kan ik over een jaar zeggen: ik dacht dat mijn wereld instortte ... maar dat viel toch weer eens mee achteraf gezien...Daar brand ik een kaars voor.
Ik werk vanaf mijn 18e, en heb er 38 jaar opzitten. Daarvan heb ik 1 jaar bijstand genoten, toen mijn dochter klein was en de werkloosheid in de jaren 80 hoog. Ook toen kreeg ik te horen ..."Mevrouw ... u bent te oud..." Ik was toen 32!
Ik weet dat ik NIET meer de particuliere zorg in ga. De definitie van de belastingdienst van dat soort werk als ZZPer maakt dat ik NU het probleem heb dat ik heb. Dus het wordt een bijstanduitkering of een vaste baan in de zorg. Misschien heeft de thuiszorg Wolvega nog wel een plek...
Goddank ben ik al jaren gewend sober te leven ... en heb ik een kind met een goede baan ... en ik ben een overlever ....
Ik houd vast tijd om te blijven schrijven! Maar op dit moment voel ik met K.T ... en is het moeilijk de silver line aan de wolk te zien.