Ik vond een zakje tuinkerszaadjes dat niet mee geweest is naar Tanzania. Nu heb ik een kweekbakje op het aanrecht en eet ik tuinkers op brood, op salade en soms gewoon een paar steeltjes uit de hand. Wondertjes gebeuren onder mijn neus ... van zaadjes naar eetbare tuinkers in een paar dagen. Amarylissen die vanuit een steel met knoppen nu staan te stralen met 4 bloemen per steel. Een mand met bolletjes werd een narcissenveldje in huis ... en de uitgebloeide bolletjes gaan naar de tuin van mijn vriendin en worden volgend jaar wéér narcissen.
Alle jaren leven, leren, lezen, luisteren, liefhebben, luieren zijn net als de zaadjes ... Ik pluk dagelijks de vruchten ... :-). Sinds ik oud(er) worden op die manier bekijk vind ik het een boeiend, spannend, leerzaam proces. Gelukkig gaat het maar met één dag tegelijk.
