Om 2 uur vond de hond het wel tijd om naar buiten te gaan. Ik had een discussie in mijn hoofd ... rechtdoor en via de ijsjeswinkel naar het hondenveld of rechtsaf naar het park, zonder ijs, maar met meer ruimte om te hollen voor de hond.

Ik koos voor een heerlijk ijsje en had op het hondenveld een babbeltje met een hondenbezitter die ik nog niet eerder trof.

Hij vertelde dat zijn hondje, met 15 jaar, op leeftijd is ... en dat hij zichzelf gezien de familiegeschiedenis waarin mannen niet ouder worden dan 60 niet oud ziet worden ... Ik vroeg hem zijn leeftijd ... hij was 42 ... Ik zei: "nou, dan heb je nog wel even te gaan tot je 60ste".  

Hij verzuchtte: "Ik leef maar met de dag ... ik zie het wel ". en ik dacht ... is er een andere manier dan, dan leven met de dag?   

Of je de dag blij-of zwaarmoedig kleurt ... dat is een keus die je maakt in je hoofd, in je hart, in je ziel. Een keuze die je steeds opnieuw kunt maken.

Mijn moederhart verheugt zich in de wetenschap dat mijn kind zo aanschuift voor een rondje mama-(maal)tijd. Dit blijft een stille werkdag :-).

Onderstaand een uur Love your self ... oefeningen om de keuzes te leren maken :-)