Het schrijven aan de stukjes voor De Telegraaf site werkt disciplinerend. Ik mag per keer maar 300 woorden gebruiken, en dat is best lastig.
Een dierbare bevriende tekstschrijver gaat met de stofkam door mijn schijfsels en maakt ze beter :-). Ik beloon zijn inspanningen met een massage. Ieder zijn vak!
Hier schrijf ik voor de vuist weg, corrigeer bijna nooit. Als ik teruglees dan zie ik dat er een ritme is. Ik heb wel degelijk een eigen stijl en een eigen geluidje.
Ik werk aan een herziene uitgave van mijn BOEKje. De plaatjes die ik destijds plukte van internet waren volgens mij van een rechtenvrije site, maar dat weet ik niet zeker ... Dus ik kan beter andere plaatjes kopen of krijgen. De inhoud wil ik aanvullen met tips en oefeningen en een aantal bladzijden kunnen er wel uit.
Ik hoop via het platform nieuwe mensen te bereiken die baat kunnen hebben bij mijn kleine feel-better boekje. Ik weet het écht zeker. Je kunt een blijer, vrolijker, meer tevreden leven maken. Stap voor stap. Als je oefent tot het spontaan gaat!
Ik ga een rondje grasduinen in het archief. Op zoek naar eerdere schrijfsels die ik kan gebruiken. Dat is toch geen zelfplagiaat?
Glimlach!
|