soms lijkt het alsof de wereld een doedelzak is ... en denk ik: "wat doe ik hier ..."

Ik ken mezelf lang genoeg om de schommel te (her)kennen ... en er mee om te kunnen gaan. 

Waar ik slecht tegen kan zijn de verschijnselen in mijn lijf als het wat minder gaat ... slecht slapen ... moeizamer stoelgang :-) ... gevoel van irritatie en vervreemding ... pijnlijke spieren. Symptomen van depressiviteit ... ik weet het. Herfstachtige regenbuien maken het niet beter ... ik weet het ...

Van de week kreeg een goedbedoelende, voor mij nieuwe, mondhygieniste 'de wind' ... ZIJ dacht  de eerste te kunnen worden  die mij aan zorgvuldiger poetsen en flossen zou kunnen krijgen ... Ook op dat gebied ken ik mezelf  inmiddels goed genoeg ... de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens ... de stokers en flosdraadjes liggen in een la. Dus ik vroeg haar om gewoon, zonder commentaar, de beschikbare tijd te gebruiken om te reinigen ...en niet te verkletsen. Ik kom wel elke 4 maanden ... Zo verstandig ben ik wel! 

Zolang ik mezelf toesta om niet te veel te hoeven en te willen ... slaap op momenten dat het wél lukt ... en mezelf niet groter hoef te houden dan waar is op dat moment ... weet ik dat ook dit een fase is ... die weer voorbij gaat :-)!

Glimlach ... dat helpt!