Lang geleden leefde een monnik die elke dag in een boom klom om te mediteren.Zelfs als de harde wind en regen de boom heen en weer deden zwiepen, klom de monnik naar de hoogste takken en ging gemakkelijk zitten. Daarom werd hij "Vogelnest" genoemd door de mensen in het nabijgelegen dorp.
Als hij daar zo zat , liepen veel dorpelingen onder hem door, jagend ,of op zoek naar brandhout. Uiteindelijk raakten zij aan hem gewend. Sommigen van hen stonden stil om hun zorgen met Vogelnest te bespreken. Ze waardeerden zijn woorden en al gauw stond Vogelnest bekend als iemand die vriendelijk en wijze woorden sprak.
Niet lang daarna was de monnik in het hele provincie bekend. Mensen uit verre steden kwamen naar hem toe voor advies. Zelfs de gouverneur van de provincie besloot hem te bezoeken en belangrijke zaken met hem te bespreken. Op een mooie lenteochtend ging hij op pad. Na enkele dagen reizen had hij eindelijk Vogelnest zijn boom gevonden in het dichte woud.De monnik zat daar kalm , hoog in de boom, genietend van de warmte van de zon en gezang van de vogels, die typerend zijn voor de lente.
De gouverneur keek omhoog en schreeuwde :''Vogelnest'' ! Ik ben de gouverneur van deze provincie en ik heb in lange reis gemaakt om met jou te spreken! Ik wil je een buiten gewoon belangrijke vraag stellen! De gouverneur wachtte op antwoord ,maar hoorde alleen de plezierige geluiden van de bladeren die ritselden in de wind. De gouverneur vervolgde: ' Dit is mijn vraag : Vertel mij, Vogelnest, wat het belangrijkste is wat Boeddha ooit zei? Er viel een lange stilte, waarin alweer alleen het geluid van de ritselende bladeren hoorbaar was.
Uiteindelijk klom de monnik uit de boom. Hij zei: ' Het antwoord op uw vraag , gouverneur , is : doe geen slechte dingen, doe altijd goede dingen. Dat is wat alle boeddhisten leerden.'
De gouverneur vond dit antwoord veel te simpel; had hij daar voor nou twee dagen voor gelopen? Hij begon, geirriteerd en verveeld, te stotteren: , doe geen slechte dingen, doe altijd goede dingen! Dat wist ik al toen ik drie was monnik!,
Terwijl hij op hem neerkeek , antwoordde Vogelnest de gouverneur , met wrange glimlach om de lippen: 'Ja de driejarige weet het, zelfs de tachtig jarige vindt het moeilijk om te doen. Nou hoort u het weer eens van een ander ... het gaat om DOEN.... van goede dingen! Glimlach ... drink en geniet van de zon!
|
