Van verschillende kanten kreeg ik, bottom line,  de afgelopen dagen dit soort commentaar.

Daar mijmer ik dan een poosje over ... want het komt aan als 'negatief' ...

Maar al snel kom ik, zelfingenomen, positief ... terug bij mezelf.

Goddank ben ik uiteindelijk, met butsen en builen, een positief, zelfbewust, tevreden, zelfstandig mens geworden ... 

Ik hoef niet uit de kleren tijdens mijn werk om iets, wat dan ook te bewijzen.  Ik hoef niet het bed te delen met 'iedereen' die denkt dat dat wel een prettige, spannende ervaring zou kunnen opleveren ... Ik hoef niet mee te huilen met andermans misere en bitterheid.

Ik mag en moet het leven elke dag opnieuw, in ieder geval, met MIJ doen ... dus ik kies ervoor om dat zo happy, zo vrolijk, zo liefdevol als ik kan ... te doen. En deel met wie daar open voor staat :-)!