Er gaan weken,  soms maanden voorbij dat ik niet aan hem denk, niet over hem praat ... en volgens mij is daar niets mis mee. Op zijn verjaardag denk ik ALTIJD even aan hem en ook vandaag eten mijn dochter en ik samen een taartje en hebben dan 'herinneringstijd' .

Een dierbare vriendin die ging overlijden, met de aanname dat het dan over en sluiten zou zijn, zei: "ik ben pas écht dood, als niemand zich me herinnert ...".

Het aardige van herinneringen is dat je ze zelf kan, moet maken ... als je hele dagen in een hoekje blijft zitten en niets toevoegt aan wat er al is ... dan maak je jezelf een saai levensboek ... Van elke dag een mooie, avontuurlijke, bijzondere dag  maken ... maakt dat je een aangenaam leven hebt terwijl je het beleeft én je maakt een kleurrijk levensboek ... voor mocht er ooit een tijd komen dat je het van je herinneringen moet hebben omdat je niet meer uit dat hoekje kunt ... of dat je achterblijvers het moeten hebben van herinneringen omdat je er zelf niet meer bent om nieuwe belevenissen toe te voegen!

Maak van vandaag een memorabele dag! Glimlach ... deel ... en geef!