Mijn huisje is altijd wel redelijk op orde ... tot dat ik met 'vreemde' ogen er naar kijk ... en dan denk ik: "stroop de mouwen naar weer eens op en ga er een uurtje zoevend tegen aan".
 Zo ook deze morgen, dus de lakens zijn al weer aan het drogen, het bed is gekeerd, er staat een vuilniszak met van alles dat ik de afgelopen maanden bewaardde onder het motto: dat komt vast nog van pas en dat dat niet kwam. Wat verzamelt een mens toch een boel hebben om te hebben.

Er terwijl mijn handen ruimen, ruimt het ook op in mijn hoofd. De kriegelige bui waar ik gisteren over sprak is weer gezakt. Een aantal aardige, vriendelijke, welwillende mailtjes helpt daar ook bij!

Uit Tanzania kreeg ik goed nieuws. De lagere school opent morgen ... en als het even wil zelfs met 3 klassen tegelijk! Zo heb je geen onderwijzers ... zo heb je er 3. Dat maakt wel dat men daar als een dolle aan het timmeren en zagen is geslagen. Zoveel meubilair aan tafeltjes en stoelen stonden er nog niet te wachten ...!

Ach ja ... leef het leven per dag en neem het zoals het komt ... dan komt het vaak wel goed. OF DOE er wat aan ... neem een andere route naar het eindpunt!  Haba na haba, draadje voor draadje, adem na adem ...

Glimlach ...!