Vandaag is het een vrije dag voor een heleboel mensen vanwege een moslim-feestdag. De school is dicht en wij genieten van een zo ... maar vrije dag. De mensen hier begonnen al om 7 uur op de diverse akkers ... In de morgen kwamen de onderwijzers verslag doen over het vooronderzoek naar de mogelijke aankoop van 80 paar betere schoenen ... en morgen gaan we daarvoor op pad... Weer een dag naar Sumbawanga, maar zoals het nu uitziet wel de laatste keer voor we de terugreis gaan doen ... We zullen ook kaartjes voor de bus reserveren en proviand voor de laaste week hier in slaan.
Van uit het niets ... althans voor ons ... gingen de sluizen van de hemel open en kwam er een douchegordijn naar beneden zoals ik deze reis nog niet eerder gezien had. We zetten gehaast de laatste spullen weer naar binnen ... Na een paar minuten zei mijn reisgenote: "kijk eens op het terras ..." en daar zat een moeder met 2 kindertjes onder de luifel te schuilen voor de regen ... aan haar voeten de hak, en een bos stookhout. Wij noodden het gezelschap binnen, verzorgden soep, thee, warm pas gebakken én goed gelukt brood ... droge tshirts en handdoeken ... We hadden ons eigen wegrestaurant ... Bij weggaan gaf T ook nog 2 schattige beertjes cadeau om het happy meal compleet te maken. De peuter krulde zich op moeders rug in de draagdoek, zuchtte een maal en viel in slaap. Het broertje, dat van de week nieuw op de kleuterschool is begonnen en 2 dagen erbarmelijk bleef huilen, ... ging met de zware hak op de rug, als grote kerel, naast zijn moeder de berg af.
Daarna klaarde de lucht weer op ... de zwaluwen vliegen dan weer af en aan, de hanen beginnen te kraaien alsof het een nieuwe dag is en ergens verschijnt een regenboog. Opgefrist gaat de dag hier weer verder.
