Gisteravond zette ik mijn fiets voor het huis op slot, na een zeer genoeglijk weekendje weg naar mijn vriendin. Ik voelde dat het raam bewoog en dacht: het zal toch niet waar zijn ... Maar het was wel waar ... Mijn prachtige, nog gladnieuwe laptop was weg ... de draden lagen er nog ... in de vensterbank was een voetafdruk ... In de war belde ik mijn dochter voor het nummer van de politie ... en zij reageerde meelevend: "Hoe stom kun je zijn ... het raam op de dievenklauw als je een weekend weg gaat ... Ik vertelde je van de week nog dat er bij mij om de hoek 15 laptops zijn gestolen uit een sousterrainkantoor ..." Vanmorgen bood ze mij het gebruik van haar laptop aan ...dat dan weer wel ... Heerlijk zo'n kind!
Binnen een kwartier maakten 2 agenten procesverbaal op ... en boden slachtofferhulp aan ... DAT vond ik wat teveel van het goede. Ze vertelden dat inbraak hoge prioriteit heeft omdat het om 's mensens veiligheidsgevoel in de privesfeer gaat ...
Vanmorgen was er al iemand van de technische recherche ... De voetafdruk werd gepoederd, getaped en meegenomen naar de speciale persoon die niets anders doet dan dit soort sporen proberen te linken .... de zorgvuldigheid van deze 3 mensen is helender voor mij dan slachtofferhulp ....
Ik dacht dat ik mezelf de gewoonte écht eigen had gemaakt om ALTIJD degeopende ramen op de klauwkier te hebben ... Ik heb de frisse lucht in huis nodig, maar ben best bang voor ongenode gasten ... als ik in huis ben ... Dus ik zou gezworen hebben dat de klauw er op zat ... maar kennelijk was dat toch niet zo ... braakschade was er niet ...
Eerlijk gezegd voel ik mezelf liever supersupersuper dom dan onveilig ... Dus ik ga er maar van uit dat het raam niet goed dicht was ...Liever dan denken dat ik in mijn slaap verrast zou kunnen worden door een toch te openen raamklauw ... De technische man zei troostend "een open raam geeft toch niemand het recht om uw huis binnen te gaan ... Maar doe in het vervolg de ramen potdicht ... ook als u maar 5 minuten weggaat ..."
Inmiddels ruikt het huis naar spiritus, amonia, bleek en vloerpoetsmiddel ... Ritueel schrob ik al het invasieve weg ... nu mijn schuldgevoel nog ...
De insluiper had kennelijk wel in de gaten in het huis van een sober levend mens te zijn. Er is verder niet gezocht naar ander waardevol ... en DAT scheelt een boel troep. Alle doosjes, laadjes, kastjes ... waren er nog gewoon, ongeopend ... En mijn 20 jaar oude televisie ... die is er ook nog ... Ieder nedeel heeft zijn voordeel ... toch?
