Gisteren ging een natuurprogramma over 'hoe verspreiden beesten HUN genen'.
Ik zag wevervogeltjes. Het mannetje bouwt een hele woonwijk van stevige hangmandjes. Ieder huisje is even een liefdesnest .... en hij maakt zichzelf vele nakomelingen. Maar meer dan bouwen en even op en neer hoeft hij niet te doen. De jassanavaders daarentegen delen een vrouwtje. Een vrouwtje beloont elk wipje met een ei. Zij maakt een rondje en na een stuk of 6 eieren per vadernest te hebben achtergelaten zit haar werk er op. Het mannetje broedt en kan onder zijn vleugels alle jongen meenemen als hij weg moet hollen als er gevaar dreigt. Zijn grote voeten zijn geschikt om over bladen van waterlelies te hollen. De vader mestkever heeft de taak om een mestbal met te maken van ca 30 maal (!) zijn eigen gewicht ... Hij rolt die bal naar een geschikte plek. Echter ... sommige rivalen spelen vals en soms pikt een ander de broedbal, na een gevecht! De mestbal wordt onder de grond verstopt ... daar wordt gepaard ... en de vader verlaat dit 'trustfund' .... Struisvogelvaders broeden en bewaken de eieren en later de jongen. De beelden van een boze struisvogelvader die hyena-achtigen verjaagt waren indrukwekkend ... de commentaarstem zei dat het wel heel bijzonder was dat er uit 20 eieren ook jonge struisvogeltjes waren gekomen. Een klas vol ...
Van dit soort programma's kan ik blij worden. Blij van verwondering, bewondering en ontzag. Wat zit de natuur toch allemachtig prachtig in elkaar! Misschien is het via uitzending gemist nog te zien voor wie het niet zag. Aanrader! DOEN ...
