Van de week schreef een lieve vriendin me: William Morris schreef eens: heb niets in je huis wat je niet echt gebruikt en erg nuttig is en de rest alleen spullen die je erg mooi vindt.

Ook jouw idee dus en heus het werkt."

Dingen die ik écht erg mooi vind ... die heb ik eigenlijk niet meer. Ik richtte 10 jaar geleden mijn huis in mijn allemaal nieuwe prachtige spullen ...  Voor mijn doen gaf ik een vermogen uit aan een nieuwe inrichting. Maar aan al die dingen zie je dat ze 10 jaar oud zijn. Als ik de staatsloterij  morgen win ... dan richt ik mijn nieuwe Zwolse huisje in met allemaal nieuw ...

Ik zat bij mijn kledingkast met 3 stapels:
 1. nog leuk ... maar voor iemand anders ... Dus naar de kledingcontainer
2. gewoon weg weg weg
3. later nog eens naar kijken of het écht mee mag verhuizen.

Als ik langer dan 15 minuten bezig ben ... dan gaat er meer naar stapel 3. Dan komt de hebberd in mij weer hard naar boven.

Voor stapel 3 wordt het criterium: Is dit iets wat me mooi/mooier maakt, is dit iets wat ook nog lekker zit, is dit iets waarin ik een eerste date zou doen of de laatste (vroeger zei mijn oma: "heb je ondergoed aan waar je mee onverwacht opgenomen kunt worden in het ziekenhuis ...")

Wat heb ik veel miskopen gedaan in de afgelopen jaren. Wat is er veel goedkoop blijkt duurkoop tussen ...

En zo ploeg ik voort. Ik mag zo aan het werk ... Hoi!

En voor wie denkt: wat zal IK vandaag eens voor nuttigs doen ...  Ruim wat op ... dat ruimt op!