Gisteren bekeken Mozes, de manager van de missie en ik, samen het stuk land waarop deel 2 van de nieuwe lagere school gebouwd zou gaan worden. Het loopt heuvelopwaarts, dus is er veel werk om een egale fundering te grvaen.
Dus ik vroeg, waarom hebben jullie destijds niet voor het lager gelegen deel gekozen en bouw je in een 3/4 vierkant?
Wat bleek... destijds was DAT land nog zijn akker. Pas daarna stelde hij het ter beschikking van de school ... als akker...
Soms is een nieuwe blik (en ik denk zelfs dat de Heilige Geest af en toe door mij spreekt ...) een eye-opener!
Dus we stuurden een voorstel naar Nederland ... en als we ook nog een goed te keuren begroting weten te maken ... dan zou er zomaar volgend voorjaar een hele nieuwe school kunnen zijn.
Natuurlijk NIET zomaar ... het kost een boel geld dat in Nederland bij elkaar gedoneerd wordt en daarna kost het de mensen hier nog een boel bloed zweet en gelukkig weinig tranen.
We grappen met elkaar ... en daarna ... bouwen we de universtiteit.
Waarop Mozes zei:"serieus ... weet je dat dat een HELE goede investering zou zijn ... als we in DIT deel van het land een universiteit zouden hebben ... desnoods die mensen prive moeten betalen ..."
Dus als er iemand nog een boel geld te investeren heeft en een heel goed doel zoekt: we vernamen hem zo naar u!
Het levert een boel trots op ...'
Maar we hoeven niet door allerlei commissies en paperwork om een plan te wijzigen. Een vergadering met 2 en goedkeuring uit Holland zijn genoeg!
Si Mungu anapenda ... zegt men hier ... als GOD het wil... Nou volgens mij wil die t wel. We kregen tenslotte onze hersens niet voor niets.