Het is gelukt! Mijn laptop draait De nieuwe Wereld ... Ik zie mijn gezicht in het laptopscherm... een dikke glimlach ... een bruin koppie... haren kort ... want de tondeuzes gebruik ik voor mezelf en voor de hond ...
Gisteren kocht ik water voor de accu van de solar ... ik informeerde bij de de computerwinkel waarom mijn duurbetaalde stikkie niet werkte ... (er blijkt een menuutje te zijn met optie vernieuwen ... en voila!), vandaag de laptop aan de stroom, nog steeds ..., de inverter zo geplaatst dat ik buiten op de veranda kan schrijven ...
De keuken geurt naar trekkende soep ... verse uien, paprika's,wortelen en tomaten ... Morgen dag 1 van: kleuterschoolkinderen leren soep eten van Mama Soep! Ze komen hier op het erf stekjes knippen voor de haag! En honger maakt rauwe bonen zoet ... dus Mama soep vast ook!
Vandaag was ik voor de 2e keer in de kerk. Hij was afgeladen vol ... Zouden er nog meer zaden verwacht worden? De dominee ging maar door en door en door en ik heb voortijdig, na 2 uur, het gebouw verlaten. Ik versta nog geen procent van wat er gezegd wordt.... en dat is vermoeiend! Het mooiste vind ik de koren. Er zijn er nu 4. Ook een kinderkoor ... met drums. 2 jongerenkoren met de electrische gitaren ... die het samen met het keyboard nog steeds doen!
Veel kinderen leven hier op grote voet ... lopen op te grote schoenen... Maar wél op schoenen. De kleuterschool zit voorlopig ook niet zonder werk, want in elke leeftijdsgroep zie je de kinderen. Hele kleine baby's, met wollen mutsjes op ... En de mussen vallen gebraden van het dak!
De mannen zitten rechts in de kerk ... op banken met een leuning ... de vrouwen links ... op banken zonder ... Verschil moet er zijn ... hier nog wel. Ik had een kinderstoeltje, met leuning .. maar met net te weinig plek voor mijn (minder wordende) billen!
Daarna had ik een zeer geanimeerd gesprek met Mozes, de manager van de missie. Op zondag gaat zijn telefoon minder en hij ging er gezellig voor zitten. Het is een aardig, goed mens. Met een scherp oor en een scherp oog! Ik heb diep respect voor hoe hij hier de toko aan de gang houdt.
Daarna weer terug naar het erf. Zo blij als de hond is niemand ... als je na een paar uur thuis komt! Zo ook deze keer weer. De konijnen rekenen ook al op eten dat uit de lucht komt vallen, als ze mijn voetstap horen... En zo ben ik niet alleen! Iemand om mijn rug te masseren zou lekker zijn ... en een warm bad ook! Maar ja, een mens kan niet alles hebben, zeggen ze dan ... Waarom eigenlijk niet, vraag ik me vaak genoeg af!
Ik word blij en dankbaar van alle lieve briefjes en smsjes ... Dank, dank, dank!
