Gisteren vroeg iemand mij om de forwards van mijn ervaringen in Tanzania. En ik herlas ze ... en was weer even daar ... en was ook al weer een boel vergeten. Ik dank mijn goede geweten aan mijn slechte geheugen denk ik wel eens.
Ook leuk om te merken is dat mijn schrijven beter wordt. Ja bescheidenheid is een deugd!
Ik denk wel eens dat ik in een vorig leven Afrikaan was. Ik leef ook van dag naar dag. Als het probleem: wat eten we vandaag is opgelost, ach dan zijn er eigenlijk geen problemen, toch? De meeste mensen snappen dat niet ... hoe ik kan leven met een saldo van een dubbeltje en geen opgebouwd pensioen.
Voor een deel is het een keuze. Ik had het afgelopen jaar me rijk(er), veeeeeeeeeeeeeeeel rijker kunnen werken. Dat is in mijn vak niet zo moeilijk. Maar ik koos voor keurig. Denkend: ik doe dit vak nog een jaar of 10 .... Als ik meer met de dag geleefd had, dan had ik het geld voor een ticket al lang ... maar misschien had ik minder goed geslapen ... of meer problemen bij Petrus aan de poort ...
Voor iedereen die dacht: ach ......... ze is er altijd wel ... Pluk de dag ... kom, schrijf of bel ... NU ben ik er nog. En als ik écht voor 2 jaar weg zou gaan ... dan geef ik een afscheidsfeestje, en dan blijf ik mailen, indien mogelijk bloggen, ga ik reizen die kant op organiseren, en kom ik eens per jaar een maand naar Nederland.
