Ode aan mijn hart. Ik weet niet of ik jou iets te vertellen heb, of je hier iets kan zoeken ( of vinden ). Ik schrijf simpelweg over mijn deelname aan het leven en wat ik er niet van begrijp. Ik ben niet anders dan anderen, toch ben ik wereldvreemd.
Waarschijnlijk bewandel ik ook maar de weg van velen, toch ken ik enkel de mijne en die geef ik je. Ik kan niet raken wat in jou zit, ik kan niet aanvoelen welke woorden je thuis maken, ik wil alleen mijn woorden uit me schrijven opdat ze vrij kunnen zijn van de onmacht waarin ze mijn leven beklijven.
-Fortuna vitrea est, tum cum splendet, frangitur.-
(nota :teksten staan chronologisch, dus meest recente onderaan ).
07-02-2013
klop klop, ik daar !
Het is niet de nacht
die je optelt bij je raam
noch is het de bedenking
die je
-al veel te lang-
op je gelaat draagt
Het is niet je onrust,
niet je wachten
en ook zullen het niet
je komende zuchten zijn.
Het is hoe je kijkt.
Steeds
alsof er iets niet hier is
waardoor ik woedend op je hoofd
wil kloppen
en vragen of ik binnen mag.
