Ode aan mijn hart. Ik weet niet of ik jou iets te vertellen heb, of je hier iets kan zoeken ( of vinden ). Ik schrijf simpelweg over mijn deelname aan het leven en wat ik er niet van begrijp. Ik ben niet anders dan anderen, toch ben ik wereldvreemd.
Waarschijnlijk bewandel ik ook maar de weg van velen, toch ken ik enkel de mijne en die geef ik je. Ik kan niet raken wat in jou zit, ik kan niet aanvoelen welke woorden je thuis maken, ik wil alleen mijn woorden uit me schrijven opdat ze vrij kunnen zijn van de onmacht waarin ze mijn leven beklijven.
-Fortuna vitrea est, tum cum splendet, frangitur.-
(nota :teksten staan chronologisch, dus meest recente onderaan ).
05-11-2011
Omdat jij me voorgaat.
Ik heb geen naam, geen eigen profiel. Ik zoek niet naar woorden, ik zoek naar frequenties, trillingen, eenheden in mijn lijf.
Blinde vlekken zijn mijn dag, soms scherp gesteld op transformaties, die ik ( nu kop schuin ) eerder blijkbaar niet zag. Ik waad door thermosferen, blijf hangen in de warmte.
Plots, heel alert, zelfs iets te scherp ( zo die scherpte waar je wat hoofdpijn van krijgt ) : zie ik mijn moeder. Het ontzag en mijn doel, mijn wens en mijn machteloosheid. Alles sublimeert tot 1 molecule. Besmettelijk voor de miljoenen moleculen vanbinnen, voor ik het ontdek ben ik vereeuwigd. eeuwig één dochter, eeuwig één uitgave van het mooiste werk. Ik ben prachtig uitgeschreven..
Ik heb geen naam, geen eigen profiel.
