Geef me geen lucht, want ik neem ze van je af,

ik heb nooit genoeg, ik wil altijd meer.

Ik kruip in je vel en ik neem alles wat ik vind.

Ik vul me en zoek meer, steeds meer. 

Ik schrans en vreet tot je op bent,

dan ga je weg en neemt alles van jou weer mee,

dan zuig je me leeg,

(want haal jou uit me en ik ben een geraamte,

zelf heb ik geen inhoud).

Kom niet dichter,

er staat altijd iets in de weg,

Ik zie geen gaten door de muur, ik zie je niet.

Ik behoor aan mijn ruimte, ik wil geen indringer,

ik word kwaad als je doorbreekt,

ik keer me af.

Blijf weg,

ik wil geen begrip,

want al heb jij het, ik heb het niet.

Ik herken het patroon ,

Ik ken al de stappen,

ik ben ze moe gelopen,

ik weiger te gaan.

Ik investeer niet meer in mogelijkheden,

ze bewijzen steeds hun onmacht

ze lijken verleidelijk,

maar lachen me achteraf steeds hard uit.

Ik ga heden alleen,

ik ken de weg door mijn labyrint.

Ik kijk je niet na, ik rouw niet meer,

Neem mee wat je wou en bezit het.

Waar ik van dienst kon zijn des te beter,

waar ik weer pijn deed, zal ik verharden.

Ik sla ruw om me heen,

zet muren waar ik kan,

blijf weg met je dromen,

want ik beroof je ervan.

06-11-2011 om 19:27 geschreven door non verba