Ode aan mijn hart. Ik weet niet of ik jou iets te vertellen heb, of je hier iets kan zoeken ( of vinden ). Ik schrijf simpelweg over mijn deelname aan het leven en wat ik er niet van begrijp. Ik ben niet anders dan anderen, toch ben ik wereldvreemd.
Waarschijnlijk bewandel ik ook maar de weg van velen, toch ken ik enkel de mijne en die geef ik je. Ik kan niet raken wat in jou zit, ik kan niet aanvoelen welke woorden je thuis maken, ik wil alleen mijn woorden uit me schrijven opdat ze vrij kunnen zijn van de onmacht waarin ze mijn leven beklijven.
-Fortuna vitrea est, tum cum splendet, frangitur.-
(nota :teksten staan chronologisch, dus meest recente onderaan ).
02-10-2012
drinken
Dor(st)
Hoe droog zijn deze velden, waarop de oogst net is vergaan, Ik herken nog de patronen, Ik hang er nog mijn handen aan.
Ik kleed nog de gele kolven, zorgvuldig rond hun hals en zoek oprecht nog naar hun wortels Wanneer ik door hun sporen wals.
Ik trek de lange doornen die bleven hangen in het vel uit waar ze niet meer horen, al horen ze hier wel.
