Ode aan mijn hart. Ik weet niet of ik jou iets te vertellen heb, of je hier iets kan zoeken ( of vinden ). Ik schrijf simpelweg over mijn deelname aan het leven en wat ik er niet van begrijp. Ik ben niet anders dan anderen, toch ben ik wereldvreemd.
Waarschijnlijk bewandel ik ook maar de weg van velen, toch ken ik enkel de mijne en die geef ik je. Ik kan niet raken wat in jou zit, ik kan niet aanvoelen welke woorden je thuis maken, ik wil alleen mijn woorden uit me schrijven opdat ze vrij kunnen zijn van de onmacht waarin ze mijn leven beklijven.
-Fortuna vitrea est, tum cum splendet, frangitur.-
(nota :teksten staan chronologisch, dus meest recente onderaan ).
19-11-2011
omdat jij wilt begrijpen.
Het ligt ver voorbij mijn zicht,
onlogisch, maar eerder voor het grijpen.
Alles waar ik niet toe reik, is bereikbaar.
Maar wat voor me ligt, hier vlak voor mijn neus,
raak ik niet aan, geraak ik niet aan.
Het is zo duidelijk dat het absurd wordt
en ik geen vinger durf uitsteken omdat ik
niet wil herschikken of beschikken (over) wat ik niet
