Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
kanker... betekent dit dat alles ophoudt? In dit geval... ja dus.
strijd tegen een genadeloze moordenaar
15-03-2013
vrijdag
Vandaag vrijdag met een klein hartje op consult bij de oncoloog. De man heeft goed en minder goed nieuws. Eerst het minder goede dan maar: uit de CT-beelden van gisteren is gebleken dat er een tot nu toe onbekend probleempje de kop opsteekt. Het is duidelijk dat er een darmperforatie geweest is. Dat wisten we al, zegden we, op het ogenblik van de eerste "kijk"operatie begin juni vorig jaar. Nee, antwoordt de oncoloog, deze is recenter. Dat moet een perforatie zijn van bij de punctie in januari. Het zou natuurlijk altijd kunnen dat dit een spontane perforatie geweest is, van natuurlijke oorsprong, maar het vermoeden is groot dat bij de punctie van eind januari de naald door de darmwand is gegaan en dat de buikvliesontsteking de dag daarop zijn oorzaak kent in het feit dat er wat bacteriën uit de darm in de buikholte zijn terechtgekomen. De perforatie is er nog steeds, maar is -gelukkig -ingekapseld, waardoor er slechts een heel kleine hoeveelheid bacteriën doorgesijpeld zijn. We moeten het dus bekijken als een chronisch abces die nooit meer weggaat en die steeds gevaar zal geven dat hij vroeg of laat open barst of zwaarder ontsteekt, een beetje zoals een blindedarm, alleen dan een stuk groter.
In het UZ Gent hebben ze hier nooit iets over gezegd, nochtans zijn er foto's en scans genoeg genomen toen Carine in de Intensive Care lag. Dan denk ik dus: "ofwel gaat het dus over een onzorgvuldigheid die je van een "universitair ziekenhuis" niet verwacht, ofwel hebben ze dit bewust verzwegen".
Op de vraag of daar iets aan te doen is, zegt de oncoloog dat hij het er zal over hebben met de chirurgen, maar hij vermoedt van niet. Immers, dit probleem maakt slechts voor een klein stukje deel uit van een veel groter probleem, de buikvlieskanker dus. De darmen zijn vermengd met kankerweefsel en het zou dus perfect kunnen dat ze Carine opereren om dit "klein probleem" op te lossen, waarbij dus een stuk darm moet weggenomen worden en mijn meisje opgezadeld wordt met een stoma, maar dat men tegelijk een andere of meerdere perforaties veroorzaakt omdat het darmweefsel danig verzwakt en kwetsbaar geworden is. Bovendien zit niemand er op te wachten om in deze buik nog te gaan werken. Er zal dus niet veel anders op zitten dan voor zolang het lukt verder antibiotica te slikken om te vermijden dat het zaakje verder ontsteekt... tot de bacterie resistent wordt en dan wordt het een groter probleem. Maar hij zal het dus met de chirurgen opnemen. Een nieuwe chemokuur - als die al te overwegen was - wordt door dit probleem wel zo goed als helemaal uitgesloten.
Wat de kanker zelf betreft hebben we dan een beetje beter nieuws. Hij bevestigt dat er geen organen aangetast zijn, maar dat het dus overal verspreid is over het buikvlies en aan de buitenkant van de darmen. Er is weinig vocht in de buikholte aanwezig, en de tumormarkers staan op 59, wat heel weinig is maar eigenlijk kunnen we daar niet echt op voort gaan, want er zijn immers types kankers die heel weinig markeren. Er zijn "op vandaag" ook geen aanwijzingen voor een darmobstructie, maar dat kan dan morgen weer anders zijn. Een obstructie is snel gevormd, maar goed, op vandaag niet dus. De spanning kan er dus voor ons een beetje uit, al bij al had niemand nog verwacht dat Carine op vandaag op consult bij de oncoloog zou zijn. Drie weken geleden was het een heel ander verhaal, maar Carine zit hier nu "alive en een beetje kicking" te praten met de arts. Zelf voelt ze zich iedere dag een beetje bij aansterken en we hopen dus dat er ons nog maar weer een beetje extra-time gegund wordt.
Of we nog iets omtrent de tweede darmperforatie zullen ondernemen tegen het UZ Gent? Nee, daar schieten we toch niets mee op en dat is een zaak die bij voorbaat verloren is. Er is slechts een vermoeden vanwege de datum van punctie en opname op de spoed voor de buikvliesontsteking en de natuurlijke perforatie is een veiligheid voor het UZ die we moeilijk helemaal uit kunnen sluiten. We nemen het er maar weer bij en zullen nu toch proberen wat te relaxen en er nog een mooie tijd van te maken voor zover deze ons gegund is. Voor mijn meisje blijft het steeds leven van dag tot dag, maar voor mij is het misschien een mogelijkheid om een beetje uit de diepe put en depressie te kruipen tegen de tijd dat het noodlot opnieuw écht toeslaat. Ook Fanny vindt dat het gesprek met de oncoloog eigenlijk moet gezien worden als "goed nieuws" na alle ellende van de laatste anderhalve maand en ze vindt hierin ook weer een tweede adem. Kevin heeft een drukke week achter de rug en houdt zich steeds een beetje op de achtergrond. Aangezien hij voor het weekend een drukke tijd voorziet met zijn hobby besluit ik dat ik wacht tot zondagavond om hem verslag uit te brengen.
