Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
kanker... betekent dit dat alles ophoudt? In dit geval... ja dus.
strijd tegen een genadeloze moordenaar
17-09-2012
kermisweekend gelukt
Zo, het kermisweekend is achter de rug. Zaterdag leek het voor Carine ietsje moeilijker te liggen. Ze heeft de groep medewerkers dan ook maar pas tegen de avond vervoegd en is ook niet te lang blijven hangen. Het was mooi weer en dat hielp en dat was een meevaller omdat Carine net nu op haar dieptepunt van weerbaarheid zit (dag 9 en 10 na de chemo). Al ging het zaterdagavond toch ietsje moeilijker en had ze nadien wel een lichte temperatuurverhoging, zondag was haar temperatuur weer normaal en is ze er volop tegenaan gegaan. Rond half acht is ze wel een uurtje of twee naar huis gekomen om wat te rusten en we waren als "verstandige" mensen nog voor middernacht terug thuis. Dit was dus voor haar de ultieme test, we kijken immers uit naar volgend weekend, want dan gaan we enkele dagen op hotel, lekker rustig en weg van alle drukte en spanning. Soms heb ik wel de indruk dat het "geestelijk" niet honderd procent is. Het is ook al bij enkele vrienden en familie opgevallen en misschien moet ik het daar wel eens met de oncologe over hebben. Het zou één van de nevenwerkingen kunnen zijn van de chemo en misschien moet daar ook wat aandacht aan gegeven worden.
Terug van een aangenaam weekendje Rotterdam. De dagen voor het vertrek was er toch even spanning. Dochterlief is langs gekomen terwijl ze onbewust reeds ten prooi gevallen was aan een buikvirus met vervelende misselijkheid en diarree tot gevolg. Donderdagavond kreeg Carine ook lichtjes diarree en ik had al gezegd dat ik best het weekendje wilde annuleren. Carine besloot om er toch mee door te gaan en ik hield met enige spanning haar gedragingen en haar lichaamstemperatuur in het oog. Maar goed, we zijn goed aangekomen, hebben een bezoekje gebracht aan een lieve vriendin met wie het ook niet zo goed gaat, en hebben 's avonds afgesloten met een aangename "tête à tête" met heerlijke mosseltjes. We hebben allebei geslapen als een roos, voor het eerst sinds maanden. Waar we allebei de laatste maanden een onderbroken slaap hadden gehad, was er nu niet de minste moeite om een heerlijk lange 9-uren nacht rond te maken. Tot zover missie geslaagd. Tweede dag een bezoek gebracht aan centrum Rotterdam. Dat was een heel kleine tegenvaller. De bezienswaardigheden lagen zover uit elkaar dat we ons beperkt hebben tot een shoppingbezoek, aangevuld met een bezoekje aan het havenmuseum en de "Walk of fame". Ditmaal werd het 's avonds een broodje gezond en we sloten af met een glaasje in de bar van het hotel. Waar Carine ook nu weer een heerlijke nacht rond maakte, had ik het toch weer moeilijk. Eénmaal het licht uit, begon alles weer van voor af aan. Ik heb dan ook een tijdlang liggen draaien voor ik uiteindelijk de slaap vond. Volgende morgen - zondag - ging het me ook moeilijker om me uit bed te slepen. Na het ontbijt de koffer gepakt en we vertrokken richting Delft. Dit bleek ook alweer een tegenvaller, want dat lieflijke stadje waar we vorig jaar zoveel van genoten hadden (mooi weer, marktdag, veel volk...) was op zondag zo dood als een pier. De grijze hemel en strakke wind hield ons dan maar in de auto. Eigenlijk vond ik het helemaal niet zo erg, want ik voelde me toch niet zo best. Omdat Carine absoluut nog geen zin had om terug te keren, besloten we even te gaan kijken hoe "Hoek van Holland" er uit zag. Ik vond er alvast maar één hoek interessant, en dat was de hoek van de straat omdat daar een huis stond waar een gastvrije dame me gebruik liet maken van haar toilet. Bleek dat zij ook last had van "prikkelbare darm" en mijn probleempje des te beter begreep. Bovendien had ze een vakantiehuisje in De Panne. Ze nodigde me vriendelijk uit om gerust weer langs te komen als we weer eens in de buurt moesten zijn. Nu ja, "moesten"... Omdat het me echt niet goed af ging, zijn we dan toch maar richting Brugge gereden, waar we rond 16:30 u. arriveerden. Weekendje ontspanning voorbij. Carine merkte op dat ze twee heerlijke dagen had gehad waarbij kanker heel ver weg leek, maar dat ze bij thuiskomst onmiddellijk weer begon te piekeren hoe het verder zou gaan. Maandag heb ik trouwens ook afspraak met mijn maag-darm-specialist als gevolg van een "vermoeden van verdachte zwelling van de dikke darm" bij een CT-scan eind augustus. Maar goed, Carine had alvast twee heerlijke onbezorgde dagen gehad, en daar was het me in eerste instantie toch om te doen. Een aanrader dus, als je voor een gelijkaardige situatie komt te staan. Trek er even lekker - niet te ver - op uit, probeer het verstand op nul te zetten en "pluk de dag".
