Vanmorgen omstreeks half negen en vanmiddag om half twee naar Intensive gebeld. De toestand van Carine is gestabiliseerd. De extra zuurstof wordt langzaam maar zeker afgebouwd, de koorts blijft laag, de bloeddruk is stabiel en Carine heeft een vrij rustige nacht doorgemaakt. Er zijn deze morgen weer bloedstalen genomen en er werd beslist om voorlopig geen nieuwe punctie te doen en af te wachten. Het zaakje lijkt onder controle en nu gaat het er om mijn meisje zo snel mogelijk weer "behandelbaar" te maken voor de chemo. Dat zal wel nog niet voor de eerste dagen zijn aangezien de infectie van het buikvlies eerst moet verholpen zijn, maar er is weer goede hoop. Carine heeft bevestigd dat ze op het ogenblik zo goed als geen pijn heeft (lijkt een beetje op de situatie toen ze vorige week woensdag opstond en voor ze de plotse helse pijnen kreeg). Ze heeft goede moed en het zuurstofmasker is ook al vervangen door een minder omslachtig ding aangezien de saturatie goed vooruit gaat. 
Straks vol spanning naar het bezoekuur, zoals afgesproken vanavond dus om 20 u. Het lijkt nu wel of ik hier zit te wachten als een overjaarse puber die straks weer naar zijn meisje toe mag. Ik ben tevreden dat Fanny zich kandidaat stelde om mee te rijden, want die donkere weg heen en terug gaat op de duur toch vervelen. En mama zal er best ook wel blij mee zijn dat we daar samen toekomen.