Gisterennamiddag vrouwlief begeleid bij de opname in het ziekenhuis. Een paar standaardonderzoekjes zoals electrocardiogram en bloedafname, gesprek met de anesthesist en de chirurg. Alles ziet er vrij positief uit en we gaan ervoor.

Vandaag om 08.30 u. het "grote moment". Carine wordt naar de operatiekamer gebracht. Het duurt een goed half uurtje vooraleer de operatie kan beginnen en men voorziet een tijdspanne van ongeveer 8 uur. Dus principieel belt de chirurg me op rond de avond als de operatie afgelopen is.

11.00 u. de telefoon rinkelt, chirurg aan de lijn. De operatie is stopgezet... De dunne darm is helemaal bezaaid met kleine tumorcellen en op de dikke darmen zitten een paar grotere die niet zo 1, 2, 3 weg te nemen zijn. Er is geen dwingende reden om de volledige dunne darm en de dikke darm gedeeltelijk weg te nemen en een stoma te plaatsen. De andere organen zoals maag, pancreas, lever, blaas, eierstokken en baarmoeder zijn niet aangetast. Het wegnemen van de darmen zou een te zware impact hebben op de levenskwaliteit van Carine, en dus is er op vandaag geen reden om daar in te grijpen.

Carine is relatief goed op het moment, de kanker is onder bedwang - niet innovatief - en dus wordt geopteerd om de zaken anders te gaan aanpakken. Er moet op gelet worden dat er zich geen darmobstructie voor doet en indien wel kan er dan nog gekeken worden wat er moet weggenomen worden, liefst zo minimaal mogelijk. Er moet overlegd worden met de oncologe. Er is ook geen drain geplaatst om vanaf nu met lokale spoelingen te werken. Dat was even aan bod gekomen maar daar was de oncologe op voorhand al niet voor te vinden vanwege de kans op ontstekingen en zo. Er moet gekeken worden naar alternatieve producten voor verdere chemo.

Ik wou niet vragen naar levensverwachtingen, want daar kunnen ze niet zo maar op antwoorden aan de telefoon, maar ik vraag het via een omweg en vraag of mijn vrouwtje nu als terminaal te beschouwen is. Het antwoord is nee, ze is niet terminaal maar de nadelen van chirurgisch ingrijpen wegen te zwaar door op de levenskwaliteit.

We zullen deze nieuwe wending eerst samen moeten verwerken en nuchter blijven. Ik ga er van uit dat Carine alvast niet oud zal worden, maar misschien ben ik weer te pessimistisch. Onlangs had ze immers een dame bij zich op de kamer in de dagkliniek die reeds twaalf jaar chemo krijgt vanwege borstkanker. Het blijft natuurlijk leven met onzekerheden en met het advies: "pluk de dag". Het wordt afwachten of dit een bloemetje wordt met mooie stralende blaadjes of eerder een troosteloos margrietje of chrisantje met veel te weinig groen eronder om het mooi te omkaderen.

Straks komt mijn schat uit de ontwaakkamer en ga ik snel naar haar toe om te helpen het nieuws te verwerken. Ze gaat niet naar de Intensive Care, want uiteindelijk is er buiten een snee op haar buik maar weinig gebeurd.