Wij vandaag met allesbehalve goesting naar UZ Gent, afspraak met dokter Van De Putte. Aan de receptie wist men ons te zeggen dat we geen afspraak hadden met dr. Van De Putte, maar wel met Prof.Dr.Ceelen. Dat klonk al goed. In tegenstelling met onze andere bezoekjes aan het UZ moesten we ditmaal in een bomvolle wachtruimte toch drie kwartier wachten, ondanks het afspraakuur. Maar goed, ik begrijp dat andere patiënten ook alles willen weten en dat zo'n afspraak wel eens kan uit lopen. 
Net zoals de vorige keer ontving prof. Ceelen ons op een aangename manier. Terwijl hij nog bezig was met de informatie op de computer na te lezen en de resultaten van de CT-scan nog na keek, vuurde ik maar meteen mijn eerste grote onzekerheid op hem af: hoe het kon dat hij eind augustus zei dat hij teveel zou moeten wegsnijden, prof.dr. Denys ons vorige week zei dat er niet zoveel gewijzigd was, maar dat zijn assistent nu toch liet weten dat er ruimte was voor een HIPEC-operatie. Hij bleef er héél rustig bij (ik blijf hem een zeer rustgevend persoon vinden) en zei me dat er wel degelijk vooruitgang te zien was in de tumormarkers. Oops, 2 chemo's terug hoorde ik van een assistente dat er geen markers konden gemeten worden omdat ze nog steeds niet wisten tegen wat voor kanker er gevochten werd. Dat werd dus ontkend door prof. Ceelen en hij zei dat er een heel duidelijke verlaging was van de markers en er dus duidelijk positieve evolutie geweest was. Bijgevolg was Carine nu dus klaar voor de operatie. Ik probeerde nog maar een kleine poging: "u zei vorige keer dat er misschien verder buikspoeling via een drainagebuisje kon gegeven worden en dat die niet zo belastend is voor de patiënt. En ...moet er nu minder weggenomen worden?"
De prof legde uit dat die spoelingen eerder als nabehandeling na de operatie gezien worden en dat hij nu merkte dat het wegnemen van de tumoren wel kon meevallen. Voor zover hij kon zien was er zekerheid dat de eierstokken en de baarmoeder er uiteraard uit moesten, want die zouden toch vrijwel zeker aangetast zijn. Het is ook wel zo goed als zeker dat hij de darm en de maag en de andere organen volledig kan sparen. Geen sprake van een stoma dus. Maar de vetschort moet eraan geloven, want daarop zitten immers de uitzaaiingen. Volgens prof Ceelen zal dit echter geen gevolgen hebben voor de levenskwaliteit.
Carine wou nog weten hoe lang ze in het ziekenhuis zal moeten blijven omdat ze al gehoord had van 3 weken, 4 weken en langer en dat ze graag met Kerst en Nieuwjaar thuis zou zijn. De prof zei dat het moeilijk te bepalen is, dat het afhangt van wat allemaal moet verwijderd worden én van de weerbaarheid van de patiënt. Maar hij zou er alles aan doen om haar tegen de Kerst thuis te krijgen. Toen ik opwierp dat het haar niet alleen om de Kerstperiode gaat, maar dat ze graag opnieuw begint te werken in januari, zei hij dat ze er niet echt mocht op rekenen. Toch vroeg hij wat voor werk ze doet. Het antwoord: vrijwilligerswerk in een naschoolse opvang voor pakweg 3 - 4 uurtjes op een dag. Hij reageerde dat hij er alles zou aan doen om ervoor te zorgen dat ze dat werk weer in januari, hooguit februari terug kan aanvatten. Toen we vertrokken vroeg ik hem nog snel of Carine dan de dag voor de operatie zou opgenomen worden. Hij bevestigde en zei dat ze voordien niets zou moeten innemen van flesjes of vloeistof om de darmen te ledigen, wat mij weer gerust stelt dat hij niet van plan is om aan de darmen te opereren. Anderzijds kan het natuurlijk nog dat ze dat spul moet nemen op de dag van haar opname... We'll see. Tot dusver was dit het beste nieuws van de afgelopen maanden. We kunnen weer even ademhalen in een relatieve rust. Ik zal hier vermoedelijk een tijdje ook niets posten. Kom maar eens loeren begin december :wink: