Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
kanker... betekent dit dat alles ophoudt? In dit geval... ja dus.
strijd tegen een genadeloze moordenaar
02-11-2012
paniek
Men zou ons volgende week contacteren voor een afspraak met dokter Ceelen, de man die de operatie tot een goed einde moet brengen. Vandaag, rond de middag, gaat de telefoon. UZ Gent, medewerkster van dr. Van De Putte, assistent van dr. Ceelen, of we maandag kwart na tien in het UZ kunnen zijn om verder af te stemmen met het oog op de operatie. Met andere woorden, de operatie komt er aan. Toch nog plots, vroeger dan verwacht, en het lijkt een feit. De zenuwen gieren me door de keel terwijl ik het nieuws aan Carine vertel. Gelijk komen ook weer de twijfel, de vragen, de angst... Dr. Ceelen zei in augustus: als ik nu moet gaan snijden, moet ik veel te veel weg halen, dus wil ik je eerst verder chemo laten geven. Dr. Denys zei dat er niet veel meer veranderd was sinds augustus, hooguit een beetje minder vocht in de buik. Toch willen ze nu gaan snijden. Is het hopeloos of toch niet? Krijg ik na de operatie een invalide liefste terug? Help! Weer maar eens. Maar we wachten beter tot maandag om conclusies te trekken. Ik kan mijn twijfels niet uiten tegen Carine want ik wil haar met geen extra angst opzadelen. Vanavond zei ze me dat er last heeft van zenuwen sinds ik het vanmiddag gezegd heb. Wat moet ik ermee? Moet ik haar zeggen dat het goed komt? Ik heb gewoon geantwoord dat het ook bij mij ingeslagen is als een onverwachte bom. Alles lijkt plots veel acuter, this is real !!! Het worden lange nachten en een gespannen weekend. Nu wilde ik meer dan ooit dat het allemaal al achter de rug was en we gerust kunnen ademen in harmonie, samen, met een voldane glimlach op het gezicht. De angst is niet weg te denken, komt te pas en te onpas opzetten. Een spotje over steun voor de strijd tegen kanker, een filmfragment waarin afscheid genomen wordt van een geliefde, een poëziemoment in Belgium has Talent waarin beschreven wordt hoe een kind zijn verdoving voor een operatie ervaart... alles wordt telkens geprojecteerd op dat ene moment... de operatie van Carine. Hoe erg zal mijn maag samentrekken? Hoe zal ik afscheid van haar nemen vooraleer ze naar de operatiekamer gebracht wordt? Hoe zal ik haar terug krijgen? Kan ik haar gerust stellen of zal ze de angst op mijn gezicht zien? Zal ik sterk genoeg zijn om haar de broodnodige steun te geven? Moet ik veranderingen in huis voorzien voor als ze terug naar huis komt? Wanneer kan ik het haar allemaal zeggen? Hoe zal de chirurg alles meedelen??? Afwachten maar weer...pffff het wordt zwaar. Zwaarder voor haar, uiteraard, maar kan ik het aan? Ik hou jullie op de hoogte. Prettig weekend...
