Ze springen wat af daar aan de overkant van de Grote Plas. Aan de Oostkust én de Westkust. Een heel circus is het met tussendoor ook de trials die de geselecteerden voor de Olympische Spelen moeten aanduiden. Het lijstje met selectiewedstrijden is hier te vinden. Laura Kraut Kent voert na drie van de vijf wedstrijden de ranglijst aan met haar kwpn'er Cedric. Een verslagje van de derde wedstrijd en de huidige selectiestand is hier te vinden.
Ondertussen is ook bevestigd dat Bermuda (!) een geselecteerde heeft voor de Olympische Spelen. Al ruziën ze ginds nog een beetje aangezien ze er nog niet uitzien wie Bermuda straks mag vertegenwoordigen in Hong Kong. Het nieuwsartikel moet het antwoord op die vraag schuldig blijven. En wij die niet eens wisten dat ze in Bermuda ook een federatie hebben.
Om af te sluiten maken we even een zijsprongetje naar Nederland. Daar is bondscoach Rob Ehrens dinsdagavond aan tafel gaan zitten met de leden van het A- en B-kader. Veel wilde Ehrens niet lossen over het overleg, alleen dat, op Jur Vrieling na, alle kaderleden te kennen gaven dat ze beschikbaar zijn voor het Nederlands Olympisch Team. Ehrens en zijn jongens hebben wel een beperkte planning opgemaakt. Want zoals iedereen ondertussen wel moet beseffen: een voorbereiding op de Olympische Spelen combineren met de wedstrijden uit de Global Tour en de wedstrijden van de Super League is echt ondoenbaar.
Het moet ze toch een beetje in het bloed zitten. Dat reizen en de wereld veroveren. In Zuid-Amerika, het Midden-Oosten en wie weet waar nog allemaal: overal stuurden de Nederlanders hun zonen uit en bedwongen ze de wereldzeeën, continenten en volkeren.
Het lijkt er momenteel op alsof er een nieuwe kolonisatie aan de gang is: die van de springsport. 21 deelnemers in de barrage afgelopen zondag in Neeroeteren, daarbij maar liefst 12 Nederlanders. Driekwart van de zeges in de internationale rubrieken ging trouwens naar onze noorderburen. De Grote Prijs van Ravensburg afgelopen zondag: 12 buitenlanders in het deelnemersveld waaronder alweer twee Nederlanders en nul Belgen. Een handvol Nederlanders ook vorige week in Melsomvik voor de Arctic Games. Opbouwen op twee- en driesterrenniveau om dan in eigen land op de deur te komen kloppen voor trapje hoger. Wereldreizigers zijn het. Neem nu die Peter Bulthuis. Vandaag winnaar van de Grote Prijs in het Amerikaanse Arizona, vorige week nog aan de slag in het hoge noorden.
Het vergt ongetwijfeld, zoals uit dit kleine interviewtje mag blijken, enig organisatietalent.
Peter Bulthuis wint in Noorwegen
MELSOMVIK _ Peter Bulthuis heeft zondag de Grote Prijs in het Noorse Melsomvik gewonnen. Bulthuis zadelde Patent (v. Colino) en was de snelste foutloze in een barrage met 8. Piet Raijmakers junior haalde met Van Schijndels Lys Platiëre (v. Quidam de Revel) de barrage niet. Het duo kwam met 8 strafpunten uit de basisomloop.
Bulthuis klokte in Melsomvik niet de snelste tijd, zowel de Deense Jennifer Fogh Pedersen / Ulrich Z (v. Darco) als Dirk Schröder / Odette waren sneller, maar beiden lieten wel één springfout optekenen. Bulthuis kwam na zn zege zondag even uitblazen in Maaseik maar vertrekt donderdag opnieuw naar het Hoge Noorden. Er zijn eigenlijk twee concours. Afgelopen week was het een tweesterren, volgende week een driesterren. Prima georganiseerd allemaal en heel mooie omlopen. Met Patent gaat het eigenlijk al een tijdje goed, we waren in Maastricht drie keer futloos, presteerden ook sterk in Slovenië en Polen, een zege zit er dan wel een keer aan te komen. Je weet alleen nooit wanneer. In principe vertrek ik na de tweedeweek in Melsomvik opnieuw voor een paar weken naar de Verenigde Staten waar ik dan weer een paar weken blijf. Ik heb er momenteel zes paarden staan, drie in volle eigendom en drie half. Daarvan keert er in principe geen enkele terug. Ik heb anderhalf jaar in de States gewerkt en de relaties die ik toen opgedaan heb komen nu van pas. Het is een fantastische markt, maar ze moeten je regelmatig zien. Dat schept een band. Ik blijf wellicht tot half juni tussen Europa en de States pendelen. De paarden die nu in Noorwegen staan gaan daarna naar het Italiaanse Cervia, daarna is er ook nog Lummen en tenslotte natuurlijk ook het Nederlands kampioenschap. Met Patent heb ik een fantastisch paard en het is toch de bedoeling om straks ook eens wat landenwedstrijden te gaan rijden. Ik heb in het verleden nog wel een paar goeie paarden gehad, maar die stonden er telkens voor de verkoop. Met dhr.Liefhebber heb ik nu een eigenaar die ook helemaal gek is van de sport en dus ook een paar paarden die ik wat langer kan rijden. Ja, nu moet het toch echt wel eens gaan gebeuren. In Melsomvik had ik ook Primeur S (v. Emilion) mee. Die reed ik laatst in 2006 in Zuidlaren waar ze fantastisch sprong en ik haar gelijk kon verkopen naar Rusland. Maar het is een wat sensibel paard en twee dagen voor de paarden naar Noorwegen vertrokken stond ze terug op stal. Ik heb haar gelijk meegenomen en het voelde gelijk weer aan als vroeger.
Winst was er op de Arctic Games ook voor Piet Raijmakers junior die met Lys Platiëre twee proeven won.
Ja, onze activist in slip blijft ons achtervolgen. De brave (?) man dook nu op in het populaire televisieprogramma van Paul De Leeuw maar kreeg er meteen lik op stuk. De Leeuw liet onze inmiddels gevreesde activist, zoals dat zo mooi heet, zijn ding doen en scheurde hem nadien de slip van het frêle lijf. We durven vermoeden dat dit verhaal hiermee niet aan zijn eind is. Want de geschokte streaker eist nu excuses van De Leeuw. Je houdt het niet voor mogelijk, maar de zogenaamde 'vegan-streaker' heeft ondertussen zijn eigen weblog. Je kunt er zowaar 'doneren' zoals dat bij onze noorderburen heeft en een kijkje nemen op de zwarte lijst (jaja) van de veganstreaker.
Een mens vraagt zich af waar hij de tijd haalt. Geef toe, Minister-President Kris Peeters moet het been stijf houden in de discussie met de federale collega's, tussendoor de Vlaamse Regering leiden en zijn webstek up to date houden. Al durven we vermoeden, nee eigenlijk weten we dat, dankzij onze dorpsgenote die op het kabinet van de minister-president tewerkgesteld is wel zeker, dat de voormalige topman van Unizo daarvoor wel enkele medewerk(st)ers heeft op z'n kabinet. Overigens, dankzij een link op de site van de Kris kunt u hem ook een vraag stellen. In alle geval, tussen alle drukke bezigheden door vond Kris Peeters de tijd om wat aandacht te schenken aan één van z'n eerste liefdes: de paardensport. Vandaag gaf minister Peeters in Meeuwen-Gruitrode het startschot van een Ronde van Vlaanderen waarbij de hippische sector aan de spreekwoordelijke tand gevoeld wordt. Het persbericht is hier te lezen. Geen nood als u geen uitnodiging voor één van deze dialoogdagen ontving, u kunt met uw vraag rechtstreeks bij de minister-president terecht.
Een relatief rustig weekend voor de boeg met uiteraard toch een aantal wedstrijden.
In eigen land is er in de Warre (Neeroeteren) een tweesterren CSI waar zowat alle Belgen en een handvol internationale toppers zoals Jessica Kurten present tekenen. De uitslagen zijn hier te vinden.
In het Nederlandse Roosendaal is er een internationale dressuurwedstrijd voor juniores en young riders. De uitslagen zijn hier te vinden.
Ook in Spanje blijven de springruiters aktief, naast de springwedstrijden zijn er daar ook dressuurwedstrijden. Dit is de link naar de uitslagen.
Ook in het Franse Villeneuve-Loubet gaat de springtoer verder. De uitslagen staan hier.
En ook in Portugal zijn ze aan de springtoer begonnen. De uitslagen van de Atlantic Equestrian Tour saan hier.
Tenslotte is er ook een concours in het Duitse Ravensburg. De site met wat meer info (en hopelijk ook de uitslagen) is hier te vinden.
een klein verhaaltje ter vermaak waarbij elke gelijkenis met bestaande personen vanzelfsprekend op louter toeval berust
Hallo? Hallo? Met wie spreek ik? Ha, t is de Geert. Hoe gaat het Geert? Een overbodige vraag want de stem aan de andere kant van de lijn sloeg de gebruikelijke small talk meteen over om met de deur in huis te vallen. Zeg, hebde gij neen hengst?
We hadden het even niet. Pardon, een hengst? Ja, gij hebt toch paarden? Verbaasd probeerden we; Ja, hoe bedoelt ge? Onze gesprekspartner vond het blijkbaar vanzelfsprekend dat we niet alleen paarden, maar ook een hengst onder onze paarden zouden hebben. Voorzichtig probeerden we Geert uit te leggen dat wie paarden heeft daarom niet persé een hengst heeft en dat het houden van een hengst niet zomaar aangewezen is zonder aangepaste infrastructuur. Jamaar. Hoe kweekt gij dan? Onze mond viel open van verbazing. Ja, hoe kweken we dan. We kopen sperma bij de hengstenboer en laten de veearts onze merrie insemineren, verder kwamen we niet. Sperma kopen? En hoeveel kost dat dan? We probeerden te antwoorden dat de uitersten van de prijsvork zowat 600 en pakweg 6000 euro zijn maar kregen de tijd niet om uit te spreken. Zesduizend euro? Hoeveel liter hebt ge daarvoor? Dat is gouden sperma zeker? En als ge dan geen veulen hebt, dan zijt ge uw geld kwijt? In het half uur dat volgde probeerden we onze gesprekspartner wegwijs te maken in de geheimen en de valkuilen van de fokkerij. De verbazing aan de andere kant van de lijn groeide hoorbaar en net hadden we uitgelegd wat met embryotransplantatie bedoeld werd of het klonk aan de andere kant van de lijn: Ge zijt gij goed zot. Een paar merries, aan pakweg 800 euro. Daarvoor kunt ge toch zelf een hengst houden. Dan hebt ge dat fantoom niet nodig, ge moet uw sperma niet verdunnen, niet bewaren in vloeibare stikstof. Geen veeartskosten. Gewoon puur natuur! Dat is toch veel gemakkelijker. Luistert, ik heb een paardje gekocht voor mn dochter, en voor mn vrouw. En ik zou daar nu ook eens willen mee kweken. Ik dacht, gij hebt paarden en dus misschien ook een hengst. Als ge uwen hengst voor een prijzeke ne keer tot bij mij zou willen brengen, of omgekeerd, ik met mijn merrie tot bij uwen hengst brengen. Maar dat zal dus niet gaan zekerst?
Neen,dat zou dus niet gaan. Een diepe stilte viel. Waar kan ik zelf een hengst kopen?, klonk het tenslotte. Terwijl de grote wijzer van de klok een kwartdraai maakte probeerden we onze gesprekspartner wegwijs te maken in de wereld van stamboeken en gekeurde hengsten. Goed, goed, een gekeurde hengst. Wat kost dat? We probeerden onze gesprekspartner nog voorzichtig op andere gedachten te brengen en duidelijk te maken dat niet elke hengst de juiste keuze is voor eender welke merrie en dat niet alleen het louter gekeurd zijn belangrijk is, maar het was vergeefse moeite. Drie dagen later belde Geert ons terug. Koen, ge moet ne keer komen kijken. Ik heb neen hengst gekocht. Een zwarte! Beleefd informeerden we naar stamboek en origine. Het werd stil aan de andere kant van de lijn. Daarvoor zou ik ne keer op de papieren moeten kijken. Maar, als ge nog ne hengst zoekt voor uw merrie . We hebben beleefd bedankt.
Willem Greve heeft een nieuwe sponsor. We kunnen ons voorstellen dat u daar niet meteen ondersteboven van bent. Wij ook niet overigens. Een klein beetje ondersteboven waren we wel toen we de naam van de nieuwe sponsor intikten op google. De site van city cargo is zonder meer een bezoekje waard. Overigens, de sponsor werd Greve aan de hand gedaan door Jeroen Dubbeldam (waar Greve overigens een tiental boxen afhuurt). Afwachten nu welke Belgische ruiter straks een collega een sponsor aan de hand doet en hoe lang het duurt vooraleer we een eerste alternatief gebruik zien van de tramrails in Vlaanderen.
Nog een ideetje trouwens: de regio Normandie gaat zowaar een aantal ruiters sponsoren in de hoop zich zo internationaal te kunnen profileren. Onder de naam Normandie 2014 wil de regio haar kandidatuur voor de organisatie van de wereldruiterspelen in 2014 kracht bijzetten. Een tip voor de Vlaamse overheid misschien die klaarblijkelijk toch bulkt van het geld (het uwe en het mijne) en in het verleden ondermeer al een wielerteam op de been (wielen) bracht.
Er hangt een geurtje aan de affaire Kürten. Zoveel is nu wel duidelijk. De Ierse amazone werd na de CSIO in La Baule betrapt op het gebruik van het verboden Extoricocib bij haar paard Castle Forbes Maike. De Ierse weigerde een schikking haar aangeboden door de FEI en eiste het openen en onderzoeken van het B-staal. De Ierse liet daarbij niets aan het toeval over en stuurde haar eigen expert naar de opening en analyse van het B-staal in Parijs. De door haar uitgestuurde Laurent Bigler werd er met alle égards ontvangen maar mocht de analyse niet bijwonen. Die analyse van het B-staal was volgens het Franse labo ook al positief. Schandalig volgens Kürten die prompt een advocaat inschakelde. Die vroeg bij de FEI inzage van alle stukken, maar ook dat werd geweigerd. Nu is gebleken dat het labo ook een bloedstaal van Maike liet onderzoeken en dat de resultaten van die test negatief waren. Volgens Kürten en haar advocaat werden bewust voor haar ontlastende bewijzen achter gehouden. Het verhaal krijgt nog een kwalijker bijklank als men er rekening mee houdt dat Kürten voor een paar jaar door hetzelfde labo ook al positief werd bevonden. Iets wat toen door de Ierse in alle toonaarden werd ontkend, Kürten ging overigens vrijuit toen uit een analyse van het B-staal (door een ander labo) bleek dat er niets aan de hand was.
Kürten staat bekend als een fervent tegenstandster van het gebruik van doping. Het zorgde er trouwens voor dat Kürten in de clinch ging met de Ierse federatie en landgenoot Cian O'Connor die na de OS in Athene zijn gouden medaille moest inleveren nadat z'n paard positief testte. Dat die plooien nog altijd niet gladgestreken zijn bleek afgelopen zomer nog op het EK in Mannheim waar Kürten de stallen naast die van O'Connor weigerde en de klok rond voor eigen bewaking van haar paarden zorgde. Twee jaar terug hadden we in Valkenswaard (2006) een interessant gesprek met de Ierse. Het interview is hierna te lezen. Links met meer info zijn hier te vinden; - persbericht - de site van Kürten
Het artikel van 2006
Kürten komt dit jaar niet meer voor Iers team uit
VALKENSWAARD _ Ja, ze sprong uit het boekje. Zoals een paard hoort te springen op een wereldkampioenschap, zegt Jessica Kürten met een fijn lachje om de lippen over haar Quibell (Quidam de Revel x Lagano). Maar de in Duitsland gestationneerde Kürten laat de wereldruiterspelen in Aken wel aan zich voorbijgaan. En ja, ze wil het ons wel eens haarfijn uitleggen. ,,But it will take 15 minutes, zegt ze, ,,want er is veel te vertellen.
Als beste amazone van het concours moest Kürten wel weer eerst even de hoofdring in om er een veulen (Cartani x Carthago) in ontvangst te nemen. ,,De eerste keer dat ik een veulen win, ik neem het straks mee naar huis. Weet je, het zou wat zijn als ik hier over pakweg jaar met dit veulen kan komen meedoen.
Ze is een beetje boos en ontstemd zegt ze. ,,Want er wordt zoveel rotzooi verteld over mij. Kijk, ik moest van anderen horen dat ik op de Ierse selectielijst stond voor de wereldruiterspelen. Later hebben ze me van die lijst gehaald omdat ik dat vroeg, de waarheid is dat ik al eerder gezegd had dat ik dit seizoen niet meer voor het Ierse team wilde rijden. Dat ik liever dit soort concours rijd waar meer geld te verdienen is larie. Ik heb goede paarden en fijne eigenaars en kan op meerdere fronten strijden. Oké, Maike (Libero) is nu geblesseerd en moet een paar maanden rusten. Maar ik heb nog Quibell (Quidam de Revel) en Libertina (Achill-Libero H) al is zij geen paard voor de wereldruiterspelen, nu toch niet. Ze is te jong en heeft amper ervaring in dit soort graspistes. Kijk, ik sta in de top tien van de wereld, daar kom je niet zomaar. Ja, zeggen ze dan, ze heeft goeie paarden. Maar dat is wel iets te makkelijk. Het kost moeite om aan de top te komen, het kost nog veel meer moeite om er te blijven. Weet je, in deze sport moet je opbouwen en plannen, paarden zijn geen machines. Ja, de wereldruiterspelen stonden in mn planning. En dat wist bondscoach Splaine van bij de start. Voor de start van de Super League waren er afspraken gemaakt, zo zou ik Luzern niet rijden. Maar Splaine belde en zei, we hebben je nodig. Ik ben dus naar Luzern getrokken, Castle Forbes Meike (Libero) zou er springen, maar voor de Super League zat ik plots op de reservebank. Kijk, zo hoeft het voor mij niet, eerst smeken opdat ik zou meedoen en me dan aan de kant zetten. Voor Dublin was het alweer van dat, ik kon in het team maar dan moest ik me op de eerste dag van het concours bewijzen met Quibell (Quidam de Revel). Kijk, zo werkt het natuurlijk niet. In die omstandigheden had ik geen trek in de wereldruiterspelen, ik wilde best naar Aken maar ik kreeg dit seizoen al twee keer te horen dat ik en mn paarden niet goed genoeg waren voor het Ierse team. Dat pik ik niet, daarvoor heb ik te veel trots. Splaine heeft zn team voor de wereldruiterspelen en zn team voor Barcelona. Ik hoop dat ze het redden, maar het wordt moeilijk. Voor mij hoeft de degradatie uit de Super League geen drama te zijn, ik kan zo terecht op alle grote concours en dankzij mn ranking kan daar ook een andere Ier starten, dat vergeten ze wel eens. Volgend jaar stel ik me opnieuw beschikbaar voor het team, ook al blijft Splaine bondscoach. Maar er zullen duidelijke afspraken moeten gemaakt en nageleefd worden. Ach wat is het, incompetentie of onwetendheid, ik weet het niet maar dat ik het Ierse team en OConnor zou boycotten is nonsens. Kijk, het is geen geheim, Cian OConnor is mn vriend niet, ik mag hem niet, maar dit seizoen reden we wel al samen in het team. Ik zal praten met hem, maar niet meer dan nodig. Het hele OConnor-verhaal (dopingzondaar op de O.S. in Athene) heeft onze sport geen goed gedaan, ik was in de stallen en heb gezien wat er gebeurd is, we hadden aan elkaar palende boxen. Meer wil ik er niet over kwijt, maar het hoort niet in deze sport. Paarden zijn geen machines, ze verdienen respect.
Tenslotte is er ook nog de hengstenkeuring van het Zweeds warmbloed, de site is hier te vinden. De hengstenkeuring is er trouwens ook deels live via het internet te volgen.
Merries waren donderdagavond grof wild in de Grenslandhallen in Hasselt. 11 vierjarigen, 22 vijfjarigen, 21 zesjarigen en 15 zevenjarigen. Daar bovenop nog eens 35 hengsten in de sires-proef. Dat zijn er als we goed kunnen tellen samen 104. Kende u Quetzacoatl Simonetri of Urax? Neen? Wij ook niet. Of wat dacht u van Concretop Conquest en Vincero om het nog maar niet te hebben over Commanchi en een handvol andere nobele onbekende, maar gekeurde hengsten. Kortom, een merrie is dezer dagen grof wild op de hengstenmarkt. Opvallend trouwens in Hasselt: de terugkeer van een aantal oude bekenden. Turbo van het Gestelhof bijvoorbeeld. De Darcozoon verhuisde voor een paar jaar naar de Amerikaanse Candice King die de hengst, zoals Louis Van Gestel ons gisteren toevertrouwde, eigenlijk leaste. "Turbo is lange tijd buiten strijd geweest met een lichte peesblessure", weet Van Gestel. "Uiteindelijk is hij teruggekeerd naar België en hier starten we hem opnieuw in een grote proef." Nu we het toch over hengsten en pezen hebben: met het herstel van Cumano vlot het goed. Jos Lansink en eigenaar Verlinden sparen overigens kosten noch moeite om de hengst weer helemaal aan de top te krijgen. Lansink liet uit Engeland een spa overvliegen waarin Cumano dagelijks een badje met koud zeewater krijgt om het herstel van de pezen te bevorderen. Voor Parco is het herstel helemaal rond. De BWP-veteraan vierde in Hasselt, zoals eerder al aangekondigd door Ludo Philippaerts, z'n rentree in de interntionale wedstrijdsport. Het laat zich aanzien dat de schimmel nog een seizoentje de kar al trekken voor Philippaerts die volgend seizoen met Winningmood klaar moet zijn voor het grote werk. De Limburgse jumpingveteraan was in Hasselt overigens wat nerveus voor het duel met zoon Olivier die in de Sires met Chatman aan de start kwam en meteen z'n visitekaartje afgaf. Net als 'papa' trouwens die z'n drie hengsten meteen in de barrage van de sires parkeerde.
Nu willen we niemand voor het hoofd stoten: maar is het u ook al opgevallen dat Zangersheide dezer dagen z'n reputatie als springpaardenstamboek met nadruk waar aan het maken is. Sommige van de hengsten mogen dan wat 'pony-achtig' aandoen, springen kunnen ze wel. Dat Leon Melchior en Zangersheide in Hasselt één van de hoofdsponsors zijn zal er wel wat mee te maken hebben, maar bij de Sires waren zowat 10 starters Z-ingeschreven. Winnen deed Yves Vanderhasselt met de Selle Francais Muscaris d'Ariel, maar de plaatsen twee en drie waren met Stefan Corten met Cassinus Z en Judy-Ann Melchior met Chicago Z voor Zangersheide. Zelfde verhaal bij de zes- en zevenjarigen waar Stefan Corten met Calvados Z de zege wegkaapte.
Tenslotte nog dit: opgemerkte aanwezige (te paard!) in Hasselt was ook Kristof Cleeren die weliswaar nog een gesprekje moet met Leon Melchior over een verdere samenwerking maar toch al drie Z-paarden op stal kreeg. Een cadeautje van Judy-Ann zo blijkt die Kristof wel een sympathieke jongen vindt. Tussen de regels door vernamen we dat er wellicht nog een paar paarden richting Cleeren zullen verhuizen. Sympathieke jongen of niet, dat Cleeren nog altijd rond die 30ste plaats op de wereldranglijst hangt en dus op alle grote concours van start kan zal ook wel wat te maken hebben met de interesse van Z voor de ruiter uit Herk-de-Stad. Want hij kan de Z-paarden en -hengsten straks ook internationaal nadrukkelijk gaan profileren.
De 'samenwerking' tussen het Selle Francais en studbook Zangersheide kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Het Franse bastion brokkelt langzaam verder af. Dat blijkt ook uit de omstandige nieuwe reglementering die vandaag gepubliceerd werd. We besparen u een lange uitleg maar het komt er op neer dat het Selle Francais opnieuw een stapje zet in het proces dat het 'ras' omvormt tot een echt stamboek. De Fransen hopen zo wellicht het hoofd te bieden aan de concurrentie van andere stamboeken. Opvallend is trouwens dat ondermeer Hannover recent een schrijven stuurde aan de andere Europese stamboeken waarbij het aankondigde dat het ook veulenopnames zou gaan organiseren in die buurlanden. Nederland en België vallen daarbij evenwel uit de boot om de eenvoudige reden dat brandmerken in België en Nederland verboden is. Hannover zou de toestemming om de veulens nog te brandmerken wel krijgen in een aantal andere Europese landen. Het nieuws werd ons uit twee bronnen bevestigd, maar een officiële mededeling of document daar rond konden we nog niet op de kop tikken.
Lees het lange en ingewikkelde nieuwe reglement van het SF hier.
Herinnert u zich de activist in slip van de wereldbekerwedstrijd in Amsterdam nog? Ja dus. Hij heeft er een broertje bij, maar dan zonder slip. In Australië maken ze er blijkbaar niet veel woorden aan vuil. Onze streakende tegenvoeter komt midden maart al voor de rechtbank.
Het artikel kun je hier lezen, klik op 'watch the video here' om ook het filmpje te bekijken. Een leuk artikel over streaken (én een resem leuke filmpjes) kun je hier terugvinden.
Als dat maar niemand op ideeën brengt... (tenzij het Veronique De Cock is of zo)
Vanaf midden maart komen er strengere controles op het chippen en de registratie van paarden. Dat heeft het FAVV (Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen) laten weten. Een gewaarschuwd man... De omzendbrief is hier te vinden. Meer informatie over de verplichtingen en de registratie van paarden en paardachtigen is op de site van de confederatie terug te vinden. Meer info over de vereenvoudigde procedure voor oudere paarden staat hier. Een heel simpel overzicht is ook hier te vinden of hier.
Natuurlijk zijn er ook inzake het chippen voor en tegenstanders. Een interessante site in dit verband met enkele interessante documenten is deze.
En nu we toch bezig zijn gooien we er nog maar een berichtje tegen aan. Als u nog twijfelt over wat mag en niet mag dan is dit werkje beslist een aanrader.
Equinesports Veterinary Manual bundelt actuele
kennis over geneesmiddelen en hippische regelgeving
Wanneer kan een paard dat veterinair is behandeld met geneesmiddelen weer deelnemen aan wedstrijden? Een veelgestelde vraag in een wereld waar steeds meer paarden actief zijn in sport en fokkerij. Maar het antwoord is zelfs voor professionele paardendierenartsen vaak niet met de gewenste precisie en zekerheid te geven. De regelgeving op het gebied van geneesmiddelen en paardensport is kolossaal, ze verschilt van land tot land en van organisatie tot organisatie. Regels veranderen, nieuwe geneesmiddelen komen op de markt. Dierenartsen en trainers zoeken zich een weg door een oerwoud van regels om te ontdekken of ze een geneesmiddel, zoals bijvoorbeeld een mok- of oogzalf, enkele dagen voor een wedstrijd wel of niet kunnen of mogen toedienen.
Het handboek Equinesports Veterinary Manual van drs Annette van Weezel Errens schept orde in deze chaos. Annette van Weezel Errens studeerde aan de faculteit diergeneeskunde in Utrecht met een vrije studierichting af op het onderwerp doping in de paardensport. Zij heeft voor haar afstudeerscriptie gekeken of er op basis van reeds bestaand wetenschappelijk onderzoek drempelwaarden konden worden vastgesteld voor therapeutische stoffen die worden toegepast bij sportpaarden. Dit had een teleurstellend resultaat omdat er helaas weinig bekend is over de farmacologie bij het sportpaard.
Toch vond Annette dat dierenartsen en andere paardenprofessionals een handleiding nodig hebben wanneer zij paarden begeleiden in hun sportcarrière omdat dit het welzijn van het paard ten goede komt. Daarom is in de loop van 2007 het handboek de Equinesports Veterinary Manual verschenen. Hierin bundelde Annette van Weezel Errens de farmaceutische kennis en de internationale regelgeving van de meest relevante hippische organisaties tot een handzaam overzicht, en voegde zij de laatste ontwikkelingen rond medicijngebruik en sport toe. Zo ontstond een voor paardenpraktici onmisbaar overzicht van ruim 150 therapeutische stoffen die voor de sportpaarden van vandaag de dag gebruikt worden.
Het handboek geeft de paardenprofessional op een snelle en doorzichtige wijze informatie over wachttijden voor deelname van paarden aan wedstrijden na toediening van geneesmiddelen. Met behulp van de MET (Minimum Elimination Time) geeft de Equinesports Veterinary Manual aanwijzingen hoe er een betrouwbare inschatting gemaakt kan worden van de EWT(s), de Estimated Withdrawal Time for sports. Dit is de MET plus een veiligheidsmarge die geschat moet worden op grond van ras, geslacht, leeftijd, afmeting, stofwisseling, trainingstoestand etc. Het handboek geeft ook samenvattend weer hoe de diverse factoren van invloed zijn op deze veiligheidsmarge.
Deze Manual is dus een bundeling van kennis over wachttijden en drempelwaarden van geneesmiddelen (al dan niet beschouwd als doping), de regelgeving van de internationale hippische wedstrijdorganisaties (FEI, IFHA, IFAHR, FEHQA, ARCI, AQHA, USEF, CPMA) en geadviseerde wachttijden van diverse dopinglaboratoria (RMTC, AORC, EHSLC).
Ook de Europese bepalingen rondom het gebruik van diergeneesmiddelen worden in het handboek besproken. Een dergelijke samenvatting was er tot op heden nog niet.
Deze specifieke kennis draagt veel bij aan de keuze die de paardenprofessional in het kader van de zorgplicht moet maken als zijn paard in de twee weken die voorafgaan aan een wedstrijd een veterinaire behandeling behoeft. Dankzij de betrouwbare inschatting van de EWT(s) aan de hand van de gegevens in de Equinesports Veterinary Manual kan de dierenarts besluiten om een andere werkzame stof met hetzelfde therapeutische doel te gebruiken.
Regels veranderen, nieuwe geneesmiddelen komen op de markt en er wordt nieuw wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de werking van geneesmiddelen en de uitscheiding van stoffen uit het paardenlichaam. Maar drs Annette van Weezel Errens gaat ook door met haar bundeling van kennis op het snijvlak van diergeneeskunde, farmacologie en hippische regelgeving. Haar Equinesports Veterinary Manual is een onmisbare, actuele handleiding. Maar zodra de ontwikkelingen daarom vragen zal zij een update op de markt brengen.
Alle ontwikkelingen zijn te volgen op internet: www.equinesports.info, waar de Equinesports Veterinary Manual ook is te bestellen.
Onze mailbox stroomt dezer dagen vol met pers- en andere berichten. Uiteraard ook over de Olympische Spelen. Aan air-conditioning zijn we hier bij deze temperaturen nog niet toe. Maar in Hong Kong denken ze daar wel aan, zo blijkt uit dit persbericht van de knhs.
LAUSANNE (KNHS) - In een FEI meeting in Lausanne onder leiding van Andrew Higgins, voorzitter van de commissie die zich binnen de FEI bezighoudt met welzijn, kwam veel informatie naar buiten over de omstandigheden waaronder de Olympische Ruiterspelen in Hong Kong zullen worden gehouden. Belangrijke informatiebron voor deze meeting werd geleverd door het 'test event' dat in augustus 2007 plaatsvond.
De Nederlanders Eric van Breda en Emile Welling maakten daar ook deel uit van een onderzoekscommissie en zij hebben met name onderzoek gedaan naar de psychologische effecten die het deelnemen aan de 'Good Luck Beijing' in 2007 voor de paarden met zich meebracht. Daarnaast werd het effect van training en deelname van paarden aan de wedstrijd op het lichamelijke welzijn van het paard onderzocht. Doel was het formuleren van aanbevelingen, waardoor het management van de deelnemende paarden zich ook kan richten op de vochtbalans en het reguleren van de lichaamstemperatuur. De experts van deze commissie gaven met nadruk aan dat de airconditioned stallen een belangrijke rol spelen in het welslagen van het evenement, omdat in deze stallen de paarden comfortabel kunnen herstellen van de geleverde prestaties.
Al acht jaar voorzitter van de veterinaire commissie van de FEI is professor Leo Jeffcott. "In Hong Kong kunnen we in augustus subtropische omstandigheden verwachten, met een temperatuur die kan oplopen tot 35 graden Celcius, gecombineerd met een luchtvochtigheid tussen de 80 en 90%", meldde hij. Volgens Jeffcott kunnen paarden heel goed omgaan met presteren in temperaturen tot 40 graden Celcius, maar gecombineerd met een hoge luchtvochtigheid ontstaan er gevaren voor uitdroging en 'heat stroke'. "De beste tijd voor het houden van hippische wedstrijden in Hong Kong is 's avonds van 19.00 uur tot 23.00 uur of 's ochtends vroeg van 06.30 uur tot 19.00 uur. Probleem van de ochtenduren is de lage stand van de zon, waardoor bij de hindernissen lange schaduwen ontstaan die met het klimmen van de zon aan sterke verandering onderhevig zijn".
Tijdens het test event werden er twee wedstrijden verreden. Een twee sterren CCI met 17 paarden en een nationale wedstrijd met 20 paarden aan de start. De nationale paarden doorstonden de opgave zeer goed, terwijl er een hoge luchtvochtigheid werd geregistreerd en het regende. Van de internationale 2 sterren paarden kwamen twee paarden erg vermoeid aan de finish.
De commissie waarvan Van Breda en Welling deel uitmaakten kwam tot een paar conclusies. Het lichaamsgewicht van de paarden bleef tijdens het verblijf in Hong Kong 2007 bijna constant en de paarden bleven over een goede vochthuishouding beschikken. De lichaamstemperatuur en hartslag van de paarden aan de finish in Hong Kong is volstrekt vergelijkbaar met gemeten waarden op andere wedstrijden, die onder warme omstandigheden werden verreden. De paarden reageerden zeer goed op 'agressieve koeling' in de box bij de finish. Maar liefst 14 paarden herstelden zo snel dat terugkeer naar hun box binnen dertig minuten na de finish mogelijk was.
Volgens dr. David Marlin, die in 1996 betrokken was bij het doen van onderzoek naar hitte en vocht bij de paarden die deelnamen aan de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta, is een periode van tien tot veertien dagen voldoende om te acclimatiseren. Van belang is dan wel dat de paarden goed rusten en drinken. Is dit niet het geval, dan kan het contraproductief werken voor de paarden. In de stallen zal de airco worden afgesteld op 23 graden Celcius en in de indoor arena zal die worden afgesteld op 21 graden Celcius. Dit omdat de paarden door het werk in de indoor arena warmer worden. Marlin wijst er op dat het belangrijk is om voldoende water te gebruiken, het gehele paardenlichaam met water te overstromen en tijdens de koeling het paard regelmatige korte perioden te laten stappen. In de ogen van dr. Marlin zijn de zogenaamde 'misting stations' niet erg effectief in het reduceren van de lichaamstemperatuur. "Zij zijn ontwikkeld en ontworpen voor comfort, niet voor een effectieve koeling", aldus Marlin.
De commissie met daarin Van Breda en Welling kwam tot de volgende conclusie: "De Olympische ruiterspelen 2008 hebben alle mogelijkheden om succesvol en veilig te zijn voor onze partner: het Paard".
Of we het zagen zitten om zondag nog eens naar Lanaken te trekken voor de hengstenkeuring. Misschien een interviewtje te proberen met mijnheer Melchior. Nu, wij zien het altijd zitten. Alleen deze zondag niet.
De bijkomende hengstenkeuring, om aan de grote vraag te voldoen, van afgelopen weekend in Zangersheide is er voor ons één te veel. Ook al omdat we onaangename herinneringen overhouden aan de vorige keuring. Toen waren er eerst 26 hengsten gekeurd, later werd dat even rechtgezet en bleken het er 27 te zijn. Nog eens later waren het er uiteindelijk 28. Nu ja, met de huidige inflatie aan hengstenkeuringen komt het ook niet op ééntje minder of meer aan.
In alle geval. We zijn dus niet naar Lanaken geweest. Niet omdat ze daar niet goed kunnen tellen of niet zouden weten wat ze willen. Maar omdat we naar het feest van ons neefje moesten. Echt goed tellen kan die ook nog niet, maar hij weet tenminste wat hij wil: voetballen. Alleen twijfelt hij nog een beetje tussen Real Madrid, AC Milaan en Liverpool. Ons maakt het eigenlijk niet uit, als we straks maar tribunekaartjes krijgen. Wat voor ons neefje geldt, geldt eigenlijk ook in de fokkerij. Het is een oud spreekwoord: velen zijn geroepen, weinigen zijn uitverkoren. Daar verhelpt een keuring meer of minder niet aan. Van elke jaargang gekeurde hengsten blijven er bij elk stamboek, als het opgeklopte stof is gaan liggen, hooguit een handvol over. Daar gaan dan wel een paar jaar over waarin zon hengst zich moet zien te bewijzen in de fokkerij én de sport. Hengstenhouders zeggen het dezer dagen onomwonden en het stond zelfs te lezen in enkele magazines. Hengsten die niet voldoen keuren toch zichzelf af.
Dat zal er niet op verbeteren. Internetsites en boekjes staan dezer dagen vol met paarden onder de rubriek te koop. Je zal maar fokker wezen met een handvol paarden die je net hebt laten chippen. Dierenarts betaald, Confederatie netjes betaald. Een paletje krachtvoeder gekocht aan pakweg 30 eurocent het kilogram. Straks nog wat stro aan pakweg 15 cent het kilogram. Tussendoor een resem papieren invullen om aan alle verplichtingen te voldoen. En dan straks nog eens langs bij de hengstenboer voor een paar dekkingen. Hoopvol uitkijken naar de geboorte van één of meerdere veulens. Nog eens geld uitgeven om die op te fokken. Wegdromen bij de prijzen van de veilingen te lande om dan ontnuchterd te worden als het moment komt om zelf te verkopen. Misschien kunt u de hengstveulens aanhouden en opfokken. En er straks mee naar één of andere hengstenkeuring trekken. Je weet maar nooit.
De realitysoap rond Laurens Van Lieren is ondertussen aan z'n tweede aflevering toe. Wie thuis geen satelliet of Nederlandse kabelaansluiting heeft kan de soap volgen via deze link.
Als toegift een fragmentje uit een interviewtje dat we op Jumping Mechelen afnamen bij Van Lieren.
Laurens Van Lieren is niet op zn mondje gevallen. Populaire jongen is het ook in wat toch een beetje als een meisjessport geldt: dressuur. De populaire Van Lieren heeft sinds kort zn eigen reality-documentaire die op 12 regionale Nederlandse televisiezenders e volgen is. De documentaire reeks heeft eigenlijk twee invalshoeken: de weg naar de Olympische Spelen en anderzijds ook een talentenjacht. Kijk, dat ze Anky Van Grunsven niet aanspreken voor zon reeks lijkt me logisch: zij is zo goed als zeker van een kwalificatie voor de Olympische Spelen. Daar bestaan de teams maar uit drie combinaties meer en voor mij wordt het dus een zware selectiestrijd. Dat maakt het allemaal een beetje spannend natuurlijk: haal ik het of haal ik het niet? Dat ze bij mij terechtkwamen is een beetje toeval, ik woon in Rijswijk en het productiehuis is daar in de buurt, vandaar. Daarnaast is er natuurlijk de talentenjacht waarvoor zich reeds meer dan 1500 deelnemers hebben aangemeld; meisjes en jongens van 12, maar ook dertigers, want er staat geen leeftijdsgrens op. De bedoeling is dat ik die ga beoordelen op selectiedagen, uiteindelijk moeten we 30 combinaties overhouden waarmee we een gans traject gaan doorlopen. Uiteindelijk blijven er 15 over, dan 5, tenslotte 2 en finaal 1 winnaar of winnares.
Het zit een beetje ingewikkelder in mekaar dan dat. Maar het komt er op neer dat de Franse fokkers straks de nakomelingen van een aantal buitenlandse hengsten regulier kunnen inschrijven bij het SIRE. In het lijstje komen een aantal Z-hengsten voor. De lijst is hier terug te vinden.
Neen. Dit is geen leedvermaak. Of toch. Een klein beetje misschien. Wie koopt nu in godsnaam een renpaard voor zo'n 16 miljoen dollar. Wij alvast niet. John Magnier en Michael Tabor deden het wel en kochten twee jaar terug op een veiling van racepaarden in de Verenigde Staten een hengst. The Green Monkey heet het beest dat wellicht de geschiedenisboeken zal ingaan als de grootste flop aller tijden. Want na amper drie races zit de sportcarriëre van de Green Monkey er op. Het beest liep, zoals dat zo mooi heet, geen platte prijs. Wel een platte beurs dus.
We geven het toe: we hebben het even moeten opzoeken. Hippophagie dus. Neen, geen vorm van theraeutisch paardrijden. Maar paardenvlees eten dus. Bij de Britten is het simply 'not done' en in Frankrijk woedt momenteel een bijzonder hevige discussie. Op het internet circuleert zelfs een petitie. Of we nu zelf voor zijn dan wel tegen, dat weten we niet zo goed en daar hebben we eigenlijk nog niet goed over nagedacht. Alleen deze bedenking, wat gaan ze in Frankrijk in godsnaam met al die paarden doen straks?
Hiroshi Hoketsu is dezer dagen hot news. Na de zakjapanners hebben we nu ook de paardenjapanners. Hoktesu is erdaar eentje van. In 1964 nam hij als jumpingruiter deel aan de Olympische Spelen in Tokio. Straks is hij er in Hong Kong bij als dressuurruiter. Hier is een filmpje te zien van Hoketsu in actie. We willen niet al te kritisch zijn: maar beste Hoketsu: er is nog wel een beetje werk aan de winkel. Een artikeltje over de wereldberoemde Japanner is hier te vinden en ook hier.
