Vertrek Saarburg 08.05 teller 2175.2 aankomst Merzig 13.35 teller 2178.3 2 sluizen Je vaart hier heel mooi over de Saar en wij hebben geen spijt zo te zijn gegaan. Merzig op zich stelt niet veel voor, bovendien regende het en zijn wij op de boot gebleven.
Vertrek Merzig 08.30 teller 2178.3 aankomst Saarbrücken 13.30 teller 2182.8 3 sluizen. Hier kom je op een gedeelte waar veel industrie is en duidelijk minder mooi. Het is indrukwekkend hoe groot hier de staalindustrie is. Regelmatig kom je beroepsschepen tegen. Saarbrücken binnenvaren is leuk, wij waren met 6 schepen onderweg. Een paar snelle jongens en een huurboot. De snelle jongens waren al gauw uit het zicht, ze doen maar. Wie schetst onze verbazing dat zij bij de volgende sluis lagen te wachten. Het is duidelijk, er varen 6 schepen samen, er gaan er dus ook 6 door de sluis. Maar 20 min. wachten is best lang. De 2e sluis was in tweeën verdeeld en de sluismeester wilde alle schepen in het kleine gedeelte hebben. Dat was even proppen, temeer daar het water van kanten kwam waar je het niet verwachtte. Alles ging goed. Weer de snelle jongens scheuren om de beste plaatsen langs de kant te krijgen. Laat er nu meer dan voldoende plaats zijn, met stroom en water! Mar wat een herrie van het verkeer aan de overkant. Corrie en ik keken elkaar aan en besloten door te varen naar de jachthaven,ca 5 min. Hannes, de havenmeester, zat voor zijn kot met een verrekijker en marifoon. Moet je een plaats? Ga maar naar de gastensteiger, bakboordzijde, laatste plaats. Na het aanleggen hebben wij ons gemeld en direct stond een grote pils klaar ( 1,00) en ontstond een leuk gesprek. De Andante lag er ook al en Harry en Marei kwamen ook binnen. Wij zijn de stad niet in geweest, we hadden even genoeg van alle cultuur. Toen wij boodschappen wilden doen, begon het te regenen. Hannes ging toch ook die kant op en heeft ons meegenomen naar Edeka. Hij vroeg of wij niet wilden bbq-en en na overleg met de anderen besloten wij de gok te wagen. Hannes en Anneke en Corrie gingen naar de vleeshallen, grootinkoop! en regelden 4 soorten vlees, waaronder eisbein, maar dan zonder bein en voorgekookt. Ze waren voor 23.00 klaar! Hannes verzorgde de bbq, niet op kolen, maar berkenhout. Het zou droog blijven, deed het niet, dan maar onder de schermen en dat ging ook. Dat was niet eten, maar vr........, je kent het wel. Corrie vroeg na afloop om een koffietje, ja dat kon wel, maar dan in de clubboot Dresden. Daar konden wij, na de koffie, ook allerlei likeuren proeven. Niet te filmen, wat smaakten die lekker. Hannes heeft inmiddels alweer nieuwe klanten, door ons gestuurd! Hannes bedankt en wij hopen zeker nog eens te komen. Een prettig verblijf.
30.06 vertrek Saarbrücken 08.45 teller 2182.8 aankomst Sarregemünd 12.00 teller 2184.2 4 sluizen, waarvan 3 weer met de zapper. Het vaarwater is weer mooi en is weer smal, we zijn weer thuis. Bij de sluizen ging het wat minder, één van de deuren ging niet dicht, dus alles op rood. De VNF was er snel en we konden weer door. De volgende sluis ging de deuren niet dicht, er zat een tak tussen, weer de VNF en wij konden weer verder. De haven van Sarregeminnes ligt aan een aantal steigers en we hadden nogal wat problemen met de stroom. De ware Jacob lag er al en zo was het stel weer compleet. De Marbeel voer wat verder en hebben wij niet meer gezien. De stad is niet onaardig en vooral het keramiekmuseum is de moeite waard. Inkopen kan je doen aan de overkant, bij Aldi (zeer slechte service) of Intermarché. Vandaag blijven wij liggen om Met onze dochter en zoon te skypen en de boot schoon te maken en motor na te kijken. Morgen ca 33 km en 18 sluisjes. Tot de volgende keer
Hoe kunnen wij de blauwe vlag in Sarregeumines vergeten?
Zaterdag 2 juli zou de blauwe vlag worden uitgereikt aan de haven. Alle passanten waren uitgenodigd voor een dronk. De hele omgeving werd nog eens extra schoongemaakt en de tafels gedekt. Er verscheen allerlei volk in een schoon kloffie, behalve de gasten en daar kwam de loco burgemeester om een speech te houden over het hoe en waarom. Hoe is het mogelijk dat zo'n kleine jachthaven zoveel personeel heeft? De voorzitter en een assistent, de havenmeester en assistent, de technische man en assistent, de schoonmaker, enz. Halverwege de speech werd de loco onderbroken en de havenmeester fluisterde wat in zijn oor. O ja, ook de nederlandse, belgische en duitse gasten waren van harte welkom. Na een dankwoord van de havenmeester werd de vlag gehesen. Dat dacht de loco, want hoe hard hij ook trok, er ging niets omhoog. Wat bleek, er stond een knulletje aan de andere kant en hield stevig de lijn vast. Dat had men hem gezegd. Na uitleg dat de vlag omhoog moest, liet hij de lijn gaan. Daarna de champy en deze was aan ons goed besteed. Al weer een glas? ja waarom niet! Alweer een broodje, waarom niet. Het werd dan toch nog gezellig.
03.07 vertrek Sarregeumines 08.45 teller 2184.2 aankomst Harskirchen 15.15 teller 2187.7 10 sluizen, diesel getankt na de 1st sluis tegen een redelijke prijs. Het vaarwater is erg mooi en afwisselend. Plaatsen als Wittring, Sarralbe zijn leuk om langs te varen en er zijn vele aanlegmogelijkheden. Harskirchen is een dorpje met een heel mooie aanlegplaats, stroom voor 12 uur en wat winkels. Gezien de vaartijd zijn wij niet ver weg geweest.
04.07 vertrek Harskirchen 09.00 teller 2187.7 aankomst Mittersheim 11.15 teller 2198.1 10 sluizen gezien de afstand en het aantal sluizen is het toch snel te varen. Een aantal sluizen zijn manueel, maar alles viel mee. Je komt langs veel meren met prachtige vergezichten. Het is een nieuwe haven met een muntautomaat voor de stroom en het dorp is vlak bij. Er waren 3 tegenliggers, waarvan 1 uit den Bosch die wij vorig jaar in Parijs zijn tegen gekomen.
05.07 vertrek Mittersheim 09.00 teller 2198.1 aankomst Port du Houillon 14.00 teller 2191.3 13 sluizen De sluizen werden bediend door de VNF die meereden. Er werden studenten opgeleid om vakantiewerk te doen. Bij sluis 4 vertelde de sluismeester dat om 12.00 uur geluncht werd. Daar alles met ons zo snel ging, veranderde hij van mening en ging door tot sluis 2 waar wij m 12.15 waren. Ieder 5,00 en een blik bier en hij was het baasje! Wij waren nu wel alle wachtenden voor en konden om 13.00 uur de laatste sluis door om naar de jachthaven te gaan. Weer langs veel meren en het blijft mooi varen. De jachthaven is goed, vriendelijke mensen en 's-morgens bestel je je brood. Verder was er niets te doen.
06.07 vertrek Port du Houillon 09.00 teller 2191.3 aankomst Niderviller 11.30 teller 2193.0 geen sluizen!!! mooi varen en eindelijk eens tempo. Je bent van het Saarkanaal af en vaart nu op het canal Mrne au Rhin Est.Het wordt alleen maar mooier en plaatsjes als Hetzing, Héming, Xouaxange, Hesse, zijn leuk om te zien. Redelijk veel aanlegplaatsen. In Niderviller zijn 2 havens, 1 verhuurhaven waar alles is en 2e een kleine haven met uitzicht op de kleine tunnel. Corrie heeft de was gedaan tegen een prijs per machine van 2,50! Na 200 mtr lopen vanaf de haven is een gezellig restaurant waar je in de middag zeker het dagmenu niet mag laten staan. Een 3 gangen menu voor 10,00 Wij zijn nog op de fiets naar het dorp geweest maar daar is niet veel.
07.07 vertrek Niderviller 09.00 teller 2193.0 aankomst Lutzelbourg 11.15 teller 2194.34 5 sluizen, 1 tunnel 486 mtr en 1 tunnel 2800 mtr en 1 hellend vlak 4 mtr. In één woord fantastisch, de tunnels zijn redelijk verlicht en alles is goed geregeld. Het hellend vlak geeft een mooi beeld van de omgeving en je bent in een paar minuten beneden. Je vaart nu in de Alsace met zeer mooie bergen en bossen. Lutzelbourg heeft 2 aanlegmogelijkheden, de verhuurhaven, waar je voor 12,00 ligt met alles erin, of de vrije aanlegplaats door de sluis met een stroomautomaat die gek is op 2 euromunten. Je kan er naast blijven staan. Geen wonder dat de ligplaats gratis is. 2,00 voor 3 uur stroom. Het regende die middag en wij zijn op de boot gebleven.
08.07 vertrek Lutzelbourg 08.15 teller 2194.3 aankomst Saverne 11.15 teller 2195.5 10 sluizen 1 met een verval van 5,80 mtr Na een enerverende vaart door mooi gebied komt je bij de stad en vaar je door een soort gracht, bocht naar links en dan zie je de sluis à la Muiden. Bloembakken, terrasjes en mensen die bootjes keken. Het ziet er heel leuk uit. Bij het uitvaren van de sluis weer in een kanaal en dan rechts om de grote haven in. Plaaats was er genoeg en wij gingen tegen de kant. Stroom en water aanwezig en douchen bij de verhuur. Tegenover de haven een geweldig mooi gebouw met daarnaast de kerk met aanbouw. Gezien de voorraden op waren hebben wij eerst maar boodschappen gedaan bij de Super U, een grote. Winkels zat, Aldi, Lidl, Match; Simply enz.
Om niet weer alles te moeten overdoen alles in 2 delen!
Zaterdag zijn wij naar het station geweest om de treinen te vragen naar Strasbourg, waar wij zondag heen wilden. Verder nog wat rondgewandeld en genoten van alle huurboten, die capriolen uithalen, je wilt het niet weten.
Zondag met de trein van 10.11 naar Strasbourg, je komt uit op een groot plein en loopt in c 15 minuten naar het centrum, wat wil zeggen, de cathedraal. Het is erg gezellig lopen langs de vakwerkhuizen, de leuke winkels en restaurantjes. Het bleek dat er een dienst was in de kerk, dus eerst maar met de rondvaartboot. Lekker warm (nog) een een vaart door het oude en nieuwe gedeelte. Het chateau de Rohan met museum, de Petit France, bruggen met veem bloemen. Je gaat zelfs door een sluis, waarnaast watermolens zijn, waar vroeger de was werd gedaan. De brug van Vauban, waar komt hij niet voor in Frankrijk? Ook kmt de boot langs het Europees parlement en dat is me een gebouw met allerlei bij bouwsels, niet te filmen. De Kammerzell, de pleinen, je komt ogen te kort. Na de boottocht zijn wij een stukje gaan eten en je bent echt niet de enige. Tarte Flambé en Zuurkool zijn de hoofdgerechten. Wij kozen voor een piza met een wijntje en een paté vooraf. Dan het treintje in, het was begonnen te miezeren. Eigenlijk ongeveer de zelfde tocht als de boot, maar dan de achteraf straatjes. Heel mooi Na al dat geloop zijn wij naar het station teruggegaan en hebben de trein weer naar Saverne genomen. Wat een dag. Daar hoef je niet met je boot heen te varen, je kan beter de trein pakken.
Maandag nog wat aanvullende boodschappen gedaan en de stad in geweest. Daar ben je eigenlijk toch wel snel door, maar het is toch wel de moeite waard. Het was aardig vol geworden en de huurboten verstaan de kunst hun schip zelfs tegen een spijker te leggen, moet het er wel een van 15 mtr zijn.
12.07 vertrek Saverne 07.00 teller 2195.5 aankomst Lutzelbourg 13.00 teller 2197.5 10 sluizen veel huurboten onderweg en problemen bij en in de sluizen. Zij trekken overal aan en gaan als een botsauto de sluis in en uit. Wij zijn in de verhuurhaven gaan liggen, waar het rustig was en niet te ver van het dorp. Ad van de Andante was er al en had voor ons een baguette gekocht en kwam deze persoonlijk brengen. Is dat nog eens service. Het ging weer regenen, wat heet. Aarde donker, hagelstenen als duiveneieren, windstoten, donder en bliksem, bakken water. Bij het kijken hoe het er buiten bijstond, besloot ik de bimidi te laten zakken, die kon het water niet meer op tijd lozen. Voordeel losgemaakt en gedraaid, bimidi zakken, maar dan sta je zelf in de regen!! Stoelen afgedekt en drijfnat naar binnen. Zelfs de kabel van de tv losgemaakt, ook daar kwam water door de kier van het raam, weer nat. Wij blijven liggen de volgende dag, zeker weten. Ad en Anneke kwamen 's-middags bijkletsen en een wijntje drinken en wij zagen morgen wel.
13.07 gebeld door Anneke, wij denken toch verder te gaan, het is nu droog en wij willen wel richting Nancy gaan. OK, start de motoren, wij zien wel. vertrek Lutzelbourg 10.00 teller 2197.5 aankomst Nidervillir 13000 teller 2198.9 3 sluizen, hellend vlak en weer de 2 tunnels. De sluizen gingen vlot al was het af en toe wel even wachten. Hellend vlak moest zo nodig een rondvaartboot er in en het duurde weer een half uur. Dan nog een huurboot er bij gepropt, vooruit maar. Het begon te regenen, de bimidi was naar beneden voor de tunnel, wij stonden dus onder de douche! Wachten bij de tunnel, er kwamen er nog een paar uit. Nou ja, in de tunnel was het droog. De terugreis door de tunnel ging makkelijker dan heen, waarschijnlijk omdat het gangpad aan de goede kant zat. Een fors tempo en we waren er snel door. Nog steeds regenen, wat heet! nog 1 km naar de volgende tunnel en daar moesten wij ook weer wachten. Wij waren echt verzopen katten. Nu nog 3km naar de haven en dan was de ellende geleden
Totaal overzicht tot heden: bruggen 23 sluizen 181 tunnels 1x 866 2 x 486 2 x 2800 mtr hellend vlak 2 x 45 mtr motoruren 102.7 vaaruren 166
14.07 vertrek Niderviller 08.15 teller 2198.9 aankomst Lagarde 2202.3 1 grote sluis en 6 normale
weer een prachtige vaarweg met vele vergezichten. Lagarde heeft weinig te bieden, gas was op, maar niets voor handen. ondanks de 14e juli werden de sluizen toch bediend.
15.07 vertrek Lagarde 09.45 teller 2202.3 aankomst Parroy 11.15 teller 2203.3 3 sluizen dit is een camping met een aantal aanlegplaatsen met stroom en water, douches als de havenmeester er is. Heel mooie omgeving, met prachtige vergezichten en zeer kalm. In de morgen en middag komt de bakker, met ook wat groenten en andere épicerie producten en je kunt er ook bestellen! Vrijdag komt de slager en had een paar lekkere stukjes vlees!
Eiville heeft 1 kleine super, 1 bakker, 1 slechte slager, geen bank en is verder dood! Weinig over te melden, dus maar snel door
17.07 vertrek Eiville 09.00 teller 2204.1 aankomst Nancy 14.00 teller 2207.0 5 kleine en 4 grote sluizen (waarvan echter maar 1 wordt gebruikt, bediend)
Een duitser presteerde het, door met zijn boegschroef te werken, achterste voren in de sluis te komen. Het duurde allemaal zo lang, dat ik niet genoeg geduld had op groen te wachten (wat ook best lang duurde) en voer de sluis in. Niet dus, dubbel rood en de VNF bellen. Je vaart door het kanaal en langst de Intermarché en Lidl, vrij ver van de stad en Auchan, met de fiets 10 min. De haven had nog plaats, maar na 16.00 uur was hij vol. Ontvangst slecht, douches ook, zelfs de gang werd nat? Het centrum van de stad is op loopafstand en is erg mooi. Place Stanislas, place de la Carrière, parc de la Ppinière met een dierentuin, 1 ezel, 1 aap, 1 geit, 2 zwarte zwanen en 4 grote vogels. Iedere avond is er een lichtshow, die erg boeiend moet zijn, om 22.45 uur. Wij haalden het niet, helaas. De cathedraal in in de grote schoonmaak en dicht. De andere kerken zijn mooi. Wij hebben weer gebruik gemaakt van het "treintje" en alles in 45 min. gezien. Ik ben met de fiets naar Auchan gegaan om de gastank te wisselen, ze hadden alleen maar butaan en waren dinsdag ook nog eens dicht. De franse buurman zag dat en stelde voor met de auto naar de intermarché te rijden. Dat was tof, alleen had hij langer gevaren dan gereden, zag af en toe een rood stoplicht over het hoofd en nam afritten die hij moest laten liggen. Intermarché ook dicht, dan maar de snelweg op naar een centre commercial (bijna Toul) en ja, daar hadden wij geluk. Nu nog terug, welke afslag toch ook weer, nee, deze niet, dan maar door de stad en zowaar, we kwamen vlak bij de haven uit. Beide vrouwen vroegen zich af of we gevlucht waren! Corrie wilde graag naar de kapper, een leg winkel, maar nee, er kwam nog een klant en alles ging volgens afspraak. Dan maar niet!
Bij het verlaten van de haven moet je eerst door 2 bruggen. Er lagen opeens 2 schepen van 20 mtr en 5 jachten te wachten. Het water was niet breed genoeg om in te halen en voor de komende sluizen hadden wij afspraken gemaakt om 20 mtr en 10 mtr in de sluis te gaan. Perfect, totdat wij op breder water kwamen en de snelle jongens weer zo nodig gas moesten geven. Bij Nancy zijn nog andere aanlegplaatsen: Champignuelles, Pompey, Liverdun (ondiep en vervuild) In Toul was nog plaats. Omdat wij langer wilden blijven zochten wij een plaats aan de kant, daar was alles vol. Wachten tot de volgende dag en dat is gelukt. In de haven lag de Serenity, maar pas om 01.45 viel de frank en maakte ik Corrie wakker om dit te vertellen! André en Do waren er en ook Noël! Zij nam mij deze mededeling niet in dank af en zij; GA SLAPEN!
23.07 Wim jarig, dus boodschappen doen en dan naar de chinees voor een heuse fondu: 4 soorten vis en 2 soorten vlees, 2 bouillons, groente, champignons, rode wijn en irish coffe toe. Dat was smikkelen! Verder is het matig weer met regelmatig regen, dus veel tv kijken, formule 1 en de tour Maandag Nicole skypen en zien wie er allemaal vertrekken. Wij wijzigen onze reis vanwege het weer en gaan langzaam de maas terug naar Nederland
Wij blijven voorlopig nog in Toul hangen en hebben daar veel kontakten. 's-Avonds naar de lichtshow geweest in de tuin van de cathedraal, waar de geschiedenis van Toul vanaf de 4e eeuw. We worden welkom geheten in vier talen, de kleuren zijn geweldig, dan kan je barsten en gaat alles verder in her frans en weinigen kunnen het volgen. Het verhaal wordt verteld door de pater, een varken en een leeuw en de lichtbeelden gaan over de hele kerk. Het is een spectakel dat 50 min duurt en er is veel volk. We doen nog wat boodschappen en 's-avonds is er muziek, wals muzette en bbq. Veel volk is er nog niet, dat komt later wel. De bbq valt tegen, een half stokbrood met daartussen ergens een worstje. Wee nemen zelf de wijn maar mee en ook diverse andere botelingen komen afzakken. Het is toch wel gezellig en het duurt tot 22.30 uur.
01.08 vertrek Toul 09.00 tller 2211.6 aankomst Commercy 15.00 teller 2214.6 17 sluizen en 1 tunnel 866 mtr. Alles ging vlot, wij gingen naar beneden en door de tunnel ging het goed, de lamp doet nu zijn diensten. Bij aankomst in Commercy viel onze mond open van verbazing, slechts 1 schip, dus plek zat. Later kwam er nog 1 bij, dat was alles. Door de sluiting van sluis 31 bij Charmes zijn toch een paar boten aan het omvaten over Vitry. De Spacemaker heeft van ons kaarten te leen en wij namen afscheid bij Pagny, zij naar Void, wij de Maas op. De Go Kiwi, de New Zealanders vonden de Aussi cap niet goed en ik kreeg een echte New Zealander en de uitnodiging volgend jaar naar Auckland te komen. wij overwegen dat zeker. In Commercy zijn wij ook nog een dag gebleven, je betaalt alleen stroom, 6,00 voor 24 uur. en het is daar aangenaam, de Aldi om de hoek Weer een nieuwtje, ik was aan het schilderen, de deurtjes en daar kwamen 2 jonge heren op ons toe en vroegen ons of wij interesse hadden in een interview over de haven en Commercy. Waarom wij weer? Maar ja, toch weinig anders te doen en we ekenden de truc, foto's en een verhaal en het zou in de krant komen. De dag er na wezen vragen naar de krant, niets, later, in St.Mihiel in een cafe zagen wij het stuk wel in de krant en hebben het meegenomen. De Ouzo II weer in de krant!
04.08 vertrek Commercy 08.30 teller 2214.6 aankomst t.Mihiel 12.00 teller 2216.6 5 sluizen alles ging snel. 2 frans 3 nl 1 aussi 1 usa bijna niemand spreekt frans en heeft goede kaarten Langs de steiger zijn diverse plekken zo ondiep dat je er tot je middel kunt staan. Verschillende schepen hebben dat geweten. De yank hebben wij weggelierd en op een nadere plek kon hij aan de kant komen. Een patser met een heel groot schip wilde bij iedereen aanleggen, maar kreeg nul op request, ook bij ons, 18 mtr en 32 ton, no way. Hij moest alleen opstappers ophalen en ging dan weer weg. De bluffer, hij forceerde een plek aan de steiger en bleef tot de volgende dag 15.00 uur. Douchen deden wij op de steiger met de douche van de buren, leuke sfeer en goed weer. Ik was op de fiets uit mijn broek gescheurd en wilde een nieuwe kopen. Zaterdag een kippetje op de markt gekocht en even kijken naar broeken? Ja hoor, jeans voor 18,00 2 voor 30,00 Maar hadden zij maat 60 wel? (tent) Ja hoor, even passen in de vrachtwagen. Past, verkocht, toch even een 58 passen, zat beter, doe dan maar 2 x58! Onderweg naar de boot had ik zo mijn twijfels of ik de goede maten had gekregen en op de boot bleek dat hij er een 56 bij had gestopt. Terug racen 11.55 uur, om 12.00 ging hij weg en op de hollandse manier de zaak even recht gezet.
Aussi familie met 2 kleine kinderen op een 28 voeter onderweg naar het zuiden, overwinteren (de boot) in St.Jean de Losne, vaart nu om en gaar dan terug naar Melbourne. Wij zijn weer welkom.
Een rus, kozak,roemeen en vrouw ook onderweg naar het zuiden zoeken een plaats voor de boot in Nancy en gaan dan volgend jaar weer verder. Ik ben meer bezig met anderen dan met ons zelf, maar Corrie zegt, nu ga jij niet eens ergens heen maar komen ze naar jou en je vindt het leuk. Zo, dit zit er weer op, woensdag door naar Verdun en weer naar het bur tourisme voor de wifi
09.08 vertrek St.Mihiel 08.00 teller 2216.6 aankomst Die sur Meuse 12.00 teller 2218.8 4 sluizen Niet de bedoeling te blijven liggen, maar John van de Epherim zag een peniche door de sluis, deze gaat 6 km en je kn er niet voorbij. Tot Verdun met nog 5 sluizen duurt dat eeuwen. Dus blijven liggen, John en Sharon naast ons vanwege de diepte. Wat regen gehad en verder met de omgeving gebabbeld. Er kwamen toch veel schepen van Verdun, dus dat gaf een goed beeld.
10.08 vertrek Die 08.45 teller 2218.8 aankomst Verdun 11.30 teller 2220.3 5 sluizen Zoals verwacht waren er genoeg ligplaatsen om te kiezen aan beide kanten. Wel aan de stenen kant weer de grote boten! Kees en Francine lagen als nieuwe buren voor ons en met Kees heb ik een tour de Verdun gedaan. Op zoek naar een euro stekker en een motorriem Het was al met al toch ver fietsen en Kees is 's-middag zelf nog eens te biecht gegaan en gevonden wat hij nodig had, een nieuwe kabel, de stekker heeft hij van mij overgenomen. Hij had weer stroom. Als dank een lekker flesje wijn! Je bnt met al deze dingen toch wel een hele dag onderweg. Het weer was goed, dus geen klachten. John kwam met het verhaal dat je een auto kon krijgen van het bureau Tourisme om de omgeving te zien. Corrie gelijk er heen en ja hoor een soort smart, maar dan op zijn kant, eerder een oma Duck autootje. Voor de volgende dag gereserveerd en een tocht gemaakt nar het champ de bataille. Het Memorial de Verdun bezocht, de film gezien, zeer indrukwekkend, Dan de Ossuaire de Douaumont, waar millioenen botten liggen van strijders die zijn omgekomen, welke nationaliteit dan ook. Binnen in de hal stonden duizenden namen van slchtoffers met af en toe foto's van de mensen toen en nu. Door de Memorial de kruisen van de duizenden doden. Overal zie je de loopgraven nog en de kuilen van de inslagen van de kanonnen. Fort de Douaumont en de Vaux zijn identiek en één bezoeken volstaat. Onderweg kan je blijven staan bij allerlei gedenknaalden of beelden, oa Maginot van de Maginot linie. Al met al zeer indrukwekkend en zeker niet te missen als je Verdun bezoekt. De 12e naar de markt geweest, weer veel kleding en de overdekte markt met vlees en groente. Het gas was weer eens op en wij zijn bij de Intermarché een nieuwe fles gaan halen, ook weer opgelost. In het weeekend lopen er nog al wat drinken jongens rond en af en toe gooien zij vuil naar de boten. Je moet er wel bij blijven. De stad vraagt bij de sluis een formulier in te vullen en wij menen dat er liggeld moet worden gevraagd, waardoor de schepen niet eindeloos blijven liggen en vooral de 30 mtr schepen verdwijnen. Zij komen rustig vragen of jij niet dubbel kan gaan liggen, dan kunnen zij aan de kant. Het moet toch niet gekker worden. Kees had nog een borreltje en whiskey onder de kurk, nee, niet allemaal tegelijk naar hem toe! Vandaag, zondag, regent het en wij gaan nog eens naar de cathedraal, dan hebben wij het wel gezien en gaan 15.08 door naar Dun en dan door Frankrijk uit. Het is absoluut verwonderlijk dat er weinig schepen zijn en als zij er zijn, Duitsers en Zwitsers, die een boot in Nederland hebben liggen en een tourtje Toul, Nancy, Strasbourg, Rijn terug naar Nederland naar de haven maken. Ben benieuwd naar de volgende dagen.
15.08 vertrek Verdun 08.00 teller 2220.3 aankomst Dun s/Meuse 14.30 teller 2214.7 9 sluizen erg vlot, in Consevoye was vuurwerk en mocht niemand blijven liggen
Samen met John en Sharon de sluizen door en het ging vlot, het weer was goed en het tempo lag hoog. Lekker gedouchet, het was er trouwens erg rustig. De was nog eens gedaan en tijdens de wachttijd een lekkere koude Alsace gedronken. In de middag nog wat gewandeld en ik vergiste mij in een plaats en dacht dat er een kasteel was. John vond dat het er niet was, hij had zicht te barsten gelopen.
Eigenlijk maar een korte trip en bij aankomst lag er maar 1 schip. Later was het toch aardig vol, ook grotere schepen. Het was warm en wij bleven lekker aan boord.Wij stelden John voor te gaan bbq en zij waren akkoord! Op de fiets naar de Intermarché en ingekocht (John en Sharon) Wij dachten dat het voor ons 2en was, maar nee, het was voor 4. Met de tomatensalade van Corrie en de rijst van Sharon was het meer dan genoeg. De steaks waren van slechte kwaliteit, een deel werd gegeten, de rest weggegooid. Je kon duidelijk merken dat een deel op de terugtocht was en je hoorde de bekende verhalen. Toch gezellig! Bij het wegvaren uit Dun de tank nog even volgegooid met diesel, 43 ltr tegen 1.49
Ook hier ging het weer erg vlot en de haven was bijna leeg! Later kwamen er toch nog wat schepen bij, waaronder weer van die grote van 20 mtr of meer. Veelal Engelsen en deze zijn onderhand niet meer gewenst. Ik voelde mij de hele dag al niet lekker en dit uitte zich 's-avonds in een fikse buikgriep (ik druk het netjes uit) Corrie kon half de boot schoon maken en ik kwam ondergoed tekort. Toen ook de andere uitgang ging meespelen was de zaak kompleet. Verder geen details. Wij zijn 3 dagen blijven liggen en ik was weer redelijk onder de mensen. John was al verder gegaan naar Charleville en zou doorgaan naar Laifour en dan terug naar Pont à Bar en het kanaal des Ardennes op.
Aan de steiger buiten was nog 1 plek en ik kreeg de boot er net in, aan beide zijden minder dan een meter. We hebben ons gemakt gehouden, internetten ging weer eens niet en de baliekluivers konden niet helpen. De douches waren koud, het was buiten immers warm! Het liep weer vol met thuisvaarders en het was gelukkig 's-nachts rustig. Maar 1 dag betaald. De vaarweg blijft boeien en alles ging behoorlijk vlot. Zondag kwam John weer binnenvaren en hij vond een plek in de haven aan een lange steiger midden in de haven. Zeer strategisch! De volgende dag gingen wij ieders ons weegs, misschien zien wij hen nog een keer, volgend jaar. Het ga jullie goed, het was prettig reizen samen.
Het was een puinhoop, waarschijnlijk veroorzaakt door een Nederlander die meende overal maar op knoppen te moeten drukken en aan stangen te trekken. Gevolg, 2 sluizen ontregeld en op een gegeven moment moesten wij zelfs met 3 boten naar binnen. Frans bleef achter en kwam met de volgende lichting. Gelukkig had hij nog een plaats aan de kant helemaal achterin, waar hij de vorige keer ook lag. Er was weer plaats! Diesel gehaald en de tank gevuld, dat was geregeld. De volgende dag inkopen gedaan voor een aantal dagen en bij de slager vlees gekocht. Wat deze er van bakte wil je niet weten. 500 gram gehakt werden er 400, 2 steaks van 200 gram eindigde op 120 gram. Wij hebben het maar laten liggen en hebben wat anders gekozen. Corrie heeft voor de laatste keer gewassen en het is komisch om Jut en Jul de was aan de drooglijnen te zien doen. De Damian lag er ook weer en het bleek dat hij dezelfde tocht had gemaakt als Frans, zij zijn om elkaar heen gecirkeld, blijkbaar. Er lag een duits zeilbootje van 3.25 mtr met vader en dochter van 8 en er werd ook nog op geslapen. Waar weten wij niet. Een paraplui om de hevige regen die nacht weg te houden. Een hevig onweer met veel bliksem, mooi om te zien.
Afscheid genomen van Frans, hij gaat het rustig aan doen en van de Damiaan. Niemand ging weg, dus alleen sluizen! Nou even niet. Na door de tunnel te zijn gevaren, bleek de sluis wel op rood/groen te staan, maar niet open. Je ligt in een kom en niet komforabel. Ineens komt er nog een jachtje uit de tunnel. OK dan met twee. Hé kijk nou, nog één. Het moet toch niet gekker worden. Gaan die deuren nu open of niet? Nee dus. Na de vierde boot konden wij kaarten. Als dat nog niet genoeg was om de deuren te openen weet ik het niet meer. Eindelijk, daar gaan ze en wat komt eruit? Een péniche in vol ornaat. Hij kon de bocht niet nemen, dus eerst moesten er drie boten de sluis in. La Vie meende dat hij amper gas gaf en liep iedereen voorbij. OK, dan maar wat gas bij en bij de volgende sluis kon hij het toch niet flikken aan de stang te trekken. Dan maar weer met drie. De volgende sluis lag wat verder en het kleine schip haakte af, wij niet, dikke pech. Zo bleef dat tot Vireux, waar wij aanlegden en zij doorgingen naar Givet. Wij zien ze nog wel een keer.
25.08 vertrek Vireux 08.45 teller 2237.4 aankomst Dinant 14.30 teller 2240.6 7 sluizen, 4 kleine en 3 grote Het weer was gelukkig goed en alles ging vlot. Het is nog steeds mooi om hier te varen, ook al zijn wij er nu al een par keer geweest. In Givet moesten wij de zapper inleveren en het papier voor Belgie/Wallonie weer laten opmaken. Gelukkig staat alles in de computer en is het alleen printen. In Dinant zijn wij nog een dag extra gebleven vanwege een weerwaarschuwing!!! Hevig onweer met hagel, enz. En inderdaad, om 08.45 gingen een aantal schepen weg en zaten een uur later in de dikke stront! In de middag klaarde het weer op en hebben wij nog even buiten genoten van een Hasselse borrel. Langs de kade konden wij goeie frites kopen en hebben deze gekoppeld aan een zeer goede steak. Wij hebben weer douchemunten, wilden deze ruilen voor korting, maar dat deed deze tante niet.
het begon te druppelen bij het vertrek en tot na de 2e sluis bleef het regenen. Gelukkig hadden de sluiswachters compassie met de boten en hadden de deuren al open staan. Het water zakt zo langzaam, dat je de indruk hebt, dat ze het met emmers doen. Je vaart weer langs mooie heuvels met leuke kasteeltjes en het was druk, ook met beroepsverkeer, die het geen donder uitmaakt of zij langs een passantenhaven varen, volle kracht, zelfs nog een toertje er bij. Maar wel gas terug bij de rondvaartboten, want die kagen wel! Namen weer een plekje gezocht en deze keer perfect aangelegd, dank zij het advies van Corrie. Snel de TV aangezet en gekeken naar de F- kwalificatie voor Francorchamps. Moeders is nog een paar borrels gaan halen en lekker vlees voor zondag. Na wat gehannes met internet (ik weet nu hoe ik binnen kom) met Jan en Nicole geskyped en de katten gezien. Ze zijn leuk. Nicole gaat over een week aan haar nieuwe job beginnen, Radio Brisbane here she comes! Wij gaan nog een dagje bijkomen, de rommelmarkt bezoeken, waar weer niets te vinden was en dan morgen naar Huy.
Het weer is beter, maar het is wel fris. Er gaan veel Duitsers terug, ongekend meer dan vorig jaar.
Het weer was redelijk en de weg bekend. Toch zie je iedere keer weer nieuwe dingen! Er was wel beroepsverkeer, maar het sluizen ging toch snel, al krijg je af en toe het idee dat de sluis per emmer water werd leeggemaakt. Bij het binnenvaren in Statte/Wanze keken wij onze ogen uit, 1 schip! Later in de middag kwam en nog een Duitser bij en dat was alles. De zoon mocht varen en geloof mij, hij had er kaas van gegeten. Zijn vriendin ook, want iedere keer dat hij zijn mond open deed, douwde zij de hare erop. Niet lullen maar kussen. 's-Avonds nog het nieuws en weerbericht bekeken en naar bed.
Een heerlijke tocht, vooral door een voorval bij 1 van de sluizen. Er liggen veel beroeps te wachten, maar de afmeting van de schepen is van dien aard, dat er maar weinig in de sluis konden. Normaal regelt de sluismeester de volgorde. Nou hier niet. Je moest maar zien wanneer je er bij kon of niet. Wij lagen vooraan te wachten, komt er zo'n joekel aan aan blijft maar op ons toe varen. Via de marifoon duidelijk gemaakt als hij nog 5 mtr verder ging, wij geplet zouden worden. Hij stopte! Wij lagen aan 1 middenlijn vast, maar de boot ging van de kant. Hoe ik mijn roer ook zette, ik kreeg hem niet terug. De grote bal had zijn voorschroef aanstaan. Corrie, losmaken, naar het midden en dan terug varen en achteraan aanleggen. Daar kwam de bal naar buiten en schreeuwde wat zo'n klein bootje ook bij een sluis te zoeken had! Sluis open en 1 schip ging erin en verder? Ja, nu moesten de drie jachtjes. Eén ging erin en ik riep de sluismeester dringend op met het verzoek of hij bij de les wilde blijven en doorgeven wie moest invaren. Zowaar, ik kreeg antwoord en rap erin, deuren dicht en zakken met die hap. Bij het uitvaren klonk ineens over de marifoon van de eldorado: schippers, verontschuldiging voor die boze franse mijnheer, maar, wij zijn voor het eerst in frankrijk en het is toch zo, dat de sluismeester zegt wie moet invaren. Dit is chaos! Reactie van een vlaamse schipper: madammeke, ge moet het maar leren, hier is het ieder voor zich. Zie je een gat, vaar er maar in en je ziet wel. Een andere schipper merkte op: ik ben benieuwd of het kwartje gevallen is? Dat ging mij te ver en rap antwoordde ik dat het een samenwerking is en geen machogedrag. De vlaming merkte op, dat de hollanders maar beter frans konden spreken met de sluismeester. Dat was tegen de verkeerde gezegd! In rap frans kreeg hij zijn congé, ik hoorde niets meer van hem. Luik was redelijk vol, wij hebben dit keer maar gelijk betaald en een borrel op de tocht genomen.
31.08 vertrek Luik 08.30 teller 2248.7 aankomst Maastricht/Pietersplas 12.45 teller 2251.1 1 sluis het was druk voor de sluis en weer het probleem met de grote schepen. Na ruim een uur wachten gingen er 2 beroeps in en moesten er drie plezier achter. Na het invaren van de 2e (wij dus) was de sluis vol. De voorganger weigerde nog meer naar voren te gaan. De beroeps liet eenvoudig zijn schroef bijstaan en de Duitser trapte er niet in, in de schroefkolk te varen. Nummer 3 kon dus terug en weer deed de sluismeester niets. Slechte zaak. De Pietersplas is wat veranderd, er is een havenkantoor en de douches zijn nu op de haven. Een fijne plek, fietsen van boord gehaald en boodschappen gedaan. Later bleek dat Maastricht aan de kade bijna lag.
Het Julianakanaal is niet het schoonste om te varen. Ook hier weer het probleem van de beroeps ten opzichte van de pleziervaart. Bij de bocht van Stein meldt niemand zich en als ze je zien, krijg je amper de ruimte door te varen. Het stuk waar je ver uit te kant moet blijven, krijg je opmerkingen: o, er zitten maar een paar jachtjes achter ons, ze kijken maar! Wij zijn weer naar de bekende haven gegaan, een plaats gezocht en nu blijkt er een heuse havenmeester, incl.witte per te lopen. Hij probeert je van alles aan te smeren, broodjes, kranten, fietsenhuur, enz. Corrie wilde nog eens spareribs eten, dus zo gedaan. Een heel grote pint erbij en alles smaakte goed. Nog wat babbelen met Duitse buren, die met een soort wegenkaart op weg waren naar Toul. Heel enthousiast, maar toch maar wat verteld.
Het kanaal Wessem-Nederweert is redelijk mooi varen en maar 16 km, dus je bent er snel door. De Zuid-Willemsvaart is beter en met de centrale bediening gaat het snel met de bruggen en sluizen. Na sluis 12 bijna een drama: een kleine klik in het vaarwater, 3 mtr uit de kant blijven. Komt een beroeps an met een vaart, dik 15 km met een boeg- en hekgolf die dik over de oevers ging. Kwam op volle vaart op ons af, draaide op het laatst weg van ons en scheurde door De golven waren zo hoog en de zuiging zo erg, dat de Ouzo II met de kop onder ging, het water liep over het voordek. Wij weren gewoon in de golven gekwakt. Een heftige reactie over de marifoon richtte niets uit. Zodra het mogelijk was alles gemeld aan de centrale Helmond, reactie: als u voorbij komt, kom dan maar even boven. Wat een ballen, ik moest nog 4 sluizen. (Advies van een kenner: gelijk de centrale rijkswaterstraat bellen) Wij besloten niet naar boven te gaan, de boekenkast was omgevallen en nog een paar andere zaken, verder was alles ok. Ineens veerde Corrie op en zei; Wim, kijk, de Milagro, Belgische kennissen uit Nieuwkoop. Hoe bestaat het. Nu nog het Wilhelminakanaal alles via de centrale Tilburg. Eentonig varen maar wij kwamen er snel door. Behoorlijk vermoeid legden wij aan aan de vrije plaats waar nog 3 andere lagen. Lekker gegeten en te bedde.
alles via Tilburg en het ging vlot. Ik hoefde niet op te roepen, hij zag ons al van verre en ik kon bijna iedere keer in volle vaart erdoor. Eén brug stond al open en toen wij er bijna waren, ging hij dicht. Wij riepen hem op en hij zei: sorry, ik kijk de verkeerde kant op en open ging hij weer. Langs de roeiers in Tilburg, rechts af de Lovenhaven in en daar was de watersportvereniging. Zij waren niet op de hoogte gebracht dat wij kwamen en alles ging wat stroef. Ik ben terug gegaan en heb alles uit kunnen praten en de boot ligt. Het is duidelijk een winterhaven midden in een industriegebeuren. Sjak gebeld, de technieker en die kwam nog die zelfde middag naar de motor kijken en een plan maken wat volgend jaar te doen. Het bleek dat wij in een grijs verleden nog met elkaar hadden gewerkt. Ik verkocht betonmolens en hij bracht ze met de vrachtwagen naar Saudi. Het vervoer naar huis was wat moeilijk, maar Sjak loste dat simpel op en haalde ons 10.30 uur af en bracht ons naar huis. Buitengewoon! Dit was dit jaar onze reis. Ik zal over een paar dagen nog een résumé geven en dan nog wat foto's erbij plaatsen Veel gezien, meegemaakt, nieuwe kontakten gelegd en fijn gereisd.
Alweer een paar dagen thuis en de kleding en kookspullen, etenswaren en keukenspullen van boord gehaald. Nu nog de kussens, de bimidi eraf, de mast naar binnen en andere kleine zaken. Het weer wordt er niet beter op.
Overzicht van de reis: motoruren 169,5 vaaruren 315.3 sluizen 314 beduidend minder dan vorig jaar! tunnels 11 hellend vlak 2 bruggen 44
diesel 569,02 ltr 777,51
Het weer was de grote spelbreker deze keer, maar daar moeten wij maar mee leven. Het aantal vaarders was minder, wel een specifieke groei van schepen naar Toul / Metz - Koblenz of Nancy - Strasbourg en de Rijn terug.
Tegenvaller, voor ons: de moezel, meevaller voor ons: Sarre, canal de Houillon, canal Marne au Rhin est.
Veel kontakten onderweg, vooral, Australiers, New Zealanders, Duitsers, Engelsen, Fransen en een enkele Belg. Opgemerkt: veel grote woonschepen, vooral Engelsen, die de plaatsen in de havens blokkeren en de kleinere schepen ca 10 mtr geen kans geven aan de kant te komen. Verschillende havens weren deze schepen al! De overgang van de Franse kanalen naar de Maas in Belgie en Nederland met bepaald minder aangename schippers, die de "kleine jachtjes" maar hinderlijk vinden, is groot. Het sluiten van een sluis voor langere periode, zonder redelijk vooraf aan te geven waar en wat de opties zijn, is jammer en kan je plan danig in de war sturen.
Al met al toch weer genoten en wij zien het komend jaar weer tegemoet. Parijs lokt weer en de Marne met bijbehorende kanalen richting Dijon. Heeft u vragen of opmerkingen, vermeld ze en ik zal reageren.
Tot een volgende reis. Wim en Corrie van de Ouzo II
In Namur is de Aldi wel wat ver weg, je moet het met de fiets doen, maar de slager is zo goed, dat het de moeite loont. Een lekkere steak en dan frietjes bij de brug halen, wat salade en smullen maar. De citadel bezoeken is de moeite waard, maar ga dan met het busje en neem de trip waarbij je kunt uitstappen waar je wil. Bij terugkomst een Westmalle pakken op het pleintje in het oudste café van Namen, 1643! is een goede afsluiting van de dag. Didi gedag zeggen en de trossen los voor de tocht naar Dinant. Wel een paar sluizen, maar al met al gaat het snel. Dinant heeft veel te bieden, tenminste als je de moeite neemt even te kijken. Het Sax museum, zie de saxefoons op de brug, de grotten, de Leffe Brouwerij, de citadel met een ongekende gratis rondgang. Als je de tijd neemt kan je met de bus naar de grotten van Han. Nog één dagje varen en wij zijn in Frankrijk. Na de sluis van Anseremme passeer je de jachthaven, een aanrader voor de terugweg. Je passeert het kasteel Freyer met een goede aanlegplaats, de haven van Waulsort, ook een aanrader en bij Les 4 Cheminées haal je de zapper op. Het vignet heb je al via internet gekocht met de voorverkoopkorting, nu 17% 24.05 Givet met een matige haven, de vingers zijn te kort en de steigers liggen teveel in de stroom. De stad is leuk om te bezoeken en de citadel vraagt ook te worden bekeken. Maar wij gaan door naar de eerste Franse sluis!!!! Gelijk na de sluis de tunnel Ham ca 860 mtr lang en onverlicht! Het is beter de bimidi te laten zakken. Dan weer een sluis en na nog één sluis ligt de weg naar Vireux-Wallerand open. Deze aanlegplaats, waar Marianne de scepter zwaait, heeft weinig te bieden. Een goede Kebab of Pizza en als je gas nodig hebt, rijdt Marianne je even naar de Inter. Frankrijk, we zijn er! Het weer is goed en nu eens kijken welke havens we kunnen of gaan aandoen.Het vaarwater, de Maas, is mooi en na 13 km komen wij in Haybes, een mooie plek, goede steiger, wat lastig stroom te krijgen. Fumay, ligt om de hoek en heeft wat meer te bieden. Na nog eens 12 km en een hoge sluis waarna je terug moet varen richting barrage, komt je Revin, voor ons het begin van de vakantie. Een prachtige aanlegplaats met veel bloemen, goede douches en wasmachine. Katrien of Patricia ontvangen je met 3 of 4 kussen en zijn blij je weer te zien. Hier ontmoet de "club" elkaar weer en blijven wij minstens 5-7 dagen.Boodschappen doen bij de Intermarché, diesel aanvullen en onderdelen kopen bij de Brico, alles wat je wilt. Probeer eens met het treintje naar Charleville te gaan, je zult er geen spijt van hebben TIP: blijf je voor een aantal maanden in Frankrijk en wil je internetten, koop dan bij Orange een stick met 3G abonnement voor 35,00 6 maanden geldig! Denk eraan, je kunt via Skype ook bellen, zo ontlast je de kosten voor de gsm. Je blijft 18 maanden in het systeem van Orange, dus het volgend jaar hoef je alleen te updaten en alles marcheert weer.
Nieuwe reizen van de OUZO II in Frankrijk 2012 -2013-2014
De blog heeft even stilgelegen, maar er blijkt zoveel vraag naar te zijn, dt we weer met info beginnen. Niet direct met vaaruren, maar meer algemene info over vaarwegen, havens en uitgaansmogelijkheden.
In 2012 zijn wij vertrokken uit onze nieuwe thuishaven TWV Tilburg. Eigenlijk en specifieke winterhaven met een gezellige club. De boot had in de winter op de kant gestaan en op de één of andere manier was er een beste bult water onder in de boot gelopen. Dat was even schrikken, de waterpomp stond onder water en alle gewichten waren door roest aangetast. Een hele klus om het schoon te krijgen. Gelukkig was de motor gespaard. Op advies van de verzekering werden de slangen van het koelsysteem vernieuwd en dat was geen gelukkige keuze. De monteur had vergeten de bouten goed vast te draaien en wij verloren regelmatig koelvloeistof. Op 07.05.2012 zijn wij van Tilburg naar Aerle Rixtel gegaan en hebben daar de nacht doorgebracht. Daarna zijn we doorgegaan naar den Bosch en op 09.05 over de Maas naar Maasbommel.
Het weer was niet best, af en toe hevige buien. In Maasbommel inkopen gedaan bij de Spar, toch wel een eind lopen. van Maasbommel via Boxmeer door naar Venlo, allemaal tochten van ca 6 uur; sluizen inclusief. Op 13.05 kwamen wij in Roermond waar ik merkte, dat geen harder in een plastic bak moet doen! Deze was gesmolten en over een bak met 5 ltr bilgeverg gelopen, na ook deze bak te hebben doen smelten! Alles door de bak met met verf, onderhoudsmiddelen, geloof mij, je wordt er niet vrolijk van. Na bij de Hubo in de stad nieuw planken en deksels laten zagen, alle verf te hebben weggeschraapt, konden wij een borrel drinken op de afloop. Bij de havenmeester gevraagd of wij wat dichter bij de uitgang konden liggen. Nee, daar lag een bateljon Linssen Yachten, klaar voor een tocht naar Frankrijk! Toch eens even praten met de captain van een kleiner schip en deze vertelde geen notie te hebben wat hem te wachten stond. André de voortrekker had alles uitgewerkt en zij zouden wel volgen. Had hij kaarten van Frankrijk? Neen, Wist hij dat de sluizen in Frankrijk maar door twee bootjes konden worden genomen? Neen, Wist hij, dat als 2x9 boten op reis gingen en hij als laatstse binnen kwam, hij drie dik moest liggen en dat André de beste plaats zou hebben? Neen. Hoe laat gaan julle weg? 09.00 uur. OK, moeder, dan gaan wij om 08.00!!! Wat een schrik, toen wij om 08.00 losgooiden en daar de Linssen als garnalenvloot kwam aanzetten! Allemaal de sluis in en de sluismeester vragen de deuren dicht te doen, of hij wel wist wat voor een kapitaal er in de sluis lag? Nee dikke nek, maar als jij dat vindt, kan je ook even wachten. Eén van de schepen had nog nooit een sluis gedaan en de lijnen goed vastgemaakt. Naast hem een nieuw schip. De sluis liep vol en hij kreeg zijn lijnen niet meer los, dus snijden maar. Met een klap schoot hij omhoog en veroorzaakte een goede schade bij de nieuwe buurman. Deze was "not amused" Het uitvaren ging drie dik met vol gas. Vragen over de marifoon of zij de bus moesten halen,werden beantwoord met de middelvinger omhoog. Wij hebben de gashandle terug gezet en lieten de élite voorgaan. Wat een rust. Na Maastricht door naar Luik, waar de dag ervoor de Linssen kolonie was vertrokken met een spoor van kommentaar. Iedereen moest weg, zij hadden gereserveerd! Sommigen deden het nog ook! Stroom? nee hoor, niet nodig. Nadat de havenmeester vertrokken was, gingen snel de stekkers in de dozen. Luik was warm en gezellig op Hemelvaart. Veel muziek en optochten Wij wisten toen nog niet, dat er vrijdags een broquante was aan de overkant van de haven en wel een zeer grote. Dat is voor een volgend keer. In de sluis Ivoz-Ramet werden wij door de politie gekontroleerd op papieren, landvasten, brandblussers, reddingsvesten, enz. De beroeps in de sluis kreeg er genoeg van en riep de sluismeester op: Alléz manneke, ofwel gaan de deuren open, ofwel ik vaar ze eruit! Zij gingen open. Na Wanze kwamen wij op 19.05 in Namur, waar wij een paar dagen bleven. Op zaterdag is er in de stad een grote markt, minstens zo groot als in Luik, maar meer produkten. Zondag een kleine broquante aan de haven Jambes.
In Revin is op dinsdag een kleine markt net over de brug en loop je door naar beneden het Spaanse Huis, een museum met informatie uit de streek. Na alle vaarmaatjes gedag te hebben gezegd, gooien wij de trossen los en gaan verder richting Charleville-Mézières, zo'n 40 km. Je komt voorbij aan Laifour, alle voorzieningen, wel betalen tegenwoordig, Monthermé, een heel nieuwe haven met veel capaciteit, Bogny met een goed restaurant en het Witte Paard boven op de berg. De supers zijn met de fiets 5minuten rijden richting de sluis.Bij Braux is tegenwoordig ook een aanlegplaatsje met stroom en water. Charleville wacht op u, of aan de steiger buiten op de Maas of binnen in de haven. Betalen is een hekel punt, als je zelf niet gaat, komt er niemand langs. Rustig afwachten maar. Over de passerelle naar het centrum, waar een mooie markt met draaimolen en veel café's en restaurantjes het geheel gezellig maken. Loop nog een stukje door en je ziet een Carrefour City en nog wat leuke plekjes. De Intermarché ligt tegen de berg op en is met de fiets (aan de hand) te bereiken. 07.06 We gaan de Maas verder op en komen bij Sedan, tegenwoordig met 1 steiger. Het is de moeite waard hier aan te leggen en een bezoek te brengen aan het Fort uit Europa, meerdere malen versterkt en verhoogd en bijna niet in te nemen. Je kunt een wandeling maken met een koptelefoon in je eigen taal van anderhalf uur en je zult er genieten. Zaterdag's is er een grote markt, vooral kleding. Wil je van Charleville verder varen, kan dat, in één keer naar Mouzon. De stad is klein, de kerk mooi, het voormalig klooster heeft een prachtige tuin, er is een Spar in de stad met gasflessen en over de brug een Leader Price. Verder niente. Stenay daarentegen heeft zijn eigen charme. Als er plek is, ga dan zoveel mogelijk naar achteren om goed tv te ontvangen. De havenmeester heeft een lekker lokaal biertje hel of donker vor 2.20 Het biermuseum is een must en je bent er een paar uur bezig. Van de capitainerie krijg je één gratis entreebiljet. Vooral aan het eind van de rondgang is het de moeite waard, het proeven van de verschillende bieren. Vergeet vooral niet een Kaboutetje/Chouffe te drinken, Kasteeltje, Orval, Chiney en je kan rollend naar de boot worden gebracht. Er is een super in de stad, maar heeft niet veel, de grotere supers zijn met de fiets goed te doen op ca 15 min afstand. Vergeet ook niet even naar de oude sluis aan de andere kant van de brug te lopen en de wasplaats. 17.06 Dun sur Meuse hebben we overgeslagen, wij wilden naar Verdun. Zeker een goede haven met wasmachine. Een bekende afmeerplaats is Consevoye, waar je om de hoek een plekje kunt zoeken, eventueel aan de overkant. Er is niets, zij het dan, dat er een Kebab is en een goed café. Na 3 pinten is de club weer happy en tevreden. 18.06 Na nog een paar sluisjes en wat kilometers en we varen onder de brug door naar de aanlegplaatsen in Verdun. Rechts de steiger voor de kleinere jachten (normaal gesproken) , links de kade voor de "woonboten" Gelukkig was er overal voldoende plaats. Denk er om, er is maar 6 Amp stroom, dus geen wasmachine aanzetten! Winkelen kun je bij de Intermarche en Lidl, een paar honderd meter terug langs het water. Verdun is een stad, waar je zeker enkele dagen moet blijven. Een vreselijke eerste Wereldoorlog geschiedenis. Er is een monument boven aan de trappen bij de haven en loop dan gelijk door naar de catherdaal, een juweeltje. Zak dan af via een Parijsachtige trap naar beneden, ga rechts af naar de Citadel en bezoek hier de grot In een treintje met een koptelefoon in je eigen taal, rijd je door de gangen en zie je hoeveel mensen hier leefden onder slechte omstandigheden Ook hoe de generaals dachten over de soldaten en hoeveel er dood gingen. Ja, oorlog was hard natuurlijk Neem eene rondrit naar het Knekelhuis, de loopgraven, de bunkers en je krijgt een idee wat daar allemaal is gebeurd Ben je op de goede tijd daar, vraag dan naar een uitvoering van Son et Lumière, een spektakel over de oorlog, net buiten de stad Denk niet dat je de enige zult zijn, zeker 1000 bezoekers per avond! Het begint laat, het moet donker zijn, maar het maakt een diepe indruk.
Verdun heeft ook een aardige markt en boven aan de trappen diverse restaurantjes. De prijzen zijn niet te hoog en het eten is goed. Vraag een pichet wijn er bij en je maaltijd is kompleet. 23.06 We gaan weer eens verder. Na 11 km na de handbediende sluis ligt Dieu s/Meuse, een aanlegplaats met schuine kant, maar zeker te doen. Vroeger stonden er veel campers en was er altijd een discussie vor wie de stroom was: campers of boten. De burgermeester heeft nu, in zijn wijsheid, besloten alles af te sluiten. Resultaat: iedereen vaart of rijdt door, de middenstand is de dupe. Dus nog 24 km en een paar sluizen door en daar ligt de steiger van St.Mihiel. Gelukkig plaats en hier blijf je zeker een aantal dagen. Niet alleen de stad is mooi, je kunt er goed inkopen, de Lidl over de brug rechts, Carrefour ca 10 min op de fiets, hier kun je ook diesel kopen. De plantenbakken p de brug zijn prachtig, ook het washuis aan de overkant en het plantsoen. In het centrum is een wasserette en de markt is niet groot, maar leuk om even over te lopen, als je er toch bent. Als het goed weer is, smaakt een bbq goed en boven staan een tafel en ronde banken. wat een luxe. Ben je uitgekeken in St.Mihiel, gooi je de trossen weer los en na de eerste sluis nog 20 km naar Consevoye. Hier is een steiger voor 4 jachten van ca.10 mtr en stroom en water via een automaat. Als er geen grote boot licht, is dit een goede plek. De automaat werkt met jetons, 3,00 voor 8 uur. Als je een beetje kan rekenen, heb je er twee nodig tot de volgende dag. Ook hier weer een Aldi onder de brug en Lidl over de brug rechts. Toch even de stad inlopen! Het chateau de Commercy, vroeger de redidentie van Koning Stanislas, huisvest nu het gemeenthuis, touristenbureau en museum. Aan de andere kant op het plein is een koekjesbakkerij, de "Madeleines" die als delictesse vroeger aan de Koning werden gepresenteerd voor zijn gasten. Het uitzicht over het kanaal is mooi, kijk naar het huis met het rieten dak. Dan nog één trip met verschillende mogelijkheden. Na 10 km komt de afslag naar ht Canal de la Marne au Rhin Ouest en is Void de eerste plaats. Verder de Maas op komt Pagny, een plaatsje waar veel grotere schepen de kade bezetten en je meestal moet doorvaren. Jammer! Dan is er gelukkig ook nog Lay-St.Remy een leuke aanlegplaats, die meer en meer wordt gebruikt. Er schijnt een bakkertje te zijn. Dan naar het Souterrain de Foug, oftewel de tunnel, ca 700 mtr en redelijk verlicht. Na het verlaten van de tunnel moet je om een soort eilandje naar de sluizen. Deze hebben een verval van 6.5 mtr en het verhalen is slecht. Soms is de sluis bemand en wordt een lijn aangenomen. Trapje varen wordt nu een gewoonte, de sluizentrap naar Toul, 11 stuks naar beneden, allemaal ca.2.60 mtr en automatisch. Dan de laatste voor de haven en kan je al zien of er plaats is. Soms laat een gek zijn boot even alleen, steekt de drukke weg over om te kijken of er plek aan de ekant is! Ja hoor, doe de deuren maar open! Toul is ook weer zo'n plaats, waar je een aantal dagen doorbrengt. Natuurlijk de gezellige haven, wasmachines (het wordt weer tijd) het stadscentrum met kerken en cathedraal (met lichtshow) kapper (ook belangrijk) Lidl, Intermarche, Cora. Loop eens rond de stad langs de stadsmuren en ervaar hoe groot alles wel is en goed verdedigd. Ook hier is de architect Vauban weer actief geweest. Wil je eens lekker gaan Chinesen, ga dan naar het centrum, bij de rotonde de tweede zijstraat en kies voor een Chinese fondu, of alleen vis (6 soorten) of vlees en vis (2x6 soorten) met groente, taugee, 2 soorten bouillon. Een lekkere witte wijn erbij en je geniet met volle teugen. Als je het omrekent per persoon, ben je zeker niet meer kwijt dan een 3 gangen menu! In de basiliek is in het seizoen een lichtspel. Het is mooi, zeker de verlichting van de ramen, maar als je echts iets goeds wil zien op dit gebied, moet je absoluut naar Nancy gaan. Dat is echt de MAX. Mocht je problemen hebben met je boot en behoefte aan hulp of onderdelen, volg dan het kanaal richting de Moezel (je kan er langs fietsen) en je komt uit bij Duncan, een winterstalling. Het telefoonummer staat vermeld op het toiletgebouw. Hij is ook vaak op de haven te zien. Nou ja, zien, het is een iel manneke! Heb je mazzel, zijn er feesten, soms wordt de haven gedeeltelijk afgezet, kan je voor een paar euro eten en drinken en is het er bar gezellig.
Vanwege het vele reizen naar o.a.onze dochter en schoonzoon in Australie, hadden wij wat veel energie gebruikt en besloten op ons gemak terug te varen en al die andere aanlegplaatsen eens te proberen. Al met al waren wij toch pas 13.09 weer in onze thuishaven Tilburg en zijn daar nog een paar dagen gebleven.
Deze reis zou diverse verrassingen brengen. Op 9 mei vertrokken wij uit Tilburg, nu het Wilhelminakanaal op richting Helmond. De bruggen werden geregeld door de centrale Tilburg tot brug Houtem en vandaar door de centrale Helmond. Om 09.00 uur vertrokken en al om 15.45 aan de kant onder de sluis. Toch 15 bruggen en 2 sluizen! De volgende halte werd Neeroeteren in Belgie en inmiddels waren wij op de Zuid-Willemsvaart beland. Het vaargebied is wijds, maar niet spectaculair en eigenlijk een verplicht nummer, zonder dat het nu ook weer vervelend was. Er zijn best wel aanlegplaatsen, maar ja, je wilt naar Frankrijk en niet naar Boerenkoolstrokelaarsdeel. BinPK 62 stuurboord uit naar sluis 15. Hier is en goede wachtplaats! Door naar Weert, waar zeker een goede haven is, vlak aan de brug en vlak in het centrum! Vergeet na de brug niet te tanken bij Gert-Jan Lingen, die Belgische prijzen voor de diesel regelt en ook een watersportwinkel erop na houdt. Na het Belgisch vignet te hebben gekocht ( de laatste keer, want in 2015 kost dit 40,00 voor 4 sluizen) kwamen wij om 16.30 aan bij het eilandje, de aanlegplaats. De volgende dag stortte de hemel in. Bij het controleren van de motor, bleek ca 6 liter olie in het motorruim te liggen! Einde verhaal, zonder olie draait de motor niet. Pietje Paniek. Corrie op de wal, een heer aangesproken en de toestand uitgelegd. Komt daar een bonk van een kerel aan boord, kijkt eens naar de zooi en zegt: GEEN PANIEK. Nou dat had hij beter niet kunnen zeggen, want die was er al. Eerst eens kijken waar die troep vandaan komt, ik zal wel helpen. De olie weggepompt en dan eens voelen aan de rechterkant. Alles droog! Achterkant, alles droog, voorkant, o jé, als het de distributieriem maar niet is, dan heb je een probleem. Plat ging ik! Nee, gelukkig ook droog. Ja maat, dan kan het alleen de linkerkant zijn. Met zo'n grote klauw langs het oliefilter en grommend kwam hij overeind. Bingo, het oliefilter lekt. Daar gaan we eens wat aan doen, maar wij gaan erst koffie drinken. Daar kwamen wij weer wat tot rust en vertelde (ook) Wim, dat hij een grondverzetbedrijf had, waar zeker 24 wagens met den DAF 575 rondreden, hij kende ze dus wel. Alle gedemonteerd, schoongemaakt, olie toegevoegd (hij had nog wat staan!) nieuw filter erin (had ik nog op voorraad) pakking vernieuwd en alles dichtgemaakt. Néé, niet starten, laat alles maar harden, morgen zien we verder. Na een pintje zijn we afgemat naar bed gegaan. De volgende dag 13.05 kwam hij persoonlijk de motor starten, liet hem een poos lopen en zei: schipper, gooi de trossen maar los, alles is droog! Toen ik vroeg wat de schade was, werd hij boos en zei: Als schippers elkaar niet kunnen helpen, is de lol van het varen weg. We zien je zeker nog wel een keer! Een stevige hand en weg waren wij, opweg naar Luik. In Maasmechelen nog alles eens nagekeken, maar alles was droog. In Luik lag de Grutte Bolle, maar deze ging in de middag weer verder. Na Luik weer naar Wanze, waar ons gas op was.We hebben een tweede fles, dus niets aan de hand. De rit naar Namur ging als vanouds, behalve de laatste, Grands Malades. Er lagen 7 jachten in en na het openen van de deuren had ieder zo'n haast, dat ze drie naast elkaar in de sluis al volgas gaven! Een Deen, Duitser, Belg en dan Nederlanders. Bekijk het maar, gas terug en rustig naar de haven gevaren. Toen hadden we moeten opletten, de stroom was behoorlijk en er lagen weinig schepen in de haven. Wij zochten een plek uit, ik zou naar de stuurboordkant sturen en als Corrie daar niet kon aanhaken, lieten wij de boot afzakken naar bakboordkant. Dat afzakken werd een klap! Goed dat wij fenders hadden om de klap op te vangen
Zo, ik kan weer verder gaan! Waarom die klap? Wij keken naar de sluis en de barrage en merkten, dat er een gigantische stroom stond.Vandaar dat de rest aan de kade aan de overkant ging liggen, dan maar geen stroom! (tegenwoordig 2014 wel!) Wij hebben hier van 16-21 mei gelegen. Ten eerste moesten wij de voorraden weer aanvullen, Noël en Marninette haalde ons af met en Suzukki Jeepje en wij deden ons inkopen bij de Aldi. Marinette ook en niet zo weinig ook. De vraag was dan ook gerechtvaardigd, hoe pro je dat alles in zo'n minivan? Tussen de benen, tussen de mensen, op je hoofd, overal waar maar eene gaatje was. Het lukte toch. Met de Namourette de stad ingeweest en info gehaald over de bus naar de citadel. Zaterdag de markt bezocht en het blijkt, dat 3 kg asperges, 1 kg druiven en 1 mud aardappelen in je rugzak zwaar weegt! In de middag 2 pintjes met kaas en hesp in het oudste café 1660 in de vette zon! Zondag de brocante bezocht, maar hij was klein vanwege werkzaamheden. In de middag naar het centrum gelopen en met de Citybus de citadel op.Met de bus kom je toch op plekken, die je lopend niet doet en afgestegen bij de top zijn wij door de gangen, waar vroeger de soldaten leefden en "werkten" 285 naar beneden gegaan. Allerlei uitzichten op de Maas, schietgaten, munitieopslagplaatsen, kantine's en slaapplaatsen. Het bleek bijzonder moeilijk in het fort binnen te dringen. Kan ook niet anders, het was door "Hollanders" gebouwd, net als Dinant. Weer regen, water getankt en een nieuwe TV gekocht (kon er nog wel bij). Om 14.30 uur was er een Corso met muziek en veel drankwagens, erg gezellig. Aan het eind van de dag klaarde het op. 21.05 Het wegvaren gaf veel problemen. De stroom was zo erg, dat de oude truc, voor spring, vooruit, stuur bak, loskomen, dan de motor in de achteruit en weg van de kant, niet werkte. Tegen de tijd dat ik de motor in de achteruit had, lag ik weer tegen de steiger. Dan maar brute kracht, volle kracht achteruit, jawel, met een kras over de bijna volle lengte. We merkten goed dat er stroom stond, gemiddeld maar 7,5 - 8.0 km/h. De sluizen gingen vlot. De sluismeester geeft door hoeveel schepen er aan komen en er wordt op de laatste gewacht. Wij voeren op met een Duitser, die schijnbaar watervrees had en niet boven de 5 km/h kwam. Hij bleef helemaal achter in de sluis en nam zijn tijd om eruit te varen. Toen ik hem erop aansprak, kreeg ik de wind van voren, had hem liever van achter gehad, gingen wij wat sneller. De hufter haakte af en eindelijk na 6 uur kwamen wij in Dinant aan lege steigers. Na veel geklooi vastgemaakt aan bakboordkant, maar het water stroomde zo snel, dat het schip geen moment stil lag. We hebben eens rond gekeken en aan de andere kant aan de houten steiger lag je precies uit de stroming. Trossen los en oversteken. Makkelijker gezegd dan gedaan. We werden een eind terug gezet, maar met wat meer motorvermogen kwamen wij toch op de goede plaats uit. Het was er zo stil, dat we besloten volgende dag door te varen. 22.05 Er konden wel wat paardenkrachten bij! Snelheid tussen 4.8 -7.2 km/h afhankelijk van een sluis of barrage in de buurt. Anseremme gepasseerd, Falmigoul laten liggen, Waulsort in zicht en zie daar, hardstikke vol! Veel mensen op de kant aan het zwaaien, armen kruisend en wuivend terug te komen. Echt niet, wij willen naar Frankrijk! Echt wel, over de marifoon, terug, alles is gespert van Toul tot Givet! De haven ingedraaid en een plekkie gevonden waar wij zelfs tv konden ontvangen. Noël vond het maar niets en ging aan het eind van de steiger liggen. Zijn probleem. Het bleek dat Briare, Decize, Saône, Marne Rhin, alles dicht was. Het water stroomde over de sluizen en veel landerijen stonden onderwater. Dat zag er niet best uit. 23.05 Corrie is jarig en bij gebrek aan beter in de Taverne Bruchettes gegeten, een soort pizza, maar dan op brood. Noël en Marinette deden mee en met een glaasje wijn was er toch wel sfeer. Alleen Noël bleef zeuren wanneer de sluizen weer open gingen en wij vonden het tijd worden alleen verder te varen. Iedere dag belde hij de sluis van Givet en maakte de man gek. Op de buitensteiger ontmoetten wij Marc Lazarus, een Australiër uit Melbourne die wij later zijn gaan opzoeken! Op 24.05 was de sluis weer open, er stond nog veel stroom en naast de 18 schepen vanuit Waulsort gingen ook nog 10 uit Givet op weg naar de tunnel. Je kunt nagaan, dat werd dringen. Laten gaan, wij wachten nog twee dagen. De eerste plaats waar je inkopen kon doen was Hastières ca 5 km fietsen. Vooruit dan maar, het weer was goed, dus waarom niet. In de Spar de eerste pastis gekocht en de markt bezocht. Toen we terug waren, moesten wij onze kont zoeken, dat waren we duidelijk niet gewend. De volgende dag weer regen en Corrie ging maar aan de was. Normaal rekent de pontbaas dat af, maar hij was met zijn pontje naar huis en alles vergeten. Eindelijk op 28.05 zijn we vertrokken. Bij Les 4 Cheminez de zapper gehaald en info ontvangen over de situatie op de Maas en naar de eerste kleine sluis gegaan. Alles ging vlot, wij waren alleen, dan de tunnel, bimidi naar beneden, ook vlot en d an de volgende 2 sluizen naar Vireux, waar de kade leeg was. Marianne was zo lief naar de Intermarché te rijden om de gasfles om te ruilen. De Kebab was open en weer eens goed gegeten! 29.05 door naar Revin. Bij Fumay vroeg Corrie wat er met de motor aan de hand was? Geen idee, waarom? Kijk eens naar de kant, de mensen lopen sneller dan wij varen, hoe kan dat? Wat denk je zelf ma!
In Revin zijn we weer een paar dagen gebleven om wat bij te kwekken, boodschappen te doen en diesel in slaan. De route die wij wilden nemen was nieuw en wij waren niet bekend waar wij weer aan de bak konden komen. 03.06 naar Charleville gevaren, waar wij een dikke 7 uur over hebben gedaan. Nog steeds een sterke stroom tegen. Bij de bocht bij Bogny stond ons hart even stil. Onder de brug kwam een péniche met een noodgang aan en moest stuurboord uit. Wij waren opgaand en zagen geen kans nog bakboord uit te wijken om de gast de ruimte te geven. De stroom was te sterk, wij maakten amper 5 km/h, hij zeker 16! Hij overzag de situatie en stuurde scherp in, gaf een dot gas bij en schuurde langs de wal! Eindelijk ging zijn boeg van de kant af en passeerde hij ons op nog geen 3 mtr. Dat scheelde niet veel en niemand kon er wat aan doen. Bogny is vergroot en vernieuwd, Monthermé heeft een nieuwe haven, waar zeker wek 15 schepen kunnen liggen. Door de overstroming lag er veel hout in het water en ook in de sluizen, wat voor regelmatige storingen zorgde. Onze maat Frans, van de dorus' deed stroomafwaards 80 km in 6 uur, sluizen incl! 05.06 Vanaf Charleville eerst door een vervelende hoge sluis, waar soms iemand was om een lijn aan te nemen. Nu niet. De stroom was nog steeds hevig en tot aan de sluizen naar het Canal des Ardennes waren het nog 17 km, hetgeen dus nogal wat tijd in beslag nam. De eerste sluis ging op zijn gemak open, zag er ook niet bepaald nieuw uit, maar wij kwamen boven. De volgende ging vlot. Het kantoor bij Pont à Bar was al dicht voor lunch, dus geen diesel kopen (was trouwens 1,55) en door naar Le Chesne, toch nog best een stukje. Daar zijn maar 4/5 ligplaatsen met stroom en water. Zorg dat je een Franse stekker bij je hebt. Het was loeiheet en wij zijn boven in de Brasserie een heel koude Leffe gaan drinken, zonder naar de prijs te vragen. Op één been kan je niet lopen, dus er nog een kouwe smakkeronie erachter aan. Toch effe 18,00! Heb je wat te eten? Ja hoor, maak je maar geen zorgen! Nee, schat, kan je wat te eten maken voor ons? Ja hoor, zeg het maar! Heb je een kaart? Ja hoor, van de omgeving! Nee schat een menukaart? Nee, je kan kiezen uit een salade, salade of een salade. Iedere kost 8,50 en is zeker de moeite waard. Lieverd, doe ons dan maar een salade. We moeten zeggen, het was ook een SALADE, met vlees, ham, spekkies, garnalen, kwamkwammer (de verleden tijd van komkommer) tomaat, olijven, frietjes en een lekker wit wijntje erbij. Er was nog een bootje bijgekomen, genesteld in de hoek en niet goed gehumeurd. De volgende dag zouden wij op tijd vertrekken, omdat de 27 + 4 sluizen zijn tijd zouden vragen. Om 08.30 uur ging er een Engelse woonboot voorbij, met een Duits jacht erachter. Dan maar een half uur wachten. De sluis was 10 min verder varen. 09.15 maar weggegaan, alleen! en de sluis was vrij. Het was mooi om te dalen en de uitzichten waren mooi.
De eerste paar sluizen gingen vlot, de één uit, de ander in. Dan dubbel rood. Hoe kom je aan de kant om via de intercom de sluismeester te waarschuwen? Niet dus, dan de boot maar dwars voor de deuren! Even prikken en daar kwam de dame al aan op de brommer. Probleem opgelost, maar hoe kom je dan weer bij de deuren weg? Het handboek sluisvaren erbij gepakt, wat aan het roer gedraaid en we lagen weer met de neus in de wind. Het uitzicht was mooi en we genoten van de tocht, tot zo ver. De sluisjuf meldde ons, dat er een péniche opgaand was bij de volgende sluis en wij even aan de kant moesten. Geen probleem, echter, de Engelsmans en Duitser lagen ook te wachten aan bakboordkant, op de kant met landvasten in de hand, de zaffels. De péniche kwam statig de sluis uit, stak over en ging de andere weer in. De Duitser begon te brullen: Holländer, ga de sluis in, wij wachten wel. De Engelse Pub was het daar niet mee eens en trok zijn sirene open. Achter ons was de Nederlandse optimist ook aangekomen, maar deed niets. Wij wel, gas open en de sluis in. De Duitser er achter aan, stang trekken, deurtjes dicht en hoppa. Wij zijn samen verder de trap afgedonderd en legden na een paar uur aan in Attigny, onder de bomen. Tied veur een pintje! Vondt de Duitser ook, de stoelen op de kant, kruiken vol en de damp sloeg eraf. Wat was er nu aan de hand Derik? O, de vrouw van de Engelsman moest alles doen, deed alles verkeerd, volgens pa en werd verrot gescholden of gemept. Blij dat wij met jullie in de sluis konden. Na een tijdje kwamen de Engelsen en Sipke voorbij varen, zonder ons een blik waardig te gunnen. Wat hebben wij gehuild (van het lachen). 08.06 Van Attigny tot Rethel is maar 3 uur varen en maar 4 sluisjes. Je moet even zoeken naar de aanlegplaats, een lange kade, waar een toilet/douche gebouw staat en een paar palen met stroom en water. De meeste waren al bezet, maar wij konden er nog bij. De douches werkten echt, alleen de verlichting was kapot. Dan maar met de deur op een kier! Boodschappen doen was geen probleem, Aldi, Lidl, Intermarché, Carrefour, alles bij de hand, ook diesel. De stad is best aardig en leuk een wandeling door te maken. Wij zijn ook een dagje langer gebleven. De humorist kwam er ook weer aan en had alleen maar te mopperen. Wij lieten hem in zijn sop gaar koken. Van Rethel via Asfeld, waar niets te doen was, naar Berry au Bac, waar wij een plekje aan de kant vonden. Een kruising van vaarwegen en bar ongezellig. Corrie had contact met een Nederlandse beroeps en ik kreeg de indruk, dat er ruzie was. Geïrriteerd door alles beslistte ik de trossen los te gooien, de sluis naar Reims te waarschuwen en te vertrekken. Direct na de sluis was eigenlijk een perfecte plek om te overnachten, maar door de dwarse bui werd het pas bij sluis 4, met pick-nick tafel. Corrie legde mij toen uit wat er aan de hand was en ik moest even mijn hoofd buigen, wat een oetlul! Reims zag er niet zo imposant uit, veel industrie en de haven lokte ook al niet. Aan twee kanten de snelweg, dan een drukke weg langs de haven en geen prettige aanlegplaatsen. Door naar Sillery, een uurtje varen en nog een paar plekken vrij. Duidelijk een Engelse enclave, veel grote boten, 25-30 mtr en iedereen bleef zeker een paar weken! Door een dispuut tussen de haven en gemeente was het liggeld vrij en met een kaart kon je de van de douches gebruik maken. De Intermarché op loopafstand, dus kat in het bakkie. Het weer was goed en wij stelden onze buren voor te gaan BBQ-en. Leuk, doen we, even vlees halen en onze vrienden even inlichten. Zo tegen 16.30 stonden er een paar stoelen en tafels en bbq's en begonnen wij aan de borrel. Nog geen uur later ws het grasveld vol, ca 14 man (en vrouw) en stonden de lokale bewoners te kijken wat die bootjeszotten nou toch allemaal deden. "Monsieur, effe preuven?" Ja dat zal wel zijn, dikke mik, dat moesten zij ook hebben! Het werd een gezellig feestje. De volgende dag met de bus naar Reims geweest. Of het was de verkeerde dag, of alles was nog dicht, maar gezellig was het niet. De catheraal was van buiten wel mooi, van binnen werd hij gerestaureerd. Nee, dat was een misser. Wij zijn toch langer blijven hangen dan wij dachten en pas 19.06 zijn wij verder gegaan naar Mareuil sur Ay, 13 sluizen, 1 brug en 2 tunnels, die goed verlicht waren. Condé op de hoek zag er niet uit, dus verder naar Mareuil een heel mooie aanlegplaats aan het park met mooie gebouwen en veel champagne huizen.
Het weer was nog steeds goed en de sfeer aan de kaai prima. Natuurlijk moest de champagne geproefd worden en meestal bleef het niet bij één fles. Epernay lieten wij liggen, ten eerste weer 4km terug, ten tweede is de haven duur en ligt nogal ver van het centrum. Zal voor een volgende keer zijn. De Marne stroomde nog behoorlijk en 14 km/h was zo gemaakt. De uitzichten waren eenorm, veel wijngaarden en kastelen. Damery is een goede aanlegplaats, maar ja, je bent net vertrokken. Ook Reuil heeft een afmeerplaats met stroom en water, maar ook hier ben je net onderweg. Het Ile d'Amour werd aan stuurboord gerond en na een sluis met megaande steiger legden wij aan in Dormans, een steiger voor ca 3 boten bij een camping. Een klein Belgisch bootje, met een klein Belgje, hielp ons aanleggen. Het Belgje knoopte de landvast zes keer om de bolder, maar ik kwam niet aan de kant. Hij zat te strak. De landvastenmevrouw vreg aan het Belgje: Belgje, ik zou graag de landvast op de boot terug hebben. Belgje: zo zit hij goed! Nee Belgje, ik wil hem terug. Allez Madame, as da ge niet kunt varen, hier hedde em. Trap et af en zoek et uut. Dank je Belgje, zo is het goed jongen. Daar lagen wij dan, aan de camping waar gedouched kon worden, de bakker 's-ochtends vroeg om 08.30 toeterend over de camping reed en een bagette verkocht. De stad heeft voldoende supers om goed in te slaan en is ca 15 min lopen. Er is één hoofdstraat met wat bezienswaardigheden. Wij probeerden nog in gesprek te komen met ons Belgje, maar hij deed de gordijnen dicht. Ga maar zitten sippen, Manneke! Ons gas was weer eens op en gelukkig was er een beschikbaar. De Marne meandert door het land en is mooi om te varen. Al te veel sluizen zijn er niet, dus het schiet lekker op. Mezi-Moulins heeft een mooie gotische kerk uit de 13e eeuw en in Mont-Saint-Père is de schilder Leon Lhemmitte geboren. Nog een 8-tal km en Château-Thierry kwam in beeld. Een grote stad met een imposante kade om aan te leggen. Wij keken er al naar uit. Het bleef bij kijken, want, de kermis had de stad aangedaan en de steiger werd kompleet in beslag genomen door de exploitanten. Geen stroom, geen water, alleen een pestherrie. Zelfs de kade bij de silo was vol. Nogent l'Artaud, 2 plaatsen lag ook vol en na nog eens 30 km kwamen wij in La Ferté-sous-Jouarre. Achter het eilandje was de haven en er was nog plaats aan een steiger. Na te hebben aangelegd, kwam een buurman van de volgende steiger vertellen, dat de stroom daar niet werktte. Weer verkassen en gelukkig hadden wij de laatste plek met alles erop en eraan, dachten wij. De Franse buurman met zo'n lelleboot, was de was gaan doen en sprong de stop door. Iemand kwam hem repareren, maar Fransie wist van niets. De volgende dag was hij vertrokken! La Ferté is een aardige stad, goed boodschappen te doen en lekker uitrusten van 8 uur varen. In Ferté werden vroeger molenstenen gemaakt en waren meer dan 1500 mensen werkzaam in deze industrie met export zelfs naar de USA. Op 26.06 weer eens verder, de bedoeling was Meaux! Langs St.Jean les Deux Jumeaux, een grote slinger Congis sur Thérouanne, Mary sur Marne (nergens een aanlegplaats) Germigny l'Evêque en Poincy met een haven direct na de barrage. Verder niets! Het werd weer een lange dag van 60 km varen. Maar wij waren er nog niet! De haven van Meaux was leeg!!! Gebeld naar de capitainerie en deze vermeldde, dat er de komende 7 dagen nautische feesten waren en daarom de haven leeg was. Nautische feesten en wij met onze ..... spelen! Een werfje lag al vol, drie dik en kon niemand meer nemen. Dan maar door, kleine tunnel, sluisje, het canal de Meaux à Chalifert, Montry, de tunnel van Chalifert, de sluis door en bakbord uit weer de Marne op en dan nog eens 4 km varen voordat wij, keikapot, aanlegden aan een éénbootsteiger van de jachthaven van Lagny.
