Met opgeheven hoofd teenden we gisteren nog eens naar - 1. Eindelijk verlost van die pomp, al was ik er niet helemaal gerust in want ik was bang dat ze toch nog eens gingen bijvullen. Saskia weer bij ons sinds zondagavond, het begint iets gezellig te hebben en ook verdomd gemakkelijk ! Als ik me boven aan het wassen ben, na het wegdoen van Silke en Anke is daarna altijd mijn hele living opgeruimd, keuken op orde. Toch geweldig om een 'autistische, dwangmatige, opruimster' als gast te hebben, dit is niet te betalen met dienstencheques !
Dus, weer een vlott in-check , ineens een kamer geboekt voor de operatie en dan hop-hop naar beneden voor de laatse bloedcontrole uit pac. De verpleging had er duidelijk zin in, de plakkers mochten eraf en ik werd eens goed ontsmet met ether, want de twaalf weken hp plakkers hadden mijn lijf omgetoverd in een ontspoorde 'dakloze',met zwarte randen, kleefresten, pluchkes. Het voelde aan zoals een hele vuile bus van 'de Lijn' wassen, saskia genoot van de transformatie. Toch weer wondvocht uit het litteken, dus een klein 'au moment' en dan afplakken en naar An! Er was niet veel te vertellen, ik had dat goed gedaan , zei ze en nu moest ik in actie komen: gaan wandelen, lichtjes gaan sporten, kortom terug een beetje conditie kweken. In beweging blijven en minstens een uur per dag wandelen. Baaaaahhhhhh, ik word al moe als ik eraan denk maar ik heb het beloofd en ik zal dat doen ! En toen was het tijd om tijdelijk afscheid te nemen van -1, geen aanprik meer, geen drama's meer, gewoon wegwezen en gezellig gaan winkelen en eten in de 'Makro'. De dingen die vriendinnen doen wanneer het leven verloopt zoals het zou moeten verlopen ...............
