Alsof alles nog niet erg genoeg was, blijkt nu ook mijn zus, Linda,erfelijk belast!
Een schok, ik kan dit zelfs nog minder plaatsen dan dat van mezelf.
Deze had ik weeral niet zien komen, ik was ervan overtuigd dat zij de dans ontsprongen was.
Ook daar nu grote zorgen, operaties plannen, keuzes maken, organiseren, het stopt niet !!!
Mijn nichtje, waarop ik vroeger al eens lette, die ik als baby heb zien opgroeien, ook belast.
Die Darmont genen hebben tot hiertoe al lelijk huisgehouden, drie van de vier getesten hebben vette pech.
Sorry, ik voel me daar op de ene of andere manier schuldig over.
Maar ik ga je steunen, Linda, net zoals je er voor mij was !
En dan doe ik nu een oproep aan mama en papa;geef ons de kracht om dit verhaal positief door te komen. Jullie hebben fantastische dochters op de wereld gezet, doe daarboven een goei woordje !!!!!!!
Reacties op bericht (1)
29-04-2015
Leuke erfenis
Tja speciaal gevoel, enigzins zo van 'shit, wat een organisatie nu en hoe kan dat nu', anderzijds van 'nu hoor ik er ook eens echt bij' want eigenlijk ben ik toch diegene welke ook in ons mama haar ogen altijd 'al' het geluk van de wereld had en mijn zus alle pech, eerlijk, ik voel me daar al jaren schuldig over. Wel en niemand heeft dit gewenst, nu heb ik ook prijs weliswaar hopelijk nog op tijd en kan ik preventief alles regelen zonder dat ik de lijdensweg van mijn zus moet volgen. Mijn zus heeft zeker en vast door de DNA test onze levens gered indien we er op tijd bij zijn en daarvoor blijf ik haar eeuwig dankbaar maar er is natuurlijk weer een lange weg af te leggen voor iedereen, rust is ons duidelijk nog niet gegund en soms heb ik het gevoel dat we eeuwig op onze hoede moeten zijn en dat kost zoveel energie.....het spreekwoord na 7 magere jaren, komen er 7 vette is zeker niet op ons van toepassing. Xxx
