Hallo hier nog eens de laatste nieuwtjes van het verre Frankrijk!

Eind januari was de chambre hôte Dieval / Hufkens weer eens volzet, en kregen we (ze zullen het graag horen) de “bomma’s” nog eens over de vloer. Oma Geel en moemoe Kastel kwamen naar de vorderingen van ons Maya kijken. Eerst en vooral de stapvorderingen, ze zou het wel kunnen, maar de ‘wil’ is er nog niet, Maya heeft nog graag een handje, zelfs een pinkje is al genoeg, om in het huis van de ene hoek naar de andere te stappen en buiten op ongelijke paadjes achter hond, poes of kip na te zitten. Dat betekent dus elke dag oefenen, en wanneer ze niet beseft dat niets of niemand haar vast houdt, loopt ze zelf gans alleen, maar vanaf het moment dat ze het door heeft, laat ze zich op haar poep vallen, en wipt ze liever verder wat buiten op de steentjes, niet zo vlot gaat. Maya is begin februari 17 maanden jong geworden dus echt reden om ons zorgen te maken hoeft ook niet, we kunnen er maar beter van genieten van het feit dat we nog niet achter haar moeten crossen en haar constant in het oog moeten houden.

Ook op het kinderheil zeiden ze dat alles prima gaat, alleen dat gewicht hé, ons pluimke is weer maar eens 100gr/maand bijgekomen (ipv gemiddeld 350gr/maand) en bijna 2 centimeter gegroeid. We zullen maar aannemen dat groeien en verdikken niet samen gaat en vooral zo vader, zo dochter! Van de moeder zal ze het niet hebben, die verschoot haar nen bult de laatste keer dat ze op de weegschaal ging staan!

 Dan de spraakvorderingen, ze brabbelt volop, het lijkt wel een japannerke – misschien heeft ze iets te veel in mijn aikido boeken zitten snuffelen – soms kan je er dan een nederlands of  frans woord uit ontcijferen. Heel duidelijk versta je “jas” en “hap”, de gevorderden begrijpen ook: “baaa” lees ‘bal’, “bluu” lees “bloem”, “béé” lees ‘beer’ of ‘peer’, “tatat” lees ‘schildpad’,  “oovwaa” lees ‘au revoir’! Er heeft iemand zelfs gemeend dat ze “oma” heeft gezegd, maar daar waren spijtig genoeg geen getuigen bij!

 Ons meisje is ook een echt danserke, bij het minste muziek staat of zit ze te zwaaien met haar armen, ofdat nu kinderliedjes zijn of deep purple, supertramp, ramstein, sum 41 of U2 is, dat maakt haar allemaal niet uit, en de oogjes van de papa blinken nogal als zijn meisje staat te headbacken op zijn favoriete muziek, de eerste les luchtgitaar heeft ze dan ook al achter de rug!

 Om nog even terug te komen op het bomma-weekend, de kaars voor goei weer, die moemoe had laten branden, had een nevenrechts effect, want het heeft die zaterdag een ganse dag pijpenstelen geregend! Dus zijn we met de bengel naar een binnenspeeltuin geweest, wat zowel voor Maya als voor de ((over)groot)ouders de eerste keer was. Daar heeft mejuffer onderhalf uur met grote ogen en een glimlach tot achter haar oren, van het één speeltje naar het ander gehuppelt, met het grootste succes: het ballenbad! Zondag bleef het dan wel droog en zijn ze hier in het bos met de (achter)kleindochter gaan wandelen. Tja, de grootouders mogen niet ontwend worden van zo’n klein geweld, want binnenkort wordt ze voor een tweede keer oma en bompa. Neenee, niet ten huize Dieval, deze keer is het veel dichter ten huize en wordt broer Peter binnenkort papa! En ik wordt tante, jawatte! Schoonzus Jessie is ondertussen al een 6 maand ver, en alles verloopt goed, en hun wondertje zou het daglicht moeten zien rond eind Mei. Nog even volhouden dus en hier staan al 6 duimpjes omhoog!

 Nu we het toch over kindjes hebben, de eer van deze maand gaat toch naar mijn allerliefste vriendin Angelique die op 3 februari dochtertje “Ona” op deze wereld heeft gezet! Bij deze nog eens een proficiat aan gans de familie Moonen – Milis! En geniet van dat Dutske! Ik zat er natuurlijk weer eens helemaal naast en had op een jongen gegokt, terwijl ik er bij een ander vriendin van overtuigd was dat het een meisje zou zijn, en daar is het een reus van een jongen geworden, bij deze ook een knuf aan Staf Lievens, ondertussen al bijna 3 maand oud! 2011 wordt blijkbaar dus ook een babyboom, want in de familie Hufkens en de vrins-vennekens wordt er ook nog wat uitgebreid, want hoe meer zielen, hoe meer vreugd!

Voila, Voor de rest kabbelt het leventje ten huize Dieval -Hufkens rustig verder.

Laurent droomt van een eigen project in de tuinbouw en dat krijgt een beetje meer vorm. Ik geniet nog van een paar maandjes vakantie, want begin april beginnen we weer op de camping, al zoeken we ondertussen ook wel een meer kindvriendelijke job. In maart komen we nog eens naar België, want met baby’s horen borrels!!

Zodra de reis bevestigd is, horen jullie er meer van ….

12-02-2011 om 14:33 geschreven door de mama