Hey ik heb een blog! Met liefde gemaakt, maar momenteel sterk ondervoed. Slechte punten Hilde! En nee, geen goede voornemens dat in 2012 daar verandering in kom, want ik ben graag een eerlijk mens en ik ken mezelf en vooral onze agenda voor het komende jaar. Maar laten we eerst beginnen met het verleden jaar en de laatste maanden waar het één achter het ander was.

Laten we beginnen waar we gebleven waren – (her)lees indien nodig het laatste blog artikel). Ondertussen kan ons Maya niet alleen lopen, maar ook klimmen, springen, zingen en dansen! Ze heeft ook bijna al haar tanden, diegene die ontbreken zijn de tanden die ze eigenlijk al moest hebben, en ze heeft diegene al die ze eigenlijk nog niet moest hebben, Soit, maakt nie uit, zolang dat ze er maar (veel) heeft. We proberen haar nog altijd vet te mesten, en al eet ze goed – geen stijgend resultaat op den bascul, dus mejuffer mag extra op controle bij de pediater ivm de gewichtstoename, nochtans ze heeft energie voor 2, en is zo gezond als een visje (op een paar wintermicrobes na). Ik zal ze eens op eetcursus bij haar nichtje Loeka moeten sturen. Ondertussen al 7 maanden oud, en een gezonde nieuwsgierige baby. Alles moet vooruit gaan, en laten we stellen dat zij geen enkel probleem heeft met haar gewichtstoename.

Ondertussen weet iedereen al wel dat we de bergen in verhuist zijn.

Vraag maar aan oma hoeveel kronkels in de weg ze moest doorstaan eer ze in Oms was, niets voor gevoelige magen ( haha).

Oms is een klein bergdorpje op 340 meter hoogte met alles er op en eraan: een gemeentehuis, postkantoor , een dorpsschool en zelfs een bibliotheek. En alles op 5 minuten wandelafstand.

Ik moet de straat maar oversteken en sta zo in het dorpswinkeltje: bakker/beenhouwerij/geldautomaat/gazette-en tabacswinkel/dorpscafé. Na 7 jaar woon ik wéér terug naast een kerkentoren, die graag het geslagen uur nog eens een extra keer slaagt, in geval als ge den tel kwijt geraakt moest zijn. U kan zich wel inbeelden wat dat geeft bij middernacht! Ons huisje is geschilderd in snoepsjes roos (ge kunt nie alles hebben hé) maar binnenshuis heeft het veel charmes. Er is ook een leuk terrasje op de bovenverdieping, waar in de zomer Maya in haar zandbak kan spelen, maar waar er nu bomvol overgebrachte planten van Laurent staan te overwinteren.

Ook binnenshuis zijn we er op vooruit gegaan.

In onze leefruimte staat een lange eettafel waar al onze gasten kunnen aanschuiven.

We hebben nu ook de luxe van 2 badkamers te hebben, ééntje met een bad en de andere met een douche. De keuken is nog niet erg groot maar geeft toch meer bewegingsruimte dan vroeger.

Ieder heeft zijn eigen slaapkamer en de bureau – film kamer (yep, wij overleven nog steeds zonder TV) is op een wip omgetoverd tot een logeerkamer – dus ge komt maar af!

Het huis is volledig onderkeldert en bied dus veel ruimte, dat heeft zo zijn nadeel dat ge dan alles bijhoudt, en dat die kelder nu overvol staat! Ook in de leefruimtes staan hier nog wat dozen die uitgepakt moeten worden, maar die even moesten wachten omdat onze verhuis samen viel met de eerste planting en oogst.

Zo zijn we bij ons nieuwe project ‘ de saffraan plantage’, want gek zijn is gezond, en wie niet waagt, niet wint!

In maart was de kogel door de kerk: Laurent zet een streep onder zijn vast werk, en is dus van Juni officieel werkloos, maar officieus al héél druk bezig met het uitdoketeren van zijn volgend plan. De eerste grote uitdaging was het zoeken, vinden, en kunnen betalen van een landbouwgrond die dan nog eens voldoet aan de eisen van een safraanplantage. De sterren stonden hem gunstig wat die had hij na een paar maand zoeken ook gevonden en na wat onderhandelen en veel wachten was het begin juli officieel: laurent is een grondheer, en mijnheer kon eraan beginnen! In augustus werd de grond (met de hand) ontdaan van het onkruid en de oude wijnstronken, in september plantten we de eerste 30.000 bollen . Begin november konden we de eerste bloemen plukken, 200-300 bloemen om er in te komen want in volle oogst waren het dat maar eventjes 1200 bloemen per dag! En allemaal handwerk hé, eerst de bloem plukken en daarna één voor één ontdoen van de meeldraden = saffraandraad!

Deze draden worden vervolgens gedroogd waardoor ze in volume 80% van hun gewicht verliezen, en dan blijft erniet veel van over hé! Onze oogst is dit jaar niet zo groot maar volgens andere kwekers niet slecht voor een eerste oogstjaar. We brengen dit jaar nog geen saffraan op de markt,  Laurent moet zich nog eerst registreren tot ‘boer’ (ongeveer begin Maart). Voor degene die geïntresserd zijn kunnen ons al wel iets laten weten zodat we voor uw Saffraan kunnen reserveren, want op is op, en dan zal je moeten wachten tot volgend jaar, want saffraan geeft maar 1 keer per jaar.

Ondertussen hebben we ons in de drukte van de feestdagen gegooid.

Maya en ik zijn volop bezig met de voorbereiding van de kerst bij de mammie Simone  in Castelnaudary. Vandaar zakken we enkele dagen later af richting België.

Jaja zet de borrels al maar klaar want we zetten 2012 in op Belgische bodem.

We blijven een weekje logeren op de Rijn van 28 dec tem 5 jan, een week die goed gevuld zal zijn en waarop ik toch heel wat vrienden en familieleden hoop te zien.

Best even een belletje( naar oma en bompa) als jullie speciale ontmoetingswensen hebben.

Zo, ik heb nog veel te doen voor onze afreis, maar hopelijk zie ik jullie binnenkort !

Groetjes Hilde en ço

22-12-2011 om 00:35 geschreven door de mama