Hoi kleine meid van me!

Ik heb al verschillende keren naar jou geschreven toen je nog lekker in mijn buik zat, maar nog niet sinds je eruit bent! De tijd gaat dan ook zo verschrikkelijk snel. Overmorgen ben je al 3 maanden oud...Jeetje, het lijkt nog maar gisteren dat we samen in het moederhuis lagen...

Ondertussen ben je het al helemaal gewend in ons huisje, en heb je zo je eigen plekjes. In je wiegje (lees kinderwagen) lig je het liefst met je billen bloot, zodat je meer bewegingsvrijheid hebt. Je spettelt dan ook hevig met je beentjes, mooi gesynchroniseerd: links, rechts, links, rechts...zo lijkt het wel ofdat je loopt en dat vinden wij natuurlijk geweldig slim van je! Zo heb je sinds een paar dagen ook je duimpje ontdekt. Bij honger of slaap ben je dan ook een echt duimelotje. Een andere grote ontdekking zijn je voetjes. Wanneer je in je zitstoel ligt kan je zo een uur verwonderd naar je wriemelende voetjes kijken, je al afvragend hoe je het klaarspeelt om ze te doen bewegen! Ook ben je onder de indruk van je eigen stemmetje en verschiet je zelf van de hoge, gekke geluidjes die uit je keeltje ontsnappen! De rest van de dag breng je door met slapen, eten, beetje wenen en vooral lekker véél lachen!

Ginga de poes vind jouw zacht speeltapijtje met zijn felle kleurtjes en bengeldende speeltjes "de max", en ze zou er maar al te graag mee spelen, maar daar krijgt ze de kans niet voor van ons...Ook in je bedje gaat ze graag woelen, maar ook dat is verboden terrein voor haar, tot haar grootste fustratie toe! Luna de hond daarentegen vind jouw komst minder indrukwekkend, soms komt ze even aan je snuffelen zonder meer interesse. Wel voelt ze aan dat er minder (wandel)tijd voor haar overblijft en dat vind ze minder leuk, maar goed, binnen een 6-tal maanden kan ze jou  leren lopen!

Verder liggen er hier overal beertjes en knuffels, dat we er geen blijf meer mee weten! Je beseft het nog niet, maar je ben overstapelt met allerlei cadeautjes van wel 100 verschillende lieve mensen: familie, vrienden, kennissen, werkcollega's maar ook mensen waarvan we jarenlang niets van gehoord hebben en die via dit blog op de hoogte werden gehouden van je geboorte!Daarbij denk ik aan het cadootje van het eerste onthaalkindje van je oma - Vincent genaamt - nu zelf volwassen en binnenkort ook papa! Graag wil ik al deze lieve mensen nog eens bedanken!!! Want meid, je bent met je poep niet in de boter gevallen, maar in de slagroom!

Dikke kus,
je mam
X


Coucou ma fille,

je t'ai écrit déjà plusieurs fois quand tu étais encore dans mon ventre, mais pas depuis que tu est née! Et après demain on fête déjà tes 3 mois...ouf, Le temps passe trop vite!

Depuis tout ce temps tu est bien installée à la maison avec tes petits endroits, rien que pour toi. Tu adores être dans ton berceau, fesses nues pour que tu peux mieux bouger. Tu gigottes tellement tes jambes bien synchroniser: droit, gauche, droite, gauche...que ça donne l'impression que tu cours! Trop marrant! Depuis quelques jours, tu as aussi découvert ton pouce qui te rends service en cas de grosse faim ou fatigue! Ces derniers jours, tu est impressionnée par tes propres pieds, pendant une heure tu les observes en te demandant comment tu fait pour les bouger! Pareil pour ta voix! Parfois tu prends peur de ces bruits aigus qui t'échappent de ta bouche! Le reste du temps tu dors, manges, pleures un peu, mais surtout tu souris beuacoup et ça...on adore!!

Ginga, le chat, aimerait bien aller jouer sur ton tapis d'éveil, mais -comme ton lit - c'est du terrain interdit pour elle, et ça lui plaît pas! Luna, le chien, est moins impressionée par ton arrivée. elle snifle un peu, mais pas plus...par contre, elle sent qu'il y a moins du temps pour aller promener, mais bon, dans 6 mois, elle peut commencer a t'apprendre à marcher!

Ensuite, il y a des pelluches partout dans la maison, on ne sait plus où les mettre! Car tu te le realise pas encore mais tu étais gatée par beaucoup des gens: la famille, les amis, des collègues et cetera! J'aimerai bien les remercier encore une fois pour leurs génorisité et amabilités. Car ma fille, tu n'est pas tombé dans du beurre mais de la crême fraîche!!

Bizou,
ta maman,
X

29-11-2009 om 16:42 geschreven door de mama