Ouder zijn...wat een mooi avontuur! / être parent...quelle belle avonture! Op 1 september 2009 is ons meisje "Maya" geboren. Via deze blog houden we jullie graag op de hoogte van onze avonturen en ontdekkingen van mama en papa zijn!
Notre fille "Maya" est née 1e septembre 2009. Ce blog permet de suivre nos avontures et belle découvertes d'être maman et papa!
24-06-2009
gemijmer.. - un peu de philosophie
Op een hete namiddag als deze, mijmer ik weg naar de nabije en verre toekomst, en droom ik over jou en mijn moeder-zijn...
Een moeder die je zoveel wilt leren, die het zo goed wil doen, al respecterend haar moto 'alles is perfect omdat het dat juist niet is'. Een moeder die bovenal gewoonweg mens wil blijven, eerlijk is met zichzelf en een ander, die waarde hecht aan de kleine dingen des leven. Een moeder waar de afwas blijft staan om met jou de wereld in te trekken... geen verre reizen, maar grote ontdekkingstochten in onze achtertuin. Waar een gesprek boven strijken gaat, en knutselen boven kopen. Een moeder die samen deelt; leed en plezier, groot en klein. Een moeder die weet naar zichzelf en en ander te luisteren..., te begrijpen.... en te respecteren...en jou die waarden weet over te brengen.
Een moeder die zoveel van jou hoopt te leren, zich te herinneren wat het weer is om 'kind' te zijn. Hoe het is om alles voor de eerste keer te ontdekken, hoe het is om "echt" te zijn, waar de 'verstandelijke reden' nog geen zand in de ogen van het 'gevoel van het hart' strooit. Hoe het is om in het "nu" te zijn, en niet in het morgen. Hoe het is om uren gefascineerd te kijken naar een slak die traag maar zeker voorbij kruipt....
Een moeder die in de eerste plaats ook gewoonweg een vrouw is die achter haar levensprincipes staat, deze in vraag stelt, deze aanpast, en weer verder zoekt...die een namiddag filosoferen veel nuttiger en plezieriger vind, dan een namiddag shoppen. Iemand die streeft naar het weten van het gewoonweg "zijn". Die pijn niet uit de weg gaat, maar eruit probeert te leren. Die weet dat een gesprek met zichzelf leerrijker is dan een gesprek met een ander. Die de innerlijke lat héél hoog legt, soms te hoog, waardoor ze zichzelf uitput, teveel geeft en te weinig neemt. Die haar zwakheden kent, en daar mee leert te leven, er zelfs kracht uitput. Een moeder die een mens is die weet waar ze staat, daar wilt staan, en ongeveer weet waar ze naartoe gaat, er al op vertrouwend dat ze zal gaan waar ze wilt gaan. Je moeder is een mens die gelukkig is met haar simpel leventje, en jou komst maakt het er alleen maar boeiender op...
je mam
Pendant une apres-midi si chaude comme aujourd'hui, il y a mes penséées qui flotte vers l'avenir proche et lointain, vers toi et ma maternité...être mère...
Une mère qui souhaite t'apprendre tellement de choses, qui veut tellement bien faire en respectant sa devise "tout est parfait, car rien ne l'est vraiment". Une mère qui reste d'abbord et simplement une personne, honnête avec soi-même et autres, qui apprecie les petites choses de la vie. Une mère qui laisse la vaiselle pour pouvoir aller explorer avec toi le monde d'exetrieur. Pas de voyages lointains, mais des grandes découvertes dans notre jardin. Où parler est plus important que repasser...où bricoler - créer - est plus important qu'acheter. Une mère qui partage son bonheur et malheur, grand ou petit. Une mère qui sait écouter, comprendre et respecter soi-même et un autre, et t'apprendre ces valeurs vitales.
Une mère qui espère d'apprendre tellement de chose de toi! De se souvenir qu'est que c'est d'être "enfant". Savoir comment c'est de découvrir tout pour la première fois. D'être "vrai", là où la raison de l'intelligence ne trouble pas encore la force de sentiment du coeur. D'être dans l'insant, et pas dans demain. Decouvrir comment c'est d'être fasciner par un ecsargot qui trace son chemin, lentement mais certaine...
Une mère qui est d'abbord une femme, qui tient fort à ces principes de vie. Qui les questionne, les adapte, et continue de chercher...qui trouve que philosofer est beaucoup plus utile et amusant qu'une apres midi de shopping. Quelqu'un qui aspire à savoir à simplement "être". Qui ne fuit pas la douleur, mais essaie de comprendre. Quelqu'un qui est concient qu'une conversation avec soi-mème est beaucoup plus riche et instructif qu'une conversation avec quelqu'un d'autre. Quelqu'un qui met le barre d'âme trés haut, parfois trop haut, qui s'épuise, qui donne trop en ne prend pas assez. quelqu'un qui connait ses faiblesses, qui essaie de vivre avec, et optient une certaine force. Une mère qui sait où elle est, qui veut être là...qui sait à peu près ou elle va, et à confience qu'elle va aller où elle veut aller. Ta mère est quelqu'un d'heureux avec sa vie simple, et ta venue fait seulement captiver encore plus des choses...
Het is weer een tijdje geleden, wegens veel gebrik ;-)
Zondag 21 juni, zijn we de bergen ingetrokken voor een bezoekje aan het toekomstig speelkameraadje van onze spruit. Onze bergvrienden, sophie en Eric, zijn sinds 26 mei de trotste ouders van een flinke zoon "Dorian". Natuurlijk werd er dan ook honderduit gepraat over haar eerste moeder-ervaringen zoals de bevalling, de borstvoeding, en de eerste zorgen, zodat ik er weer wat beter op ben voorbereid, vooral op het feit dat het allemaal wel eens minder vlot kan gaan dan men hoopt. Zéér pijnlijke weeën, moeilijke borstvoeding, en gezonde kersverse moedertwijfels... maar dat al heeft me (nog) niet bang gemaakt, en kijk er al weer een beetje meer naar uit, naar die grote dag. Natuurlijk hebben ook de kersverse en toekomstige papa wat ervaringen uitgewisseld, maar ofdat Laurent er nu wat geruster op is, dat weet ik zo nog niet ;-)
Zaterdag keren we waarschijnlijk terug, dan gaan de mannen op jacht naar couscouille. Een typische pyrénéese bergplant, lekker in een salaatje, in soepvorm of als likeur. De vrouwen blijven thuis, en met veel gebabbel en gelach, gaan we de hal schilderen (ze zijn namelijk hun huisje aan het opknappen).
Maandag 22 juni, was het dubbel feest! De franse Oma nodigde ons uit voor haar verjaardag, en wij klonken meteen ook op onze nieuwe auto die we die dag bij de garage zijn gaan ophalen! Nu staat er dus een mooie rode auto voor onze deur, en het is nog een beetje wennen aan dieje 'chique bak'! Minder leuk was mijn eerste bandpijnen in onderbuik en pijnlijke rug, de pijn was draagbaar maar duurde de héle dag door. En het feit dat ik nog vermoeid was van het weekend, maakt dat je minder tegen die pijn op kan. Maar goed, met rust, wat wandelen en een regelmatige massage, ben ik de dag dan toch nog goed doorgekomen, en de volgende dag - na een goede nachtrust - was het al véél beter.
Dinsdag 23 juni, gisteren dus, voelde ik me dan ook terug in topvorm en daar heb ik gretig van geprofiteerd. Zo heb ik de zaag, hamer, en nagels terug bovengehaald en verder getimmerd aan de opbergruimte in de kinderkamer. Wanneer het te warm werd, ben ik ermee gestopt, want de temperaturen lopen hier weer tegen de 30°. Gisterenavond, was het hier het vuurfeest van St. Jean, de juiste betekenis ervan ken ik niet, maar er wordt in elk dorp een vuur aangestoken, en 1 hééél groot vuur op de top van de canigou (berg) dat je zelfs van bij ons goed kon zien!! Dat feest gaat natuurlijk samen met een pint en muziek, dus zijn we gisteren naar het dorp afgezakt om er de sfeer op te snuiven en de dorpsgenoten wat beter te leren kennen. Wat maakt dat we weer eens laat in onze nest zaten! Vandaag hou ik het dan ook wat rustiger aan.
Morgen ga ik nog eens (3de poging) op zoek naar een feest-tenue voor de trouw van mijn allerbeste vriendin, maar toegeven dat dat met mijn bolle buik niet zo simpel is! S'avonds ga ik er op uit met de campingcollega's, waar ik vorig jaar gewerkt hebt, dus zal ik waarschijnlijk weer niet op tijd gaan slapen ;-)
Nog eens een dikke proficiat aan Sophie en Eric, en hun familie! Ook nog een gelukkige verjaardag aan de Franse Oma, en een dikke kus aan al mijn lezertjes! (bedankt trouwens voor jullie leuke reacties op mijn gekribbel!)
Tot snel, jaja met foto's! Groetjes, de mama en ço
Salut tout le monde,
ça fait un moment que je n'ai pas donné des nouvelles, car on n'a pas mal bougé!
Dimanche 21 juin, on est allé rendre visite au futur camerade de notre petit(e). Nos amis de montagne, Sophie et Eric, sont depuis le 26 mai des heureux et fièrs parents d'un petit garçon 'Dorian'! Biensûr la jeune maman, m'a partager ces premiers experiences de sa matenité - l'accouchement, l'allaitement, premiers soins et cetera - pour que je serrai bien préparer quand ça serra à moi! Il faut que je tient surtout en tête que les choses peuvent se faire moins faciles et evidents qu'on espère: contractions tres douleureux, allaitement difficiles, et ceterea. Et qu'il ne faut pas se décourager trop vite. Tous ça, ne me fait pas (encore) peur, et je reste confiente pour le grand jour. Biensûr, Eric a aussi partager ces émotions avec le futur papa, mais si Laurent a maintenant un esprit plus tranquille pour le jour J, suis pas si sûr ;-)
Lundi 22 juin, double fête!! La future mamie nous avait invité pour fêter son anniversiare, et le même temps on a trinqué sur notre nouvelle voiture, qu'on allait chercher au garage le même jour. Maintenant il y a donc, une jolie voiture rouge devant notre maison, et on doit encore s'habituer à l'idée que cette voiture "classe" et familiale, et beh, c'est le notre! Moins amusant, c'étais mes premiers douleurs du bas de ventre et dans le dos. Le moindre déplacement me faisait mal. Pas de douleurs insupportable, mais qui dure tout la journée. Car j'étais encore fatigué du weekend, je les supporte moins bien aussi. Heureusement avec des massages, repos et petits promenades, j'ai quand même vécu la journée Le lendemain, apres une bonne nuit, c'étais beaucoup mieux!
Mardi 23 juin, je me sentais tellement en forme, que j'ai continuer 'enfin' le bricolage du dressing dans la chambre d'enfant. Quand il fesait trop chaud, pas loin de 30°, j'ai dû m'arreter, il faut pas abuser quand même! 23 juin, donc aussi la fête de St. jean! Aprés avoir vu l'énorme feu sur le canigou (de chez nous!), nous sommes allé faire un tour dans le village et sa fète. ça veut dire qu'on étais de nouveau couché tard! ;-)
Donc aujourd'hui; il fait encore plus chaud, je prends cool et je profite de vous écrire au frais dans la maison. Demain je continue ma recherche d'un tenue pour la mariage dans 10 jours, et zut, pas facile avec mon ventrou! Le soir, je vais sortir avec mes collègues de camping, où j'ai travaillé l'été dernier. Donc il va faire tard de nouveau
Encore nos félicitations à Sophie, Eric et leurs familles! Encore un bon anniversaire à ma belle mère! et plein de bisous à mes fidèles lecteurs!
Maya wordt grote zus!
S'avonds ga ik er op uit met de campingcollega's, waar ik vorig jaar gewerkt hebt, dus zal ik waarschijnlijk weer niet op tijd gaan slapen ;-)
