L:. Leuk nr op Q Mss binnenkort eens tijd maken voor een rustig gesprek?

E:  Nr vaak gehoord. Gesprek kan alleen als er gestopt w met volgen, tel, facebook laster

L:   Ik ook. Ik volg niet, was er alleen zondag en je weet waarom. Ik heb je niet gebeld. Fb bevat naast veel andere dingen mijn verdriet en wat ik beleef. Je sneed me trouwens af. Ik vraag al 2 weken om te praten, ondanks alles wat je me aandeed. Laster? Neen. Waarheid vs leugens en stilzwijgen. Ja. En wat doe jij?

E:  Als jij rondvertelt dat er zondag een vent in mijn bed ligt dan is dat leugen. Zo w er n gepraat

L:. Ik neem geen lessen van jou in leugens. Erken openlijk jouw eigen leugens en praat er met mij over zonder verdere leugens over mij de wereld in te sturen of aanhangig te maken. Da s ook een basis om te praten. L

L:. Hoe dan ook. Uitpraten zonder boosheid en leugens zou veel kunnen helpen. Ik blijf er af en toe naar vragen, maar neem mss zelf initiatief

E. Eerst boosheid en fb verhalen weg. Eerst wat rust. Niet zoals zondag

L:  Boosheid is al lang weg. Die was van dat moment en dat weet jij ook. Alle leugens en verzwijgen weg is de kern. De waarheid haalt de leugen toch in.

E:   Het is iets ts ons en niet voor ganse omgeving en nog minder voor fb. Eerst dat aanpakken

L:    Voor mij was het strikt tss ons, voor jou niet. Ganse omgeving is overdreven. Enkel mijn (nvdr: kleine kring dichte vrienden)  vrienden zien wat, nt publiek. Gn leugens, mr nog slechts een fractie van de waarheid is gedeeld. Dat weet je wel. Straf dat je alleen jezelf als slachtoffer kan zien. En verzwijg je ook fijntjes een klacht?

L: . En nu? Terug het stilzwijgen en alles laten rotten? Denk niet dat daar iemand mee gebaat is. Ik deed al wat ondertussen om het minder scherp te maken. Jij?

E:  . Nogmaals, niet op deze manier

L:    Bedoelende?

E:   Nog steeds hetzelfde. FB, laster,...

L:   ?? Dan moet je me maar eens uitleggen welke laster er is. En wat er met fb mis is. En weerom geen woord over wat er over mij rondgaat. Dat moet ook stoppen.

Na 17/3 heb ik me dan ook voorgenomen om niet meer te ageren. Let is be. Het kwaad wat ik had verwacht is ondertussen toch al grotendeels geschied. Buiten het feit dat het heel jammer is dat je geliefde het dagelijks brood opgeeft voor fastfood, vind ik het vooral jammer de manier waarop het is beëindigd. Af en toe heb ik er nog last van, zeker wel eens op een eenzaam moment, maar ook dat betert. Het schrijven heeft me duidelijk goed gedaan, en ik ben dan ook blij dat ik die raad heb opgevolgd. Ik kan het nu gewoon spijtig vinden, zonder dat het me nog echt diep raakt, ik sta recht in mijn schoenen, en mijn schuldgevoel dat me werd aangepraat over het feit dat ik haar in 2012 de deur had gewezen, is bij deze ook helemaal weg. Het enige waar ik nog spijt van heb is dat ik het zo lang heb vol gehouden. Had er beter sneller het mes in gezet, dan had ik alleszins geen spijt moeten hebben dat ik mezelf op 9/3 zo heb laten opjutten.  Maar ja,  achteraf is het natuurlijk makkelijk praten....   

Email van mij aan E__

E__,  Ik heb geen enkel ander voorstel van jou mogen ontvangen, en vorige week maakte je me ook heel duidelijk dat dat niet ging gebeuren.

Behoudens een vergissing van mijn kant, heb ik nog geen storting op mijn rekening mogen ontvangen. Indien je storting deze mail mocht gekruisd hebben, gelieve me dan even te willen verwittigen.   Indien niet, mag ik je er op attent maken dat je uitdagende houding, het verspreiden van leugenachtige beweringen over mijn persoon onder het totale stilzwijgen van je eigen leugens, me mijn goodwill doen terugnemen over de voorschotbetaling die ik deed voor het stapelbed.

Met aandrang verzoek ik je hierbij dan ook overschrijving binnen de week uit te voeren voor __,__ € op mijn rekeningnummer ___-_______-__.      L__

(nvdr: ik had ooit een flink bedrag voorschot betaald voor een stapelbed dat ik ging halen en opbouwen, terwijl E___ op uitstap was met haar werk naar Spanje. Zie de uitleg daarvoor in de periode van rood licht 1. Het voorschot had ik nooit teruggekregen, het bed bleef uiteraard wel bij haar.)

SMS berichten 12/3/2014

L: Succes met je "vergadering" vanavond met "dokter en boekhouder" over de "job".  Vergeet niet op tijd te liegen. Heb je hierboven alvast enkele aangeduid. Vertel maar niet alles over hoe je afspraak tot stand kwam. L

Tja, ik kon het niet laten.  12/3 was inderdaad de avond van haren "date", die zogezegd een vergadering was. Hou je leugens nu maar vol.  En veel succes inderdaad moest er wat uit voorvloeien met K_rt!  Het begin van wat moois is alleszins gebaseerd op grove leugens. Je regelt een date terwijl je nog volop in een relatie (met ups and downs welliswaar) zit.  Je was helemaal niet "vrij" toen je je date regelde.  Ik maakte je "vrij" tegen dat hij kon doorgaan.  Dank je wel hoeft daarvoor niet hoor.     Dat was het gevoel hierbij.  Nog veel meer ook, maar dat schijf ik niet meer neer. What's the use.

SMS berichten 9/3/2014

L: Hoe was de wissel?

L: Hoor het mss later wel. ...

Geen reactie op deze 2 sms-berichten... Vond ik heel jammer.   Ik wachtte nu ook al een week om even op een rustige manier te kunnen praten. Geen relatie meer, een punt er achter, maar wel even wat praktische afspraken maken over hoe er verder mee om te gaan.  Wie moet nog wat aan wie, hoe gaan we verder om met de kinderen, met vrienden en familie, ....  Hopelijk kon dat nu rustig.  Maar ja, dan moet er wel contact zijn he...;  Ondertussen had ik grote kuis gedaan in huis, om mijn zinnen te verzetten, en de lente/paas decoratie een plek gegeven, en die ook wat aangevuld.  bij de lenteschoonmaak ben ik een autosleutel tegen gekomen, waarvan ik aannam, gezien het merk, dat dat de reservesleutel van E__ zou zijn. Die moet daar dus nog gelegen hebben van in 2012. Kan ik dus maar best terugbezorgen.

Foute inschatting van mij:  ik stap in de auto, en ik rij er naartoe....  Als ik toen wist wat ik nu weet: dan was ik niet gegaan.......   De avond was al een stukje gevorderd als ik naar daar rijdt.  Ik wil aanbellen, maar ik hoor de stem van E__ en ook een mannenstem. Ik wacht even met aanbellen, want de stemmen gaan de gang in .... naar boven......  Ik belde aan, nog eens, tot 4 keer toe, met tussenpozen van een paar minuten denk ik. De bel gaat geweldig, je hoort ze zelfs tot buiten, en ze bleef gelukkig ook niet "plakken", want dat gebeurde daar regelmatig. Geen reactie, er werd niet open gedaan. De tV bleef beneden vrolijk verder spelen......

Als ik toen wist ......   Ik sta daar dus, met de beste bedoelingen om te praten, na een week wachten en op mijn kin kloppen, met de reservesleutel van haar auto in de hand, en mezelf belovende van niet boos te worden.....   en dan hoor je er 2 naar boven gaan..... waarschijnlijk om een postzegelverzameling te vergelijken, of de boekhouding na te kijken, ... of zo.... nemen we maar aan.   Maar ik was wel serieus teleurgesteld....   Terug naar huis, of wachten....   Als ik toen wist.....

Ik nam me voor om te wachten tot ze toch terug alleen was. Ik had geen zin in een extra confrontatie met weet ik veel wie. Ook hier, achteraf gezien, beter niet gedaan dus. Was gewoon beter naar huis gereden, en in mijn bed gekropen.  Neen, dus.  Een aantal uren gewacht in de auto, tot er, nam ik aan niemand meer was.  Het was middernacht voorbij toen er terug beweging kwam.  Ik zal E__ door het raam, en zij zag mij ook.  Begaf me naar de voordeur, maar ze deed niet open. Geënerveerd als ik was, heb ik dan gedaan wat ik beter niet had gedaan: ik ben in haar auto gekropen, die schuin over de deur stond, en die ze dus duidelijk vanuit het raam kon zien, om haar uit de dagen, en toch tot een gesprek te kunnen komen.  Volledig verkeerd van mij, ik was beter al lang daarvoor naar huis gereden.  Maar mijn actie resulteerde wel: ze kwam naar buiten, en ze trok blijkbaar ook een foto van mij bij de auto. Daar raakte ik maar weinig van onder de indruk eigenlijk. Er ontstond een korte woordenwisseling. En een boerenhandel-koewissel:  ik wou met haar praten, en zij wou haar autosleutel.  Wel, ze heeft haar autosleutel gekregen onder de belofte dat we zouden praten.  Ik gaf haar de sleutel, en we gingen naar binnen.  Ik ben bewust niet verder geweest dan de gang beneden. Hoewel ze me, na herhaalde ontkenning dat daar ook maar iemand de boekhouding was komen nakijken, uitdaagde om overal in huis naar "nen boekhouder" of naar "sporen van boekhoudactiviteiten" te gaan zoeken.  Daar ben ik niet op ingegaan, waarom ook, daarvoor kwam ik niet. Wel heb ik haar daarover even de levieten gelezen. Of ze vond dat dit normaal was? Ze wist dat ik zat te wachten om te praten, en ze wist dat ik zou wachten tot haar kinderen weg waren,, en dan zoiets?  Ja, ik was zeker niet goed gezind, dat mag duidelijk zijn....

Soit, ze had haar sleutel, maar het beloofde gesprek kwam er niet.  Ze zei gewoon niks.  Geen sorry, niks over de kinderen, niks over nog wat te regelen, geen tekenen van berouw, laat staan enige vorm van erkenning, geen afspraken over hoe verder omgaan met, .... niks van dat alles. Stoicijns de lippen op elkaar. Toch zeker die die kunnen spreken.:s.  Ik kwam mijn belofte (de sleutel) direct na, maar een "gesprek" heb ik niet gekregen.  En dat maakte me alleen maar minder goed gezind.  Ze zal het dan wel een tirade of een monoloog noemen waarschijnlijk. Wel, ik had gehoopt dat ze toch iets zou hebben gezegd. Ik heb vragen genoeg gesteld, maar daar kwam niks antwoord op. Niks. Tirade zal het ook wel niet geweest zijn, ik heb geen buren gezien of gehoord, laat staan politie. Ik heb E__ ook met geen vinger aangeraakt, dat zou ik nooit doen. Heb ik iets stuk gemaakt? Neen. Heb ik wat ontvreemd of toegevoegd, aan haar huis, haar auto, weet ik wat? Neen.  Allemaal cowboyverhalen nadien die er alleen maar op uit zijn om me zwart te maken....  Uiteindelijk ben ik op haar vraag vertrokken.  Ze heeft het toch zo'n 1 à 2 uur volgehouden om echt helemaal niks te zeggen.  Echt straf.  En ik was alleen maar een desillusie rijker.  Hoe kan je in godsnaam gewoon niet praten!?  Moet dan gewoon echt alles kapot?  Niet alleen een relatie, maar ook alles wat daar ook maar heeft rondgehangen?  Kinderen zijn van geen tel? Wat praktische zaken die beter geregeld zouden zijn, alleen maar meer en meer onderwerp van modder gooierij laten worden?   Mij gewoon verder blijven uitdagen met leugens en stilzwijgen, goed wetende dat ik dat niet zo maar mijn naam zou gaan laten bekladden? Een gesprek over de centen? ....    Het is blijkbaar allemaal nodig om daar een loopgravenoorlog over te laten woeden... Komt het door de afkomst van de Westhoek? Die zouden net beter moeten weten.  Het heeft daar alleen maar 5 jaar ellende en heeeeel veel slachtoffers gebracht. Maar heeft het daar wat opgeleverd?  Niks.  Wel, hier ook niet.  Niks, alleen maar doffe ellende, als gevolg van niet kunnen en/of willen communiceren.

Eerst alles doodmaken door niet communiceren, ondanks dat je weet dat je je relatie in gevaar brengt.  En dan niet communiceren om er voor te proberen zorgen, dat als de relatie dan toch moet gestopt worden, van dat dan op een deftige manier te proberen doen.....   Ik zal dit waarschijnlijk nooit volledig verstaan. Zal wel aan mij liggen zeker....

Soit, ik heb hier mijn hart en ziel bloot gelegd. Zet mezelf hier letterlijk volledig bloot.  Zeg ook onomwonden wat ik zelf  beter niet had gedaan, wat ik misschien beter had gekund,...  waardoor ik het voor mezelf wel moeilijk zou kunnen maken.  Maar.... zoals al meermaals gezegd: eerlijkheid duurt het langst, en de waarheid haalt de leugen wel in....  Wel:  hier ligt ze se!   Ik schreef ze neer, onverbloemd, voor eender wie, inclusief mezelf !  Ik daag eenieder, die hierop enige vorm van kritiek zou willen uiten, om voor zichzelf na te gaan hoe ver hij/zij zelf zou willen gaan om eerst zijn relatie te proberen uitbouwen en bestendigen, dan ervoor te vechten (in de goeie zin van het woord) om ze niet in gevaar te laten brengen, en uiteindelijk, om te proberen om ze op een zo net mogelijke manier neer te leggen als blijkt dat het niet meer levensvatbaar is....

Wel, ik heb voor die 3 gestreden, en ik heb er heel veel energie in gestoken.  Wat te veel zo bleek achteraf, want ik heb een paar weken heel diep gezeten. Gelukkig is dat nu weg, en hopelijk komt dat ook niet meer terug.  Te veel energie en moeite er in gestoken: ja, inderdaad, maar dat was volledig mijn eigen keuze. Dat is den aard van het beestje zoals ze zeggen.  En dienen aard zal niet echt veranderen.  De scherpe kantjes zullen er misschien wel af gaan, dat wel. Maar aan de basis ben ik nog steeds dezelfde.  Ik ga niet meer zo lang doorgaan, dat voelde ik nu de laatste keer al. Ik zal ook nog sneller merken en  inpikken op iets dat me niet OK lijkt.  Ik ga ook geen moeilijke situatie meer uit de weg. Ik pak ze aan om ze niet te laten verrotten.  Rottigheid genoeg gezien voor een tijdje nu.

SMS berichten 8/3/2014

L: Poging 4....

E: Niet nu      (en dat kon ik begrijpen, want ze had haar kinderen op dat moment nog bij haar..., ik zou wachten tot ze zondag vertrokken )

L: Mss later dan eens als het kan. Kan nuttig zijn. Ik hoor wel van jou wanneer het gaat.  Ik stuur alleen vandaag nog wel een mail.

Email 8/3/2014 van mezelf, aan E__ en enkele vrienden:  The long and winding road....

Lieve pennevriendjes van weleer, vrienden van toen, van nu en van straks,

We schrijven ongeveer anderhalf jaar later. En ik die dacht dat ik toen een moeilijke brief stuurde.... Je wil niet weten hoe lastig deze is. Ik had het jullie dit liever allemaal persoonlijk verteld, maar dit is praktisch onmogelijk om dat voor iedereen op dezelfde manier en op hetzelfde moment te doen, laat staan om dit ook tegelijk aan E__ te laten weten. De inhoud heeft ze al langer, en dat dit er aan zat te komen, weet ze ook wel. Er is echter compleet geen communicatie meer. Jammer.

Ongetwijfeld hebben jullie al vernomen dat er nu wel effectief een dikke streep onder E__ en L__ is getrokken. Geen jojo bewegingen meer, want ik kan begrijpen dat het op den duur op de never ending story, of gewoon de story, of thuis of andere familie-soap begon te lijken. Ik kan u bevestigen dat dit het laatste seizoen was. Nee H$$$, nee L$$$, helaas niet het feest waarop jullie hadden gehoopt.

Na een heel koele (voor mij en ik neem aan ook voor haar, een eenzame), los-van-elkaar-periode, oktober-december, wat mij betreft om allebei eens goed na te denken en te bezinnen (ik liet de hele tijd "de deur op een kier"), waren wij, na een rustige opbouw in december, begin januari terug voorzichtig en in stilte van start gegaan, met de nodige voorzichtigheid, gezien het al een paar keer fout afliep. De wijze woorden van M$$$ indachtig, misschien was het daarvoor eerder gewoon veel te vroeg... We hebben er bewust voor gekozen om dat voor ons te houden, vooral op E__ haar vraag, om te kijken wat het gaf zonder te veel interferentie van buitenaf. Voor mij was dat alleszins de enige reden van die stilte... Een uil is geen kieken, dus wie ogen in zijn kop heeft, had met de verhuis, of op een ander moment al wel kunnen zien dat er wel weer terug wat was... Ik hield me enkel om die reden op de vlakte.

Opnieuw denk ik vandaag dat E__, en vooral Nxxx, Sxxx en Rxxx, nu jullie steun en hulp zeker kunnen gebruiken, en ik ben ervan overtuigd dat jullie die rol ook zullen blijven opnemen. Ik ben niet haatdragend, ook al ziet E__ dat op dit moment wel zo. En ik kan zelfs een stukje verstaan waarom dat dit in haar gedachtegang zo lijkt. Niets is minder waar.  Dit bericht heeft op geen enkele wijze de bedoeling om met modder te gooien, zwart te maken, om eender welke relatie te verzuren, dwingende keuzes te maken, of wat dan ook voor slechts. Hij dient voor mij twee doelen die me deze week flink verscheurden:

• *De waarheid en eerlijkheid laten zegevieren, want er is al genoeg gelogen en vooral verzwegen. Daar kan ik niet tegen. Het is wat het is. Benoem het, aanvaardt het, en dan kan ook iedereen verder. En het hele verhaal graag. as it is.
• *Geen onnodige bruggen opblazen met mensen die me nauw aan het hart liggen. Jullie dus allemaal. En inderdaad: Els staat er ook bij.

Ik heb bewust dagenlang gewacht dus met dit bericht, opdat voor iedereen, zeker voor "ons", de rust wat zou zijn weergekeerd, en ik dit in alle evenwicht en zonder overladen emoties kon weergeven. Ettelijke keren nagelezen. Ik hoop dus ook dat dit bij eenieder zo kan binnenkomen.

Ik heb de afgelopen jaren mijn brede schouders mee onder een zwaar kruis gestoken, uit pure liefde, in het begin onbewust, nadien bewust, waarbij ik me steeds voornam ons naar een gelukkige oude dag te kunnen leiden, in een rustig, warm en liefdevol nest, wat iedereen verdient. Omdat we mekaar graag zagen, en wat mij betreft au fond nog, en ook elkaars kinderen. Spontaan denk ik aan B$$$'s levenswijsheid "ge moet een ander zijn problemen niet de uwe maken". Helemaal mee eens, maar trek je die lijn ook strikt door met je levenspartner, vraag ik me even luidop af....  Wel, in die relatie ik niet ... Ik ga ervoor, met hart en ziel, en als er problemen opduiken, dan spring ik in de bres. Voor mij hoort dat zo in een liefdesrelatie. In goede en kwade dagen, er samen voor gaan. Of daar nu een ring of een contract aan vast hangt of niet. Liefde is een werkwoord.

Ik schreef haar afgelopen zondag 2 pure en ongezouten limericks over onze laatste jaren. Daarop krijg ik vooral, en nu alleen nog stilzwijgen. Eén hadden jullie ongetwijfeld al gevonden. De andere nog niet:

Die ooit mijn verloofde uit Niel, van haar ex veelwijverij op haar ziel, ik zag haar diep graag, maar nu krimpt weer mijn maag: bedriegen kan ze bij haarzelf toch wel zien

Een Kontichse man hoorde zijn vrouw, liegen over vermeende ontrouw, toen begon hij te zoeken, dat bracht hem tot vloeken, want hij vond wat hij niet vinden wou

Puur en ongezouten zal het zeker zijn... Mijn excuses daarvoor, maar toch... Ik maakte er mee mijn probleem van, want ik zat er middenin. Maar het aanpakken en veranderen, dat moet E__ zelf doen. Dit kon voor mij niet meer blijven duren. Lees de limericks anders maar 3 keer, niet omdat ze zo moeilijk of onduidelijk zijn, maar wel om het 3 keer door te maken, want dat deden wij de afgelopen 2 jaar. En ik weet meer dan jullie denken, dat dit moeilijk te vatten is, al 2 jaar lang, te meer omdat daar nooit veel is over gezegd. En omdat het niet helemaal zal overeenstemmen met wat je voor de rest ziet. En ja hoor, veel van de rest was er. Liefde en passie, aandacht voor de kinderen, werken en genieten, ..... weet niet wat er buiten te zoeken was.

En V$$$, ik begrijp het heus, als je daar nooit hebt gestaan, wordt je wss niet achterdochtig. Stel je voor dat je je partner plots "anders" ziet doen, je merkt aan alles dat er iets niet pluis is, en dat er wat wordt achtergehouden, je spreekt die daarover aan, het wordt ontkend in alle toonaarden, maar je merkt het opnieuw. Dat gaat zo wekenlang door.... tot je begint te twijfelen aan jezelf. Je weet wat je allemaal ziet, hoort, voelt, .. maar je twijfelt ook aan jezelf (tegen beter weten in) omdat het je geliefde is, en die zou toch niet tegen je liegen.... Het wordt zo flagrant, dat je voor de verscheurende keuze komt om ermee te stoppen, of door te gaan. Wel vrienden, ik ben van het volhardende type. Velen zouden het waarschijnlijk opgeven. Ik deed dat niet. Ik zocht manieren om de duidelijkheid te krijgen die er moest zijn, en die kwam er. "dat bracht hem tot vloeken, want hij vond wat hij niet vinden wou". Helaas.. ik ben licht hoogsensitief, daar kan ik ook niet aan doen (zoek op HSP. Gelukkig niet in die mate dat ik daar "last" van heb. Mensen die dat in ergere mate hebben, kunnen moeilijk tegen lawaai of drukke beelden, hebben meer kans op migraine, trekken zich regelmatig terug in stilte.) Ik heb het in deze situatie wel degelijk mogen ondervinden.... En verder... ik maakte van wat ik vond geen misbruik, smijt en smeet het niet op straat, maar ging de confrontatie aan, op zoek naar berouw en spijt, naar verdriet over pijn, maar vooral naar verandering en vergeving, respect, en het verbeterd en dieper verderzetten van de liefde als dat kan. Ik moet helaas vaststellen dat dat laatste niet mogelijk is, gezien er enkel boosheid, ontkenning, afstrijden,.. op zijn gevolgd. Dat is er voor mij volledig over.... na keer 3.

De wijsheid van B$$$ indachtig, moet ik dit nu van me af, zeker ten overstaan van die mensen waarom ik geef. Het is niet "meer" mijn probleem. Mijn schouders zijn er vanonder als partner. Maar voor mezelf wil ik niet dat enkel een verhaal van "mijn zoeken en mijn vinden" bij jullie wordt gedeeld, en de rest maar fijntjes wordt verzwegen of ontkend. Dat kan voor mij niet. Ik ben er niet fier op, op dat zoeken en vinden, maar ik weet waarom ik het deed, en ik weet hoe ik er mee omging. Overtuigd om het toch nog te kunnen keren... helaas. En bovenal: ik maak niet kenbaar wat ik vond die keren... maar het was way out of line. Maar soit, voor mij gaat het zand erover. De wonde geneest wel stilaan. En ik heb, door wat ik net heb beschreven, het grootste deel van mijn rouwproces al doorgemaakt in de beschreven strijd. Het geeft maar aan wie ik ben, en E__ weet dat. De kruik gaat zolang te water tot ze barst. Ik omschrijf het meestal zo: ik heb een sterke rekker (type grootvaders brooddoos, of de ring van de steriliseerbokaal), die veel veerkracht aankan, maar trek hem niet volledig over, want dan springt hij, en is hij niet meer te maken.

Opnieuw stel ik dat te trekken levenslessen verder zullen uitmaken of wij (E__ en ik), maar ik bedoel ook wij allemaal, nog verder een goeie vriendschapsband kunnen aanhouden. Vandaag is dat misschien wat vroeg om daarover uitspraak te doen. Ik zie bij E__ nu vooral vermijding, negeren, kwaadheid, stilte... hopelijk ebt dat weg, en kan het komen tot aanvaarding, verwerking, en op weg naar beter. En excuus hoop ik al niet meer op. Een liefdesrelatie is niet meer mogelijk, vriendschap misschien wel, na het voorgaande... Hoewel... nadat eerder Nxxx Sxxx en Rxxx "ontvriend" werden, is E__ zelf ook niet langer meer bevriend stel ik vast... Nochtans spraken zowel Nxxx als Sxxx mij vorige week spontaan zelf aan via fb chat. Dat was al een eeuwigheid geleden. Kinderen zijn slimmer dan we denken...

Opnieuw hoop ik ook dat wij ex-bijna-buren-geweest en gemeenschappelijke goeie vrienden, ook verder contact houden, hoewel dat uiteraard vanaf heden iets minder frequent en/of niet altijd evident zal zijn. Veel zal afhangen van het voorvermelde mogelijkheid tot vriendschapsband uiteraard, maar ook van hoe dit bij jullie binnenkomt. Ik wil niet in de weg lopen, of ten koste gaan van de jarenlange band met E__ en de kinderen, niet in het minste van peter- en meterschap. Ik maak me geen illusies, vraag geen keuzes, oordeel of veroordeling. Dat is geenszins mijn intentie.  Dus ik verneem straks wel van jullie wat er kan. Weet, ik sta er voor open. Graag.

Dit was moeilijk om brengen, maar ik vond dat ik het moest doen. Het roert me zeer, en ik neem aan dat het jullie ook zal bewegen. Ik zal wel zien en ervaren wat het in de toekomst teweeg brengt.   Groetjes, en tot in den draai.    L__

PS: Als het onderwerp geld ter sprake mocht komen, vraag je ook maar volledige openheid. Dat laat ik nu maar even aan anderen. Ik ben een man met een hart en ik vroeg om zelfs daar nog over te praten. Dat kan blijbaar niet meer. So be it.

Email 6/3/2014 van mi

E__ ,    Uw aanbetalingen: totaal: -------- € :    Kosten: totaal: -------- € :       …….

werkuren voor verbouwingen: 24/1-1/3, bewust onderschat: ca ---- u à ---- €: = --------- €    belachelijk laag gunsttarief zonder factuur, vraag maar na, zeker voor weekend en nacht.   de verhuis, het mee kiezen en aanhalen van materialen, en afval storten, heb ik uiteraard niet meegerekend    verder hoop ik dat je niet vergeet dat ik de aankoopprijzen overal plat heb onderhandeld waar mogelijk, omdat je budget beperkt is.   Aanbetalingen - kosten = -------- € - -------- € = - ---- €

Ik herinner je nog wel aan de te herstellen schade aan mijn schuifraam tijdens één van je woede-uitbarstingen, die je op jou ging nemen: die raam ik op ca ----€. Ik vroeg een schadebestek op, maar kreeg deze tot op heden nog niet ontvangen.  Graag nog te vergoeden dus op mijn zichtrekening: ---- € Ik sta open voor enig ander redelijk voorstel. Met mij valt te praten. Hoeft niet nu, het kan ook later. Maar ik wil het wel geregeld, zodat het niet blijft hangen.

Liet ik voorlopig buiten beschouwing:

• mijn voorschotbetaling 16/1/2012 (terwijl je je in Madrid zat te mijmeren over je eerste bedrog dat uitkwam) …. voor stapelbed Sxxxx & Rxxx dat ik nooit terugkreeg: ---- €
• mijn kapotgedraaide boormachine ------- in je badkamermuren: ca -- €?
• de materialen die ik van mezelf gebruikte en zijn verwerkt ter plaatse: niet te bepalen.
• de kosten voor hestel van de 3 scheuren in mijn hart: priceless, en ook in geen enkel opzicht maar enige vorm van berouw die je daarover kan tonen.

Hoe het al dan niet contact verder verloopt, wat je wel en vooral wat je verzwijgt ten velde, en hoe je met dit voorstel omgaat, zal waarschijnlijk wel van invloed zijn op mijn gedrag.  Het ligt nog te gevoelig, maar het betert me stilaan wel. Jij wil dit snel, dus ik stuurde je het zo snel als mogelijk.   Voor mezelf is het even op adem komen, letterlijk en figuurlijk. Heroriënteren in mijn leven zal ik straks voor de tweede keer bekijken. Denk dat het iets meer dan 3,5 jaar geleden is...   Op 1/9/2010 stal je mijn hart, op 1/3/2014 gaf je me bij volle bewustzijn de doodsteek, daags na mijn knieval.   Mvg,   L__

SMS berichten 6/3/2014

E: Ik wens je veel succes met mijn centen, met ___euro kun je al wat doen.    Ook tof dat je alle lijm en lint meenam     Veel succes ook met lobbywerk

L: ??? Is dat het?    Welke lijm welk lint?    Lobby werk? ??

L: Zoals verwacht gn antwoord.   Ik heb niks lijm mee. Tegellijm staat in de gang. Rolmechanisme badkamer is al vervangen, rollint behouden. Nog goed en mocht niks kosten.   Niks lobbyen, last van je leugens? Jouw problemen heb ik jaren mee gedragen, nu niet meer. Ik gooi ze af, vertel de volledige waarheid aan wie ik dat nuttig acht voor mezelf. Zonder rancune. Kijk jij maar wat je zelf doet en laat. Zal je al werk genoeg mee hebben.

L: Stoor ik je?

L: Wou gewoon eens een rustig contact. .. mss later

Chat  van 5/3/2014 naar elkaar:

L:   (nvdr: post van E__ op facebook, maar die kreeg ik niet rechtstreeks, alleen onrechtstreeks te zien: werd me doorgestuurd, met de vraag wat er aan de hand was)

Denk niet te veel aan degene die je stress bezorgen.

Wees dankbaar voor degene die je een glimlach bezorgen

Dat je me afblokt en afschermt, zal wel een reactie zijn op mijn zoeken naar bevestiging van wat ik eigenlijk al wist. Maar laat het evenzeer een antwoord zijn op mijn vraag om me te laten weten op welk soort vriendschap nog mogelijk is. Dat je me klootzak noemde bij het vertrek zal daar ook wel bij horen.

Ik zal jou vertellen waar je stress vandaan komt: van je eigen leugens, en van het feit dat die je blijven inhalen. Wat je zocht is gemoedsrust, maar je doet er zelf alles aan om die niet te vinden. Zoveel gemiste kansen.... En morgen nog... de waarheid haalt de leugen wel in. Daar kan je nooit buiten.

Dankbaarheid voor de glimlachen of beter is me blijkbaar ook niet gegund. Jammer.  Ik neem de mooie en leuke herinneringen mee, en die laat ik ook zien. Jij duwt ze weg, en gaat vlug voor oppervlakkig wat anders.

Ondanks alles wens ik je ooit het echte geluk. Niet in het minst voor je kinderen.  Want die zie ik ook zielsgraag, zij kunnen er niks aan doen, maar zijn weeral de voornaamste dupe van de historie.    Grtjs,   L__

E:  zolang je mij openbaar en prive blijft zwart maken kan er geen vriendschap zijn.  Je bereikte je doel, ik ben afval en iedereen kent het verhaal nu en leverde de nodige commentaren.  Stop ermee voor mijn kids het te lezen krijgen, want ook dit gebeurt.  

Kun je ervoor zorgen dat mijn zuurverdiende centen teruggestort worden zodat ik ervoor kan zorgen dat mijn kinderen op zijn minst een deftige woonst kunnen krijgen.  En wat er bij mij gepost w, dat zette ik er niet op, dat is weer zo een of ander ding waar ik waarschijnlijk ooit eens op kliktte   E__

L:  Er is een hemelsbreed verschil tussen zwart maken en de ingehouden waarheid van de afgelopen periode vertellen aan wie het wil weten.  En wees gerust: ik vertel ook de dingen van mezelf waarop ik niet fier ben. Kan jij dat?  Ik zal maar hopen dat je ooit het verschil zal begrijpen, en dat je ook ooit zo eerlijk kan zijn.

Vriendschap, dat moet je verdienen. Als wat je net schreef je enige visie is die je hebt, en je kan mij geen andere visie tonen,  als dit het enige is in de afgelopen dagen dat ik mag (terug)krijgen, dan is het maar magertjes, niet?  Als het daarbij blijft, dan ben je mijn vriendschap niet waard.  Wat weet jij over mijn doelen? Blijkbaar weinig, dat leest zich hier. Ik slik, ik kom in het reine, ik leef, en ik ga verder, op zoek naar geluk.  En over zwartmaken en afval... 't is maar wat je (alleen) wil zien zeker?  Denk eerst voor jezelf maar eens na wat jij rondvertelt, en vooral wat je daarbij verzwijgt, achterhoudt en liegt, voor je je een oordeel over mij velt.  Zwartmaken en kleineren is niet mijn doel, maar dat je het lastig hebt met het evenwicht, en de waarheid, da's duidelijk.  Toch zal die er zijn. De waarheid haalt de leugen in, zoals ik zei. Je oogst alleen wat je gezaaid hebt.

Ik nam jouw probleem de afgelopen jaar mee op mijn schouders, tegen beter weten in, omdat ik je graag zag.  Wel, nu gaat dat probleem er af. Het is niet langer het mijne. Ik moet het kwijt. En tegelijk ga ik verder.  Als je daar een probleem mee hebt, dan is dat heel spijtig. Misschien had je je dit eerder moeten bedenken.  Jij noemt mij kootzak. Moet jij weten. Ik beschimp jou niet, daar schep ik geen plezier in.  

Over je kinderen: da's emotionele chantage! Ik zie die graag, dat weten ze, en jij ook.  Maar ook zij hebben eigenlijk recht op waarheid en oprechtheid. Dat geldt evengoed voor mijn kinderen. We zouden daar als ouder een voorbeeldfunctie mogen in zijn.  Dat ik gewoon plots zonder zeggen er niet meer ben is wel fair? En welke leugens zullen zij te horen krijgen? En vooral: wat krijgen ze zeker niet te horen?  En die leeftijdsbeperking op facebook heeft zo zijn redenen trouwens. Dat jij ze er op jonge leeftijd op toe laat, dat is jouw keuze.  't Is maar de vraag of ze daarvoor al lang niet meer wisten dan jij je kan indenken. Kinderen zijn niet van gisteren hé.

Ik heb me kapot gewerkt en meer gegeven dan wat normaal kan geacht worden.  En in dat kader is je opmerking over "een deftige woonst" dan ook zeker volledig misplaatst.  En over je post: da's een belachelijke uitleg, dat weet je best zelf ook. "ooit eens op geklikt" pfff. Leef maar gerust verder in je leugen.  En ondanks alles wat jij blijkbaar denkt... ik meen het nog steeds goed, voor iedereen. Dat zal nooit veranderen.   L__

E:  je kunt het me moeilijk kwalijk nemen dat ik nu de communicatie naar jou beperk.  Wat de kinderen betreft, idem.  En je mag over alles je mening hebben.  Mag ik aub antwoord op mijn vraag of ik mijn centen terugkrijg en wanneer.

L:  Ik neem jou maar 2 dingen kwalijk. De leugens (incl verzwijgen) en het bedrog. Niet meer en niet minder.  Ook weinig woorden hier dan.  Jij mag ook jouw mening hebben, altijd al, en nu ook. Iedereen trouwens.  Je kreeg al antwoord op je vraag, ben er nog mee bezig  

Je kreeg een kortingsbon -15% Brico Plan-it van mij, die is meer waard dan kortingkaart. Ik gaf je ook gamma-kaart.  Kortingkaart is de mijne, ik laat ze terug op mijn naam zetten, ik heb die ook nog nodig.  Wil wel onderhandelen over een kaart voor jou, maar dat zal nu wel niet lukken.

E:  Kortingsbon vervallen  Centen is gewoon overschrijven   Kaart is belachelijk maar doe maar

L:  Er komen nog bonnen. Rest lees je blijkbaar niet.  Ik moet mijn kosten nog narekenen.  Kaart nt belachelijk: je kreeg maximale korting omdat ik daarvoor al zoveel had afgenomen. Stank voor dank. En de uitgestoken hand kap je weeral af. Mijn voorstel om te onderhandelen geldt bij deze niet meer.

L:   En naar het goede voorbeeld van een van jouw goede vrienden, heb ik er zelfs een paar limericks voor veil.  Daarin neem ik de situatie op de korrel, en wat mij betreft mag iedereen het weten. En geen nood: ik vergeet mezelf niet, op het zoeken ben ik echt niet fier. Maar waar veel rook is, is vuur. Zonder rook was ik nooit gaan zoeken. Wie vrij van zonde is, werpe de eerste steen. Ik
deel ze eerst hier, dan gaan ze 't publiek in:

Die ooit mijn verloofde uit Niel, van haar ex veelwijverij op haar ziel, ik zag haar diep graag, maar nu krimpt weer mijn maag: bedriegen kan ze bij haarzelf toch wel zien

Een Kontichse man hoorde zijn vrouw, liegen over vermeende ontrouw, toen begon hij te zoeken, dat bracht hem tot vloeken, want hij vond wat hij niet vinden wou

Oh, en nog wat: als ik dan toch een ziekelijke spion of controleur zou zijn: zeker alles checken he: ingebouwde camera's en microfoons in je huis, kijkgaten in je tuinmuren, vliegende drones boven je tuin, sattelietcontrole, een app op je gsm die je vertelt waar ja altijd bent, afluisterappartuur op je telefoon, een track & trace op je auto,... allemaal nakijken.    En als je daarmee klaar bent, en weet wat voor een grote crimineel ik ben, ga dan zelf maar je afspraken, emails, sms-en, telefoons, ontmoetingen, chatberichten,... eens optellen die niet deugden en dat terwijl je met iemand in een relatie was   (en ik bedoel niet alleen met mezelf)

Ik zal je je zoekwerk naar mijn crimi wat vereenvoudigen: ik ben gene crimineel, dus er valt verder niks te vinden. Valt tegen zeker? Stop het maar in de doofpot hoe dat gekomen is. Maar als je even nadenkt, dan weet je dat het klopt, zoals het vermeld is in de limerick. Er zit wat ziekelijks in je geest, waardoor je steeds maar spannende vreemdgaan avontuurtjes wil opzoeken. Met woorden heb je het meermaals afgezworen, maar je blijft even ziek, want je doet gewoon verder. Steeds geraffineerder, dat wel, maar ik had het telkens gezien, en eigenlijk weet je dat, want ik zei het je ook elke keer. En na die volhardende ontkenning, die o zo overduidelijk gelogen was, zocht ik een middel dat me kon bevestigen of ik nu spoken zag of niet. Helaas pindakaas, het waren nooit spoken. Mijn gevoel zat keer op keer juist. En dan nog: wat denk je dat het gros van de partners die dit meemaken zouden doen? Uiteraard: cutt off, direct gedaan, klinkende ambras, en smijt ze/hem buiten uit je leven. Deed ik dat? Neen, ik bleef je confronteren, omdat ik je graag zag, omdat ik wilde dat je je liefde (ja die was er wel voor mij) niet zou vergooien voor een stom avontuurtje. Of dat je door op 2 paarden te wedden, plots zonder paard zou komen te staan,... En nog kwam je niet uit je tent, hoewel ik je dikwijls genoeg, tot treurens toe zei: kom er zelf mee, laat me er niet achter komen.... m.a.w.: JE WIST DAT IK AAN HET ZOEKEN WAS!!! En dan nog ontkennen, leugen over leugen over leugen. En zelfs als die wordt blootgelegd, kan je het nog niet over je lippen krijgen. Bedenkelijk. Ah, nee, dan ben ik nu plots de ziekelijke crimineel. Belachelijk. Heb ik ooit iets naar buiten gebracht? Heb ik er een "zaak" van gemaakt, smeet ik het tegen je oren? Neen liefje, niks van dat alles. Ik gebruikte het enkel op alle mogelijke manieren om ons op het juiste pad te krijgen. Omdat ik je graag zag (inderdaad, nu is het verleden tijd). Maar blijkbaar mocht niks helpen. Helaas. Ik heb je graag gezien, altijd, zelfs in de lastigste dagen, veel minder als je echt furieus, grof of razend werd (ik bestempelde dat met te zeggen dat ik je toen niet zo graag zag, TOEN, op dat moment dus). Jammer dat het zo ver kan komen, en dat je het zo ver wil laten gaan, echt, dit is gewoon niet normaal. Ik geef me gewonnen, hier kan ik niet tegenop. Sterker nog: hier wil ik niet mee verder. En aangezien dit de derde keer is, all the way, over maanden lange perioden, is het wel welletjes geweest. Finito. Zonder kier, zonder deur.

Ik zal je zoekwerk naar jouw eigen afspraakjes, berichten, chat, e.a. ook sterk vereenvoudigen: je gaat waarschiijnlijk gewoon zo goed als niks meer terugvinden. Ah, nee. Sinds die eerste keer doe je niks anders dan alles wissen. Angst voor jezelf, en de boeman (ik dus), die eigenlijk gewoon iemand is die je graag zag, en je van het slecht pad wou weghouden op de zachtste manier die er te bewandelen was. Ook ziekelijk, die manieren van wissen. En dan alles moeten onthouden wanneer je wat tegen wie zei, en wat er daarop kan volgen en niet.... daar moet je volgens mij verschrikkelijk moe van worden, niet? Is dat mss de reden dat je zoveel slaap nodig hebt? Is het daarom dat je wel eens wat vergeet? Is het daarom dat je soms zelf niet doorhebt dat je iets vertelt wat niet klopt met wat je daarvoor vertelde? Is het daarom dat het zo opvalt dat je hele houding, intonatie, beweging met handen en gelaat, ... zo opvallend afwijkt van wat je zegt als je staat te liegen, omdat je zo hard moet denken om geen fouten te maken?.... Ziekelijk.

Je ging naar de psycholoog om daaraan te werken, en je was op een bepaald moment klaar zei je. Nu moest je het zelf doen. Wel, ik ben geen dokter, geen specialist of wat ook, maar ik geef je wel op een briefje: het is geen haar verbeterd op het hier beschreven vlak, wel integendeel. Je probeert het alleen veel beter te verstoppen, maar dat lukt toch niet. Komt altijd uit helaas. Vroeger of later komt het altijd uit.

Bedankt om het niet te laten lukken. Jammer van al de moeite en goeie bedoelingen van iedereen die er bij betrokken is van dichtbij, en wiens levens je ook maar mee ligt te infecteren met je ziekelijke gedrag: in de eerste plaats je kinderen, mij, mijn kinderen. En verder straks ook je vrienden en je familie.... want neem maar van mij aan, ook daar zal het wel eens dagen

Ik had de beste bedoelingen, omdat ik je graag zag, tot gisteren. Toen was het er echt over. Duidenden druppels in de emmer, het liep over de rand. Gedaan.

In mijn ogen kan je 2 dingen doen:

Meest waarschijnlijk ga je alles van je afwentelen, ontkennen, en alle lelijke dingen in mijn schoenen schuiven. Da's het gemakkelijkste he. Kan je vrolijk je vertrouwde leugenleventje verderzetten, en je bent er vanaf. En je vrienden zullen je krokodillentranen wel mee opvangen. Jij comfortabel getroost gevoel, en zij allemaal het goeie gevoel van jou geholpen te hebben...; wel, ze moesten eens weten. En weet je wat: ze zullen het weten! Als ik nog maar het minste vaststel dat het die richting opgaat, zullen ze het allemaal weten, stuk voor stuk.

Optie 2 is dat je bekent, naar mij, en naar hen, dat je volledig fout bezig was. Dan ben ik gewoon stil uit je leven verdwenen. Weg. Een verderzetting (maar dat is mijn ding niet meer) zou kunnen zijn dat je dit eindelijk voor jezelf eens zou kunnen aanpakken en dat veranderen. Maar dat je die stap uit eigen beweging gaat zetten, die kans acht ik klein. Dan had je het eerder al gedaan.

Ik zal het snel genoeg merken aan de stiltes, horen aan de roddels, vernemen via gerichte vragen en commentaren. En ik beloof je streng maar rechtvaardig dat ik al jouw leugens niet ga opeten. Het zijn de jouwe, niet de mijne. Je gaat niet weten waar je het hebt, want dat ga ik niet toelaten. In geen geval. Wil je dit zien als een dreigement (waarschijnlijk wel), dan is dat spijtig. Ik zie het niet zo. Het is een belofte. Je hebt het volledig zelf in de hand. Ga je verder in de leugen, dan zal ik die platkloppen met de keiharde waarheid

Of leer je uitendelijk erkennen en toegeven dat je volledig ontspoort. Dan zijn er ongetwijfeld mensen die jou zullen bijstaan en helpen. Ik heb dat nu jaren geprobeerd, maar je stak telkens een mes in mijne rug, dus ik zal er niet meer staan. Maar je gaat wel altijd een plaatsje in mijn hart blijven innemen, ik neem de mooie herinneringen mee, en je zal van mij geen last meer hebben. Tweede nacht op rij weinig slaap voor mij, maar dat zal wel beteren. Ik ben een gevoelsmens, en dat weet je, zal eventjes duren, maar ik redt me wel. Als je me bestookt met berichten tijdens de werkuren, ga ik je verwijderen. Ik heb al te veel tijd tussendoor gespendeerd aan onze relatie die we hadden. Nu er geen meer is wil ik hier tijdens de uren niks over horen of lezen. 's morgens vroeg, 's avonds maakt het me niet uit.

Slaapwel

De volgende morgen, na een slechte nacht slapen...  Geen sms of berichten van haar.

Ik ging, na wat opruimen, zelf even online op fb, de posts van de afgelopen dag van vrienden wat bijlezen.  Na een tijdje komt  ze toch online, maar ze spreekt me zelf niet aan. Nochtans, als je pas nieuw aanlogt, zie je dadelijk wie er al online is, maar bon. Ik neem het voortouw. nog maar eens:

L: Zal ik dan maar beginnen zeker

E: doe maar laptop staat op maar ik ben ondertussen wek bezig

L: zelf aan 't vloeren Als je bezig bent, laat het dan maar Als je tijd hebt, kan je me bellen dan

E: ik kan niet vloeren anders was ik al zelf begonnen

Tja, wat moet je daar nog op zeggen.  Ik heb nogmaals het voortouw genomen en haar dan maar zelf opgebeld. Dat wat trouwens de allerlaatste keer dat we telefonisch contact hadden (belangrijk: komt verder nog terug in het verhaal).  Ik vroeg haar nogmaals of ze niks moest zeggen. Nee hoor, niks.  Een ellenlange stilte liet ik aan de telefoon. Echt minutenlang niks gezegd.  Ik zei uiteindelijk dat ik naar daar zou komen, maar dat er gesproken moest worden, en dat we dan wel zouden zien...   Dus ik vertrok naar haar...

Daar aangekomen, bleek ze aan het strijken.  Ik vroeg er nogmaals naar, maar geen antwoord.  Ze streek gewoon verder.  Ik zei dat ik niet ging verder werken als er niks werd gezegd.  Er was niks te zeggen zei ze. Dan zou ik dus ook helemaal niet meer beginnen, met niks meer, zei ik dan.  De schouders gingen omhoog, en een boze blik kreeg ik.  Was ze boos op haarzelf, of projecteerde ze gewoon alles op mij? Geen idee. Als er geen woorden bij komen heb je er het raden naar.  Ik ben mijn werkgerief bijeen gaan zoeken, en stelselmatig in de auto gaan leggen. Ondertussen heb ik wel gehoord dat ze nog wat door de gang is gelopen, maar ik heb me op het opruimen geconcentreerd.

Omdat het liegen en achterhouden over alles rond ontrouw gewoon bleef aanhouden, zei ik dat ik dan maar definitief ging vertrekken. Er werd voordien niks meer gezegd nadat ik duidelijk maakte dat ik mijn werkgerief zou inpakken en vertrekken, en dat ik niet meer zou verder werken. Ik werd compleet genegeerd, tot we elkaars sleutel van het huis terugvroegen. Ze beweerde dat ze die van mij ergens had ingestoken. Ik kreeg geen antwoord toen ik vroeg waar mijn huissleutel zat. Ik bleef voorlopig nog rustig, maar ze was duidelijk al geagiteerd. Ik legde haar huissleutel in de gang onder de kapstok. Toen ze me uiteindelijk toch wou zeggen dat ze hem in een emmer had gestopt, zei ik haar ook dat haar sleutel daar lag. "Je hebt hem hier gewoon gesmeten" zei ze.  "Neen, gelegd" heb ik geantwoord.  Ik zei dat ik het jammer wordt dat ze alles op de helling zette, door toch maar aan haar leugens vast te willen houden. Daarop kreeg ik te horen dat ik "ne klootzak" was. Ik zei nog dat ze zich maar moest afvragen wie de klootzak was, maar de deur ging al dicht. Onderweg naar huis ben ik even aan de kant moeten gaan staan. Ik beefde en kon door de tranen de weg niet goed meer zien. Iets in mij was serieus kapot gegaan.

SMS berichten 2/3/2014:

E: Graag mijn centen terug storten    Jammer dat het zo moet lopen toch bedankt voor werk    (nvdr:  Haar centen, is dat het eerste waar ze hier aan denkt????  En gewoon jammer, en achteraan "toch bedankt" voor het werk aan haar huisje....    Dat wat het?????   Man, man, man...  Dit sloeg me nog meer naar beneden. Ik besloot om te reageren op wij zij blijkbaar het belangrijkste vond, maar om daarachter te vermelden wat voor mij het belangrijkste was) =

L: Ik zal eerst mijn rekening maken. Zal de zwarte uren er bij tellen want blijkbaar was ik toch niet meer dan n aannemer.   De kosten aan dat mes in mijne rug neem ik wel op mij. Moest maar zo stom niet geweest zijn om mij een derde keer te laten bedriegen.   De mooie herinneringen bewaar ik. De rest probeer ik te wissen

E: Als jij het zo wil zien jammer   Graag mijn centen terug    (nvdr: ik dat zo wil zien????  Zij spreekt over de centen, en zij zoekt andere mannen op. Niet mijn ding)

E: Mag ik weten met wie ik je zogezegd bedrieg 

L: Dit is jouw keuze. Niet de mijne ik heb er geen. Leer de gevolgen dragen van je eigen gedrag. Ik hoop dat je daar ooit in slaagt, voor je eigen zielenrust en die van je kinderen

E: Blijft jammer dat je het zo ziet

L: Blijft jammer dat je blijft zoeken naar wat anders. Doe nu maar.

E: Blijft jammer dat je ook mijn inspanningen n meer wil zien    Echt jammer   Je bent een schat maar zeg dan met wie ik je zou bedriegen

L: Die inspanningen zie ik wel. We zien elkaar graag. Maar jij vindt het blijkbaar telkens nodig om daarbuiten wat anders te zoeken. Niet met mij

E: we zien elkaar idd graag Wie dan???

Ik was hierdoor nog extra gedegouteerd.  Blijkbaar gaat het alleen maar om geld. En om het feit dat ik haar moet zeggen met wie zij achter mijne rug bezig is.  Is dat het ware issue hier?  Of heeft ze schrik dat ik over verschillende mannen tegelijk ga beginnen? Of weet ze met zichzelf geen blijf over welke man ik nu ga beginnen, en over welke niet????   Echt, dit is ongehoord ziekelijk in mijn ogen....  Ik heb deze stap veeeeel te laat gezet, maar ik ben nu echt wel blij dat ik hem heb gezet op dat moment.  Zo krom had ik het nooit verwacht.  Pas op, er er kwam nog.  Niet meer per sms, maar wel, namiddag/avond via facebook chat:: ....

E: tof dat je het deelt op FB, ideaal!!!     (nvdr:  ik deelde op facebook met mijn vrienden dat de relatie was beëindigd.  Het was ook helemaal zo nu, en het zou zo blijven voor mij.  De keren daarvoor deed ik dat niet, maar nu wel. Gedaan is gedaan.  En uiteraard reageerden daar mensen op. na verloop van tijd)

L:  Problem?

E: doet dat er iets toe???

L:  Je vindt het ideaal lees ik

E: je weet verdomd goed dat dit niet zo is

L:  Ik doe er ook niet toe

E: dat zeg jij

L:  Als je kinderen maar weten dat het niet met hen te maken heeft   Ja dat zeg ik   Op  basis van waar jij mee bezig bent

E: wanneer ga jij me nu eens duidelijk zeggen wat je bedoelt en naam graag

L:  Nie mijn ding. Da s da van jou

E: je beschuldigd me van alles, zeg dan op zijn minst alles wat je zogezegd weet

L:  je moet het niet omdraaien. Ik ben niet de bron. Jij hebt kans genoeg gehad

E: neen neen, jij weet blijkbaar meer dan ik

L:  Maak dat de ganzen wijs. Je misbruikt je werk dan nog om het toe te dekken. Zoals K__ vroeger. Rot steken zijn dat. Niet met mij.

(nvdr: inderdaad: bij de eerst keer was dat ook het geval: toen gebruikte ze een heel goeie vriendin als alibi zo lang ze kon. Hier gebruikte ze haar werk, een vergadering met dokter en boekhouder. Komaan seg! )

E: manmanman, geniet maar van je posten op FB om mij door het slijk te halen, waar haal je het recht

(nvdr: ik postte niks, buiten 1 gedichtje, dat ik toevallig op dat moment op fb zag passeren:   Een halve waarheid is een grove leugen. Je liegt een beetje maar je bedriegt alleen jezelf en dat vergeet je Je denkt dat je alles weet, en bepaalt zelf dat je de helft daarvan vergeet, het ware alles heeft geen helft, is gewoon alles, alleen jij kent halve dingen, je weet niets, verzwijgt de helft, verzwijgt dus niets" ...  )

L:  Dat recht nam je zelf

E: geniet maar van je moment

L:  Niks genieten aan. En er is ook geen slijk.

E: a neen??

L:  Denk ervan wat je wil. Ik zie je graag, maar je trapt tot 3 keer toe gewoon mijn hart plat. Nochtans was het 3 keer heel duidelijk, en had je telkens verschillende keren de kans om er zelf mee te komen.

Bijgeleerd? tsss

E: en blijven doorgaan he

L:  Jij, blijkbaar wel he    Je moet me niet meer overtuigen, en ik jou niet. Heeft toch geen zin. Ik weet genoeg, en jij doet maar lekker verder alsof. Je zal er op termijn ver mee komen.

Ik maak hier geen deel meer van uit, hoe spijtig het ook is We hebben er veel aan getimmerd, veel genoten, gewerkt, gelachten, ... al wat je maar wil. Maar dit zo lelijk onderuit halen is zo laag bij de grond   Dat is geen relatie waardig. Ik ga me douchen  Ga maar rustig je gang

E: vooral doen, want ik maak je toch maar vuil

L:  smeer mij maar vol met slijk    ik zal het wel verdiend hebben zeker

E: ik doe daar niet aan mee

L:  Ik heb hier nooit om gevraagd, nooit, wel integendeel.  Ik weet voor mezelf dat ik er alles aan heb gedaan om het te laten
werken, en dat is wat voor mezelf telt

E: goed voor jou dan he

L:  Maak iedereen, inclusief jezelf, wijs wat je wil.   Ik heb hier net nog wat gezegd over je kinderen, maar dat is je blijkbaar ontgaan    Heb hier nog het chocolade eendje voor hen, en dat wou ik hen graag nog geven    Als het niet mag, jammer

E: wow, dat zeg jij!!

L:  Wat een antwoord, daar kan ik veel mee.    Ben weg

E: je zult wel voor mij beslissen zeker, zoals je deze morgen deed

L:  Dat deed je zelf

E: ik doe precies veel

L:  Concentreert u maar op uwen date gij, en laat die domme man uit Kontich maar doen

E: ik ga elke dag daten, dan heb je reden om te praten.

L:  deeeu, dat heb je zelf nodig. Ik ben geen vragende partij geweest. Nooit

E: neen, jij dringt alleen bij mij binnen

L:  ?    Daten en flirten zit in je hoofd mevrouw, niet waar je benen samen komen

E: dat bedoel ik helemaal niet, maar soit. Je zult wel snappen wat ik bedoel

L:  neen

E: je weet altijd wat ik denk en doe ik sluit af

L:  ook neen     2 x neen dus, soit, je bent weg. Bye

2 maart, later op de avond:  In een poging om toch nog iets te laten bewegen, en haar toch te laten zeggen wat ze moest zeggen...:

L:  Als je wil contacteer me over vloer badkamer

E: er valt nog bitter weinig over te zeggen ik zou graag mijn centen terug zien zodat ik verder kan

L:  Wou voorstellen om ze morgenavond te steken, maar laat maar dan.

E: ik denk niet dat ik je nog vertrouw in huis

L:  oh, bedankt. Ik stelde het voor omdat je verder zou kunnen, ondanks alles. Vergeet dan maar dat ik er over begon. 

En met het woord vertrouwen zou ik maar voorzichtig omspringen.

E: de afspraak was anders gemaakt en dat weet je. Morgen is geen optie

L:  Over afspraken kan je ook maar best niet beginnen. Alle afspraken zijn weg. Dat werkt in 2 richtingen, niet alleen in de mijne.   

Tof trouwens dat je je verbergt. Goed voor jou. Ik hou er me niet mee bezig.

E: je zult me wel op een andere manier vinden zeker?

L:  Wou het nog doen voor de kinderen, maar als het geen optie was, dan laat je 't maar.   Ik moet jou niet vinden

E: laat dan alle software maar achterwege

L:  ?

E: dat weet je heus wel

L:  Vertel het dan maar he

E: neen, vertel jij het maar ik ga slapen

L:  deeeuuu     da' s nou net wat je met mij doet se

E: a ja, alleen jij mag dat zo zeggen

L:  nee    niemand moet dat zo zeggen   Als je ergens voor gaat moet je dat zeggen.   

Als je je oneerlijkheid naar mij toe, met zoiets in de schoenen wil schuiven, ben je aan het
verkeerde adres. Ik neem het niet aan.   Als er niks te zoeken ik,  moet je niet zoeken. 

Als je wat te verbergen hebt, vraag je om het te willen vinden.  Het doek valt

Spijtig, en maar blijven ontkennen. Staalhard goed bezig Ik hoop dat je daar in je leven nog ver mee komt 

Dat je nen onnozelaar tegen komt die je daarmee jarenlang in de luren kan leggen   En dat jij je er goed bij voelt

E: Wat jij doet is wel oke     Goed voor jou

L:  Om over alles en nog wat constant te moeten liegen, en zien dat je je niet vergist met met je eerder hebt gezegd     

Nogmaals: als jij eerlijk was geweest...   als     laat maar    't is een illusie

en ik heb er vroeger in geloofd Ik heb er ook lang in geloofd dat het kon keren, dat ik je ervan kon overtuigen 

En jij maar zeggen dat je dat gedoe niet meer wou

E: Moeilijk te geloven

Ze haakte af in het gesprek. Niet moeilijk. De rest volg ook onversneden. Ik wordt slecht gezind van leugens, en dat zal zo blijven: Hier mijn slaande argumenten en mijn uitingen die ik haar daarop nog mee gaf:

L:  Smerig, echt waar.  Ik  denk het niet     laat maar navorsen dan he, als je er toch mee bezig  bent.   Zolang er geen smerige dingen te merken waren, heb ik niks te
zoeken gehad.   Maar je gezicht spreekt boekdelen meisje, dat weet je al langer.   En als dat staat op liegen, dan had ik twee keuzes:
Direct laten vallen als een baksteen   Ik koos voor het laatste:   Blijven vechten, blijven overtuigen om het beter te doen.   Om niet meer
achter de rug te werken  Om  niet achter de rug van je partner om vanalles te doen waarvan je goed  weet dat het niet hoeft

Maar geen probleem hoor, maar mij maar zwart dan. En verstop je eigen probleem maar.  Ik heb hier heel lang in alle talen over gezwegen tegen jan en alleman. Alleen wie er specifiek naar vroeg heb ik ooit "iets" verteld, maar wel vaag, omdat ik wist dat er anders niks meer mogelijk was. Ik zag je graag, en daarom bleef ik ervoor gaan. Maar 3 keer is echt te veel, sorry

En je hebt dus wel degelijk afspraakje geregeld, maar daarover geen woord he. Ssssst. Dat doet er plots niet meer toe he. Dat mag gerust. Maar oh, die slechterik... Vraag jezelf maar af wie het vertrouwen heeft afgebouwd, en oordeel dan.  Maar ik twijfel er niet aan, dat het anders zal worden rondgestrooid. Bedankt op voorhand.

Veel succes met je kinderen ook, dat je hen in zo'n sfeer van opbouw van wantrouwen wil grootbrengen. Het zal hen echt helpen.

Veel succes met je afspraakje binnenkort, want je ging het me toch maar niet vertellen, he. Ah, nee, liever je "geliefde" maar bedriegen, en je werk als excuus gebruiken om te ontsnappen. Veel succes met je toekomstige relaties, liefst zo veel mogelijk tegelijk zelfs. Maak ze maar zot die mannen, wie weet hebben ze het niet door.

Veel succes ook met je gemoedsrust, waarnaar je al zo lang op zoek bent, op deze manier ga je ze zeker vinden.

En ten slotte: veel succes nog met wat je nog onder "vriendschap" zou kunnen verstaan met mezelf. Ik knip de band niet door, daarvoor vind ik hebben we te veel leuke en goeie dingen samen beleefd. Als jij hem wil oversnijden, doe maar, mijn herinneringen snij je niet weg.

E: Q music x   (ze hoorde het nummer "All of me", wat ik een tijdje geleden tot "ons nummer" had voorgesteld, met veel lof van haar daarover trouwens.  Het gaat over "er volledig voor elkaar zijn"  De ene volledig voor de andere, en de andere volledig voor de ene. Zoals het hoort.  Ik weet niet of ze de betekenis van dat nummer volledig begrijpt)

L: Ochtend       (ik voelde me inderdaad rotslecht)

E: ?

L: Lxxx kort gezien.     (ik was 's morgens even naar school gereden om mijn jongste dochter even te zien. Gezien ik ze anders 3 weken niet zou zien)   Laat loop dag even weten of je dit volledig ok vindt: Ik werk vanavond nog wat in voorbereiding op zondag. Kom je nadien nog naar Kontich met of zonder zak. Laat of niet: straks kijk ik heel diep in je ogen en ga je wat beloven en verklaren. Denk er straks in de auto maar over na of je dat wel wil en wat je me zelf wil zeggen.

We laten planning van zaterdag afhangen van opstaan:   Heb 2 tickets voor batibouw voor als er tijd voor is. Veel ideeën voor je huisje. Nm leuke gezellige sauna verrassing. Avond gezellig etentje en niet te duur en de film. Slapen bij jou.   XXX

E: Super dat je Lxxx zag!    Voor straks leg je maar t shirt klaar ik kom nr jou     Morgen heel goed voor planning    Wat ik ga zeggen hangt af van wat jij gaat zeggen xxx    O ja, heb zon om 17h __ (verkoopavond)  , vergeten...

L: En je kids?

E: Chiro en mee met mij

L: ZJG Hopelijk geraak je op tijd weg dat je __ (verkoopavond) kan doorgaan zoals voorzien.

......

E: Xxx zal lukken. 18h vertrek hier

L: Super. Toch meegevallen dan of hulp gehad.    Energie Dipje hier. Te hard gewerkt deze week. Seffens weer beter. X

E: Geen hulp.... Pat n doorgegaan en andere maar deels

L: Heb je geluk dan

E: Aangekomen

L: Goed zo Ben pas thuis Omkleden en naar je badkamer Geen eten. ..

E: Eet dan eerst

L: Geen tijd

E: Jawel

L: T is vrijdag. Zou graag op tijd stoppen

E: Tg 12h bij jou x

L: Ik hoop ik ook Valt flink tegen

E: Nee n weer pff

L: Bloed pink scherpe tegels na uitbraak. Emmer gebarsten met égalisé.   Gelukkig buiten en niet binnen op trap bv. Nu opkuisen terras dus.... Grrr   (en toch bleef ik nog werken dus)

E: Ai knuffel

's Avonds laat, na haar verkoopavond, is ze nog naar me thuis gekomen. We gingen daar samen blijven slapen, en dat zaterdag een leuk dagje samen houden, zonder werken. Tijd voor elkaar.  Ik had voor die vrijdagavond ook wat voor haar aangekondigd. Dat ik haar wat zou zeggen...

Wel, en dat deed ik ook.  Ze zat in de zetel, en ik ging voor haar staan, en, wat ik nog nooit eerder had gedaan, deed ik nu wel:  ik maakte een knieval, en ik verwees naar wat ik haar ooit beloofde in het warme Athene.  Met de 2 basisvoorwaarden die ik eerder al aanhaalde:  we zijn er voor mekaar alleen, en niks daarbuiten, en het moet met hart en ziel gemeend zijn....

Wat ik terugkreeg waren weinig woorden. Wel een knuffel. We zijn gaan slapen. Het was al laat....

SMS  27/2/14

E: Wat geslapen?x

L: Wel wat ja. Dag vol meetings. Ruim je twijfel op en ga er voor 200% voor. Laat het merken op de manieren die je kan en praat erover. Vanuit jezelf. Overtuig me x

E: X

L: Nr huis. Spullen pakken. Pakje maken. Dan rij ik nr Niel. Douchke en ga direct slapen. Maak je me wakker voor nachtzoen? X

L: Naar Niel. Mocht je laat zijn maak me zeker wakker. Ging je nog verzorgen  (haren onderkant, hoewel,   had ik daar nog zin in om dat te verzorgen?...)

......  eerdere chatberichten, die middag:

L: Er zijn belangrijker dingen he,... niet?

E: ?

L: Je ging me nog aanspreken vandaag, maar ik had niet begrepen dat dat over je werk ging gaan   (nvdr: daarvoor ging het steeds maar over haar werk)

E: ik stuurde wel sms deze morgen he ik zei dat je ik iets van mij zou laten horen om aan te tonen dat ik wel deglijk aan je denk

L: Heb nooit beweerd dat je niet aan me denkt En ik geloof ook graag dat je me graag ziet.   echt wel daar ging het niet over, en gaat het niet over

E: allle daar komt de maar

L: die komt niet meer laat die maar uit jezelf komen

E: niet goed genoeg dus

L: wat jij denkt en voelt moet jij uiten, moet ik er niet uitsleuren. Heef niks met goed genoeg te maken.  dat heb je volledig zelf in de hand  (nvdr: hoe duidelijk kunnen mijn verwijzingen zijn naar het feit dat ik, naast het gevoel dat ik al een tijdje had, nu ook weer met zekerheid wist dat ze fout bezig was...)

E: ik stuur je sms en nu zet ik snel chat open tyerwijl ik eigenlijk werk heb. ik geef mee wat er vandaag was en dat is niet goed

L: Dat is wel goed

E: het voelt niet zo

L: sorry, had even telefoon   (op mijn werk wordt er tijdens de middag dikwijls ook gewoon doorgewerkt, nu korte telefoon tussendoor)

E: geen probleem je werkt

L: Ik had het al een paar keer, en gisteren wat dieper over wat ik mis, en ook deels niet begrijp:  je zegt bv dat je voorzichtig bent omdat je wil dat het deze keer lukt, en dat je daarvoor voorzichtig bent bv t.o.v. je kinderen. Maar ik blijf wel veel slapen,

E: dat is dus twijfelen he  (nvdr: twijfelen? Neen, acties en woorden spreken elkaar tegen: ze wil "voorzichtig" zijn voor haar kinderen. Wat E__ tegen mij zegt hierover, dat horen haar kinderen niet. Wat zie wel zien en voelen: is dat ik daar blijf slapen. Dat ze me rond de nek valt, en innig zoent in hun bijzijn. Dat ze me knuffels geeft bij haar kinderen,....)

L: je zoent me en geeft me een knuffel onder hun ogen Dat is dan helemaal geen twijfel Je laat het hen zien

E: ik heb de meisjes gezegd dat we wel zullen zien wat het heeft   (nvdr: ze bedoelt: geeft,  Westvlaams,... g en h ...)

L: wat geeft?

E: ons

L: waar twijfel je aan aan jezelf, of aan mij?  (en opnieuw een verwijzing: ze zou inderdaad aan zichzelf moeten twijfelen: waar wat ze eigenlijk allemaal mee bezig? Hoe kun je nu op die manier rust en stabiliteit bereiken? Hoe kun je nu je kinderen een rustig leven gunnen als je op zo'n manier eigenlijk ook met hun voeten speelt, .... zoveel vragen...)

E: opnieuw? aan ons er is zoveel verschil, ik moet precies constant mezelf bewijzen

L: waarom denk je dat?

E: omdat het zo is!

L: (verschil is er bij elk koppel zenne) vertel wat moet jij mij bewijzen?

E: blij dat je het zegt van dat verschil ik kan mezelf niet zijn, als ik eens geen zin heb in iets of als ik niks te zeggen heb dan is dat zo. Puch dat dan niet.

L: het gaat niet over "eens" "een keertje"

E: Nogmaals het heeft het gevoel dat het nooit genoeg is. Met Valentijn, je had mij uitgenodigd, ik heb dan gekookt terwijl je weet dat ik dat absoluut niet graag doe maar wou dit voor jou toch doen. Wat hoor ik, het was tof en ik apprecieer het maar...

L: maar... vertel verder

E: wat je zei, het was niet genoeg

L: dat "niet goed genoeg" zeg je zelf he Ik heb alleen gezegd waar ik me niet goed bij voel.   en dat was 1 van de voorbeelden Dat jij hebt gekookt, en dat je het gezellig maakte op korte tijd heb ik zeer geapprecieerd   (nvdr: waar ik met niet goed bij voelde, kijk op 14/2)

E: met alle respect voor jou drukke job, ik heb er 3 en een verhuis en ik sta alleen voor mijn kinderen. Mag het dat ik niks had

L: Woorden moet je niet gaan kopen in de winkel Die kan je gewoon uitspreken vanuit je hart.   mag ik niet zeggen dat ik dat mis?

E: daden ook niet en die waren er. Ik had geen tijd maar maakte er en kookte terwijl ik dat haat

L: is dat dan zo fout van mij?

E: heel mss is dat ook een teken van liefde

L: dat is het zeker

E: mss is het leuk om ook daar genoegen mee te nemen voor een begin

L: begin ?

E: ja we zijn uiteen geweest he, dus ja opnieuw een start   (hier wordt opnieuw een maand terug in de tijd geflitst.  We staan nu, na al die weken terug aan een begin?... Ze voelt zich duidelijk niet goed bij het gesprek, en weet eigenlijk niet meer waar naartoe...  Ik probeer het af te buigen maar wel heel duidelijk te brengen door een voorbeeld met "een derde" te stellen, zodat ze zich niet zo aangevallen moet voelen, maar hopelijk wel begrijpt waar het hier eigenlijk allemaal om draait.... ):

L: Als je start aan een lange afstand wandeling of loopwedstrijd, vind ik het normaal dat je dat doet omdat je dat ten volle wil, dat je daarover spreekt met wie je daarin betrekt, dat je je focust op de loopwedstrijd en ondertussen met niks anders bezig bent, dat je je uit zoals je kan als het efkes wat moeilijk is, of als het net heel goed gaat....  ... en niks beloven dat je de finish zal halen maar je geeft dan wel duidelijk aan dat je ervoor gaat   Ne loper die dat niet voldoende doet krijgt het volgende:

E: ik heb gezegd dat ik dat wil proberen, wat je ook mag/wil denken  (nvdr: WEL GODVERDOMME denk ik hier bij mezelf:  proberen !? Je ligt het op alle manier te ondermijnen door andere mannen op te zoeken en te verleiden...  tot wat? ...???)

L: zijn entourage zal er niet echt meer in geloven En de loper zelf ook niet

E: geen theorieen over lopers

L: Hij zorg er zelf voor dat hij waarschijnlijk de finish niet zal halen. Jammer voor zijn inspanningen en zijn entourage

E: en ook hier is het niet genoeg blijkbaar

L: hoe bedoel je?

E: of de loper kan zeggen, geen prrobleem ik haal de finish en dan doen alsof hij zich inspant en dat doe ik niet meer ik probeer maar zonder beloftes (nvdr: zie hier dus haar gedachtengang...   doen alsof....  en ik hoopte nog zo dat het echt was dit keer....     En: dat doet ze niet meer, ze probeert zonder beloftes?  Ja hallo? En die dat dan?  Hoort dat ook bij het proberen?....)

L: ik zeg net: geen beloftes het gaat over geloof En doen alsof is altijd fout he.   ik ga ervan uit dat iemand loopt omdat m er in gelooft, niet om te doen alsof dan kan die beter gewoon niet lopen   ik vraag geen beloftes voor de finish ik vraag geen onmogelijke dingen

E: en ik doe niet alsof!!!!!! stop met jezelf dat voor te houden   (nvdr: en het lag op mijn lippen.... EN DIE DATE DAN? )

L: dat doe ik niet waar haal je da?

E: omdat je het steeds opnieuw doet, zeggen dat ik er niet voor ga

L: dat zeg ik niet Je laat niet zien dat je er voor gaat en ik begrijp wel degelijk waar je mee worstelt.    (nvdr:  o ironie: ja inderdaad begrijp ik het.... )   't is een beetje zoals je last hebt van een lichte verstropheid (vergeef me het vergelijk).  Dan heb je geen zien om naar 't toilet te gaan, want dat gaat lastig zijn Maar eigelijk weet je wel: hoe langer je wacht, hoe meer last je gaat hebben tot je uiteindelijk met een echte verstropheid zit en dan zit het vast

E: die is er niet, of je het geloofd of niet het geloof groeit maar is nog verre van volledig en als ik het forceer dan is het niks.  ik wil het echt goed nu, ik wil mezelf kunnen zijn zonder constant te moeten bewijzen of op de vingers te worden getikt. Ik ben wie ik ben en ik werk aan mezelf maar moet niet te vaak horen dat het niet goed genoeg is.   dat werkt niet er mag zeker opmerkingen gemaakt worden maar af en toe eens gewoon iets goed zijn zonder de maar werkt motiverend   (nvdr: je moet je eens inbeelden dat je dit leest, met de wetenschap die ik toen had.....    Ik speelde even mee, maar toch: ....)

L: denk niet dat je zoveel maren krijgt, maar soit Ik geniet van momenten samen en dat zeg ik je ook.   We hebben samen al gewerkt zelfs gekookt ook leuke dingen gedaan.   het eten van Valtentijn smaakte echt lekker Ik apprecieer je strijkbeweging.  ik zie wat je kan met je kinderen, en de rust die je dikwijls kan bewaren, daar waar dat vroeger minder was.  En die dingen benoem ik je ook en ik laat het zien Als dat niet duidelijk is , mag je dat gerust zeggen.   Ik zeg ook dat ik je graag zie misschien in jouw ogen teveeel mss zeg ik te veel schat neem maar van me aan dat ik me dikwijls inhoud om dat niet te zeggen als er iemand bij is, ook bij je kinderen, zeg ik het niet

E: dat zeg je echt niet teveel, dat zei ik ooit nooit

L: dan bijt ik op mijn lip ik beweer niet dat je dat zei het was alleen een bedenking, een gevoel van mij   (nvdr: ik bij op mijn lip: ik beet ze eigenlijk al kapot)

E: nee dat weet ik maar je zei mss vandaar mijn antwoord

L: kijk naar wat ik wel zeg, doe, laat zien e.a. en bekijk het niet als pushen

E: dat doe ik ook

L: ik geef alleen aan wat ik mis en wat ik raar vind, en dat zijn maar enkele keren, ondertussen zie en hoor je vele malen meer positieve dingen

E: doe het dan op een andere manier en niet zoals gisteren ook al frustreerd het jou

L: dan was het ook niet goed ik mag het blijkbaar gewoon niet zeggen

E: neen en dat zal ik vanaf nu ook zeggen

L: hoe bedoel je?

E: je mag het zeggen maar niet via sms als ik werk en dan zei je eigenlijk nog niks duidelijk

L: ik heb niet ge sms(

E: messenger soit, we hebben het nu gezegd, we stoppen er nu over en proberen het beter te doen  (nvdr: o, wat vind ze dit lastig blijbaar, en ja, helaas, ik weet ondertussen waarom.... het wordt blijkbaar warm...)

L: had mss beter nog wat gewacht zal ik in 't vervolg beter op letten dan zeker weten.   mr ik ging ervan uit dat het bijna gedaan was

E: ik had gezegd dat ik het zou laten weten

L: en ik was moe, voelde me niet lekker, en wou mn bed in

E: dat weet ik nu, niet opnieuw. Beter nu voor allebei

L: idd

E: Ik was daarnet even bij mijn buren (pakje __ voor avondverkoop ophalen) ze hadden een opmerking dat we om 3h in de nacht hadden geboord en dat er mensen in de blauwbrugstraat ook wakker waren geworden. Ze verrstonden het wel maar vroegen om het niet te vaak zo laat te doen

L: de weg vooruit

E: x

L: 3u? 1 keertje dan toch   (nvdr: we werkten regelmatig inderdaad vrij laat nog door. tot 23u was geen uitzondering, en soms was het inderdaad nog langer om  zo veel mogelijk klaar te krijgen op korle tijd)

E: ja in de badkamer, ik weet het nog

L: met de afbraak? Hallo? Niet dan   .dadelijk verder werken hier we zien wel verder ik ga het alleszins op alle vlakken rustiger aan doen  (mijn veer was wat aan het verbuigen: ik ging duidelijk niet meer zo hard werken. Zeker niet als er van haar uit geen duidelijkheid kwam, of als ze zelf niet voor de pinnen kwam met waar ze eigenlijk moest voor uit komen.  Waarom zou ik in godsnaam eigenlijk nog in dat huis werken.......)

E: ja ben er

L: ik hoor, zie, voel of lees wel wat de evolutie is

E: laptop zat vast en moest volledig uitschakelen niet direct zo doen.   allee lap, op alle vlakken rustiger aan doen, dan mag ik aannemen dat dat ook met de werken zijn hier?   en neen niet met afbraak, vorige vorige week   (dat laatste ging over tot 3u 's nachts werken)

L: sorry aan je buren dan

E: dat zei ik al is niet jou fout

L: Wou voor iemand heel snel wat klaar hebben die ik heel graag zie

E: x

L: tja

E: zjg nee, niet tja

L: die tja slaat niet op je x voor alle duidelijkheid die kwam er niet tussen net tussen .  en toch wel: ik ga niet meer zo veel werken.  Buiten dat is er nog wat het dringende werk is achter de rug.  alles is in dienst en werkt   (nvdr:  nu begin ik echt te remmen...)

E: vloer? douche?

L: De rest kan a fure a mesure douche werkt je hebt een vloer

E: dus geen vloer dit weekend?   

L: zullen er zondag mss aan beginnen he en dan zien we wel

E: neen neen, dat was niet de afspraak   (nvdr: ah, nu gelden er plots afspraken???  Enkel met elkaar bezig zijn, en niet buiten de pot pissen, is dat geen afspraak?    Maar ik bijt verder mijn lip kapot.....)

L: wie is er hier aan 't pushen?

E: daar zijn we al paar weken over bezig en nu ga jij dat gebruiken niet met mij

L: Ik heb gezegd dat ik mijn best ging doen

E: ofwel doe je het ofwel niet, niet mss, daar heb ik helemaal niks aan

L: ik doe het al de hele tijd manneke zelfs als het niet moet

E: het moest niet, ik heb het gevraagd en je zei ja

L: als je daaraan twijfelt, twijfel dan maar aan iets anders Werkte dat in alle richtingen maar zo.   zal ik weer aan 't pushen zijn zeker? Vanavond kan ik niet Zaterdag doen wa wat anders.  Zondag zal ik werken Maar ik kan je niks beloven   (nvdr:  hoe duidelijk kunnen mijn aanwijzingen zijn toch he......  Maar ze snapt het duidelijk niet....  dus ik blijf wachten....)

E: dat weet ik al en dat verlang ik ook niet, ik had aan jou de planning overgelaten om niet te puchen

L: dat doe je wel zo voelt het toch net zoals bij jou manneke Niet alles komt altijd over zoals je het bedoelt he.   was het maar zo

E: ja meester

L: ik ben gene meester

E: soms klink je zo

L: Zal wel les gaan geven dan Veel vrije tijd kan ik veel meer werken en zo tussen de uren eens wat leuke dingen doen gewoon weg  (nvdr: en nog maar eens een instinker:  ik heb niet de goesting, laat staan de tijd, om naast een relatie waar ik tijd in steek, ook nog wat met andere vrouwen te gaan rotzooien...)

E: en excuseer als ik concreet over praktische dingen (niet over gevoel want dat is niet aan uit) een plannning vraag omdat het volgende week vakantie is en ik wil weten of ik mijn kids kan wassen en ze kunnen in hun bed slapen   (nvdr:   ah, gevoel is niet aan/uit.... Had veel zin om te vragen:  En hoe zit het dan met relaties laten verder lopen, en tegelijk anderen hun hoofd zot maken, en daar dan nog nen date tussen pakken? ....)

L: Dat zulen ze altijd kunnen precies of ik zou daar geen rekening mee houden?   Voor wie hou je me feitelijk

E: ja tuurlijk, op alle gerief van de badkamer en hun nek breken op de rest die er op de grond staat.  soit, das mijn probleem, daar zal ik je niet meer lastig mee vallen zal mijn kas zelf opfretten

L: Nu doe je belachelijk dat zal allemaal weg zijn en ik ook alles uit de weg   (dat over ik was ook belachelijk) de rest is gemeend Precies of ik heb je al veel aan je lot overgelaten tot hier toe....     (nvdr:  oh, ook dit vond ik zo laag.  Ik heb bij al die werken zo veel mogelijk rekening gehouden met het niet te veel in de weg zitten voor haar en de kinderen.  Werken zonder gerief gaat uiteraard niet, maar ik kan er niet aan doen dat haar huisje eigenlijk voor alles veel te klein is, en dat ze er moest intrekken voor de badkamer of ook maar iets anders kon gerenoveerd worden.  Als je moet renoveren of verbouwen als je er al in woont, dan heb je nu eenmaal veel meer last, stof, dingen te vezetten, ....   Maar ook daar hielp ik steeds waar ik kon. Vooruitziend werken, en zelfs met haar bespreken..... pfff)

E: wat bedoel je met dat over ik was ook belachelijk?

L: Dat ik ook uit de weg zal zijn

E: jij moet niet weg zijn en ik apprecieer meer dan je denkt wat je hier van werk verzet, vraag het maar aan de kids hoe vaak ik hen dit zeg

L: moet ik niet aan je kids vragen en je weet waarom ik het doe ik hoop dat ik het me niet moet beklagen.  Al te veel te zot geweest in mijn leven Ik wordt 44, en denk niet dat ik de 88 zal halen Zit dus in de helft .  Het zot zijn is gedaan Mij smijten in iets waarin ik geloofl ja. Maar maar evenveel al het commitment van de andere zijde.    Evenwicht en balans niks mis mee, zeker niet voor mezelf

E: ik heb je al vaak gezegd dat ik nooit zal kunnen geven wat jij allemaal h(/g)eeft en daar wil ik me niet achter verschuilen maar dat frustreerd mij ook

L: dat moet niet dat vraag ik ook nooit  Gaat over committment en dat is niet "iets doen"

E: maar dat krijg ik te horen

L: da's praten, delen, lachen, genieten, werken, luisteren, voelen, samen over wat er leeft, hangt, zich voordoet, .... Als dat doen is, of echt moeite kost, moet je dat maar niet doen.

E: dat is het niet, alleen zijn mensen verschillend en daar wil ik niet op afgerekend worden. Jij hebt gewoon meer kwaliteiten en das goed maar evengoed tekortkomingen. Ik ben omgekeerd en zo is het

L: Gelukkig is niet iedereen hetzelfde en daar heb ik geen moeite mee.  Ik begrijp dat je het daarmee wel eens lastig kan hebben, maar als ik het niet doe, moet je dat mss zelf ook maar niet te veel doen. Voor mij is dat verschil niet zo'n punt. Maar wat ik daarnet beschreef dat kan iedereen

E: maar het komt toch vaak terug in discussies en daar heb ik het lastig mee

L: Daar heb je aan zich niet veel "kwaliteiten" voor nodig.  Geef me dan maar eens door waar dat volgens jou voor komt. Dat hoor ik dan graag van je. Echt

E: dat jij uren werk in mijn huis steekt

L: Oh nee Dan gaat het: WAAROM ik dat doe.   nooit met de bedoeling dat jij evenweel "werk" aan mij zou leveren. En dat weet je verdomd goed.   Je bood aan om wat te strijken, en daar was ik blij mee, maar zelfs dat heb ik niet gevraagd. Zelfs daarvoor doe ik dat niet.    Als jij diep in mijn ogen kunt kijken, en zeggen dat je me heel graag ziet, dat je alles met me wil delen (gaat niet over geld, maar over al de rest), en dat we er voor elkaar zijn en voor niemand anders.... ... dan werk ik me met veel plezier krom tot ik er bij neerval.  (nvdr: voor de zoveelste keer, en nu nog maar eens veel duidelijker.... )

E: die voor miemand anders is er teveel aan. Ik snap het maar het hoeft niet ik weet echt wel dat je dit doet omdat je mij graag ziet hoor en ik hoop dat je ook ziet dat ik het apprecieer  (nvdr:   lees even goed wat hier staat   " DIE VOOR NIEMAND ANDERS IS ER TE VEEL AAN"    Oh ja?  Flirten en daten mag dan gewoon zomaar dus? Oh, nee, eigenlijk niet, maar je doet het gewoon wel, voor de lol, voor de kick, achter de rug van diegene die je graag ziet.  Is het dat? ....   NIET TE DOEN !!!!!!  )

L: denk niet dat dat er teveel aan is.     dat zie ik wel

E: ik vind het toch wel, en dat mag ook ik zeggen

L: als jij dat vind, dan zoek je maar ieamand anders, en dan zie je me niet meer.    dat mag ik ook zeggen  (nvdr:  MES OP DE KEEL, WE ZIEN WEL WAT ER NU KOMT......  )

E: ik bedoel dat niet!!!! Stop daar nu mee ik bedoel dat dat er niet bij hoeft en niet omdat het dan zo mag, verre van  (nvdrr:  het is toch niet te geloven hoe ver je kan gaan in het liegen he !   Gewoon staalhard ontkennen dat je met iets buiten de relatie bezig bent, terwijl het wel degelijk zo is !!!! -)

L: Je hebt gelezen wat er staat. Zo laag ligt mijn lat. Als je diep in mijn ogen kan kijken en dat zelf tegen mij zegt dat jij dit ook wil, ga ik voor je door het vuur. Je mag me zelf ook vragen wat ik je moet beloven.  Dan is dat voor eens en voor altijd gedaan met "kan niet aan je verwachteingen voldoen" in beide richtingen he.   Mijn afspraak van 14u is er benne weg cu x x

E: oke, nog even dit; kids zouden zondag al om 12h komen, is dat probleem, tweeling kan naar chiro en Nxxx daar heb je niet veel last mee. Je moet nu niet meer antwoorden, ik hoor het wel nog. Ga maar werken. x

L: meeting gedaan. Nog efkes doorboksen, dan weg voor vergadering op locatie met bedrijfsbezoek.     Over zondag, heel even kort en heel duidelijk; er kan in de regel niemand door naar boven (kamers of badkamer). Als de tegelsnijder niet naar behoren werkt, zal ik opnieuw constant naar boven en beneden moeten lopen, en dan wil ook daar niet te veel hinder, anders heeft het geen zin dat ik er aan start.    En sta me toe te zeggen dat ik eerst uitkijk naar zaterdag.   Dat in de ogen kijken mag er wat mij betreft zeker bij zijn alleszins. Laat me nog weten of je dat wat lijkt, en wat je "broekgewijs" zal kunnen en niet zaterdag. Graag ten laatste morgen laten weten (niet omdat ik het vraag, maar omdat je het echt zelf wil) mss hoef je je dan minder zorgen te maken...   

E: sta me toe ook even te zeggen dat zaterdag al besproken was en dat ik morgen iets ging laten weten of sauna kan of niet. sta me ook toe dat ik je niet voor een voldongen feit wil stellen zondagmiddag door het nu te melden. ze zullen niet in de weg lopen. zorg dat zaterdag spontaan blijft en we zullen het leuk maken

L: Leuk hebben we het als we ons allebei volledig goed kunnen voelen. Ik heb er hoop op dat dat kan.   't Is goed dat je het zegt voor zondag je vroeg duidelijkheid, ik geef ze je ook

E: ik ook

Ik had het nog steeds enorm lastig.  Ik wachtte tot ze zelf zou komen, ze moest wel, ze moest de afgesproken "date" toedekken.  Ondertussen ging ik kapot vanbinnen.....

E: ai, darmlast?

L: nee, gewoon geen zin meer te hard gewerkt tot hiertoe zeker

E: vertel

L: Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat werken Morgenavond werfleidersvergadering op locatie.  Kan zelfs ook niet even gaan ontspannen om naar Jxxx (mijn petekindje) en Lxxx  (mijn ander nichtje)  te gaan kijken

.....

E: ik heb etentje met labo $$$$ en wat collega's en Dr $$$  (haar dokter/baas in ziekenhuis waar ze werkt) jaarlijkse traditie

L: kan m ineens jouw kast in je auto steken

E: het is niet bij hem thuis he, in Boechout dacht ik mss wel een idee als ik deze avond nog mijn __(verkoopavond) uitlaad kan ik mss voordien even bij hem stoppen

L: Die krijg jij alleen toch niet mee, wel? Kast is veel te groot

E: in mijn auto?

L: ja, die kan daar toch niet in he?

E: geen idee?

L: Die lag toen in mijn karretje Kast is breder en hoger dan een auto, dus die krijg je er volgens mij nooit in

E: och ja, das juist in karretje

L: En karretje staat bij Mu___ (nvdr: mijn schoonbroer), wss vol afval

E: zal dan maar nog eens uitstellen of eens horen of zijn ex schoonzoon die kan brengen    (???????????  who the fuck was dit nu weer, diene was nog nooit ter sprake geweest. Versprak ze zich? Was dit haren bewusten date K_rt?  Of was het nog nen andere waar ze mee dweepte?   Om zot te worden zo'n gedachten, weet je.....  pfffff  Ik probeerde het uit mijn hoofd te zetten, in afwachting van....)

L: als dat een optie is of als ze snel weg moet mss wel he. Kan ook Mu___   vragen wanneer karretje leeg is, dan pik ik het op

E: ik hoor wel even wat een optie is bij hem al werk genoeg voor jou    (da's duidelijk: liever bij "den andere" dan bij mij navragen. Voor mij was het geen punt om het op te halen, maar ze wou het duidelijk anders....)

........

L: ben je lang weg straks? eerst nog eten? kan mss nog efkes in badk werken, maar niet te lang

E: je bent ziek!!   (nvdr: ik was nog niet helemaal tip top in orde, maar echt ziek was ik niet hoor. Dan kan ik ook in de dag niet gaan werken he ;) )

L: badkraan tillen, vastzetten en laten drogen (met weeral water afzetten) en grote rozetten achter steken.   Mss toch nog vlug de zijkanten tabletjes schouw steken, eventueel de wandjes afwerken.

E: jij moet het weten.

L: Vloer verder uitmeten zodat ik weet hoe en hoeveel ik kan uitvullen

E: Het is een nieuwe gastvrouw, dus weet niet hoe lang het zal duren, meestal wel wat later  ik vertrek om 19h en eten zal ik niet doen, vieze smaak van vieze antibiotica geen honger  (den onderkant was nog steeds niet ok dus....   ik dacht: "god straft onmiddellijk",  maar het maakte me er niet beter op voelen....)

L: ah, ok. Ik zie wel dan mss kan je je badkamer wandtegels nog een goed afwassen met een spons en een sopje je mag er goed op schrobben hoor, kan geen kwaad Zal alleszins goed zijn voor de glas van je tegels

E: zou ik morgen doen he, was beter omdat het dan zeker droog was

L: Nu ook al OK zenne

.......

E: oke, wat doe ik straks?

L: Kom maar af he Als het weer wat tegen slaagt bij mij, ben je er misschien nog eerst ook

E: had nog geen antwoord gekregen

L: jawel

E: dan heb ik dat gemist

L: mistlicht opzetten dan he

E: oke, moet dan wel nog even -- (resultaten verkoopavond) invoeren op jou laptop

L: no problem maar niet te laat he, op tijd doke doen

E: jaja

L: waar ligt de klemtoon?

E: op allebei

L: zoals in "jaja, moeder" (de zaag) zoals in "jazeker" (wil zelf ook vroeg gaan slapen) of zoals "ja, dat zal wel" (ge hebt zeker weer andere plannen

E: 2

L: of zoals "ja, 't zal wel" (ge zijt waarschijnlijk nog later dan ik) of...

E: zorg maar dat je er al bent

L: tja, dat weet ik niet he naar welk uur moet ik mikken? dan weet ik wanneer ik best stop

E: niet voor 23h

L: amai da 's lang werken afsl hier werk

E: neen toch om 20h start en allemaal nieuwe klanten

.....

L: Tja. .. Zal ik mijn situatie maar niet omschrijven   (hoe ik in de knoop lag met "nieuwe klanten", hoe ik ondertussen maar aan het afzien was, in de wetenschap dat we weer, opnieuw achter mijn rug bezig was met het regelen van dates om maar snelle pleziertjes  te beleven, ..... pffff)

L: pffff thuis. Nog een hapje eten maken. Ik ben het moe, beu

L: ik ga slapen

E: Wat is er?     (ze voelde opnieuw dat er wat scheelde.....)

E: Dan ga ik maar thuis slapen weet n wat er gebeurd       (ze wist goed genoeg wat er aan de hand was, uiteraard, zij ging voor nen date, maar ze wist duidelijk nog niet dat ik dat wist....  ze had het wel kunnen weten natuurlijk, maar ze was zo zeker van zichzelf dat ik dit niet te weten ging komen blijkbaar......)

L: Lig er al in Voel me niet goed In mijn vel.    Bad feeling laatste dagen Hopelijk heb ik het mis Déjà vu   (EN DIT MOCHT DUS EEN HEEL DUIDELIJKE VERWIJZIGN ZIJN NAAR HET FEIT DAT IK HET WIST.  OOK DE VORIGE KEER, BIJ ROOD LICHT NR 2 , GEBRUIKTE IK DEZE BEWOORDINGEN.  IK DACHT VAN  "Kom er alstublieft zelf mee".....  MAAR DAT GEBEURDE NIET;    ZE KWAM NIET MEER EN REED NAAR HUIS. )

SMS 25/2/14

E: Het ziet er goed uit, thanks x Kom ik nr jou na (verkoopavond)?

L: Wand of uwem onderkant? Ik voel me niet OK OK    

(nvdr:  het ziet er goed uit: ik wist niet of ze de afgewerkte badkamerwanden bedoelde, of de wanden van haar... je weet wel....   Ondertussen voelde ik me rot.  Rotslecht. Ik wist me eigenlijk geen houding meer te geven. Volledig in de knoop. Was dit nu echt nodig om dit een derde keer mee te maken? Waarom toch? Geen tijd voor elkaar, om te praten, voor lieve woordjes, om te evalueren, om vooruit te kijken, ... geen tijd genoeg om de werken snel genoeg vooruit te laten gaan, .... maar wel tijd om  achter mijn rug een "date" te regelen, om blijkbaar ergens anders wat "liefde" of wat ze er ook onder verstaat te gaan zoeken? En me ondertussen maar gewoon in de waan te laten?  Rotstreken zijn dit!!!  Twijfel:  zonder meer vertrekken, niks meer zeggen?  Zou ik eigenlijk misschien gewoon beter doen. Maar dat ben ik niet. Ik wil het gewoon kunnen zeggen, zonder meer, maar zoek daar maar eens een moment voor...  Nee, ik wilde dat het eigenlijk uit haarzelf kwam. Vraag me niet waarom, maar dat wilde ik. Ik gaf mezelf een paar dagen tijd om dat eruit te krijgen....  pfffff  en die date, die zou ze toch nog moeten inkleden....)

E: De wanden... Wat is er?

E: ?      (nvdr: ze voelde duidelijk aan dat er wat scheelde, maar ik vond dat ze er zelf moest mee komen.... wachten....)

L: Moe. Vergaderzalen, contacten en wc's heb ik gezien vandaag

E: Darmen n oke?

L: Helemaal leeg zou ik denken. .. Maar helaas telkens blijkt dat niet zo. Hoe is t met jouw kanalen? ;-)

E: Darmen g probleem wel in de buurt... Pizza?       (nvdr: het was dus nog niet ok met haar, daar beneden)

L: Heb net bokes gegeten. Straks wel. Weer ne pikante?

E: Nee, ik bedoel is het van pizza

L: Spijtig. ..

E: ?

Zondagavond 23/2 hadden we toch een gesprek gehad over waar we stonden, en waar we mee bezig waren....  Ze leek me (soms toch) te begrijpen, dan weer helemaal niet.  Er werd geknuffeld, ik ben blijven slapen.    Maandagmorgen ben ik gaan werken, zij moest niet werken, ze contacteerde me wel voor iets van praktische aard, waar ik haar direct kon mee verder helpen.    's Avonds moest ze weg, en wou ze nadien bij mij komen slapen:...

Die avond weg: dat was dus de informatie-avond op de school. Ik was nog net op tijd bij haar huis, want ze wou net vertrekken. Ze was lichtjes geënerveerd dat ik daar al stond had ik de indruk, maar ik maakte er in eerste instantie niets uit op. Maar toen ik haar wat beter bekeek, en zeker toen ik haar een zoen gaf, viel het me op hoeveel moeite ze had gedaan om er beeldig uit te zien. Veel meer moeite alleszins dan op 14/2... (remember). Was dit er niet echt over? Voor een bijeenkomst van ouders samen met de juf om uitleg te krijgen over zeeklassen? Zo opgemaakt? ... Ja, natuurlijk.  Vriend W__ (waar ze helemaal geen interesse in had) ging daar ook ziijn natuurlijk. Hoe is het toch mogelijk? Wat is hier in godnaam toch aan de hand? Ik zei er iets van, van dat mooi opgemaakt, maar ze reageerde er niet op. Of ze het echt niet oppikte of bewust omzeilde kon ik niet weten.  Ze ging verder naar de school, en dat was het....

Ik was dus daar om verder te werken, maar ik was zo verscheurd.  Toen herinnerde ik me dat ik (in de periode van het 2de rode licht, ooit een programmetje op haar laptop had gezet, om uiteindelijk zekerheid te krijgen over wat ik al lang vermoedde: of ze op een lelijke wijze achter mijn rug bezig was.  Het zou er waarschijnlijk nog op staan na al die tijd.  Even kijken dus.?  Of toch maar niet?  Ja, wel.  Ik wou het eigenlijk niet, maar ik kon die onzekerheid ook niet langer laten, ik moest en zou het weten....  De vorige keren hadden we maandenlang gecirkeld in de onzekerheid, en dit wou ik nu niet meer. Liever er kort mee door. Als het niks was, was het niks, maar als er wat te zien was, dan zou het ook meteen duidelijk zijn...

En miljaar: het was waar.  Een tijdje voordien had ze een chatgesprek met een voor mij onbekende dame. Blijkt een collega-vriendin van het ziekenhuis te zijn. Wat ik last sloeg me opnieuw murw.  Ook dit staat nog op mijn netvlies. Ik zat er naar te kijken, en ik wou het eigenlijk niet geloven...; Niet opnieuw !!!!  Haar collega vroeg hoe het E__ ging in de liefde. E__ antwoordde "super, ik heb een date ! ".   Lap, slik......  Er werd door de collega gevraagd hoe dat was gelopen. Ze vertelde in geuren en kleuren dat ze aan haar dokter het nummer van een zekere K_rt had gevraagd. Die had die gelijk opgebeld en de telefoon dan aan E__ gegeven. Die was bliikbaar door het dolle heen geweest, en ze wisselden elkaars nummers uit.  "Het klonk ook direct heel goed" zei ze erbij. Dan hadden ze elkaar nadien nog gebeld en gesmst,  en ze hadden een DATE op woendag 12 maart !!!           slik, voor zo ver ik kon slikken......    Ik las verder. Haar collega vroeg haar:  "En wat gaat de L__  (ik dus) daar van zeggen? "  (een vraag die ik als collega ook zeker zou stellen).  Ze antwoorde heel droog:   "Dat ga ik hem zeker niet vertellen zenne! "........

Daar zat ik dan..... Verder werken nu? Nee, dat kwam er niet meer van.....   Ik moest even bekomen.  Hoe is het in godsnaam mogelijk dat ze dit opnieuw doet!  En doelbewust achter de rug.  En ze had geen tijd om met mij nog maar over een gevoelig item te spreken, want ze zat te druk bezig met haar verhuis, haar huis en al wat daar rond hing. Maar gelijk had ze wel tijd genoeg om achter de rug nog wat DOELBEWUST en GERICHT te gaan daten????  En dan nog via haar werkgever? ... Hoe haal je 't in godsnaam in je hoofd....  Ik ging stilaan kapot nu.  Laptop afgezet.  Maar ik bleef het voor mijn ogen zien.

Met trilllende handen naar huis gereden.  Later hebben we nog samen geslapen, zo was het afgesproken. Maar geknuffeld is er niet. Daar had ik uiteraard geen zin in. Dat begreep ze niet.  Nee, ze moest eens weten.  Ik heb zowat de hele nacht wakker gelegen en mezelf afgevraagd wat ik zou doen....  Gezien de afspraak toch in het kort zou komen, besloot ik me nog even te vermannen, af en toe te prikken om te zien hoe ze zou reageren, hoe ver ze zou gaan om ver liegen, te vermijden, te omzeilen, me zand in de ogen te willen strooien,....   Of ze er zelf mee zou komen of niet, .... en hoe ze op die twaalfde zou weggeraken, want  ze moest wel iets verzinnen om dan weg te zijn. Het viel in de week zonder kinderen. Dan waren wij normaal 's avonds samen. Werken in haar huis, en afhankelijk van de dag nadien ofwel bij haar, ofwel bij mij samen blijven slapen.... Benieuwd hoe ze dat ging aanpakken.... of ze daarvoor wroeging zou krijgen.....

Eerder die maandagmorgen dus, nog conversatie in mijn "onwetendheid":

E: X kan ik bellen

L: Heel even. Best nu

E: Het lukte Thanks X Goed verg he ZJG   Goed dat we gisteren gepraat hebben, lastige periode waar ik voor vreesde

L: In lukte komt dan ook Luk he;-) Als we allebei problemen zien aankomen, erover praten en ze samen oplossen kunnen we veel aan We-time voorzien= Bedoeling. XXX

(later op de avond, na de hele uitleg hierboven...... )

L: Niks Slaapwel meer ? X Mis je

E: Kom ik nog snel maar dan wel direct slapen

L: Ok

E: Ik kom, leg bed al maar open  

 (en direct slapen was wel letterlijk. Voor haar toch. Ik had geen zin een knuffel. Dat snapte ze duidelijk niet. Ze zou beter moeten weten. Ik rook haar overdadige parfum nog voor die stomme infoavond...  Ze viel snel in slaap.  Ik niet. Heb naar de muur liggen turen, en heel veel nagedacht. Normaal slaap ik altijd kort maar vast. Die nacht sliep ik amper....)

19/02/2014

(nvdr: een lastige conversatie over de houding van mijn Ex. Op de vooravond van het vertrek van mijn kinderen, door vakantie redenen zouden die voor de 3 komende weken niet bij mij zijn, en daar was ik wel mee bezig, alsmede om de inhoud van de houding van mijn Ex op dat moment...)

E: pfff, plezant om zo 3 weken te overbruggen dus doe morgenavond nog maar even je best, het zal niet veel uithalen maar kan alleen voor een dag extra weerwerk zorgen ginder xxx knuffel

L: k' heb er zeer van.   (en verder over mijn ex: )   Van mij "medewerking" vragen, en ondertussen via de kinderen tegenwerken en ondermijnen? Als je denkt daarmee de kinderen vooruit te helpen, dan heb je 't flink mis. Wel integendeel. Je raakt hen er mee, en brengt ze uit hun zuuverdiende evenwicht. Ik neem aan dat je het verstand kan opbrengen om dit te stoppen.   Wat de kinderen diep raakt, raakt mij ook. En dat laat ik niet zo maar gebeuren. "de gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag" waar je zogenaamd veel waarde aan hecht, zal zich in de omgang van elke dag met de kinderen mogen bewijzen. De laatste tijd merk ik vooral het tegengestelde. Ik hoop dat dat snel anders kan.    (dat laatste gaf ik door aan E__ als de inhoud van een bericht dat ik aan mijn Ex verstuurde, zie verder)

E: dat kan ik geloven

L: dat heb ik haar gestuurd dat ze erin stikt ze zal het zich toch ferm ni aantrekken

E: ze zal alleen gesterkt zijn dat het werkt haar plan he

L: ik wrijf haar rottigheid onder hare neus, en ook onder die van de kinderen. doe dat liever niet, maar ze laat me geen keuze

.......

L: ik was daarstraks hier in de zetel al ingedommeld Meisjes lagen er dus eigenlijk te laat in

E: ga dan nu slapen manneke

L: sebiet er al in inderdaad zou me liefst tegen iemand kunnen aan vleien nu

E: xxx iemand??

L: ja, hallo laat me nu niks verkeerd zeggen he t is t moment niet denk ik   (nvdr: je kan je wel inbeelden wat ik hierbij dacht.  Net zij pikt ik op dat woordje "iemand", daar waar zij net niet anders deed als mij het gevoel geven dat het voor haar precies niet veel uit maakte naast wie ze zou liggen....  Haar opmaken voor anderen, die rotopmerking met valentijn, terug meer een meer achter het hoekje sms-en, .... je kent ondertussen de tekenen wel, meer en meer kwamen ze allemaal terug,.....   rotgevoel !!!)

E: wou je gewoon even laten anders denken, niet dus;   slaapwel

L: Slaapwel

20/2/2014:     

15/2/2014

Heel karig...  met een beetje spijtgevoel van haar?  Geen idee, maar als dit alles is wat er nog uit komt, dan vrees ik eerlijk gezegd dat er blijkbaar niet veel spijt zit...

E: X

L: X

14/02/2014

L: X

E: xxx

L: Jij wint

E: joepie xxxxxxx

L: Maar wat win je. ..

E: tja, das de vraag he, alleen jij weet dat he

L: Nee hoor Ik ook niet

.....

E: seg!!!

L: Euh euh

E: wat?

L: Ik weet wat je krijgt      Maar niet wat je wint. ..

E: seggggg

L: Wat je wint is wat je leven rijker maakt

......

E: wie weet xxx

L: Hou je. … Maar vast    Ik kom er aan

E: super xxx

Die avond hadden we afgesproken om "samen" te koken, maar gezien ik uiteraard nog van mijn werk moest komen, wou ze liever zelf koken om de avond voor de rest wat meer tijd et hebben. Op zich geen slecht idee, maar ik weet dat ze niet graag kookt, en we hadden de laatste weken wel een "samen" in de keuken gestaan, met succes. En dat wat nieuw: voordien lukte dat meestal niet (2 steenezels in de keuken werkt echt voor gene meter). Maar tegenwoordig ging dat wel. Beter begrip voor elkaar zeker.. Soit, ze kookte zelf.

Ik kwam bij haar toe, en had wat voor haar bij:  en bosje rozen, ook een valentijns-kaartje, met een duidelijke blik op de toekomst. Het zal wel verscheurd zijn ondertussen, net zoals het kaartje dat ik haar gaf bij de verhuis einde januari, waarin ik hen oprecht "een warm nest" toewenste, letterlijk en figuurlijk. Had ook een foppakje mee, als grapje, maar ook nog iets fijns.....  E__ had gekookt, maar voor de rest was er ..... niks eigenlijk. Geen kaartje, geen lief woordje, geen presentje.    Niet dat een presentje voor mij hoeft, want daar doe je 't ten slotte niet voor, maar geen kaartje of zelfs geen lief woordje......  dat vond ik eigenlijk niet zo leuk. Ik zei voorzichtig iets van, maar zonder meer,. Ik wou het de avond niet laten verpesten....

Het begon goed met een aperitiefje, en een knuffel, en mijn presentjes....   Nog voor het eten werd de sfeer echter volledig verpest door iets anders: Ze kwam net op dat moment met de volgende boodschap:   Dat ze einde maart, samen met haar kinderen, en met haar ex-buren, die ook voor een deel meters en peters van haar kinderen zijn, op weekend gingen.  En dat daar voor mij geen plaats was (letterlijk en figuurlijk).  Zo. Koudweg. Geen emotie erbij.     Bam. Daar sta je dan. Valentijn alstublieft.  Er werd zelfs geen "spijtig" bij geuit, zelfs niet van, ik had het ook graag anders gezien, niks van dat al.....   Lap, voor mij was de sfeer daarmee duidelijk weg.  Dit kon evengoed nog een dagje wachten, niet?  En als je het echt meent met elkaar, dan zeg je toch gewoon waar het op staat? Wil je echt je "partner" zelf niet mee? Dan is het je partner in mijn ogen niet. Maar zeg dat dan ook.  Is het echt om praktische redenen dat het niet lukte? Zeg dat ook dat je het heel jammer vindt, maar dat het gewoon praktisch niet haalbaar is.  Is het omdat je schrik hebt voor de reactie van de anderen? Zeg dat dan ook gewoon dat je daar schrik van hebt, ...  Maar niks van dat alles! Niks!  Wat zou jij ervan denken als je zo'n opmerking kreeg?

Lap, de sfeer was compleet weg.  We hebben nadien nog moeite gedaan, en het is nog redelijk OK verlopen wat later op de avond, maar dit had bij miij duidelijk een veer gebroken. En dat zei ik haar ook. Dit was niet mijn idee om een valentijn zo te vieren, maar als je met zo'n koude opmerking komt bij het begin van de avond, en je kan er dan ook nog geen gevoel bij uiten, ...... dan weet ik niet wat ik daarvan allemaal moet denken....