Chat  van 5/3/2014 naar elkaar:

L:   (nvdr: post van E__ op facebook, maar die kreeg ik niet rechtstreeks, alleen onrechtstreeks te zien: werd me doorgestuurd, met de vraag wat er aan de hand was)

Denk niet te veel aan degene die je stress bezorgen.

Wees dankbaar voor degene die je een glimlach bezorgen

Dat je me afblokt en afschermt, zal wel een reactie zijn op mijn zoeken naar bevestiging van wat ik eigenlijk al wist. Maar laat het evenzeer een antwoord zijn op mijn vraag om me te laten weten op welk soort vriendschap nog mogelijk is. Dat je me klootzak noemde bij het vertrek zal daar ook wel bij horen.

Ik zal jou vertellen waar je stress vandaan komt: van je eigen leugens, en van het feit dat die je blijven inhalen. Wat je zocht is gemoedsrust, maar je doet er zelf alles aan om die niet te vinden. Zoveel gemiste kansen.... En morgen nog... de waarheid haalt de leugen wel in. Daar kan je nooit buiten.

Dankbaarheid voor de glimlachen of beter is me blijkbaar ook niet gegund. Jammer.  Ik neem de mooie en leuke herinneringen mee, en die laat ik ook zien. Jij duwt ze weg, en gaat vlug voor oppervlakkig wat anders.

Ondanks alles wens ik je ooit het echte geluk. Niet in het minst voor je kinderen.  Want die zie ik ook zielsgraag, zij kunnen er niks aan doen, maar zijn weeral de voornaamste dupe van de historie.    Grtjs,   L__

E:  zolang je mij openbaar en prive blijft zwart maken kan er geen vriendschap zijn.  Je bereikte je doel, ik ben afval en iedereen kent het verhaal nu en leverde de nodige commentaren.  Stop ermee voor mijn kids het te lezen krijgen, want ook dit gebeurt.  

Kun je ervoor zorgen dat mijn zuurverdiende centen teruggestort worden zodat ik ervoor kan zorgen dat mijn kinderen op zijn minst een deftige woonst kunnen krijgen.  En wat er bij mij gepost w, dat zette ik er niet op, dat is weer zo een of ander ding waar ik waarschijnlijk ooit eens op kliktte   E__

L:  Er is een hemelsbreed verschil tussen zwart maken en de ingehouden waarheid van de afgelopen periode vertellen aan wie het wil weten.  En wees gerust: ik vertel ook de dingen van mezelf waarop ik niet fier ben. Kan jij dat?  Ik zal maar hopen dat je ooit het verschil zal begrijpen, en dat je ook ooit zo eerlijk kan zijn.

Vriendschap, dat moet je verdienen. Als wat je net schreef je enige visie is die je hebt, en je kan mij geen andere visie tonen,  als dit het enige is in de afgelopen dagen dat ik mag (terug)krijgen, dan is het maar magertjes, niet?  Als het daarbij blijft, dan ben je mijn vriendschap niet waard.  Wat weet jij over mijn doelen? Blijkbaar weinig, dat leest zich hier. Ik slik, ik kom in het reine, ik leef, en ik ga verder, op zoek naar geluk.  En over zwartmaken en afval... 't is maar wat je (alleen) wil zien zeker?  Denk eerst voor jezelf maar eens na wat jij rondvertelt, en vooral wat je daarbij verzwijgt, achterhoudt en liegt, voor je je een oordeel over mij velt.  Zwartmaken en kleineren is niet mijn doel, maar dat je het lastig hebt met het evenwicht, en de waarheid, da's duidelijk.  Toch zal die er zijn. De waarheid haalt de leugen in, zoals ik zei. Je oogst alleen wat je gezaaid hebt.

Ik nam jouw probleem de afgelopen jaar mee op mijn schouders, tegen beter weten in, omdat ik je graag zag.  Wel, nu gaat dat probleem er af. Het is niet langer het mijne. Ik moet het kwijt. En tegelijk ga ik verder.  Als je daar een probleem mee hebt, dan is dat heel spijtig. Misschien had je je dit eerder moeten bedenken.  Jij noemt mij kootzak. Moet jij weten. Ik beschimp jou niet, daar schep ik geen plezier in.  

Over je kinderen: da's emotionele chantage! Ik zie die graag, dat weten ze, en jij ook.  Maar ook zij hebben eigenlijk recht op waarheid en oprechtheid. Dat geldt evengoed voor mijn kinderen. We zouden daar als ouder een voorbeeldfunctie mogen in zijn.  Dat ik gewoon plots zonder zeggen er niet meer ben is wel fair? En welke leugens zullen zij te horen krijgen? En vooral: wat krijgen ze zeker niet te horen?  En die leeftijdsbeperking op facebook heeft zo zijn redenen trouwens. Dat jij ze er op jonge leeftijd op toe laat, dat is jouw keuze.  't Is maar de vraag of ze daarvoor al lang niet meer wisten dan jij je kan indenken. Kinderen zijn niet van gisteren hé.

Ik heb me kapot gewerkt en meer gegeven dan wat normaal kan geacht worden.  En in dat kader is je opmerking over "een deftige woonst" dan ook zeker volledig misplaatst.  En over je post: da's een belachelijke uitleg, dat weet je best zelf ook. "ooit eens op geklikt" pfff. Leef maar gerust verder in je leugen.  En ondanks alles wat jij blijkbaar denkt... ik meen het nog steeds goed, voor iedereen. Dat zal nooit veranderen.   L__

E:  je kunt het me moeilijk kwalijk nemen dat ik nu de communicatie naar jou beperk.  Wat de kinderen betreft, idem.  En je mag over alles je mening hebben.  Mag ik aub antwoord op mijn vraag of ik mijn centen terugkrijg en wanneer.

L:  Ik neem jou maar 2 dingen kwalijk. De leugens (incl verzwijgen) en het bedrog. Niet meer en niet minder.  Ook weinig woorden hier dan.  Jij mag ook jouw mening hebben, altijd al, en nu ook. Iedereen trouwens.  Je kreeg al antwoord op je vraag, ben er nog mee bezig  

Je kreeg een kortingsbon -15% Brico Plan-it van mij, die is meer waard dan kortingkaart. Ik gaf je ook gamma-kaart.  Kortingkaart is de mijne, ik laat ze terug op mijn naam zetten, ik heb die ook nog nodig.  Wil wel onderhandelen over een kaart voor jou, maar dat zal nu wel niet lukken.

E:  Kortingsbon vervallen  Centen is gewoon overschrijven   Kaart is belachelijk maar doe maar

L:  Er komen nog bonnen. Rest lees je blijkbaar niet.  Ik moet mijn kosten nog narekenen.  Kaart nt belachelijk: je kreeg maximale korting omdat ik daarvoor al zoveel had afgenomen. Stank voor dank. En de uitgestoken hand kap je weeral af. Mijn voorstel om te onderhandelen geldt bij deze niet meer.